Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Najnowsza książka Leszka Moczulskiego poświęcona jest problemom wprawdzie kluczowym, lecz ciągle niedocenianym przez historiografię.W szczególności dotyczy to polskiej polityki zagranicznej, konsekwentnie reagującej na rosnące zagrożenie ze strony dwu wielkich sąsiadów. Niebezpieczeństwo było trwałe – poczynając od 1918 r., lecz stało się bezpośrednie wraz z Wielkim Kryzysem. Na tle ogólnoświatowej katastrofy gospodarczej urosły gwałtownie masowe nastroje agresywne i rewizjonistyczne, zarówno nacjonalistyczne, jak bolszewickie: już w 1930 r., wykorzystując czasowe napięcia społeczne w Polsce, zarówno Niemcy, jak Sowieci zaczęli się szykować do najazdu na Rzeczpospolitą. Niebezpieczeństwem stawała się również polityka ustępstw mocarstw zachodnich; Wielka Brytania była już bliska przyjęcia niemieckiej tezy, że tylko rewizja granicy z Polską może uratować pokój.

Książka przedstawia losy Polaka, syna zesłańców z 1940 roku do Kazachstanu. Nasz bohater, Jan Wierzejski, czuje się Polakiem. Kiełkują w nim wspomnienia o dalekiej Polsce, przekazane przez rodziców, zakotwiczone gdzieś w podświadomości. Urodzony już w ZSRR, obywatel sowiecki, żołnierz Armii Czerwonej, walczy w Afganistanie z partyzantami zwanymi przez Rosjan duszmanami. Rzucony w krainę dzikich, niebotycznych gór Afganistanu i przepastnych wąwozów, walczy o przetrwanie. Zabija, aby samemu przeżyć. Ciągłe zasadzki, własne ataki i odpieranie ataków duszmanów przetrawiają umysły i każą stawiać pytania o sens tej wojny.

Artyleria niemiecka przeszła głęboką transformację w trakcie pierwszej wojny światowej i w dwudziestoleciu międzywojennym. Stała się bronią śmiercionośną i skuteczną. Hitler postanowił jej użyć do zapanowania nad Europą. Chociaż wydawało się, że jej najlepszy czas przeminął, odegrała dużą rolę w odpieraniu ataków aliantów na frocie zachodnim i Armii Czerwonej na froncie wschodnim.

Z obszernych kart historii II wojny światowej wybraliśmy te, które tyczyły przełomowych jej momentów lub takie, które nie przesądzając ostatecznego finału, mogły wpłynąć na czas, przebieg i cenę tych zmagań. Cenę, którą przyszłoby także i nam zapłacić, bo drogi tej wojny nie mogły ominąć Polski.

Pierwociny Europy wykuto na kowadle wojny (R.A.Brown). W średniowiecznych i nowożytnych kuźniach, korzystając ze starożytnych wzorców greckich i rzymskich, odlewano państwa, narody i społeczeństwa, wykuwano polityczną i religijna mapę Europy. Historycy brytyjscy, fińscy, francuscy, hiszpańscy, litewscy, niemieccy, polscy, serbscy, szwedzcy i węgierscy opisują jeden z najbardziej fundamentalnych problemów historii Europy: miejsca bitew i wojen w kształtowaniu tożsamości narodów naszego kontynentu. Przyglądają się samym bitwom, jak i ich późniejszym mitom, aż po dzień dzisiejszy. Polska bez Grunwaldu, a nawet Grecja i Europa bez Termopil mogłyby zapewne istnieć. Jednak nie sposób ich sobie wyobrazić bez mitu wojen grecko-perskich. Książka wciąga dosłownie od pierwszych zdań, zarazem zmusza do zastanowienia nad wartością pokoju i ceną wojny.

