Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Miecz Samurajski "The Bill" Hattori Hanzo ze stojakiem Katana marki Decor Habitat Nieoficjalna replika katany Hattori Hanzo wykonanej dla Billa z kultowego filmu "Kill Bill" Quentina Tarantino Propozycja dla miłośników militariów i japońskiej broni, ale nie tylko. Idealna jako oryginalny prezent na urodziny, rocznicę, dla szefa lub z okazji Dnia Ojca.  Może również posłużyć jako dekoracja wnętrza. Każda katana jest wykonana ręcznie przez hiszpańskich rzemieślników dzięki czemu jest wyjątkowa! Dodaj nowy przedmiot do swojej kolekcji!     Katana została wykonana ze stali. Rękojeść posiada dekorację menuki w srebrnym kolorze która jest ukryta pod tradycyjnym oplotem.  Graficzne detale na ostrzu i pochwie z motywem diabła. Funkcjonalna czarna pochwa pozwala bezpiecznie przechowywać i przenosić katanę.  W zestawie ozdobny stojak. Uwaga!  Jest to broń ozdobna. Trening walki kontaktowej i trening z wymagają znacznie mocniejszych konstrukcji. Katana może pełnić funkcję historyczną, kolekcjonerską, edukacyjną i może być używana do wszelkiego rodzaju oficjalnych i nieoficjalnych rekonstrukcji organizowanych przez film, teatr, grupy odtwarzające historyczne bitwy lub entuzjastów cosplayu.     UWAGA: MIECZ NIE JEST OSTRZONY, POSIADA TĘPE OSTRZE!   Dane techniczne miecza  samurajskiego "Duch Samuraja" :  Numer produktu: S5020 Nazwa produktu: Katana Hattori Hanzo "The Bill" Długość całkowita: 1030.0 mm / 40.6" Długość głowni: 680.0 mm / 26.8" Grubość głowni: 3.9 mm / 0.15" Długość rękojeści: b.d. Grubość rękojeści: b.d. Waga: b.d. Materiał głowni: Stainless Steel Twardość głowni: b.d. Szlif głowni: Sabre Wykończenie głowni: Satin Materiał rękojeści: Composite with cord wrap Kolor wykończenie rękojeści: White / Black Pochwa (kabura): Plastic (Nylon) Akcesoria dodatkowe: Stojak Designer: Decor Habitat Marka: Decor Habitat Producent: Decor Habitat SL Kraj pochodzenia: Hiszpania ______________________________________________

Miecz Samurajski Duch Samuraja ze stojakiem Katana marki Decor Habitat Nieoficjalna replika katany Duch Samuraja z kultowego filmu „Ostatni Samuraj” z Tomem Cruise w roli głównej.  Propozycja dla miłośników militariów i japońskiej broni, ale nie tylko. Idealna jako oryginalny prezent na urodziny, rocznicę, dla szefa lub z okazji Dnia Ojca.  Może również posłużyć jako dekoracja wnętrza. Każda katana jest wykonana ręcznie przez hiszpańskich rzemieślników dzięki czemu jest wyjątkowa! Dodaj nowy przedmiot do swojej kolekcji!     Katana została wykonana ze stali. Rękojeść posiada dekorację menuki w srebrnym kolorze która jest ukryta pod tradycyjnym oplotem.  Funkcjonalna czarna pochwa pozwala bezpiecznie przechowywać i przenosić katanę.  W zestawie ozdobny stojak. Uwaga!  Jest to broń ozdobna. Trening walki kontaktowej i trening z wymagają znacznie mocniejszych konstrukcji.   Katana może pełnić funkcję historyczną, kolekcjonerską, edukacyjną i może być używana do wszelkiego rodzaju oficjalnych i nieoficjalnych rekonstrukcji organizowanych przez film, teatr, grupy odtwarzające historyczne bitwy lub entuzjastów cosplayu.   UWAGA: MIECZ NIE JEST OSTRZONY, POSIADA TĘPE OSTRZE!   Dane techniczne miecza samurajskiego "Duch Samuraja" :  Numer produktu: 11002-1 Nazwa produktu: Katana Spirit of the Samurai Długość całkowita: 1010.0 mm / 39.8" Długość głowni: 650.0 mm / 25.6" Grubość głowni: 3.9 mm / 0.15" Długość rękojeści: b.d. Grubość rękojeści: b.d. Waga: b.d. Materiał głowni: Stainless Steel Twardość głowni: b.d. Szlif głowni: Sabre Wykończenie głowni: Satin Materiał rękojeści: Composite with cord wrap Kolor wykończenie rękojeści: White / Black Pochwa (kabura): Plastic (Nylon) Akcesoria dodatkowe: Stojak Designer: Decor Habitat Marka: Decor Habitat Producent: Decor Habitat SL Kraj pochodzenia: Hiszpania ______________________________________________

Miecz Samurajski Katana 4km124-430bk kod (4KM124-430BK)OSTRZE SYGNOWANE PRZEZ PŁATNERZY TOLEDAŃSKICH Materiał:OSTRZE: STAL WĘGLOWA polerowana (wymaga konserwacji) Lekko naostrzonyNa ostrzu hamon  POCHWA/ SAYA: twarde drewno - polakierowane oplot bawełniany Tsuba w formie smoka Rękojeść: imitacja kości słoniowej bogato grawerowana - zakończona głową smoka Długość w pochwie 108 cmDługość pochwy: 76,5 cmDługość ostrza: 69,5 cm Długość rękojeści: 32,5 cmGrubość ostrza przy rękojeści: 3 mmSzerokość ostrza: 2,5 cmWaga z pochwą: 1,03 kgWaga ostrza: 0,76 kg Waga pochwą:  0,25 kg

Breloczek do kluczy - miniaturka Japońskiego miecza KATANA   Klinga i Tsuba metalowa Rękojeść i Saya z plastyku Długość: 9 cm Świetnie nadaje się na prezent dla każdego miłośnika japońskich akcesoriów, japońskiej broni oraz miłośnika dalekowschodnich sztuk walki.

