Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Badania nad dziejami zakonu krzyżackiego i jego państwa w Prusach w średniowieczu mają już stosukowo długą, ponad 150-letnią tradycję.Jednak w ich początkowym stadium uczonych interesowała niemal wyłącznie historia polityczna: począwszy od przeprowadzonego w ramach krucjat podboju plemion pruskich, poprzez dzieje wewnętrzne i relacje z sąsiadami, na likwidacji państwa zakonnego w Prusach w 1525 roku kończąc.Fragment recenzji prof.. Sławomira Jóźwiaka

Książka prezentuje związki pomiędzy powieścią i prasą w ostatnich trzech dekadach XIX wieku z pewnym ?wychyleniem? w czasy późniejsze. Pokazuje, że powieść tego okresu to nie tylko literatura zamieszczona w prasie, lecz także kompozycja na różne sposoby współpracująca z kontekstem gazetowym stron. Czasopismo zaś nie jest zwykłym nośnikiem: kształtuje ono sposób postrzegania rzeczywistości i oddziałuje na zawarte w nim treści literackie.Autor traktuje dzienniki, tygodniki, prasę humorystyczną jako szczególne nośniki, odmienne od książki i generujące własne dodatkowe znaczenia publikowanych tam utworów, nie zawsze dostrzegalne w późniejszym wydaniu książkowym. Wybrał okres, w którym symbioza literackiej prozy oraz publicystyki uprawianej w Królestwie Polskim osiąga szczyt i znajduje wyraz w twórczości Orzeszkowej, Sienkiewicza, a zwłaszcza Bolesława Prusa ? parających się na ogół także profesją dziennikarską.Książka przeznaczona dla badaczy zajmujących się poetyką i teorią powieści, teorią gatunków literackich i pozaliterackich, jak również historyków literatury II połowy XIX wieku, historyków prasy oraz historyków i badaczy kultury nowoczesnej w jej wczesnej fazie, badaczy rodzącej się u schyłku XIX wieku kultury masowej. Publikacja może zainteresować także osoby zajmujące się historią wydawców i księgarzy w Warszawie, varsavianistów oraz nauczycieli szkolnych i medioznawców.

Książka traktuje o dziejach Prus, które w wyniku wojny trzynastoletniej (1454-1466) między zakonem krzyżackim a Polską, na mocy traktatu pokojowego zawartego w Toruniu (1466) podzielono na dwie części. Pomorze Gdańskie, odtąd nazywane Prusami Królewskimi lub Prusami Polskimi, wraz z Warmią przypadło Polsce, natomiast pozostałe ziemie pruskie (tzw. Prusy Krzyżackie) pozostały pod panowaniem Zakonu. Kolejna wojna Polski z zakonem krzyżackim (1519-1521) zakończyła się pokojem w Krakowie (1525), który przewidywał sekularyzację państwa zakonnego w Prusach i utworzenie tam świeckiego księstwa ? Prus Książęcych. Prusy Królewskie i Prusy Książęce w XVI i XVII wieku były jednak nadal w jakimś stopniu owymi ?dwiema częściami? dawnej całości. Prawie wszystkie studia publikowane w tym tomie bezpośrednio lub pośrednio traktują o procesie ?schodzenia się? czy też ?rozchodzenia się? tych części. W XVI stuleciu przebieg i tempo tego procesu były warunkowane przez trzy stałe elementy - Prusy Książęce, Prusy Królewskie i całą Polskę, w XVII wieku doszedł czwarty ? Brandenburgia. Stąd w książce znalazły się także studia omawiające proces ?zrastania się? ? bo on ostatecznie przeważył ? zarówno Prus Królewskich z Rzeczpospolitą Polską, jak i Prus Książęcych z Brandenburgią.

W Łunach nad jeziorami Leszek Adamczewski przedstawia dramatyczne, sensacyjne i tajemnicze wydarzenia z dziejów Prus Wschodnich w ostatnich miesiącach drugiej wojny światowej, gdy w mazurskiej Kwaterze Głównej Führera doszło do zamachu na życie Adolfa Hitlera, a nieco później do panicznej ucieczki Niemców podczas srogiej zimy. W 1945 roku przez te ziemie przetoczył się walec dyszącej zemstą Armii Czerwonej, po której zostały stosy trupów, tysiące zgwałconych kobiet i setki spalonych miejscowości. O tych i innych zdarzeniach, w tym losach legendarnej Bursztynowej Komnaty, pisze autor w książce, którą nominowano do Literackiej Nagrody Warmii i Mazur WAWRZYN 2011.