Kampania jesienna 1939 roku jest jedną z najstraszliwszych klęsk w naszych dziejach a wydarzeniach, które je poprzedziły, należą do najtrudniejszych. W ciągu trzydziesty sześciu dni wojny - ledwo pięciu tygodni - zdruzgotane zostało cisami dwu najezdniczych armii jedno z większych państw europejskich. Po zaledwie dwudziestu latach niepodległości Polska upadła. Gdyby nie te dziesięciolecia, gdyby nie te dni, w których czerwień krwi nadawała blask fioletowi wrzosów, być może Rzeczpospolita nie odrodziłaby się trwale. Trzeba było przejść przez dramat Września, tego pasma prawie ustawicznych klęsk, gdy łamało się państwo, armie, dywizje i ludzie - przez niewyobrażalną tragedię narodu i jednostek. Targa ona do dzisiaj naszymi uczuciami, jest trudna do przyjęcia, do obiektywnej oceny. Mimo siedemdziesięcioletniej perspektywy historycznej Wrzesień pozostaje ważną częścią współczesnej wyobraźni społecznej. Pierwsze wydanie tej książki ukazało się w 1972 r. i cały nakład został natychmiast sprzedany. Po interwencji ambasady radzieckiej książka stała się przedmiotem totalnego ataku ze strony władz i środków przekazu. Na polecenie Ministerstwa Kultury wycofano ją z obiegu. Przygotowane obecnie wydanie jest w istocie nową pozycją. W ciągu minionych lat stan badań krajowych i zagranicznych poszedł znacznie naprzód, co należało uwzględnić. Otwarte zostały archiwa, opublikowano wiele istotnych dokumentów. Można by więc nadać książce nowy tytuł. Jednak autor pragnie zachować tytuł pierwotny oraz charakter pierwszego wydania.

Pierwsi Polacy przybyli do Ameryki Północnej w 1608 r. i osiedlili się w pierwszej białych osadzie kolonistów Jamestown, na terenie obecnego stanu Wirginia. Polacy wnieśli duży wkład w zwycięstwo w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych (1776-1783). W Rewolucji Amerykańskiej uczestniczyło ponad stu naszych rodaków. Najbardziej znane są dwa nazwiska, Tadeusza Kościuszki, zwanego przez Amerykanów ojcem artylerii amerykańskiej, i Kazimierza Pułaskiego, który stworzył i szkolił kawalerię amerykańską. Tadeusz Kościuszko walczył do końca wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Kazimierz Pułaski zginął w bitwie pod Savannah w 1779 r. Amerykanie uhonorowali dokonania naszych bohaterów, nazywając ich imionami miasta, autostrady, mosty, szkoły, budynki i inne obiekty. W tej książce dowiecie się o szczegółach wkładu Kościuszki, Pułaskiego i innych Polaków w amerykańską wojnę o niepodległość.

Fragment książki:"W następnym roku obległ osadę Erisone. Jednak wódz rzymski pewny zwycięstwa zaniedbał podstawowych zasad sztuki zdobywania twierdz. Nie zacisnął szczelnie pierścienia oblężenia co wkrótce się na nim zemściło. Wiriatus natychmiast przybył swoim ziomkom z pomocą i przedostał się na czele licznego oddziału, niezauważony, przez luki w rzymskich pozycjach do Erisone. Cześć swoich sił zostawił w dolinie prowadzącej do twierdzy, zamykając ją dodatkowo wałami i zasiekami. Te instalacje polowe miały utrudnić siłom oblężniczym, w razie ich porażki, ewentualne wydostanie się w zbawcze dolne partie doliny..."

II wojna światowa była najkrwawszym konfliktem zbrojnym w dziejach ludzkości. Objęła kraje wszystkich kontynentów i miała charakter totalny. Przyniosła nieopisane cierpienia nie tylko żołnierzom, ale także – pierwszy raz w takim rozmiarze – ludności cywilnej. Ludobójstwo, zbrodnie wojenne, zbrodnie przeciwko ludności, Holocaust i zagłada – te terminy na stałe zapisały się wówczas w pamięci pokoleń. Niniejsza publikacja nie wyważa otwartych drzwi, jej zadaniem nie jest snucie nowych teorii, ale przybliżenie w skondensowanej i popularnej postaci całej dostępnej wiedzy na temat politycznej i militarnej historii II wojny ze szczególnym uwzględnieniem udziału Polski i Polaków w tym konflikcie zbrojnym.

