Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Trzeba stwierdzić, że książki Burszty i Grębeckiej nie sposób sprowadzić do formuły „źródeł etnograficznych”. To subtelnie zorganizowana relacja, w której badacz wysłuchuje głosów ludzi, odsłaniających przed nim pamięć swoich doświadczeń, i zarazem wyostrza kontury przechowanego w tej pamięci świata, uprawniony do tego dzięki przywilejowi poznawczemu, stwarzanemu przez nieuchronny dystans, ową antropologiczną felix culpa, i dzięki zobowiązaniu, jakie płynie z przyjętej roli nieobojętnego mediatora.dr hab. prof. UW Grzegorz GodlewskiTo, co zawodowi historycy starają się wpisać w pewną matrycę ideologiczną postrzegania historii PRL, antropolodzy pragną „sprowadzić na ziemię”, a więc pokazać, że przeszłość pamiętana jest pełna Geertzowskich „zaułków i szczelin”, że pamięć uczestników dawnych zjawisk wpisuje się w ciąg osobistych, lokalnych i pokoleniowych identyfikacji, które po latach nadal są ważne, przepracowane, wieloznaczne i rezonują, jeśli tylko pozwolić im pojawić się ponownie na powierzchni świadomości. […] W ten oto sposób kulturowa pamięć o „stacjonowaniu wojsk radzieckich w Legnicy i okolicach” staje się opowieścią o ludzkim uwikłaniu w historyczny los, który został lokalnie oswojony, okazał się nie tyle historią zniewolenia i podległości, ile objawia się dzisiejszemu czytelnikowi jako Lévi-Straussowskie bricoleur i bricolage, a więc indywidualne i zbiorowe sposoby radzenia sobie z rzeczywistością i „Ruskimi” w taki sposób, aby w Legnicy w równej mierze „dało się żyć samemu”, jak i oswojonym Innym z „drugiej Moskwy”.prof. dr hab. Roch Sulima...

Od Autora:Moje złe samopoczucie tłumaczyłem sobie i żonie przesileniem wiosennym, dużą ilością pracy na uczelni. Na samą myśl, że mam iść do lekarza, ogarniała mnie złość, bo uważałem, że to strata czasu i ewentualnie otrzymam receptę na kolejne tabletki. Ale żona była nieugięta i przekonała mnie, że lepiej jednak zasięgnąć porady lekarza, bo to uspokoi nas, a w przypadku stwierdzonej dolegliwości – pozwoli na jej wyeliminowanie. (…) Niespodziewanie nagle poczułem silny ból głowy (…). W klinice dowiedziałem się, że miałem udar mózgu, a jego efektem jest afazja.Autor tej książki nie jest lekarzem. Jest naukowcem, który przeżył udar mózgu. Opisuje subiektywnie różne zapamiętane zdarzenia. Książka skierowana jest do opiekunów i najbliższego otoczenia osób dotkniętych udarem i jego następstwami. Udar nie jest chorobą zakaźną i nie należy unikać kontaktów z chorym ani z jego najbliższymi. Może spostrzeżenia zawarte w książce będą pomocne w znalezieniu „wspólnej drogi” w trudnych chwilach, których nie szczędzi nam życie…....

Krytyczne wydanie „Pism zebranych” Stefana Żeromskiego pod redakcją Zbigniewa Golińskiego zaczęło ukazywać się w roku 1981 nakładem SW"Czytelnik". Edycja została zaplanowana na 39 tomów podzielonych na sześć serii: trzy serie utworów literackich (nowele, powieści, dramaty – łącznie 23 tomy), serię utworów publicystycznych (3 tomy), dzienniki (7 tomów) oraz listy (6 tomów). W latach 1981-1996 ukazało się kilkanaście tomów „Pism”; w latach późniejszych – w wyniku najpierw przemian na rynku wydawniczo-księgarskim, a następnie choroby i wreszcie śmierci profesora Golińskiego (w roku 2008) – tempo prac zostało spowolnione i w końcu ustało. Z planowanych 39 tomów dotychczas ukazało się 21 tomów: 15 tomów utworów literackich i 6 tomów listów.Obecnie Fundacja zdecydowała się – już samodzielnie, bez współudziału SW „Czytelnik” – wznowić edycję „Pism zebranych”, rozpoczynając ją odopublikowania ośmiu niewydanych dotąd tomów utworów literackich, przygotowywanych jeszcze za życia profesora Golińskiego i pod jego kierunkiem....