   Miecz został wykonany według starych japońskich zasad.  Ręcznie kuty i ręcznie polerowany. Na ostrzu widoczny piękny hamon. Trudno znaleźć tak dobry model w tak niskiej cenie. Model jest naosrzony kod (R874)     Pochwa (saya): twarde drewno   Rękojeść (tsuka) materiał:  prawdziwa skóra płaszczki oraz twarde drewno Pięknie i staranie wykonane elementy ozdobne z metalu takie jak, kashira, menuki, fuchi, tsuba i habaki Waga po zapakowaniu: 2.0 kg    SKRZYNIA OZDOBNA NIE WCHODZI W SKŁAD ZESTAWU STOJAK NIE WCHODZI W SKŁAD ZESTAWU

MIECZ SAMURAJSKI KATANA DO TRENINGU, STAL WARSTWOWANA DAMASCEŃSKA, RĘCZNIE KUTA, R339  Miecz został wykonany według starych japońskich zasad. Ręcznie kuty.  Trudno znaleźć tak dobry model w tak niskiej cenie. Miecz nie tylko do treningu ale i dla kolekcjonera ceniącego duże walory estetyczne.   Producent:  Specialreplicas  (R339) Materiał ostrza:  stal damasceńska warstwowana,  Na ostrzu piękne słoje powstałe przy warstwowaniu Ostrze o dużej elastyczności Stopień naostrzenia: bardzo ostry, Pochwa (saya): twarde drewno i róg  Rękojeść (tsuka) materiał:  prawdziwa skóra płaszczki oraz twarde drewno Pięknie i staranie wykonane elementy ozdobne z metalu takie jak, kashira, menuki, fuchi, tsuba i habaki Waga po zapakowaniu: 2.0 kg Funkcjonalność:  DO TRENINGU Cenia nie dotyczy prezentowanego na zdjęciach stojaka i skrzyni

Miecz Samurajski Katana 4km124-430bk   kod (4KM124-430BK) OSTRZE SYGNOWANE PRZEZ PŁATNERZY TOLEDAŃSKICH   Materiał: OSTRZE: STAL WĘGLOWA polerowana (wymaga konserwacji) Lekko naostrzony Na ostrzu hamon     POCHWA/ SAYA: twarde drewno - polakierowane oplot bawełniany Tsuba w formie smoka Rękojeść: imitacja kości słoniowej bogato grawerowana - zakończona głową smoka   Długość w pochwie 108 cm Długość pochwy: 76,5 cm Długość ostrza: 69,5 cm Długość rękojeści: 32,5 cm Grubość ostrza przy rękojeści: 3 mm Szerokość ostrza: 2,5 cm Waga z pochwą: 1,03 kg Waga ostrza: 0,76 kg Waga pochwą:  0,25 kg

ASIN: B0CP97G1NR ZOBACZ FILM O TYM MODELU   Można trenować i ciąć: butelki plastikowe, kostki lodu, owoce, maty bambusowe, drewno małej średnicy.Katana wykonana w technice japońskiej.Dane techniczne: Długość całkowita: 103 cm / 40.6 caliDługość ostrza: 73 cm / 28.7 caliDługość rękojeści (tsuka): 27 cm / 10.6 cali Waga:1 kg Rodzaj stali:  STAL 1095 DAMASCEŃSKA (8000 warstw) -na ostrzu widoczne słoje powstałe przy warstwowaniu Budowa ostrza: MARU Katana wykonana w tradycyjnym japońskim stylu z wielowarstwowej, skuwanej w odmiennych warunkach bryły stali wysokowęglowej. Proces ten wraz z następującym po nim procesem zaginania miecza trwają do tygodnia. Następnie przez dwa tygodnie głownia jest ostrzona kamieniami o różnej ziarnistości co pozwoliło na uzyskanie bardzo ostrej katany.Rękojeść tsuka owinięta jest z wierzchu bawełnianym tsuka-ito z uformowanymi romboidalnie wzorkami zwanymi menuki. Trzon rękojeści złożony z dwóch trzasek drewnianych, obciągnięty skórą płaszczki samegawa. Jelec tsuba wykonany z metali kolorowych. Przy jelcu tsuba umiejscowiony pierścień fuchi wzmacniający rękojeść. Na górze ostrza założony jest kołnierz habaki ze stopu metali szlachetnych. W zestawie z pochwą saya obwiązanej przy szyjce koiguchi i sznurem sageo przechodzącym przez kuri-kata.Producent: Specialreplicas (R339)