Działania piechoty w okresie II wojny światowej ze szczególnym uwzględnieniem hitlerowskiego wermachtu. Publikacja bogato ilustrowana ilustracjami czarno-białymi i barwnymi, mapami, schematami, rysunkami. Poświęcona strategii i taktyce użycia piechoty.

Nieznane misje II wojny światowej to zbiór dziesięciu, opartych na faktach, relacji z kilkunastu ryzykownych, niebezpiecznych i tajnych operacji, prowadzonych przez państwa, uczestniczące w II wojnie światowej na terenie całej Europy i Afryki. W książce przeczytamy m.in. o próbie zamachu na Rommla w Afryce Północnej, zdobyciu kodów niemieckiej Enigmy w 1942 roku, atakach lotniczych aliantów na Zagłębie Ruhry w 1943 roku, czy akcji Ottona Skorzennego (uwolnienie Mussoliniego w Gran Sasso).

Celem publikacji, przygotowanej z okazji zbliżającej się 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej, jest ukazanie losów Polski i Polaków lat 1939-45, z uwypukleniem zmagań żołnierza polskiego w kraju, na frontach europejskich, w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie. Książka łączy w sobie klarowny wykład dziejów oręża polskiego (od kampanii wrześniowej po operacje berlińską i praską) autorstwa badaczy najnowszej historii Polski i historii wojskowości: Andrzeja Chmielarza, Tadeusza Kondrackiego, Janusza Odziemkowskiego, Tadeusza Paneckiego, Edwarda Pawłowskiego, Piotra Rozwadowskiego, Zbigniewa Wawera, z bogactwem informacji encyklopedycznej przygotowanej przez autorów i redaktorów Wydawnictwa Naukowego PWN. Uzupełnienie głównego toku narracji o szczegółowe wiadomości tyczące się m.in. instytucji państwowych, aktów prawnych, partii i organizacji politycznych, organizacji konspiracyjnych, formacji zbrojnych, odznaczeń, uzbrojenia, miejscowości-miejsc bitew i martyrologii, a także o hasła przekrojowe (np. zbrodnie niemieckie, obozy jenieckie, Polskie Państwo Podziemne) czyni z opracowania kompendium wiedzy o historii Polski okresu II wojny światowej. Słownik biograficzny, na który składa się ponad 500 not, podaje dodatkowe informacje o dowódcach i żołnierzach, a także politykach, uczestnikach konspiracji, działaczach niepodległościowych. Uwzględnione zostały nie tylko biogramy obywateli polskich, ale także wojskowych i polityków niemieckich, sowieckich i alianckich.

PL: Polska była pierwszym obiektem zbrojnej agresji w II wojnie światowej i pierwsza przeciwstawiła się napaści. Opór Polski we wrześniu 1939 r. zapoczątkował proces tworzenia się koalicji antyfaszystowskiej, której Polska przez cały czas była aktywnym uczestnikiem. Polski wkład militarny w II wojnie światowej w Europie należy ocenić jako największy po wielkich mocarstwach.EN: Poland was the first victim of an armed aggression in World War II and also the first to resist the aggression. Polish resistance in September 1939 initiated the process of forming of the anti-Nazi coalition, of which Poland was an active member throughout the war. Polish military effort in World War II can be estimated to have been the biggest one, after the great powers.