Czy Magdalena Samozwaniec zazdrościła talentu swojej starszej siostrze Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej? Czym imponował pisarce jej ojciec Wojciech Kossak? Dlaczego nie lubiła mówić publicznie o bracie Jerzym i jego rodzinie? Dlaczego uważała, że „Kossaki ją wyklęły”? Jak żyła na co dzień, co ją cieszyło, a co drażniło? Co lubiła jeść, w co się ubierać? Kto i dlaczego nie przepadał za jej drugim mężem Zygmuntem Niewidowskim? Dlaczego pisarka zerwała kontakt ze swoją jedyną córką Teresą i pozbawiła ją spadku? Odpowiedzi na te pytania – a także wiele innych – znajdą Państwo w książce, która ukazuje się w 40. rocznicę śmierci Pierwszej Damy Polskiej Satyry.Rafał Podraza, niestrudzony tropiciel faktów z życia pisarki i badacz jej twórczości przygotował wyjątkową publikację, na którą składa się siedemdziesiąt – nie zawsze pochlebnych! – wspomnień członków najbliższej rodziny, przyjaciół i znajomych, ponad setka zdjęć oraz listy bohaterki i cała gama anegdot o satyryczce.Córka Kossaka. Wspomnienia o Magdalenie Samozwaniec to nie tylko kopalnia wiedzy o pisarce, która przez całe życie piórem walczyła z hipokryzją, zakłamaniem i kołtuństwem, to także parada wielkich nazwisk i próba ocalenia od zapomnienia dawnego świata....

Wiktor Tomir Drymmer (1896-1975), piłsudczyk, peowiak, żołnierz I Brygady, uczestnik wojny z Rosją bolszewicką, kawaler VM, oficer II Oddziału Sztabu Generalnego, polski attaché wojskowy w Estonii (1923-1927). Po powrocie z Tallina przeszedł do pracy w centrali MSZ, szybko awansując; w 1931 roku objął stanowisko dyrektora Wydziału Personalnego a od 1933 roku kierował równolegle Departamentem Konsularnym MSZ. Należał do grona najbliższych współpracowników ministra Józefa Becka. Ze względu na szeroki zakres uprawnień oraz osobiste zaufanie ministra Becka, W.T. Drymmer uchodził za człowieka silnej ręki. Zarządzając polityką personalną MSZ wymagał od pracowników służby zagranicznej kompetencji i całkowitego oddania służbie państwowej, bezwzględnie tępił korupcję i protekcję. Dążył do usprawnienia, odmłodzenia, unowocześnienia i zdynamizowania służby konsularnej II RP. We wrześniu 1939 roku kierował ewakuacją MSZ i korpusudyplomatycznego do Rumunii. Po bezskutecznych próbach powrotu do okupowanego kraju przedostał się do Palestyny, gdzie pozostawał bez przydziału aż do śmierci generała Sikorskiego. Na Bliskim Wschodzie Drymmer należał do grona aktywnych piłsudczyków, redagując periodyk poświęcony polskiej myśli państwowotwórczej oraz pamięci Komendanta Piłsudskiego pt. „Na straży”. Po wojnie osiadł najpierw w Wielkiej Brytanii, a następnie w Kanadzie. Zmarł w Ottawie.Z „Posłowia” dr. hab. Marka Kornata: „Z pamiętnikarskiej relacji Drymmera najwięcej dowiemy się o dziejach dyplomacji polskiej doby II Rzeczypospolitej, ale przede wszystkim ma ona niezastąpioną wartość jako źródło dla historii zbudowanej w krótkim czasie od podstaw służby zagranicznej. Obfitują w niepozbawione przenikliwości analizy oraz na ogół wyważone oceny. Są rzetelną relacją o sprawach państwa, pisaną oczywiście z takiej perspektywy, na jaką pozwalał autorowi sprawowany urząd. Ukazują Drymmera jako rzetelnego obserwatora życia politycznego i zarazem sumiennego państwowca”.Ostatnie spotkanie i ostatnia narada. Za kilka godzin uczestnicy tej narady mieli się znaleźć na obcej ziemi i… poza marszałkiem Śmigłym-Rydzem, nigdy już do Polski nie powrócić. Zmarli na obczyźnie. Nagle drzwi od pokoju narad otworzyły się. Ukazał się w nich marszałek Śmigły, spokojny, opanowany, sprawny i elegancki. Z uśmiechem przywitał się ze mną i robiąc krok w kierunku otwartych drzwi, powiedział: „A więc tak jak umówiliśmy się, Panie Prezydencie, ja pozostaję z wojskami”. Zasalutował i wyszedł....

