[Impuls]
Kategoria: Literatura > Sport
Nadanie tytułu pracy podyktowane jest tym, że narrację badanych w
całości przenika kategoria codzienności, która zdaniem P.L. Bergera
i T. Luckmanna „[…] jest zorganizowana wokół »tutaj« mojego ciała
oraz...
Pełen opis produktu 'Codzienność doświadczeń zdrowotnych a tożsamość zawodowa nauczycieli kultury fizycznej' »
Nadanie tytułu pracy podyktowane jest tym, że narrację badanych w
całości przenika kategoria codzienności, która zdaniem P.L. Bergera
i T. Luckmanna „[…] jest zorganizowana wokół »tutaj« mojego ciała
oraz »teraz« mojej teraźniejszości”, co oznacza, iż jest
doświadczana „[…] w różnych stopniach bliskości i oddalenia,
zarówno w sensie przestrzennym, jak i czasowym”. Ciało człowieka
staje się układem odniesienia dla własnej niepowtarzalności
(ciągłości) i odrębności. Codzienność niosąca „indywidualny ryt”
jej doświadczania wymyka się opisywaniu jej w sposób jednoznaczny
(stały), tzn. pozostaje – jak to ujęła E. Hałas – w coraz to
większym stopniu pod wpływem lokalnych, prywatnych obszarów życia
osoby. Stwierdzenie to uważam za szczególnie ważne, gdyż opisane
wyniki badań stanowią w tej publikacji jedynie miniteorię, czyli
tworzą teorię niskiego szczebla ogólności, która może się
przyczynić do lepszego zrozumienia polisemii aktywności zawodowej
nauczyciela kultury fizycznej (często w świadomości społecznej
nieprzekraczającej poziomu stereotypu „wuefiarza”). W określaniu
tworzonych w umysłach badanych nauczycieli obrazów zdrowia
posłużyłam się fotografią, gdyż jak to ujął H.-G. Gadamer:
„Interpretujemy, patrząc, słuchając, doznając”.
Przypisując znaczenie aktywności samopoznania badanych nauczycieli
KF – rekonstrukcji odpowiedzi na pytanie: „Kim jestem jako
nauczyciel kultury fizycznej?” – w strukturze pracy
wydzieliłam:
część teoretyczną, składającą się z czterech rozdziałów, gdzie
starałam się przybliżyć instrumentarium pojęciowe niezbędne do
stworzenia „wspólnoty zrozumienia” prezentowanego opracowania,
część, w której zaprezentowałam wyznaczoną tu codziennością
perspektywę badań jakościowych (uzasadniłam dokonany wybór oraz
metodykę postępowania badawczego),
część prezentującą wyniki badań własnych, której poszczególne
podrozdziały zostały zakodowane na drodze podjętej praktyki
interpretacyjnej.
Raport końcowy z badań stanowi formę zamknięcia opracowania, które
może się okazać przedpolem dalszych dociekań badawczych.
Autorka
Wyróżniam w rozprawie szczególnie jakościową interpretację danych
empirycznych zebranych metodą wywiadu pogłębionego. Ta część
opracowania jest całością samą w sobie – kompletną „dla siebie”, co
znaczy w języku metodologii badań jakościowych – wystarczającą do
tworzenia teorii ugruntowanej. Na podkreślenie zasługuje to, że w
naukach o kulturze fizycznej jest to pierwsza rozprawa sporządzona
tylko w tej strategii metodologicznej – a więc trudnej,
niepomiernie trudniejszej niż wszystkie mi znane, o hybrydowej
formule nomotetyczno-idiograficznych analiz i interpretacji, a
odnoszące się nie tylko do tytułowego przedmiotu badań.
[…] wyróżniam całą monografię dr Agnieszki Zalewskiej-Meler jako
oryginalne, twórcze opracowanie, jedyne w tej kategorii
metodologicznej w socjologii kultury fizycznej i pedagogice
zdrowia.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Andrzeja Pawłuckiego