WYOBRAŹ SOBIE JAK TA PIĘKNA REPLIKA UDEKORUJE TWOJE WNĘTRZE.WYOBRAŹ SOBIE PEŁNE PODZIWU I ZAZDROŚCI MINY TWOICH ZNAJOMYCH.WYOBRAŹ SOBIE JAKĄ RADOŚĆ MOŻESZ SPRAWIĆ TAKIM PREZENTEM OBDAROWANEJ OSOBIE. Prezentowany model jest repliką bazującą na wzorach historycznych. Producent: PŁATNERZE HISZPAŃSCY (C-003/4) Materiał:OSTRZA: STAL NIERDZEWNA  POCHWY: DREWNO Katana:długość 100 cm  waga: 0,8 kgWakizashi: długość 76 cm  waga: 0,6 kgTanto: długość 54 cm  waga: 0,4 kg     PONIŻEJ KILKA INTERESUJĄCYCH FAKTÓW HISTORYCZNYCH: "Katana (jap. 刀, Katana?) – tradycyjny japoński (pochodzący z Korei) miecz o długości　głowni powyżej 60 cm, jednosiecznej, o kształcie lekko wygiętym do góry i zaokrąglonym lub ściętym sztychu. Jelec (jap. 鍔 lub 鐔, tsuba?) tej broni ma kształt bogato zdobionej tarczki (gardy). Rękojeść (jap. 柄, tsuka?) wykonana jest z wydrążonego drewna lub miedzi, z oplotem jedwabnym i elementami dekoracyjnymi. Historia  Pierwsze miecze tego typu pojawiają się pod nazwą Kara-tachi już około 646 r. n.e. jako wersje rozwojowe importowanych chińskich mieczy ze stali. Zbliżone były kształtem, lecz nie posiadały jeszcze charakterystycznego zdobnictwa i jelca tarczkowego. Dopiero w okresie Muromachi (1392-1573) pojawia się miecz podobny do tradycyjnego katana, zwany uchigatana (w wolnym tłumaczeniu "miecz uderzeniowy"). Pod koniec tego okresu staje się on ulubioną bronią bojową samurajów. Istnieje jeszcze wiele innych wersji mieczy z tego okresu, ale różnice pomiędzy nimi są zazwyczaj kosmetyczne.W okresie Edo (1603-1868) następuje usystematyzowanie produkcji mieczy. Powstaje szereg praw regulujących sposoby noszenia i używania broni. Powstaje określenie daishō. Wyodrębniają się rodziny płatnerskie specjalizujące się w produkcji katana. To właśnie w tym okresie powstaje większość tradycyjnych nazw.Różnice między mieczami tachi a katana wynikają przede wszystkim ze sposobu noszenia broni – tachi noszony był na dwóch rapciach ashi ostrą stroną głowni ku dołowi i używany w przypadku stosowania zbroi. Katana – noszona przy normalnym ubraniu, a zatem bez rapci, przetknięta przez pas (kakuobi) ostrą stroną głowni ku górze. Sposób noszenia wpłynął nie tylko na strój (koshirae) a w szczególności na pochwę saya, która w przypadku tachi miała specjalne dodatkowe pierścienie ale także na samo ostrze, które przy tachi było zwykle bardziej wygięte.W pochwie mieczy mniej zamożni posiadali schowki na dodatkowe akcesoria: kozuka, kodachi, kogai, waribashi i umabari. Bardziej zamożni, mogący sobie pozwolić na krótszy miecz wakizashi lub sztylet tanto, akcesoria te przechowywali przy nich. Krótszy miecz lub sztylet można było nosić zawsze ze sobą, a dłuższy zostawiało się w specjalnym miejscu przed wejściem do wnętrza domostwa.Edykt Haitō-rei z 1876 zabronił posiadania broni wszystkim Japończykom, z wyjątkiem wojska i policji. Umiejętności władania tą bronią zanikały i przekształciły się w szermierkę sportową (kendō) oraz w szermierkę medytacyjną (iaido). Do 1933 nie wytworzono żadnego tradycyjnego miecza katana. Miecze guntō, używane przez wielu japońskich oficerów w czasie II wojny światowej były stylizowane właśnie na katana okresu Edo.Przed II wojną światową wznowiono naukę szermierki bojowej w Akademii Wojskowej Toyama Ryu. Z niej to powstał nurt obecnie stosowanej szermierki bojowej (battodō) a z powiązania z iaijutsu powstało iaidō.Dzisiaj miecze japońskie dzieli się na stare – historyczne – kolekcjonerskie, na tworzone obecnie w Japonii zwane nihontō oraz na tworzone z zachowaniem wszelkich restrykcji technologicznych poza granicą Japonii. Prócz tego oferuje się wiele replik i podróbek ze stali nierdzewnej oraz miecze wytwarzane innymi (bardziej zaawansowanymi) technologiami, które choć podobnie wyglądają nie są zaliczane do mieczy japońskich. Wytwarzanie nowych mieczy w Japonii jest obwarowane narzuconym przez rząd limitem rocznym.W Japonii obowiązuje również nakaz niszczenia mieczy guntō, jako że ich produkcja miała charakter masowy, fabryczny, i nie spełniała standardów jakości przyjętych dla broni kutej ręcznie. Poza Japonią mieczy guntō jest jednak bardzo wiele, zwłaszcza w USA, przywiezionych po II wojnie światowej przez amerykańskich żołnierzy.Proces wytwarzania Ostrze miecza wytwarzane było przez płatnerza (kaji) w ciągu wielu godzin, dni, a nawet miesięcy w skomplikowanym procesie, którego szczegółów mistrzowie płatnerscy okresu Edo strzegli jak oka w głowie.Do wykonania katan najwyższego gatunku do tej pory używa się unikatowej stali. Produkuje się ją 2-3 razy w roku z żelaza wypłukiwanego w postaci czarnego "piasku" pochodzącego z górskich strumieni. Proces ten wykorzystywany jest w tworzeniu mieczy tylko w Japonii. Polega on na wytapianiu żelaza (przez trzy doby, w specjalnym piecu) z węglem drzewnym co nadaje stali specyficznych właściwości. Część stali- kruchej i twardej używa się na ostrza, część twardej lecz wytrzymałej na warstwę pod ostrzem, część- plastycznej na rdzeń. Te trzy rodzaje stali wybierane są metodą porównawczą przez płatnerza z kęsów powstających podczas danego wytopu.W najprostszym wypadku ze zwykłej gąski stali formowano długi pręt, który następnie przecinano, nakładano na siebie dwie połówki i sklepywano na powrót w pręt. Był on następnie wielokrotnie podgrzewany w palenisku lub piecu solnym a potem umieszczany w olejach o recepturze będącej tajemnicą kowala i stopniowo schładzany. Taki wielokrotny proces przecinania i sklepywania powodował, że ostrze miało konstrukcję laminatu (wielu warstw) stalowego co przyczyniało się do zwiększenia wytrzymałości bez utraty elastyczności.Charakterystyczny wygięty kształt ostrza spowodowany jest obróbką temperaturową w ostatniej fazie formowania głowni. Polega ona na zmianie czasu studzenia krawędzi ostrza (yakiba) w stosunku do reszty (ji-hada), przez co uzyskuje się różne twardości, odpowiednio około 60 HRC i 40 HRC. Zmiana temperatury uzyskiwana jest przez pokrycie krawędzi tnącej ostrza wodnym roztworem gliny. Powstałe w tym procesie na płaszczyźnie klingi zafalowania (odbicie zasięgu gliny) nazwane zostały "podpisem miecza".Teraz surową klingę przejmował szlifierz (togishi) który ręcznie za pomocą zestawu kamieni wodnych modelował, ostrzył i w końcu polerował powierzchnię. W nowoczesnym lustrzanym stylu polerowania stosuje się jeszcze igły stalowe.Ukończoną głownię umieszczano w tymczasowej rękojeści i wykonywano próbę cięcia. Wynik, wraz z potwierdzeniem miejscowego shoguna zapisywano na cienkiej kartce papieru ryżowego i umieszczano w rękojeści docelowej (tsuki). Jelec tarczowy (tsuba) był wytwarzany przez odrębnych rzemieślników i można go było wymieniać.Ponieważ za właściwy miecz – duszę samuraja – uważano tylko klingę, mogła ona posiadać różne stroje (koshirae): domowy, podróżny, ceremonialny – zawsze składające się z pasujących stylem rękojeści, jelca, i pochwy (saya). Bardzo często stosowano też specjalny strój do przechowywania zwany shirasaya wykonywany z czystego drewna bez żadnych elementów ozdobnych lub z innego materiału.Rękojeść użytkową wytwarzano z różnych rodzajów drewna. Dwa wyżłobione elementy boczne były owijane na mokro skórą (same) najczęściej z rekina, płaszczki lub raji. Po wyschnięciu taka konstrukcja stawała się nie do przełamania. Od strony wystającego ostrza zakładano metalowy lub rogowy pierścień wzmacniający (fuchi) z drugiej strony zakańczano takim samym kapturkiem (kashira). Powierzchnię pomiędzy pierścieniem a kapturkiem najczęściej pokrywano oplotami materiałowymi z bawełny lub jedwabiu (ito). Pod oplot wkładano zwykle dwa menuki, ozdoby które mogły albo zasłaniać otwory kołków mocujących klingę (mekugi) albo przez podniesienie oplotu wypełniać wnętrze trzymającej rękojeść dłoni. Miecz umieszczany był w drewnianej pochwie (saya) lakierowanej lub rzadziej oblekanej skórą"1."Samuraj (jap. 