[FIRMA KRAJEWSKI]
Kategoria: PRACOWNIKWysyłka: do 3 dni
Sprawy związane wyjazdami służbowymi - delegacjami
pracowników reguluje rozporządzenia z 29 stycznia 2013 r. w
sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu
w państwowej lub
Pełen opis produktu 'Polecenia wyjazdu służbowego - DELEGACJA / krajowa [Pu/Os-232]' »
Sprawy związane wyjazdami służbowymi - delegacjami pracowników
reguluje rozporządzenia z 29 stycznia 2013 r. w
sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu
w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z
tytułu podróży służbowej (Dziennik Ustaw z 5
lutego 2013 r., poz. 167). Na warunkach określonych
przepisami ww. rozporządzeń, pracownikowi zatrudnionemu w
jednostce organizacyjnej sfery budżetowej przysługują diety oraz
zwrot kosztów: 1) przejazdów i dojazdów; 2) noclegów; 3) innych
udokumentowanych wydatków. określonych przez pracodawcę
odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. (opłaty parkingowe,
opłaty za autostrady, używanie telefonu prywatnego, koszty mycia
samochodu, koszty poczęstunku kontrahenta) Wymienione
przepisy regulują także kwestię zaliczki, jaką pracodawca
jest obowiązany udzielić pracownikowi na przewidywane wydatki
związane z podróżą służbową oraz terminu, w jakim pracownik
powinien przedstawić rozliczenie kosztów podróży służbowej
(14 dni). W świetle art. 775 § 3-4 Kodeksu pracy pracodawcy
spoza sfery budżetowej mogą ustalać we własnym
zakresie warunki wypłacania pracownikom należności z tytułu
podróży służbowej na obszarze kraju i poza jego granicami - w
tym także diet - w drodze postanowień układu zbiorowego
pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę, jeżeli
pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie
jest obowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania.
Wysokości diet i innych świadczeń z tytułu podróży służbowej nie
mogą być jednak niższe niż dla pracowników jednostek budżetowych.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991
r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r.
Nr 51, poz. 307 ze zm.), wolne od podatku
dochodowego są diety i inne należności za czas podróży
służbowej pracownika, do wysokości określonej w odrębnych
ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do
spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności
przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży
służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.
Osoby prowadzące działalność
gospodarczą powinny ująć swoje
diety, diety osób współpracujących oraz diety pracowników
kierowców w kol. 13 KPiR „Pozostałe wydatki”. Jan Kowalski
prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych
przewoził towary z Warszawy do Gdańska. Wyjechał 18 marca o
8.00, a wrócił 19 marca o 18.00. Podróż zatem trwała 1 dobę i
10 godzin, w związku z czym przedsiębiorcy przysługują 2 diety. Nie
dokona ich wypłaty, ale ma prawo ująć je w koszty prowadzonej
działalności w kolumnie „Pozostałe wydatki”. Pan Kowalski powinien
sporządzić dowód wewnętrzny, który zgodnie z § 14 ust. 3
rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w
sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów
(Dz.U. z 2003 r. nr 152, poz. 1475 ze zm.) powinien zawierać na-
stępujące elementy: z imię i nazwisko, z cel podróży,
z nazwę miejscowości docelowej, z liczbę godzin i dni
przebywania w podróży służbowej (data i godzina wyjazdu oraz
powrotu), z stawkę i wartość przysługujących diet.
Podróż krajowa § 6. 1. Miejscowość rozpoczęcia i
zakończenia podróży krajowej określa pracodawca. 2. Pracodawca może
uznać za miejscowość rozpoczęcia lub zakończenia podróży krajowej
miejscowość pobytu stałego lub czasowego pracownika. § 7. 1. Dieta
w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie
zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży. 2.
Należność z tytułu diet oblicza się za czas od rozpoczęcia podróży
krajowej (wyjazdu) do powrotu (przyjazdu) po wykonaniu zadania
służbowego w następujący sposób: 1) jeżeli podróż trwa
nie dłużej niż dobę i wynosi: a) mniej niż 8 godzin –
dieta nie przysługuje, b) od 8 do 12 godzin – przysługuje 50%
diety, c) ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej
wysokości; 2) jeżeli podróż trwa dłużej niż dobę, za każdą
dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale
rozpoczętą dobę: a) do 8 godzin – przysługuje 50% diety,
b) ponad 8 godzin – przysługuje dieta w pełnej
wysokości.Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 167 3.
Dieta nie przysługuje: 1) za czas delegowania do miejscowości
pobytu stałego lub czasowego pracownika oraz w przypadkach, o
których mowa w § 10; 2) jeżeli pracownikowi zapewniono
bezpłatne całodzienne wyżywienie. 4. Kwotę diety, o której mowa w
ust. 1, zmniejsza się o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia,
przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio: 1)
śniadanie – 25% diety; 2) obiad – 50% diety; 3)
kolacja – 25% diety. 5. W przypadku korzystania przez pracownika z
usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie,
przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio. § 8. 1. Za nocleg podczas
podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie
pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej
rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż
dwudziestokrotność stawki diety. 2. W uzasadnionych przypadkach
pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu
stwierdzonych rachun- kiem w wysokości przekraczającej limit, o
którym mowa w ust. 1. 3. Pracownikowi, któremu
nie zapewniono bezpłatnego noclegu i
który nie przedłożył rachunku, o
którym mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w
wysokości 150% diety. 4. Ryczałt za nocleg przysługuje, jeżeli
nocleg trwa co najmniej 6 godzin pomiędzy godzinami 21 i 7. 5.
Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługuje za czas
przejazdu, a także jeżeli pracodawca uzna, że pracownik ma
możliwość codziennego powrotu do miejscowości stałego lub czasowego
pobytu. § 9. 1. Za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży krajowej
pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów
środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety. 2. Ryczałt,
o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli pracownik nie
ponosi kosztów dojazdów. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli
na wniosek pracownika pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie
udokumentowa- nych kosztów dojazdów środkami komunikacji
miejscowej. § 10. Pracownikowi przebywającemu w podróży krajowej
trwającej co najmniej 10 dni przysługuje zwrot kosztów prze- jazdu
w dniu wolnym od pracy, środkiem transportu określonym przez
pracodawcę, do miejscowości pobytu stałego lub czasowego i z
powrotem. § 11. Na wniosek pracownika pracodawca przyznaje zaliczkę
na niezbędne koszty podróży krajowej w wysokości wy- nikającej ze
wstępnej kalkulacji tych kosztów.