Wprowadzenie / 7 ROZDZIAŁ PIERWSZYWczesne importy z obszaru nadreńsko-mozańskiego / 181. Rzeźba przed przybyciem Zakonu: Sedes Sapientiae w Muzeum Narodowym w Gdańsku / 192. Sedes Sapientiae w kościele parafialnym w Gruncie koło Grudziądza / 363. Podsumowanie / 55 ROZDZIAŁ DRUGIW orbicie oddziaływań monumentalnej rzeźby saskiej XIII wieku / 571. Ceramiczna rzeźba architektoniczna u schyłku XIII i początku XIV wieku / 571.1. Tympanon z dekoracją figuralną w portalu zamku w Bierzgłowie / 621.2. Złota Brama w Malborku i relikty rzeźbiarskie portalu kaplicy zamku elbląskiego / 711.3. Figurki niezidentyfikowanych świętych w elewacji wieży kościoła farnego w Grudziądzu / 1091.4. Figurki świętych w szczycie kościoła parafialnego w Grzywnie / 1211.5. Podsumowanie: ceramiczna rzeźba figuralna Prus w aspekcie warsztatowo-technicznym na tle regionu architektury ceglanej / 1282. Rzeźbiarski wystrój wnętrz sakralnych: dawny krucyfiks tęczowy w kościele farnym w Toruniu / 140 ROZDZIAŁ TRZECIW kręgu oddziaływań ośrodków rzeźby nadreńskiej / 1621. Grupa ukrzyżowania w kościele zamkowym w Malborku (zachowana szczątkowo) / 1632. Zespoły monumentalnych rzeźb w sztucznym kamieniu w Prusach Krzyżackich z 1. połowy XIV wieku z perspektywy ich rzeźbiarskiego materiału / 1863. Kolegia apostolskie w kościele farnym w Chełmnie i w kaplicy zamkowej w Brodnicy / 1944. Tronująca Madonna z Dzieciątkiem w kościele parafialnym w Ostromecku / 2235. Rzeźbiarska dekoracja figuralna kościoła zamkowego i kaplicy św. Anny w Malborku / 249 ROZDZIAŁ CZWARTYSytuacja około połowy XIV wieku. Kontynuacje i nowe impulsy / 286 Zakończenie / 296Bibliografia / 300Indeks typograficzny / 331Ilustracje / 357Spis ilustracji / 483Zusammenfassung / 497

Spis treści:Część 1Recepcja idei reformacyjnych w Polsce Część 2Reformacja w Prusach Polskich Część 3Reformacja W Prusach KsiążęcychCzęść 4Protestantyzm w Polsce i Prusach w XV - XX w.

Książka ukazuje Prusa jako pisarza epoki postyczniowej, silnie zakorzenionego we współczesnej mu polskiej rzeczywistości, rejestrującego realia swojej epoki, ale dostrzegającego tez "cienie nadzmysłowego świata". Prus przekroczył kanon poetyki realizmu, oparty na pozytywistycznych przesłankach światopoglądowych, operując ujęciami inspirowanymi metafizyką indukcyjną, wynikającą z powrotu do myśli Kantowskiej. Nie tylko w "Lalce" i "Emancypantkach", ale już wcześniej, w małych narracjach przybierających postać paraboli, baśni, legendy, wizji (często onirycznej), operujących metaforą, alegorią i symbolem - starał się docierać do niepoznawalnego; zarówno myślą, jak i uczuciem otwierać perspektywy na "całość bytu".

Jeśli sądzisz, że życie znanych sportowców to sielanka ? masz rację. Jeśli twierdzisz, że jest im łatwiej niż innym ? również nie będę mówił, że jest inaczej. Są jednak tematy, o których zapewne nie masz pojęcia.Chcesz wiedzieć, co się dzieje w momencie, kiedy gasną światła? Jestem pewny, że tak. Masz tu sto procent prawdy o jasnych i ciemnych stronach zawodowego sportu.To nie jest kolejna książka napisana przez anonimowego dziennikarza, który chce się wybić na czyjejś sławie. To szczere wyznanie człowieka, który zjadł zęby na siatkówce.Na tym, na czym znam się najlepiej.