侍, samurai?, - rzeczownik od archaicznego czasownika samurau, znaczącego służyć panu), to pierwotnie świta służąca najwyższym dostojnikom japońskim, także gwardia cesarska. Z czasem termin rozszerzono do znaczenia 'wojownik'. Od czasów hegemonii Toyotomiego status dziedziczny - według ówczesnego prawa istniał ścisły podział na cztery klasy społeczne: wojowników, chłopów, rzemieślników i kupców. Symbolem pozycji samurajów były dwa miecze (miecz długi katana i miecz krótki wakizashi, razem stanowiące komplet, zwany daishō) - ich noszenie było prawem i obowiązkiem japońskich wojowników. Daishō nie były tylko bronią. Mówiono o nich, że stanowią duszę samuraja, toteż samuraje byli silnie związani ze swoimi mieczami i otaczali je głęboką czcią. Historia Okres rodu  Samuraje jako grupa społeczna pojawili się na przełomie VII i VIII wieku n.e. Przyczyn genezy można się dopatrywać w zmianach w systemie politycznym ówczesnej Japonii. Od czasu powstania w 702 roku kodeksu uznającego władzę cesarza nad krajem i oddającego mu ziemie (należące wówczas do poszczególnych rodów) pod władanie rozpoczął się okres tworzenia struktur feudalnych o nazwie shōen, zarządzanych przez gubernatorów. Z czasem władza cesarska przestała mieć na nie jakikolwiek wpływ. Wtedy też zaczęły powstawać oddziały zbrojne podporządkowane właścicielom, mające w razie potrzeby służyć obronie majątków.Okres rodów Minamoto i Taira  Od XII wieku, kiedy w ówczesnej stolicy Japonii, Kioto, rozpoczął się okres niepokojów, ściągnięto tam do ich stłumienia samurajów. Wtedy też dwa potężne rody Minamoto (faworyzowane przez ród Fujiwara) i Taira (których wspierał ród cesarski) rozpoczęły między sobą walkę. Po długich i krwawych wojnach, zakończonych zwycięstwem rodu Minamoto w bitwie morskiej w Zatoce Dannoura (dzisiejsza Cieśnina Shimonoseki) władza cesarska straciła znaczenie.Okres rodu Minamoto  W 1192 roku cesarz przyznał Minamoto Yoritomo tytuł seii taishoguna – od tej daty, aż do roku 1868 realną władzę w Japonii sprawował szogunat. Samuraje zaczęli nabierać coraz większego znaczenia, w okresie tym byli to przede wszystkim wojownicy służący u boku cesarza i najwyższych dostojników.Okres Kamakura  Od XII do XIV wieku samurajem zaczyna określać się każdego wojownika wysokiej rangi walczącego konno.Okres Edo  W okresie od XVII do XIX wieku samurajem określany jest także wasal szoguna lub feudalny władca daimyō. Pod koniec tego okresu wielu zubożałych panów feudalnych zmuszonych było zwalniać wojowników ze służby – stawali się oni wtedy rōninami. Szacuje się, że u kresu epoki Edo, kiedy Japonia liczyła 27 milionów mieszkańców, było ich około 400 tysięcy. Przewrót samurajów w 1868 roku W 1868 (początek epoki Meiji) roku młodzi samuraje obalili szogunat, zlikwidowali struktury feudalne, rozpoczęli wprowadzanie reform i tworzenie nowoczesnego państwa. Niedługo później zakazano samurajom publicznego noszenia mieczy i de facto zlikwidowano ich jako grupę społeczną. Przywrócono władzę cesarza i utworzono nową armię najemną, która krwawo i skutecznie tłumiła wszelkie bunty dawnych samurajów.Ostatni samuraj?  Mimo zlikwidowania warstwy samurajów ich etos pozostał żywy w świadomości społecznej, a ludzie wykształceni, bądź pełniący ważne funkcje w państwie stosowali się do zasad bushidō. Do 1945 roku kadra oficerska kultywowała reguły drogi wojownika, a samurajskie miecze stanowiły obowiązkowy element wyposażenia mundurów galowych. Za ostatniego samuraja uważa się pisarza Mishimę Yukio, daleko spokrewnionego z rodem Tokugawa.Szkoły walki Istniało bardzo wiele szkół walki. Wprawny samuraj potrafił zabić przeciwnika już za pierwszym ciosem, ponoć nawet jednym cięciem przeciąć go na pół, wzdłuż od czubka głowy. Owe śmiercionośne umiejętności wynikały ze sposobu walki, który polegał przede wszystkim na rozpoznaniu szkoły w jakiej kształcił się oponent, a co za tym idzie używanej przezeń techniki, dzięki czemu samuraj mógł błyskawicznie zastosować opracowaną metodę kontrataku. Ze względu na charakter tej walki, nastawionej na zadanie śmierci niemal jednym ruchem miecza, bywało, że kończyła się ona zgonem dla obu stron.Samuraj kształcony był nie tylko w posługiwaniu się mieczem, ale także łukiem, jak również calą gamą innej broni jak np. włócznia zwana Yari, broń drzewcowa o nazwie Naginata czy wachlarz bojowy Tessen. Technika walki łukiem zwana Kyuujutsu była wysoce duchową techniką, nierzadko używaną do medytacji.WyglądGrupa samurajów (XIX wiek) Charakterystyczna dla samurajów była ich fryzura – włosy upięte na czubku głowy i wygolone z przodu, nad czołem. Nosili także specjalny strój, spodnie hakama, których długość odpowiadała ich pozycji w hierarchii wojowników, kamizelki kamishimo, na których widniał kamon (herb klanu/rodziny) i wiele innych dodatków, które wspólnie tworzyły kimono samuraja.EtosPodstawowe prawa zawarte były w kanonie bushidō, wykładającym podstawowe zasady drogi wojownika. Istniały również inne dzieła opisujące zasady jakimi powinien się kierować samuraj. Były to między innymi utwory Go Rin No Sho (Księga pięciu kręgów) oraz Hagakure (Ukryte w listowiu).Główną zasadą była wierność swemu panu i bezwzględne mu podporządkowanie – co dotyczyło zarówno wojownika, jak i jego rodziny. W walce samuraj nie mógł odczuwać lęku przed śmiercią (podobnie jak podczas popełniania seppuku), nie mógł kapitulować w walce, bowiem byłoby to rozwiązanie niehonorowe.Samuraje stanowili również elitę kulturalną. Wiedza ich była wszechstronna i bardzo rozwinięta. Od dziecka kształceni byli w kierunku poznania bushidō, uczono ich między innymi czytania, pisania, sztuki kaligrafii, literatury, muzyki, retoryki, taktyki, prawa, medycyny i matematyki. Wykładano im także poezję japońską i chińską – między innymi dlatego, by samuraj przed popełnieniem rytualnego samobójstwa mógł napisać pożegnalny wiersz (haiku).Rōnin Po śmierci swego pana samuraj stawał się rōninem i miał w obowiązku pomścić go, a później popełnić samobójstwo. Mógł się nim stać również w przypadku zwolnienia ze służby (spowodowanego na przykład zubożeniem pana), wtedy stawał się wolnym człowiekiem i mógł pracować jako najemnik. Samobójstwo samuraja nosiło nazwę seppuku, samuraj robił to, gdy poniósł porażkę.Broń  Miecz  Miecz był najważniejszym elementem w kulturze samurajów, stanowił niejako duszę wojownika. Swój pierwszy miecz otrzymywali już pięcioletni chłopcy. W wieku 15 lat, gdy stawali się samurajami, otrzymywali miecze daitō i wakizashiZwiązanych z nim było wiele, niekiedy bardzo złożonych rytuałów, począwszy już od procesu jego wykuwania. Płatnerz wykonujący swój fach musiał poddawać się uprzednio ceremonii oczyszczenia, zaś pomiędzy niektórymi momentami wykuwania przywdziewał odświętne szaty. Aby odpędzić złe moce kuźnię ozdabiały religijne motywy zaczerpnięte z religii shintō. Obrządek dotyczył nawet używanej przy hartowaniu miecza gliny, wody i ognia.Zadaniem płatnerza było przede wszystkim wytworzenie głowni miecza o jak najtwardszym ostrzu (aby uniknąć wyszczerbienia), będącego jednocześnie możliwie najbardziej elastycznym (by miecz nie uległ pęknięciu). Było to bardzo trudne zadanie, osiągane przez wielokrotne przekuwanie żelaza, hartowanie metalu oraz inne techniki wypracowywane przez wieki i pilnie strzeżone przez mistrzów tego fachu. Niekiedy wytworzenie broni zajmowało rzemieślnikowi długie lata, czasem nawet większość życia.Nie dziwi zatem jak cenione były pośród samurajów ich miecze. Był to największy skarb ich majątku, dziedziczony częstokroć przez całe pokolenia, otaczany czcią i kultem.Jedna z zasad dotycząca miecza mówiła, że jeśli już zostanie on wyjęty z pochwy, musi być umoczony w ludzkiej krwi, dlatego też, jeśli broń zechciała obejrzeć osoba dostojna, której nie można było odmówić, samuraj przed schowaniem miecza dokonywał samookaleczenia.Sztylet  Tanto był bronią, która zastępowała wakizashi w Daisho, jak ta broń służyła głownie do odprawienia rytuału seppuku.Łuk Rzadziej używany przez samurajów niż miecz miał jednak też duże znaczenie. Sztuka strzelania z łuku nazywa się kyuujutsu (jap. 弓術, kyuujutsu?). Zrobiony z drewna lub bambusa najdłuższy łuk nazywamo yumi. W okresie shinto organizowano Yabusame, ceremonie strzelania z łuku na koniu.Kij  W feudalnej Japonii samuraje walczyli też bronią obuchową, nie tylko białą, np kijem Bō czy Jō.Włócznia W XV wieku popularna stała się broń drzewcowa Yari oraz Naginata częściej używana na polach bitew niż do obrony"2. 1-Katana [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2009-10-4 17:51Z [dostęp: 2009-10-11 10:42Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katana&oldid=187078022- Samuraj [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2009-10-9 19:52Z [dostęp: 2009-10-11 09:19Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Samuraj&oldid=18771321