I wojna światowa ostatecznie zburzyła porządek polityczny i terytorialny, ukształtowany po wojnach napoleońskich w początkach XIX wieku. Rywalizacja wielkich mocarstw - Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec, Rosji oraz Austro-Węgier, podobnie jak "bałkański kocioł" stanowiły zarzewie konfliktu, jednakże za bezpośrednią przyczynę wybuchu wielkiej wojny uznaje się zamach na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda w Sarajewie. Była to przysłowiowa iskra, która podpaliła stos narosłych konfliktów. W wojnie uczestniczyły 33 państwa, a śmierć poniosło 10 milionów ludzi. Zmieniły się granice, upadły cesarstwa i powstały nowe państwa, w tym, odrodzona po ponad stuletniej niewoli, Polska. Niniejsza publikacja przedstawia w sposób przystępny genezę wojny, jej przebieg, uzbrojenie walczących stron oraz jej skutki.

Autor to znany twórca wielu opracowań z zakresu historii, zarówno powszechnej, jak i Stanów Zjednoczonych. W szeroki sposób przedstawia on czytelnikowi mało znane dzisiaj (przede wszystkim z perspektywy amerykańskiej) konflikty zbrojne, które przez swój przebieg i konsekwencje miały, zdaniem autora, ogromny wpływ na dalsze losy świata. We wstępie autor zaznacza, że przeciętny mieszkaniec Stanów Zjednoczonych umie wymienić najwyżej kilkanaście konfliktów zbrojnych w dziejach świata, zaś jego celem jest zmiana tego stanu rzeczy. Treść książki podzielona jest na osiemnaście rozdziałów, z których każdy poświęcony jest innemu konfliktowi. Listę otwiera powstanie Boudikki przeciwko Rzymowi; zostało ono stłumione podobnie jak wiele innych wcześniej i później, jednak jego znaczenie polega na tym, że skłoniło ono Rzymian do zmiany swojej polityki wobec podbitych ludów. Kolejnym takim wydarzeniem jest powstanie bar Kochby, po upadku którego nastąpiło zniszczenie Świątyni i rozpoczęło się życie Żydów w diasporze. Wśród opisywanych zdarzeń są także m.in. opanowanie Półwyspu Iberyjskiego przez Arabów, powstanie klasy samurajów w Japonii (wojna Genpei), powstanie chłopskie w Niemczech, wojny Iwana Groźnego, wojny bobrowe i wojna z królem Filipem w koloniach Ameryki Północnej, wojna Świętej Ligi z Turcją, Wielka Wojna Północna, wojna Stanów Zjednoczonych z piratami berberyjskimi, wojny opiumowe, wojna Meiji, wojna francusko-pruska 1870 r., wojny bałkańskie 1912 r., wojna w Afganistanie 1920 r., wojna o utworzenie Iraku, wreszcie powstanie Mau-Mau w Kenii. Interesujący jest klucz, według którego autor dokonywał wyboru opisywanych konfliktów.

W latach 1795-1815 Europa przeżyła okres nazwany później epoką napoleońską. Stało się tak za sprawą genialnego Korsykanina, Napoleona Bonaparte. Pojawił się na scenie politycznej jako niepozorny z wyglądu porucznik artylerii, opuścił jako cesarz. Był człowiekiem, który dzięki swoim rozlicznym talentom i militarnemu geniuszowi uczynił z Francji najpotężniejsze państwo na Starym Kontynencie i poddał swojej władzy jego znaczną część. Doprowadziło do tego pasmo wojen, jakich Europa nie doświadczyła nigdy wcześniej. Pozostały po nich setki tysięcy żołnierskich mogił. Ale również wspomnienie wielobarwnych żołnierskich mundurów, kawaleryjskich szarż i niegasnąca legenda Napoleona, "boga wojny". Jego imię poznała cała Europa.