Leon Wasilewski – socjalista, pierwszy minister spraw zagranicznych odrodzonej Polski, należał bez wątpienia do ważnych postaci historii Polski ostatniej dekady XIX i pierwszych dziesięcioleci XX w. Udostępnione Czytelnikowi materiały zawierają: wspomnienia autora obejmujące okres od dzieciństwa do 1904 r., relację z udziału w wyprawie kieleckiej oddziałów dowodzonych przez Józefa Piłsudskiego latem 1914 r., krótkie fragmenty dziennika z lat 1916, 1918, 1922, 1925 i 1926, wreszcie diariusz podróży odbytej po województwach wschodnich II Rzeczypospolitej na początku 1927 r....

Książka powstała, aby pozostawić materialny ślad, wspomnienie losów i przeżyć wrocławskich więźniów obozów koncentracyjnych. Powstanie tego opracowania nie byłoby możliwe bez zainteresowania publikacją członków Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych, Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych oraz zgody na ujawnienie ich życiorysów.Polski Związek Byłych Więźniów Politycznych, Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych liczy obecnie około 5 tysięcy członków. Jest jedną z największych organizacji kombatanckich w Polsce. Organizuje spotkania edukacyjne z młodzieżą, uroczystości okolicznościowe, otacza opieką miejsca pamięci, działa na rzecz rozwiązywania problemów środowiska ofiar nazizmu. Organizacja prowadzi aktywną działalność na rzecz upamiętniania walki o niepodległość i martyrologii narodu polskiego w latach 1939-1945, zachowania pamięci o ofiarach niemieckiego nazizmu....

Jak różny i na ile osobisty może być nasz stosunek do tego samego wydarzenia pokazuje ta publikacja.Ten zbiór wspomnień jest „obrazem” emocji związanych z jednym dniem, a właściwie późnym popołudniem i radosnym wieczorem 16 października 1978 roku, kiedy to ogłoszono, że nowym papieżem wybrano kardynała Karola Wojtyłę.Pamięć bywa zawodna, kiedy próbujemy przywołać wydarzenie sprzed kilkudziesięciu lat, ale wydaje się, że w tym przypadku wyjątkowość zdarzenia sprawiła, że szczegóły tamtego wieczoru oraz emocje żyją w nas po dziś dzień.Wydawałoby się, że wybór nowego papieża mógł być postrzegany tylko jako wydarzenie z życia kościoła – mamy nowego pasterza. Okazuje się jednak, że wtedy w Polsce wokół tej nowiny skupiły się nadzieje wszystkich Polaków na inny obraz naszego życia i świata, nadzieje zaskakująco różne, którym towarzyszyła przeogromna radość, okazywana sobie nawzajem. Było tak, jakby w jednym momencie znikały wszystkie złe emocje. To był chyba zaczątek poczucia solidarności Polaków, okazanego nieco później – wtedy, kiedy zaczęliśmy stawiać pierwsze kroki w stronę marzeń o innej Polsce.Wypowiadają się m.in. prezydenci (nawet G. Bush, M. Gorbaczow), wielcy politycy, znani artyści (nie tylko polscy), naukowcy, ale i osoby mało znane publicznie. Często są to niezwykle ujmujące, wzruszające wspomnienia.?...

Henning Mankell w nowej odsłonie jako pisarz historyczny! Historia Szwedki, która zostaje właścicielką największego domu publicznego w stolicy Mozambiku na przełomie XIX i XX wieku. Mankell sięga do dokumentów sprzed stu lat, by opowiedzieć historię tajemniczej nordyckiej piękności. Europejski sukces Włoskich butów powtarza dziś powieść Wspomnienia brudnego anioła....

Książka złożona jest z zachowanych fragmentów, które Jerzy Dobrowolski opracował sam, z odkrytych jego notatek prowadzonych przez lata oraz różnych, nie tylko kabaretowych, tekstów.Przenikliwość ironisty, który nie miał żadnych wątpliwości co do formowanej przez narzuconą władzę rzeczywistości, do sączonych przez lata nowomową pustych frazesów, słów wytrychów, intonacji spod budki... KC....