Miecz samurajski treningowy Magnum Wood Bokken Nowoczesna wersja japońskiego miecza treningowego typu Bokken. Głownia i rękojeść są jednoczęściowe, wykonane z jednego kawałka litego drewna Robinia o przekroju odpowiadającym kształtowi katany.  Rękojeść jest opleciona liną, co poprawia chwyt miecza. Składana tsuba wykonana jest z plastikowego jelca dzielącego głównie od rękojeści,który zasadniczo chroni ręce podczas treningu. Ze względu na swój rozmiar i wagę ten miecz jest idealny dla początkujących.   Dane techniczne miecza samurajskiego treningowego - katany bokken:  Materiały: drewno, tworzywo sztuczne Długość całkowita: 985 mm Długość ostrza: 725 mm Masa: 590 g Producent: Boker, Niemcy ______________________________________________

Katana Master Cutlery Ten Ryu Samurai Sword Black  Replika Katany – tradycyjnego miecza japońskiego. Jest to nietuzinkowa ozdoba np. salony czy gabinetu. Konstrukcja miecza Ten Ryu Samurai Sword Głownia – ciężka, ręcznie kuta ze stali węglowej. Naniesiono na nią za pomocą delikatnego grawerunku imitację linii hartowania (Hamon).  Krawędź tnącą wyprowadzono oraz naostrzono więc mimo iż jest to model dekoracyjny, zalecamy ostrożność.   Rękojeść została wykonana z naturalnego drewna, które obciągnięto imitacją skóry płaszczki i pokryto tradycyjnym oplotem w kolorze czarnym. Pochwa miecza -  lakierowana na czarno pochwy - Saya dobrze oddaje efekt jaki osiągano dzięki pokryciu drewna laką.       Dane techniczne Stal: węglowa Ostrze: gładkie Rękojeść: imitacja skóry+Cord Wrap Pochwa: drewno Długość głowni: 730 mm Grubość głowni: 7 mm Długość całkowita: 1041 mm Waga: 1700 g Producent: Master Cutlery, USA EAN: 805319120261 Kod producenta: TR-024BK  UWAGA! Broń jest ostra, ale ma przeznaczenie dekoracyjne. Trening walki kontaktowej oraz trening siły cięć - Tameshigiri wymagają znacznie wytrzymalszych konstrukcji. ______________________________________________

