Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Książka różni się od licznych innych albumów i opracowań na temat dziejów oręża w okresie walk o odzyskanie niepodległości przede wszystkim medium, za pośrednictwem którego opowiada historię zmagań o niepodległość. Środkiem tym nie jest wytwór działalności naukowej czy literackiej, a dokument wojskowy: rozkaz, meldunek, sprawozdanie, pisane zazwyczaj w pośpiechu, w warunkach frontowych, często na pierwszej linii walki. Zróżnicowany, często zły stan zachowania publikowanych dokumentów, zadecydował o zamieszczeniu obok reprintów tekstów najistotniejszych fragmentów oryginału, wzbogaconych zwięźle przedstawionymi dodatkowymi informacjami i komentarzami.Mamy nadzieję, że prezentowane materiały przybliżą Czytelnikowi ten niezwykle ważny rozdział z dziejów Rzeczypospolitej i zachęcą do dalszego samodzielnego odkrywania ocalałych z wojennej pożogi archiwaliów opisujących bohaterskie walki Żołnierza Polskiego o odzyskanie niepodległości Ojczyzny.

W zamierzeniu to swego rodzaju przewodnik po typach i rodzajach pojazdów mechanicznych w Wojsku Polskim II Rzeczpospolitej w momencie najwyższej próby - we wrześniu 1939 roku. Ma uporządkować, choćby w nikłym stopniu, wiedzę na ten temat, naruszyć uparcie odnawialny mit, jak to benzyna przegrywała w WP z owsem - słowem pokazać, że motoryzowanie naszej armii było faktem... W swej warstwie tekstowej ograniczyliśmy się do lakonicznego komentarza, szczegółowe dane techniczne i historyczne można znaleźć w dotychczasowych publikacjach na ten temat. Jako się jednak rzekło, ma to być rodzaj przewodnika, a nie spaśne, ambitne dzieło. Mamy nadzieję, że dokładając staranności reprodukcji i dobry papier wynagrodzimy niedostatek wcześniejszych publikacji jakim był ich fatalny poziom poligraficzny. Prócz zdjęć zamieszczamy rysunki większości opisywanych pojazdów.

Rok 1939 był końcem dziejów polskiej piechoty ukształtowanej legendami Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego. Na nich zbudowano tradycje piechoty odradzanej w krwawych walkach Wielkiej Wojny i o granice II Rzeczypospolitej w latach 1918-1921. Spełnione marzenie o wolności pozwoliło na położenie szczególnego nacisku na moralne kształtowanie postawy piechura mającego być następcą poprzedników spod Raszyna czy Olszynki Grochowskiej. Polski piechur był personifikacją dawnych tradycji i tak ruszył do swej ostatniej kampanii. Wojna rozpoczęta 1 września 1939 roku przez Niemcy w miesiąc zweryfikowała dotychczasowe myślenie o nowoczesnej wojnie. O tym jak wyglądały walki i zdawanie egzaminu z tradycji świadczą dziesiątki cmentarzy wojennych, gdzie spoczywają obrońcy Polski 1939 roku. Ci, którzy tam spoczywają, bo podjęli walkę 1 września 1939 roku, byli przedstawicielami tradycji dawnych wieków, ukształtowani na podstawie najlepszych XIX wiecznych wzorców, i z tym samym poczuciem obowiązku i dzielności dołączyli do poprzedników. Odchodząca dawna polska piechota i kawaleria zdobyła się swoją postawą w czasie kampanii 1939 roku na stworzenie nowej legendy - legendy żołnierzy polskiego września, która może nie tyle przesłoniła stare zasługi żołnierzy polskich, ale wprowadziła zupełnie nową jakość w polskiej tradycji wojskowej.