Autor zachęca do „pochylenia” się nad słowem Bożym. Komentuje perykopy ewangelijne i zaprasza do codziennych medytacji. Każdy komentarz poprzedza pełny tekst Ewangelii, przeznaczonej na określony dzień. Nie trzeba więc sięgać po Pismo Święte, aby duchowo zjednoczyć się z Kościołem w przeżywaniu tajemnicy wcielenia Jezusa Chrystusa.Pismo Święte można pokochać. Trzeba tylko o to się modlić. I dlatego przemyślenia Autora nie tylko pomagają lepiej zrozumieć Dobrą Nowinę, ale są też przeniknięte duchem rozmodlenia w myśl powiedzenia św. Izaaka Syryjczyka: „Dusza doznaje wsparcia przez czytanie, o ile oddaje się modlitwie”....

Po latach rozłąki królowa Elsa i jej siostra mogą nareszcie odbudować łączącą je dawniej więź. Anna ponad wszystko inne chciałaby odzyskać wspomnienia z czasów, kiedy jako szkrab bawiła się ze starszą siostrą w śnieżnych zaspach, ślizgała się z nią po lodzie, razem budowały bałwanki i zaśmiewały się podczas przepełnionych magią zimowych psot. Pewien młody troll twierdzi, że potrafi przywrócić wspomnienia, które przed laty odebrano Annie. Elsa nie jest jednak przekonana, czy to dobry pomysł......

Jak drogie są wspomnienia - biografia Aleksandra Żabczyńskiego. Jej dźwiękowym uzupełnieniem jest ta płyta. Tylko z jej pomocą usłyszysz, jak pięknie śpiewał. Większość jego repertuaru przetrwała na taśmie filmowej. Płyt nagrał niewiele, a nieliczne, te zapisane przed wojną na krążkach Odeonu, Syreny, Electro czy Columbii przepadły wraz z jego mieszkaniem podczas powstania warszawskiego. Dlatego, żebyś nie musiał oglądać całych filmów, ani przeszukiwać internetu, skorzystaj z tej płyty…...

Puzzle 2000 elementówi. Po ułożeniu powstanie obrazek o wymiarach 96x68cm. Wysoką jakość, nasycenie kolorów i bezpieczeństwo układania zapewnia kalandrowany papier odbijający światło, pokryty ekologicznymi farbami spożywczymi....

Król gór, bohater pokroju bohaterów sienkiewiczowskich, człowiek honoru - tak o Józefie Kurasiu "Ogniu" mówią bohaterzy książki Kazimierza Garbacza. Materiały do tej książki autor zbierał latami. Odwiedzał byłych partyzantów "Ognia", a także osoby, które Kurasia spotkały na swojej drodze......

Jan Gawroński był znanym przedwojennym dyplomatą, pracował w ambasadach II Rzeczypospolitej w Szwajcarii, Niemczech, Holandii, Turcji i Austrii. Niepublikowane dotychczas pamiętniki obejmują lata dzieciństwa na Litwie, młodość spędzoną w szkole klasztornej w Anglii, studia i podróże.Historia Polski i Europy widziana poprzez dzieje rodziny autora (i wielu innych polskich rodów) staje się bliska dzięki autentyczności i indywidualności opowieści. Talent narracyjny autora idzie w parze z prostotą, skromnością i mądrą refleksją o życiu, a zdjęcia z archiwum rodzinnego są znakomitym uzupełnieniem tych pogodnych wspomnień z nieistniejącego już świata....

Książka składa się z wierszy wspominkowych i refleksyjnych pod ogólnym tytułem REMINISCENCJE. Rozmieszczone wiersze w czterech działach: „Z polany życia”; „Moje wędrowanie”; „Utracona miłość” i „Zima, Święta i Nowy rok” opowiadają o życiu autora, składającego się z miłości, tęsknoty, często smutku i wszechobecnej radości, a także szczęścia, przeżywana i doznawania w pisaniu szczególnych chwil uniesień, oraz pragnień i spełniania marzeń w swoim długim życiu....