Pomimo niesłabnącego zainteresowania w najważniejszych kręgach uniwersyteckich, stan badań nad sztuką w państwie krzyżackim pozostawia wciąż wiele do życzenia. Szczególnie dotkliwy jest brak przekrojowych studiów, które pokazywałyby odrębność sztuki krzyżackiej w całej ciągłości historycznej, uwzględniających typowe dla zakonów rycerskich treści ideowe i wątki ikonograficzne. [?] Z tym większym zadowoleniem i satysfakcją należy odnotować pojawienie się osobnej rozprawy poświęconej temu zagadnieniu, pióra dr. Juliusza Raczkowskiego z Instytutu Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Badacz ten poddał gruntownej analizie sześć zespołów figur tworzących zwarte programy ideowe w kościołach dawnego państwa zakonnego. [?] Potrafił wykazać, jak nowatorska i jednostkowa koncepcja zastosowana w paryskiej kaplicy Ludwika IX została w twórczy sposób wykorzystana i rozwinięta przez zakon krzyżacki. Co więcej, z wielką precyzją, by nie rzec ?wyrafinowaniem? warsztatu badawczego, potrafił zniuansować treści poszczególnych zespołów, ukazując je zawsze w lokalnym kontekście pruskim i w ścisłej zależności od przeznaczenia świątyń, a także od zmieniających się potrzeb fundatorów. Praca dr. Raczkowskiego jest nowoczesną monografią wspomnianych zespołów rzeźb w sztucznym kamieniu i drewnie, napisaną w oparciu o gruntowną znajomość sztuki średniowiecznej i świetną orientację w literaturze przedmiotu?.Z recenzji wydawniczej dr. hab. Marka Walczaka, UJ

"Faraon" Bolesława Prusa, to słynna powieść o tematyce historycznej, a jednocześnie traktat o państwie i władzy. Akcja książki rozgrywa się w Egipcie, w XI w. p. n.e., w okresie panowania dwudziestej dynastii faraonów. Autor ukazuje państwo egipskie u schyłku jego świetności. Główny wątek powieści to walka faraona z kastą kapłańską o władzę w Egipcie. Czyta Paweł Niczewski. Czas nagrania: 26 godz.8 min

W prezentowanym tomie zamieszczono dokumenty i listy związane z historią zakonu krzyżackiego i jego państwa w Prusach, których publikację Zenon Hubert Nowak przygotował w latach 1976-1999. Ingerencja Redakcji w pierwotny tekst ograniczyła się jedynie do przetłumaczenia ?Wstępów" na język niemiecki.Ze wstępu Romana Czai

Nazywali je ?chwałą Prus?.Rossbach i Lutynia należą do wielkich bitew historii, dając Fryderykowi miejsce wśród wielkich dowódców i rozsławiając pruskie cnoty militarne.Pod Rossbach przegrała armia francusko-niemiecka, a pod Lutynią austriacka. Obie były liczniejsze i nie brakowało w nich zawodowych żołnierzy, a Austriacy niedawno pokonali Prusaków. Dlaczego więc zostały tak upokorzone? Co uczyniło Fryderyka Wielkim? Przez ponad stulecie wierzono, że wynikało to z naturalnego przystosowania Prusaków do wojny. Do 1945 roku wielu Niemców i ich przeciwników pamiętało, że Fryderyk cudem uratował Prusy mimo wszelkich przeciwności, maszerując w śniegu ku lutyńskiemu kościołowi. Jak zwykle, sprawa nie wyglądała tak prosto. Ekspert XVIII-wiecznej wojskowości Christopher Duffy pokazuje, dlaczego żołnierze Austrii, Francji i Rzeszy, często dzielni i zdolni, dążyli ku klęsce, i jak Fryderyk, często nieświadom tworzonej przez siebie legendy, wygrał te słynne bitwy. Teraz opuściły one sferę mitu, a znalazły się w dziedzinie wiarygodnych relacji o ciężkich walkach, szybkich decyzjach oraz losie cywilów i żołnierzy, porwanych wirem starć.

