Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

W latach 2015-2016 grupa badaczy działających we współpracy z pracownikami Zakładu Psychologii Klinicznej i Sądowej na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach przeprowadziła 19 eksperymentów badających wpływ czynników psychologicznych na treść zeznań i wyjaśnień oraz ocenę ich wiarygodności. Książka prezentuje wyniki przeprowadzonych badań. Podejście do omawianych zagadnień jest nowatorskie, a ustalenia badawcze niejednokrotnie zaskakujące. Najważniejszymi cechami wyróżniającymi przygotowane opracowanie są jego wszechstronność i prekursorski charakter omawianych badań, które wyróżniają się nie tylko na tle polskich, ale i światowych projektów. Publikacja została przygotowana przy założeniu, że będzie stanowić źródło wiedzy dla studentów, nauczycieli akademickich i praktyków na temat złożonej, bogatej problematyki formowania się i oceny zeznań oraz wyjaśnień. Intencją autorów jest także inspirowanie przyszłych poszukiwań naukowych i nowych kierunków badań w dziedzinie psychologii sądowej.

Ruch dysydencki w ZSRR pojawił się pół wieku temu – nagle i jakby znikąd, wprawiając w zdumienie nie tylko sowieckie władze, ale także zachodnich sowietologów. Do tej chwili nikt nie ośmielał się nawet myśleć, że możliwe jest w Związku Radzieckim jawne działanie niezależnych stowarzyszeń. Anatolij Marczenko, prosty robotnik, jako młody chłopak przypadkowo dostał się w tryby opresywnego systemu i wszedł w środowisko więźniów politycznych, by z czasem stać się jednym z nich. Łagry mordowskie, do których trafił w latach 60. i które opisuje w swoich wspomnieniach, stały się jego „uniwersytetem”. Poznał tam prawdziwą historię, nauczył się podstaw ekonomii, wiedzy o polityce i stał się zdeterminowanym przeciwnikiem nieludzkiego systemu, a zarazem prawdziwym humanistą. Zmarł 8 grudnia 1986, w wyniku głodówki, którą podjął w więzieniu w obronie więźniów politycznych w ZSRR. Pięć dni później Michaił Gorbaczow odbył rozmowę telefoniczną z Andriejem Sacharowem przebywającym na zesłaniu w Gorkim, co zapoczątkowało proces uwalniania więźniów politycznych. W 1988 roku Parlament Europejski przyznał po raz pierwszy Nagrodę im. Andrieja Sacharowa – Nelsonowi Mandeli i Anatolijowi Marczence.