Współczesność miesza się z przeszłością. Zdrada z rozpaczą. Niewinność z pożądaniem. A w tle widmo wojny. Zakazana, wojenna miłość, która nie powinna się zdarzyć.Ada traci wszystko, co do tej pory było w jej życiu ważne. Trudne okoliczności zmuszają ją do rozstania z ukochanym. Przez kilka lat żyje jak w letargu. Pewnego dnia postanawia odwiedzić swoją babcię, Marię, która w zaufaniu opowiada wnuczce swoją historię. Młodość Marii przypadła na okres wojny. To był trudny i bolesny czas. Pomimo okrucieństw wojny kobieta zakochała się do szaleństwa w mężczyźnie, którego nie powinna była pokochać. Czy to uczucie miało szansę przetrwać skoro Franz był Niemcem? Czy można kochać, a zarazem nienawidzić?Franz dla tego uczucia zaryzykował wszystko.Maria stara się przekonać wnuczkę, że w życiu liczy się tylko miłość, każda miłość, i to, jaką siłę możemy odnaleźć dzięki bliskości drugiego człowieka.Rozgrzewająca serca powieść o tym, co jest tak naprawdę ważne. O relacjach międzyludzkich i o uprzedzeniach. O niewypowiedzianych słowach, obawach, stracie i wielkim uczuciu. O tym, że życie nikogo nie oszczędza.To także historia o tym, że najważniejsze, to móc kogoś kochać. Tak prawdziwie, bez oczekiwań....

W ostatnim czasie Joannie nie powodziło się najlepiej: choroba ojca, utrata pracy, rozstanie z narzeczonym i dziwne, regularnie powracające sny... Życie w małym miasteczku nad Czarnym Potokiem, gdzie wszyscy się znają, też nie zawsze jest proste. Mimo to kobieta każdego dnia stara się udowodnić sobie i światu, że doskonale nad wszystkim panuje.Jedyną rzeczą, jakiej pragnie, jest spokój. Spokój, który próbuje zburzyć pewien tajemniczy Filip...Sposobem na oderwanie się od codziennych problemów jest nowa pasja Joanny. Tworząc drzewo genealogiczne i przeglądając pamiątki rodzinne, trafia ona na starą fotografię babci urodzonej we Lwowie. To fascynujące odkrycie stanie się początkiem nostalgicznej podróży w rodzinną przeszłość. Będzie w niej wszystko: wojna, miłość, zdrada, szczęście, tragedie i cudowne ocalenia...Czy Joanna odnajdzie w sobie siłę babek i prababek, żeby na nowo uwierzyć w istnienie szczęścia i dać szansę rodzącemu się uczuciu?„Wspomnienia w kolorze sepii” to opowieść o sile rodzinnych i przyjacielskich więzi oraz o ludzkich losach, które bezlitośnie gmatwa wielka historia świata. Czytelnik będzie je śledził w dwóch prowadzonych równolegle wątkach: współczesnym i historycznym.Anna J. Szepielak – Małopolanka z urodzenia, Kobieta Zaściankowa z wyboru. Tzw. wielki świat woli oglądać z bezpiecznej odległości. Uwielbia gorzką czekoladę, słodką kawę i literaturę, przy której "dusza się śmieje". W księgarni czeka, aż książka do niej przemówi okładką, szelestem kartek i... zapachem. Odbiera otaczający świat bardzo intensywnie - niektórzy twierdzą nawet, że także szóstym zmysłem.Z zawodu jest nauczycielką i bibliotekarką, choć kiedyś marzyła, by studiować w Wyższej Szkole Teatralnej.Zadebiutowała powieścią „Zamówienie z Francji”, opublikowała także teksty z zakresu oświaty oraz teksty publicystyczne na jednym z portali. Współpracuje z regionalnym tygodnikiem, w którym ukazują się jej artykuły i recenzje nowości wydawniczych.W Wydawnictwie „Nasza Księgarnia” ukazały się jej powieści: „Dworek pod Lipami” i „Młyn nad Czarnym Potokiem”....

Autor wraca we wspomnieniach do lat międzywojennych, gdy był dowódcą kompanii w 36 pułku piechoty Legii Akademickiej za czasów Piłsudskiego. Wspomnienia swoje poświęca sprawom stosunków służbowych i życia w garnizonie warszawskim. Dzięki rozległym znajomościom J. Kuropieski wspomnienia jego wykraczają poza problematykę wojskową, poruszają również inne dziedziny życia Warszawy, przenosząc czytelnika w atmosferę stolicy tamtych czasów.Żywy styl, barwny język i soczyste ciekawostki - pod piórem autora odżywa klimat międzywojennej Polski....