Problematyka związana z historią zakonu krzyżackiego i jego państwa w Prusach i Inflantach nadal budzi duże zainteresowanie w Polsce, o czym świadczą licznie pojawiające się na rynku księgarskim i szybko znikające z półek publikacje ? zarówno tłumaczenia książek autorów zagranicznych na język polski, jak i prace polskich autorów, wśród których obok specjalistów można znaleźć także historyków amatorów. Niewątpliwie książki ukazujące się w ostatnim dwudziestoleciu przyczyniły się do zmiany tradycyjnego obrazu Krzyżaków, obciążonego negatywnymi stereotypami ukształtowanymi w dużym stopniu w XIX w. Nadal jednak można zauważyć, że sposób postrzegania zakonu krzyżackiego w Polsce, jego wizerunek w środkach masowego przekazu, w publikacjach internetowych, a nawet w podręcznikach szkolnych znacznie odbiega od aktualnego stanu wiedzy naukowej. Winę za niedostateczne i zbyt wolne przenikanie wyników badań historycznych do zainteresowanych czytelników ponoszą w pierwszym rzędzie historycy, którzy zbyt mało uwagi poświęcają popularyzacji wyników swoich badań. Mając świadomość tych zaniedbań, badacze historii zakonu krzyżackiego związani z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu podjęli przed dziesięciu laty inicjatywę (skierowaną głównie do nauczycieli, studentów i uczniów) przygotowania publikacji, które przedstawiałyby podstawowe zagadnienia z dziejów państwa zakonu krzyżackiego w Prusach, ze szczególnym uwzględnieniem jego struktury wewnętrznej oraz organizacji administracji świeckiej i kościelnej. Efektem tego przedsięwzięcia były dwa zbiory esejów bogato ilustrowane mapami i szkicami oraz zbiór tłumaczonych na język polski tekstów źródłowych wydanych przez Towarzystwo Naukowe w Toruniu oraz Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Ponieważ nakłady tych publikacji zostały już wyczerpane, Autorzy, wychodząc naprzeciw projektowi Wydawnictwa Naukowego UMK, podjęlisię przygotowania na bazie trzech wzmiankowanych prac nowej książki, w której uaktualniono stan wiedzy oraz poszerzono pewne fragmenty ze względu na zainteresowania szerszego czytelnika.Roman Czaja, Andrzej Radzimiński

Siedzący w celi Otton odliczał dni dzielące go od niechybnej śmierci. Odrastającymi i twardymi jak blacha paznokciami codziennie wydrapywał na ścianie kolejne kreski. To samo robili inni przebywający w celi skazańcy. Średnio co trzy dni otwierały się ze zgrzytem drzwi jakiejś celi i ktoś był wywoływany do wyjścia. Po chwili rozlegał się znany już osadzonym odgłos strzału, który oznaczał, że skazaniec nie opuścił murów tego budynku. W każdym razie, nie na własnych nogach.Pięć dni przed upływem dnia sześćdziesiątego, drzwi celi znowu zazgrzytały. Siedzący na pryczy Otton nerwowo poderwał głowę, a jego serce nabrało tempa, jakby chciało wyskoczyć z piersi. Dużo nie brakowało, a doznałby zawału. Przeczuwał, że przyszli po niego. I nie mylił się.? Otton Westphal! ? ostro zabrzmiał głos więziennego strażnika.Ottona sparaliżowało. Przez parę sekund ani drgnął, a w ustach natychmiast poczuł straszliwą suchość.? Otton Westphal! ? zniecierpliwionym głosem powtórzył strażnik. ? Natychmiast do wyjścia!Otton podniósł się powoli, jakby ciążyły mu wszystkie grzechy świata, przeżegnał się i skierował w stronę drzwi. Po drodze podał rękę siedzącym najbliżej współtowarzyszom. Któryś z nich poklepał go delikatnie po plecach i szepnął: Es dauert nicht lang. (To nie trwa długo)Książka ukazuje pięćdziesięcioletni wycinek z życia rodu Westphalów, którego przodkowie sprowadzili się na tereny Kaszub około 1795 roku. Poznajemy nie tylko burzliwe, często przejmująco tragiczne, losy poszczególnych członków tego rodu, losy dyktowane skomplikowaną polityką i najtragiczniejszymi wojnami, pierwszą i drugą wojną światową, lecz także niełatwe, a tak głęboko ludzkie współżycie przedstawicieli dwóch zwaśnionych od wieków narodów, polskiego i niemieckiego. Z ukazanych tu, opartych na faktach, wspólnych przeżyć tych ludzi płynie optymistyczne przesłanie, że nawet najbardziej niesprzyjająca dobrym stosunkom pomiędzy narodami polityka i tak tragicznie dzielące ich kataklizmy historyczne nie są w stanie zniszczyć tego, co dobre w człowieku. Bo przecież ?nie ma złych narodów, mogą być tylko źli ludzie?. EK