Publikacja jest kontynuacją wydanej w 1999 r. książki Kozaczyzna. Romuald Romański stara się wyjaśnić, jak to się stało, że potężne państwo polsko-litewskie, mocarstwo, które po planowanym wchłonięciu Moskwy zamierzało poskromić sułtańską Turcję, samo omal nie legło w gruzach pod ciosami zbuntowanych Kozaków i barbarzyńskich Tatarów. Kampania 1648 r. to pasmo klęsk wojsk Rzeczypospolitej: Żółte Wody, Korsuń, oraz początek kampanii jesiennej, która rozpoczęła się również dramatyczną i haniebną klęską pod Piławcami. Już współcześni nazwali ją "hańbą plugawiecką", a winnych tej hańby postawiono przed sądem sejmowym. Sejmowe komisje śledcze to niekoniecznie wymysł naszych czasów. Klęska pod Piławcami postawiła Rzeczpospolitą w dramatycznej sytuacji, gdyż w jej wyniku unicestwione zostały w praktyce siły zbrojne państwa, a czambuły tatarskie mogły zupełnie swobodnie i bezkarnie hulać po terytorium Ukrainy. O tym, jak Rzeczpospolita zdołała uniknąć rozkładu i zażegnać niebezpieczeństwo, opowie trzeci tom trylogii Romualda Romańskiego, w którym mowa będzie o wydarzeniach od Beresteczka do ugody perejesławskiej.

W astmosferze skandalu wycofana z księgarń w PRL. Droga donikąd? - to monografia popularnonaukowa poświęcona dziejom konfliktu polsko-ukraińskiego ze szczególnym uwzględnieniem działalności Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii oraz ich likwidacji w Polsce w latach 1945-1949. Autorzy kreślą szeroką panoramę dziejów zachodniej Ukrainy w okresie międzywojennym, omawiają próby utworzenia państwa ukraińskiego pod koniec I wojny światowej oraz tło narastającego konfliktu między państwem polskim a ograniczaną w swych prawach mniejszością ukraińską w II Rzeczypospolitej. Następnie opisują utworzenie OUN i jej działalność terrorystyczną przy współdziałaniu odpowiednich służb III Rzeszy. Szczególnie uważnie analizują dramatyczne lata II wojny światowej w Małopolsce Wschodniej - działalność polskiego podziemia, rozłam w OUN i utworzenie Ukraińskiej Powstańczej Armii, rzeź Polaków na Wołyniu, na koniec odwrót Wehrmachtu i przemieszczanie się sotni UPA w kierunku zachodnim, na ziemie rdzennie polskie. Zasadniczy trzon książki dotyczy działań UPA w Bieszczadach i na terenach przyległych po II wojnie światowej, kontrakcji Wojska Polskiego i akcji "Wisła", w końcu likwidacji UPA w Polsce wraz z wysiedleniem ludności ukraińskiej.

Los jeńców rosyjskich wziętych do niewoli przez Wojsko Polskie w wojnie 1919-1920 przestał być jedynie przedmiotem badań historyków i awansował do rangi problemów politycznych. Rosjanie starają się udowodnić, że winy historyczne leżą po obu stronach i tak jak Katyń obciąża ich sumienie, Polacy odpowiadają za eksterminację jeńców radzieckich w wojnie 1919-1920 roku, m.in. w tzw. obozach śmierci w Strzałowie i Tucholi. Zdaniem historyków polskich liczby zgonów jeńców podawane przez Rosjan są znacznie przesadzone, a ponadto wynikały z trudnych warunków bytowania w obozach, nie zaś świadomej eksterminacji. Lech Wyszczelski dodaje jeszcze inny problem - podczas tej wojny nie tylko żołnierze Armii Czerwonej trafiali do niewoli polskiej, ale też Polacy do niewoli bolszewickiej. Ich los był równie ciężki i tragiczny.

Pasjonująca historia działań zbrojnych na północnych obszarach Skandynawii w czasie drugiej wojny światowej. Dla Hitlera zajęcie portów i lotnisk w północnej Skandynawii dawało możliwość atakowania konwojów z dostawami wojennymi płynących do Murmańska oraz prowadzenia wojny lotniczej z Wielką Brytanią. Dlatego do końca wojny Niemcy starali się utrzymać na terenie Finlandii i Norwegii. Autor przedstawia wspomnienia żołnierzy i ludności cywilnej z tamtych terenów, ukazujące przebieg okupacji, walkę wywiadów i sił specjalnych, a także funkcjonowanie umieszczonych tam niemieckich obozów pracy.