Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Drugi tom z serii dzieł Melchiora Wańkowicza (po słynnej ?Bitwie pod Monte Cassino?) zawiera jego ?rodzinną? beletrystykę (są to jedne z najpopularniejszych utworów pisarza) oraz unikatowy zbiór listów, jakie Wańkowicz wymieniał z córkami.?Szczenięce lata? ukazują nieistniejący już świat dworów na Kresach. Ta prawdziwa gawęda, pisana piękną polszczyzną, jest kopalnią wiadomości na temat ówczesnych zwyczajów i tradycji.?Ziele na kraterze? zajmuje szczególne miejsce wśród książek Wańkowicza, nie tylko ze względu na zawarty w niej zapis osobistej tragedii pisarza, który stracił w Powstaniu Warszawskim ukochaną córkę Krystynę. Ta książka ma dużo głębsze przesłanie ? jest afirmacją życia, rodziny i miłości.?Ojciec i Córki ? korespondencja? to zbiór listów, jakie Melchior Wańkowicz wymieniał z córkami (Martą i Krystyną) w latach 1921?1941. Z ich treści wyłania się obraz skomplikowanych relacji rodzinnych Wańkowiczów.

Lekturowe wydanie najbardziej znanej i niezwykle popularnej powieści autora ?Bitwy o Monte Cassino? ? autobiograficznego ?Ziela na kraterze?.?Ziele na kraterze? zajmuje szczególne miejsce wśród książek Wańkowicza, nie tylko ze względu na zawarty w niej zapis osobistej tragedii pisarza, który stracił w Powstaniu Warszawskim ukochaną córkę Krystynę. Ta książka ma dużo głębsze przesłanie ? jest afirmacją życia, rodziny i miłości. Książkę poprzedza wstęp profesora Andrzeja Gronczewskiego, zamyka zaś opracowanie lekturowe Anny Świątek.Wańkowicz w ?Zielu na kraterze? z wielką atencją i pietyzmem pokazał lata okupacji niemieckiej w Polsce oraz cierpienie matki po stracie córki w Powstaniu Warszawskim (te fragmenty książki należą do jednych z najbardziej przejmujących obrazów ludzkiego bólu). Autor, który był poza krajem w czasie II wojny światowej, potrafił z wielkim literackim kunsztem odtworzyć atmosferę powstańczych dni walczącego miasta. Po ukazaniu się w kraju ?Ziela na kraterze? w 1957 roku czytelnicy dziennika ?Życie Warszawy? uznali tę książkę za najlepszą publikację poświęconą powstańczej Warszawie.Aleksandra Ziółkowska-BoehmWańkowicz jest dla mnie niekwestionowanym Mistrzem. Mogłabym Mu podawać ranne kapcie i biegać po gazetę. Czytałam ?Ziele na kraterze? nie raz, za każdym razem wyłapując dla siebie coś innego - ciepłą atmosferę rodzinnego domu, miłość dla zwierzaków... Nawet pijackie historie na Trzech Króli były cudowne! Już jako dorosła matka, ryczałam nad bólem Autora-Narratora po stracie córki Krysi w Powstaniu Warszawskim.Ta książka to dla mnie przede wszystkim Podręcznik do Życia w Mądrej Rodzinie. Jestem z pokolenia, które potrzebuje Mistrzów i dla mnie jest nim Melchior Wańkowicz.Małgorzata Kalicińska

Autobiograficzna powieść o życiu ziemiańskiej rodziny wyrzuconej przez splot wydarzeń historycznych na wielkomiejski, warszawski bruk. Choć powieść jest tylko o losach najbliższych - stanowi wszechstronny portret tłumu ludzi, przewijających się przez jej karty. Obok skomplikowanych dziejów rodzin ziemiańskich, Wańkowicz szkicuje krótkie, tragiczne życiorysy młodzieży biorącej udział w powstaniu warszawskim, celne portrety rodaków z ich dziwactwami i śmiesznostkami często łagodzonymi bohaterskimi czynami.

?Ziele na kraterze? jest w twórczości mistrza reportażu pozycją wyjątkową. Tę upstrzoną wspomnieniami i autobiograficznymi wtrętami powieść napisał Wańkowicz w 1951 roku ? już po stracie swojej córki Krystyny, łączniczki w Powstaniu Warszawskim. Pomimo rozległych opisów codzienności w okupowanej Warszawie i prób wysłowienia niewyobrażalnego bólu rodziców po stracie dziecka, ?Ziele na kraterze? stanowi przede wszystkim afirmację życia, bliskich więzi rodzinnych, pełną humoru skarbnicę anegdot i zapomnianego już folkloru ziemiańskiego. Czaruje odbiorców już od pierwszych zdań.Popczyński Marcin