Praca Dariusza Łukasiewicza Sarmatyzm i Prusy na przełomie XVIII i XIX wieku jest odpowiedzią na przesadną gloryfikację sarmatyzmu, jaka ma miejsce w ostatnich dziesięcioleciach w Polsce. Autor prezentuje rozważania dotyczące ważnych elementów pozytywnej modernizacji we wszystkich sferach rozwoju cywilizacyjnego na ziemiach zaboru pruskiego, dając bardziej wyważony obraz stosunków polsko-niemieckich. W ten sposób ? jak sam twierdzi ? stawia opór dławiącej pruskiej i niemieckiej kolonizacji ideologicznej, materialnej i kulturalnej indoktrynacji prowadzonej przez potężne, nowoczesne uniwersytety niemieckie od dwustu lat.

Zapraszamy do lektury pisma ?Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza?. Nawiązuje ono do tradycji ?Pamiętnika Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza?, redagowanego przez Romana Pilata, ukazującego się w latach 1887?1898 we Lwowie, poświęconego ? według deklaracji jego założycieli ? ?epoce Mickiewicza?, ale także do ?Rocznika Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza?, wydawanego od 1966 przez TLiAM.

W książce obiekty architektoniczne potraktowane zostały przede wszystkim jako projektory obrazów. Obrazy te jeśli nie narzucają się same należy odkryć i zinterpretować ich sens często złożony i nie zawsze oczywisty. Architektura sprowadzona została więc do obrazu podlegającego wielowarstwowej interpretacji i potraktowana jako swoista metafora odnosząca się głównie do sfery politycznej i ideologicznej. Wzniesiony na początku XX wieku w obrębie śródmieścia Poznania zespół monumentalnych obiektów to bez wątpienia wyróżniające się w skali ogólnoeuropejskiej przykład wykorzystania architektury i założeń urbanistycznych w celu wykreowania pewnej mitologii politycznej. Eksponowane realizacje z pierwszego dziesięciolecia XX wieku były końcowym akordem rywalizacji o wizualne opanowanie miejskiej przestrzeni publicznej trwającej przez całe poprzednie stulecie. Gloryfikacja Prus i niemieckiej misji cywilizacyjnej to motyw przewodni programów ikonograficznych zarówno poznańskiego Muzeum Cesarza Fryderyka jak i późniejszego Forum Cesarskiego. Charakterystyczna dla tych programów stała obecność sacrum - związana nierozerwalnie z praktyką legitymistyczną - pozwalała wynieść niemiecki interes narodowy i pruską rację stanu na najwyższy poziom wartości a historycznie zdefiniowana forma architektoniczna okazała się skutecznym nośnikiem mitu.

Na książkę składa się siedem niepublikowanych szkiców oraz jeden tekst ogłoszony wcześniej drukiem (mowa o artykule Opus magnum Bolesława Prusa, który ukazał się jako Posłowie do najnowszego wydania krytycznego Faraona). Autorka przygląda się prywatnym aspektom życia Bolesława Prusa (dzieje przyjaźni z Julianem Ochorowiczem; relacje z Bogiem; stosunek do obrazoburczych prac Ernesta Renana), jak również dokonuje oglądu dzieł pisarza (nade wszystko Faraona).

Tytuł MODLITWY DZIECKA BOŻEGO-KS.DR.S.Prus Autor Ks.Dr.Stefan Prus Język polski Oprawa miękka Format 21.0x14.8 cm Liczba stron 62 Ciężar 0.11

Opracowania lektur: Antek, Kamizelka, Katarynka, Na wakacjach, Omyłka, Przygoda Stasia, Z legend dawnego Egiptu. Szczegółowe i obszerne streszczenie, dokładna analiza, charakterystyka bohaterów, ważne pojęcia niezbędne przy omawianiu lektury, przykładowe zagadnienia, testy sprawdzające