Miecz samurajski treningowy - Katana z tworzywa PP 99 cm   Katana wykonana z mocnego polipropylenu.  W komplecie z tsubą która trzyma mocno i stabilnie.  Rękojeść pokryta jest specjalnym tworzywem sztucznym odpowiednio wyprofilowanym. Zapewnia to pewny chwyt i dodatkowo amortyzuje uderzenia. Plastikowa Tsuba oddzielająca ostrze od rękojeści chroni dłoń trenującego przed nieprzewidzianymi uderzeniami. Katany mają solidną konstrukcję, ale jak każdy niewłaściwie używany produkt, mogą ulec uszkodzeniu. Polimerowe katany należy czyścić szmatką zwilżoną łagodnym detergentem.   Dane techniczne miecza samurajskiego treningowego - katany bokken:  Całkowita długość katany: 99 cm Długość rękojeści: 26 cm Długość ostrza: 73 cm Grubość ostrza przy tsubie: 10-12 mm Tsuba: 7,5 x 7,5 cm Waga: 440 g ______________________________________________

Opis - Podstawowy podręcznik omawiający praktycznie całą tematykę dotyczącą japońskiej broni białej. Doskonałe źródło fachowej wiedzy napisane z myślą o zachodnich miłośnikach Nippon-to przez zawodowego taksatora szabel, prezesa Japońskiego Towarzystwa Badań nad Szablą. Polskie wydanie zostało przygotowane niezwykle starannie od strony merytorycznej oraz edytorskiej i zawiera wiele dodatkowych materiałów. Nazwa - Miecz samurajski Oryginalny tytuł - Nippon-to. The Japanese Sword Autor - Inami Hakusui Oprawa - Twarda Wydawca - Diamond Books Kod ISBN - 9788389332400 Kod EAN - 9788389332400 Rok wydania - 2009 Język - polski Tłumacz - Matusiak Marek Format - 18.0x25.2cm Ilość stron - 184 Podatek VAT - 5%

     SAMURAJSKI MIECZ KATANA Z POCHWĄ 4KM100-405BK   Materiał: OSTRZE: STAL WĘGLOWA polerowana (wymaga konserwacji) Lekko naostrzony Na ostrzu hamon - uzyskany chemicznie   POCHWA/ SAYA: twarde drewno - polakierowane oplot (sageo) bawełniany NA POCHWIE PIĘKNY MOTYW SMOKA Tsuba z motywem smoka - ze stopu cynku i aluminium Kashira - ze stopu cynku i aluminium Rękojeść: drewniana, oplot bawełniany, pod spodem imitacja skóry płaszczki   Długość w pochwie: ok 102 cm Długość pochwy: ok 74 cm Długość ostrza: ok 68 cm Długość rękojeści: ok 28 cm Grubość ostrza przy rękojeści: ok 3,5 mm Szerokość ostrza: ok 2,6 cm Waga z pochwą: ok 0,85 kg Waga ostrza: ok 0,63 kg Waga pochwa:  0,21 kg     

