Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Pomieszczone w niniejszym tomie prace wyrosły z kształtującej się powoli w środowisku toruńskim, ale już uświadamianej, wspólnoty zainteresowań problematyką teoretycznoliteracką. Podjęte tematy są przejawem spotkania się zainteresowań badawczych kilkorga pracowników i doktorantów Zakładu Teorii Literatury teorią dzieła literackiego. Indywidualne zamierzenia badawcze zrealizowane zostały przy różnych okazjach i dla różnych celów, chociaż długie niekiedy dyskusje, wymiana poglądów i wzajemne zapoznawanie się z wcześniejszymi wariantami prac zapewniają ich ostatecznym wersjom, jak sądzę, coś wspólnego. Kilku słów wyjaśnienia wymagaj ą deklarowane niekiedy wprost, ale zwłaszcza realizowane w praktyce, nawiązania do Ingardenowskiej teorii dzieła literackiego. Nie jest to skutek wcześniej zamierzonego projektu ani (tu wątpliwości chyba być nie może) teoretycznoliterackiej mody, ale wynik zgody w ocenie znaczenia dzieł tego filozofa dla teoretyków literatury. Po prostu dzielimy przekonanie tych wszystkich, którzy uważają, że jest to teoria nadal myślowo płodna i obiecująca sensowną kontynuację wielu zagadnień. Inaczej jednak niż w pokonferencyjnym tomie "Z inspiracji Ingardenowskiej w teorii literatury" (Wyd. UMK, Toruń 2001) widoczny jest tu zamiar powtórnego przemyślenia niektórych kwestii, takich zwłaszcza, które swego czasu spotkały się z krytyką i propozycjami zmian, jak również chęć sprawdzenia narzędzi i metody Ingardena w odniesieniu do zagadnień przez niego wprost nie podejmowanych, co najwyżej sugerowanych, a uzupełniających spektrum spraw, które podjęte w tym duchu ujawniają swoje nowe aspekty i znaczenie.

Pomieszczone w niniejszym tomie prace wyrosły z kształtującej się powoli w środowisku toruńskim, ale już uświadamianej, wspólnoty zainteresowań problematyką teoretycznoliteracką. Podjęte tematy są przejawem spotkania się zainteresowań badawczych kilkorga pracowników i doktorantów Zakładu Teorii Literatury teorią dzieła literackiego. Indywidualne zamierzenia badawcze zrealizowane zostały przy różnych okazjach i dla różnych celów, chociaż długie niekiedy dyskusje, wymiana poglądów i wzajemne zapoznawanie się z wcześniejszymi wariantami prac zapewniają ich ostatecznym wersjom, jak sądzę, coś wspólnego. Kilku słów wyjaśnienia wymagaj ą deklarowane niekiedy wprost, ale zwłaszcza realizowane w praktyce, nawiązania do Ingardenowskiej teorii dzieła literackiego. Nie jest to skutek wcześniej zamierzonego projektu ani (tu wątpliwości chyba być nie może) teoretycznoliterackiej mody, ale wynik zgody w ocenie znaczenia dzieł tego filozofa dla teoretyków literatury. Po prostu dzielimy przekonanie tych wszystkich, którzy uważają, że jest to teoria nadal myślowo płodna i obiecująca sensowną kontynuację wielu zagadnień. Inaczej jednak niż w pokonferencyjnym tomie "Z inspiracji Ingardenowskiej w teorii literatury" (Wyd. UMK, Toruń 2001) widoczny jest tu zamiar powtórnego przemyślenia niektórych kwestii, takich zwłaszcza, które swego czasu spotkały się z krytyką i propozycjami zmian, jak również chęć sprawdzenia narzędzi i metody Ingardena w odniesieniu do zagadnień przez niego wprost nie podejmowanych, co najwyżej sugerowanych, a uzupełniających spektrum spraw, które podjęte w tym duchu ujawniają swoje nowe aspekty i znaczenie....

Pomieszczone w niniejszym tomie prace wyrosły z kształtującej się powoli w środowisku toruńskim, ale już uświadamianej, wspólnoty zainteresowań problematyką teoretycznoliteracką. Podjęte tematy są przejawem spotkania się zainteresowań badawczych kilkorga pracowników i doktorantów Zakładu Teorii Literatury teorią dzieła literackiego. Indywidualne zamierzenia badawcze zrealizowane zostały przy różnych okazjach i dla różnych celów, chociaż długie niekiedy dyskusje, wymiana poglądów i wzajemne zapoznawanie się z wcześniejszymi wariantami prac zapewniają ich ostatecznym wersjom, jak sądzę, coś wspólnego. Kilku słów wyjaśnienia wymagaj ą deklarowane niekiedy wprost, ale zwłaszcza realizowane w praktyce, nawiązania do Ingardenowskiej teorii dzieła literackiego. Nie jest to skutek wcześniej zamierzonego projektu ani (tu wątpliwości chyba być nie może) teoretycznoliterackiej mody, ale wynik zgody w ocenie znaczenia dzieł tego filozofa dla teoretyków literatury. Po prostu dzielimy przekonanie tych wszystkich, którzy uważają, że jest to teoria nadal myślowo płodna i obiecująca sensowną kontynuację wielu zagadnień. Inaczej jednak niż w pokonferencyjnym tomie "Z inspiracji Ingardenowskiej w teorii literatury" (Wyd. UMK, Toruń 2001) widoczny jest tu zamiar powtórnego przemyślenia niektórych kwestii, takich zwłaszcza, które swego czasu spotkały się z krytyką i propozycjami zmian, jak również chęć sprawdzenia narzędzi i metody Ingardena w odniesieniu do zagadnień przez niego wprost nie podejmowanych, co najwyżej sugerowanych, a uzupełniających spektrum spraw, które podjęte w tym duchu ujawniają swoje nowe aspekty i znaczenie.