Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Wizualny aspekt komunikowania dostrzegalny jest zwłaszcza we współczesnej sytuacji nadmiaru przekazów medialnych. Skoro przekazy konkurują o naszą uwagę, zawsze łatwiej będzie zobaczyć, a dopiero potem ewentualnie przeczytać. Dobrze o tym wiedzą autorzy reklam, specjaliści public relations i redaktorzy popularnych pism. Wszyscy chcą wywrzeć wpływ na odbiorców, choć kierują się różnymi celami i używają różnych sposobów. W drugiej części książki znajdujemy rzeczowe spojrzenie na prawo do osobistego wizerunku. Teksty dotyczą zarówno prawa polskiego, jak i niemieckiego oraz rosyjskiego. Daje to możliwość porównań i ma bardzo praktyczne znaczenie: zarówno dla osób prywatnych, którym może się zdarzyć, że zostaną zaskoczone publicznym eksponowaniem swojego wizerunku w niekoniecznie korzystnym kontekście, jak i dla redaktorów i wydawców, którzy powinni liczyć się z koniecznością tłumaczenia się przed sądem ze swoich decyzji. Dopełnienie omówionej tu tematyki znajdziemy w tomie "Komunikacja wizualna w prasie i w mediach elektronicznych", również pod redakcją naukową Kazimierza Wolego-Zmorzyńskiego, Jerzego Snopka i Krzysztofa Gronia. Poruszono w nim kwestie wykorzystania obrazu w prasie oraz w mediach elektronicznych. Poszczególne artykuły pokazują, że obraz w dziennikarstwie jest przede wszystkim informacją wizualną i pojmowany jest w kategoriach rzeczywistości, odmiennie niż w reklamie i public relations.

Książka jest pierwszą publikacją na krajowym rynku wydawniczym, w której problem komunikacji wizualnej w dziennikarstwie, reklamie i public relations jest omawiany z wielu punktów widzenia w jednym tomie. Na świecie i w Polsce zagadnieniem tym zajmują się językoznawcy, literaturoznawcy, socjologowie, medioznawcy, prawnicy, psychologowie oraz teoretycy sztuki.Książka składa się z czterech części. Pierwsza mówi o wykorzystaniu obrazu w prasie, druga przedstawia wykorzystanie obrazu w mediach elektronicznych. Poszczególne artykuły pokazują, że obraz w dziennikarstwie jest przede wszystkim informacją wizualną i pojmowany jest raczej w kategoriach rzeczywistości, odmiennie niż w reklamie i public relations (część trzecia), gdzie odnosi się do przeżyć estetycznych, nawiązuje do tradycji, a układ barw i znaków w sposób szczególny działa na wyobraźnię odbiorcy. Część czwarta natomiast porządkuje wiedzę na temat tego, jak prawnie może być wykorzystywany wizerunek w mediach.W serii Akademickie Warsztaty Dziennikarskie ukazują się podręczniki akademickie, książki o charakterze monograficznym i warsztatowym, a także tłumaczenia ważnych zagranicznych publikacji z dziedziny mediów.

Wizualny aspekt komunikowania dostrzegalny jest zwłaszcza we współczesnej sytuacji nadmiaru przekazów medialnych. Skoro przekazy konkurują o naszą uwagę, zawsze łatwiej będzie zobaczyć, a dopiero potem ewentualnie przeczytać. Dobrze o tym wiedzą autorzy reklam, specjaliści public relations i redaktorzy popularnych pism. Wszyscy chcą wywrzeć wpływ na odbiorców, choć kierują się różnymi celami i używają różnych sposobów.W drugiej części książki znajdujemy rzeczowe spojrzenie na prawo do osobistego wizerunku. Teksty dotyczą zarówno prawa polskiego, jak i niemieckiego oraz rosyjskiego. Daje to możliwość porównań i ma bardzo praktyczne znaczenie: zarówno dla osób prywatnych, którym może się zdarzyć, że zostaną zaskoczone publicznym eksponowaniem swojego wizerunku w niekoniecznie korzystnym kontekście, jak i dla redaktorów i wydawców, którzy powinni liczyć się z koniecznością tłumaczenia się przed sądem ze swoich decyzji.Dopełnienie omówionej tu tematyki znajdziemy w tomie Komunikacja wizualna w prasie i w mediach elektronicznych, również pod redakcją naukową Kazimierza Wolego-Zmorzyńskiego, Jerzego Snopka i Krzysztofa Gronia. Poruszono w nim kwestie wykorzystania obrazu w prasie oraz w mediach elektronicznych. Poszczególne artykuły pokazują, że obraz w dziennikarstwie jest przede wszystkim informacją wizualną i pojmowany jest w kategoriach rzeczywistości, odmiennie niż w reklamie i public relations....

Wizualny aspekt komunikowania dostrzegalny jest zwłaszcza we współczesnej sytuacji nadmiaru przekazów medialnych. Skoro przekazy konkurują o naszą uwagę, zawsze łatwiej będzie zobaczyć, a dopiero potem ewentualnie przeczytać. Dobrze o tym wiedzą autorzy reklam, specjaliści public relations i redaktorzy popularnych pism. Wszyscy chcą wywrzeć wpływ na odbiorców, choć kierują się różnymi celami i używają różnych sposobów.W drugiej części książki znajdujemy rzeczowe spojrzenie na prawo do osobistego wizerunku. Teksty dotyczą zarówno prawa polskiego, jak i niemieckiego oraz rosyjskiego. Daje to możliwość porównań i ma bardzo praktyczne znaczenie: zarówno dla osób prywatnych, którym może się zdarzyć, że zostaną zaskoczone publicznym eksponowaniem swojego wizerunku w niekoniecznie korzystnym kontekście, jak i dla redaktorów i wydawców, którzy powinni liczyć się z koniecznością tłumaczenia się przed sądem ze swoich decyzji.Dopełnienie omówionej tu tematyki znajdziemy w tomie Komunikacja wizualna w prasie i w mediach elektronicznych, również pod redakcją naukową Kazimierza Wolego-Zmorzyńskiego, Jerzego Snopka i Krzysztofa Gronia. Poruszono w nim kwestie wykorzystania obrazu w prasie oraz w mediach elektronicznych. Poszczególne artykuły pokazują, że obraz w dziennikarstwie jest przede wszystkim informacją wizualną i pojmowany jest w kategoriach rzeczywistości, odmiennie niż w reklamie i public relations....