     SAMURAJSKI MIECZ KATANA Z POCHWĄ 4KM100-405RD   Materiał: OSTRZE: STAL WĘGLOWA polerowana (wymaga konserwacji) Lekko naostrzony Na ostrzu hamon - uzyskany chemicznie   POCHWA/ SAYA: twarde drewno - polakierowane oplot (sageo) bawełniany NA POCHWIE PIĘKNY MOTYW SMOKA Tsuba z motywem smoka - ze stopu cynku i aluminium Kashira - ze stopu cynku i aluminium Rękojeść: drewniana, oplot bawełniany, pod spodem imitacja skóry płaszczki   Długość w pochwie: ok 102 cm Długość pochwy: ok 74 cm Długość ostrza: ok 68 cm Długość rękojeści: ok 28 cm Grubość ostrza przy rękojeści: ok 3,5 mm Szerokość ostrza: ok 2,6 cm Waga z pochwą: ok 0,85 kg Waga ostrza: ok 0,63 kg Waga pochwa:  0,21 kg     

PROFESJONALNY KAMIEŃ DO OSTRZENIA MIECZY SAMURAJSKICH (MA-SH1A)   Producent: USA (MA-SH1A) Gradacja 600/1000 Zawiera drewniane pudełko

Miecz Samurajski Katana 4km124-430bk   kod (4KM124-430BK) OSTRZE SYGNOWANE PRZEZ PŁATNERZY TOLEDAŃSKICH   Materiał: OSTRZE: STAL WĘGLOWA polerowana (wymaga konserwacji) Lekko naostrzony Na ostrzu hamon     POCHWA/ SAYA: twarde drewno - polakierowane oplot bawełniany Tsuba w formie smoka Rękojeść: imitacja kości słoniowej bogato grawerowana - zakończona głową smoka   Długość w pochwie 108 cm Długość pochwy: 76,5 cm Długość ostrza: 69,5 cm Długość rękojeści: 32,5 cm Grubość ostrza przy rękojeści: 3 mm Szerokość ostrza: 2,5 cm Waga z pochwą: 1,03 kg Waga ostrza: 0,76 kg Waga pochwą:  0,25 kg

UNIKATOWY MIECZ SAMURAJSKI KATANA - STAL TAMAHAGANE R1043 MIECZ WYKONYWANY NA ZAMÓWIENIE. CZAS REALIZACJI OKOŁO 90-120 DNI OD WPŁATY. Uwaga: model przeznaczony do profesjonalnego treningu siły cięcia. MIECZ WYTWARZANY ZGODNIE Z TRADYCJĄ I JAPOŃSKIMI ZASADAMI. Katana:  Długość całkowita: 103cm/40.6inch  Długość ostrza: 71cm/27.9inch  Długość rękojeści: 27cm/10.6inch  Motohaba (szerokość obok habaki): 3.1-3.2cm  Sakihaba (szerokość obok yokote): 2.4-2.5cm  Sori (krzywizna): 1.9cm  Kasane (grubość ostrza przy habaki): 7-8mm  Ostrze kute ręcznie: dodatkowe hartowanie wodą gliną i ogniem - dzięki czemu ostrze ma wyższe HRC  Na ostrzu widoczne słoje powstałe przy warstwowaniu (miecz posiada ponad 32 tysiące warstw) Na ostrzu unikatowy hamon - dzięki specjalnym kamieniom HOZUYA i JIZUYA jest odciśnięta niepowtarzalna struktura każdego kamienia. Proces ostrzenia i polerowania ręcznego trwa około 30-45 dni. Rękojeść tsuka owinięta jest z wierzchu tsuka-ito z uformowanymi romboidalnie wzorkami zwanymi menuki. Trzon rękojeści złożony z dwóch trzasek drewnianych, obciągnięty skórą płaszczki samegawa. Przy jelcu tsuba umiejscowiony pierścień fuchi wzmacniający rękojeść. Na górze ostrza założony jest kołnierz habaki ze stopu metali zwanym shakudo. W zestawie z unikatową, pochwą (saya) obwiązaną przy szyjce (koiguchi) sznurem (sageo) przewiniętym przez  kuri-kata. Stopień naostrzenia: bardzo wysoki Ostrze o dużej elastyczności Tsuba: z żelaza Habaki: z domieszką srebra Fuchi, kashira oraz menuki żelazo i miedź Saya materiał: drewno rzeźbione w motyw smoka Rękojeść:  drewno, prawdziwa skóra płaszczki  Waga po spakowaniu: 2.0 kg  Waga ostrza: 1,2 - 1,3 kg Waga saya (pochwa): 0,2 - 0,3 kg Model w pełni rozbieralny mocowanie na dwa kołki mekugi. Cena nie obejmuje stojaka widocznego na zdjęciach. Opis techniki wykonania: Ostrze miecza wytwarzane było przez płatnerza (katana-kaji). W ciągu wielu dni kucia, a następnie zgrubnego szlifu strugami nazywanymi sen, następnie (opcjonalnie) wykonywano zbrocze (bo-hi) (trwa to ok. 3 dni). Następnie ostrze hartowano. Do wykonania katan najwyższego gatunku do tej pory używa się unikatowej stali. Produkuje się ją 2-3 razy w roku z żelaza wypłukiwanego w postaci czarnego "piasku" pochodzącego z górskich strumieni. Proces ten polega on na wytapianiu żelaza (przez trzy doby, w specjalnym piecu) z węglem drzewnym co nadaje stali specyficzne właściwości. Stal powstała z tego wytopu nazywa się tama-hagane. Część stali kruchej i twardej używa się na ostrza, część twardej, lecz wytrzymałej na warstwę pod ostrzem, część plastycznej na rdzeń. Te trzy rodzaje stali wybierane są metodą porównawczą przez płatnerza z kęsów powstających podczas danego wytopu. W najprostszym wypadku ze zwykłej gąski stali formowano długi pręt, który następnie przecinano, nakładano na siebie dwie połówki i sklepywano na powrót w pręt. Był on następnie wielokrotnie podgrzewany w palenisku. Taki wielokrotny proces przecinania i sklepywania powodował, że ostrze miało konstrukcję laminatu (wielu warstw) stalowego, co przyczyniało się do zwiększenia wytrzymałości bez utraty elastyczności. Wzór utworzony podczas skuwania jest charakterystyczny dla mieczy japońskich, ponieważ początkowa, gąbczasta postać stali wymusza tego typu obróbkę. Charakterystyczny wygięty kształt ostrza spowodowany jest obróbką temperaturową w ostatniej fazie formowania głowni. Polega ona na zmianie czasu studzenia krawędzi ostrza (yakiba) w stosunku do reszty (ji-hada), przez co uzyskuje się różne twardości, odpowiednio około 60 HRC i 40 HRC. Zmiana temperatury uzyskiwana jest przez pokrycie krawędzi tnącej ostrza wodnym roztworem gliny. Powstałe w tym procesie na płaszczyźnie klingi zafalowania (odbicie zasięgu gliny) nazwane zostały "podpisem miecza" (hamon). Należy pamiętać, że kowal hartował miecz w wodzie, czasem poprzedzonej filmem olejowym, nigdy nie stosował metod hartowania tradycyjną techniką gaszenia w oleju, dla zróżnicowania stref hartowania. Następnie surową klingę przejmował szlifierz (togimono-shi), który ręcznie za pomocą zestawu kamieni wodnych modelował, ostrzył i w końcu polerował powierzchnię. W nowoczesnym lustrzanym stylu polerowania stosuje się jeszcze igły stalowe. Ukończoną głownię umieszczano w tymczasowej rękojeści i wykonywano próbę cięcia.  Ponieważ za właściwy miecz – duszę samuraja – uważano tylko klingę, mogła ona posiadać różne stroje (koshirae): domowy, podróżny, ceremonialny – zawsze składające się z pasujących stylem rękojeści, jelca i pochwy (saya). Bardzo często stosowano też specjalny strój do przechowywania, zwany shira-saya, wykonywany z czystego drewna bez żadnych elementów ozdobnych lub z innego materiału. Dzięki prostocie shira-saya oglądający miecz mógł skupić się tylko i wyłącznie na walorach ostrza, ponieważ jego wzroku nie odciągały elementy oprawy. Rękojeść użytkową wytwarzano z odmiany magnolii japońskiej (hō-no-ki). Dwa wyżłobione elementy boczne były sklejane klejem ryżowym. Następnie przykładano nań skórę płaszczki. Od strony gardy tsuba zakładano metalowy lub rogowy pierścień (obejmę) wzmacniający o nazwie (fuchi), z drugiej strony rękojeść zakańczano zaślepką (''kashira''). Powierzchnię rękojeści pomiędzy obejmą a zaślepką pokrywano oplotami z materiału bawełnianego lub jedwabnego. Pod oplot wkładano zwykle dwa menuki, ozdoby, które mogły albo zasłaniać otwory kołków mocujących klingę (mekugi), albo przez podniesienie oplotu wypełniać wnętrze trzymającej rękojeść dłoni. Miecz umieszczany był w drewnianej pochwie (saya), która była pokrywana laką, czasem ozdabiania na różne sposoby.

MIECZ KATANA PRAWDZIWY MIECZ SAMURAJSKI WYKONANY ZE STALI Z POCHWĄ SW-68B   MODEL OZDOBNY MIECZ WYKONANY WEDŁUG TRADYCJI I ZASAD JAPOŃSKICH.  OSTRZE JAPOŃSKA KATANA (JAPOŃSKA KATANA)  Materiał: OSTRZE: polerowana  STAL WĘGLOWA ostrze wykonane ze stali węglowej Stal nierdzewna - nie wymaga konserwacji, grawerowana  Lekko naostrzony  Hamon na ostrzu - (wydobywany chemicznie)  Pochwa / SAYA: twarde drewno - lakierowany oplot bawełniany (sageo)  Tsuba kolista - wykonana ze stopu cynku i aluminium Kashira - wykonana ze stopu cynku i aluminium  Rękojeść: drewno, siatka bawełniana, od spodu drewno  Długość pochwy: ok. 103 cm  Długość pochwa: ok. 75,5 cm  Długość ostrza: ok. 70,5 cm  Długość rękojeści: ok. 26 cm  Grubość ostrza na rękojeści: ok. 3,5 mm  Szerokość ostrza: ok. 2,6 cm  Waga z pochwą: ok. 0,83 kg  Ostrze waga: ok. 0,62 kg  pochwa waga: 0,20 kg 

MIECZ SAMURAJSKI KATANA ninja DO TRENINGU STAL 1060 KOD R1010 Długość całkowita: 93 cm / 40.6 inch  Długość ostrza: 62 cm / 28.7 inch Długość rękojeści (tsuka): 27 cm / 10.6 inch Waga: 2 kg  STAL WYSOKOWĘGLOWA:  1060 TYP OSTRZA: MARU   Na rękojeści prawdziwa skóra płaszczki, oplot bawełniany Stopień naostrzenia: wysoki UWAGA MIECZ PRZEZNACZONY JEST DO PODSTAWOWEGO TRENINGU SIŁY CIĘCIA (NP DREWNO ŚREDNICY 4-7 CM, MATY ITP.) Katana ta wykonana została w małej, kuźni korzystając wyłącznie z tradycyjnych technik płatnerskich i oryginalnych materiałów. Rękojeść złożona z dwóch kawałków twardego drewna sklejonych klejem ryżowym i okrytymi skórą płaszczki. Posiada pierścień o nazwie fuchi od strony rękojeści i kołnierz okrywający ostrze u nasady rękojeści nazywany habak. Tsuba – rękojeść tarczowa wykonana z metali kolorowych, bogato zdobiona. Proste ostrze wykute ze stali 1060 przez kowali za pomocą technik przekazywanych z pokolenia na pokolenie. W zestawie z pochwą saya pokrytą laką z zamontowanymi sznurkami sageodostosowanymi do zawieszenia przy lewym boku. Cena nie obejmuje stojaka widocznego na zdjęciach.