Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Bohaterem filmu jest pułkownik Ryszard Kukliński, który w latach siedemdziesiątych był wysokim oficerem Sztabu Generalnego  Ludowego Wojska Polskiego. Niektóre źródła podają, że  w latach 1972-1981 przekazał na Zachód ponad 40 tys. stron najbardziej tajnych dokumentów Układu Warszawskiego. W filmie autor przedstawia historię tego zdolnego planisty i stratega, który nie tylko poznał strategiczne założenia Układu Warszawskiego lat siedemdziesiątych  - on je sam planował. Jak twierdził, kiedy zrozumiał, że w wyniku potencjalnego konfliktu Polska zostałaby unicestwiona, zdecydował się działać, kierowany wyłącznie idealistycznymi pobudkami. Niektórzy twierdzą, że gdyby nie materiały Kuklińskiego przekazane CIA, być może cała Europa lizałaby do dzisiaj swoje rany po światowym kataklizmie nuklearnym. Amerykanie mówią o nim - bohater, Rosjanie - zdrajca, Polacy są podzieleni. "Gry wojenne" prezentują unikalne dokumenty dotyczące sprawy pułkownika oraz okresu, w którym działał, odtajnione przez twórców filmu z archiwów polskich, amerykańskich i rosyjskich. 19 listopada 2009 roku "Gry wojenne" jako pierwszy w historii polski film dokumentalny otworzył największy i najbardziej prestiżowy na świecie festiwal filmów dokumentalnych w Amsterdamie IDFA 2009. Pokaz ten był równocześnie międzynarodową premierą filmu.

Kolejna książka Marusza Borowiaka i Tadeusza Kasperskiego przedstawia całościowy obraz działań bojowych okrętów Polskiej Marynarki Wojennej na Morzu Śródziemnym podczas II wojny światowej. Na tym obszarze dynamiczne zmagania silnych flot i lotnictwa obu walczących stron miały znaczący wpływ na losy całej wojny.Polscy marynarze zasłynęli najbardziej dzięki akcjom bojowym w obronie ważnej strategicznie Malty, zaciekłym bojom z lotnictwem i flotą nawodną oraz podwodną państw Osi, w obronie alianckich konwojów, a także skutecznym zwalczaniu żeglugi nieprzyjaciela. Właśnie na różnych obszarach Morza Śródziemnego odnieśli największe sukcesy wojenne. Godny uwagi jest także udział najsłynniejszych polskich okrętów w najważniejszych operacjach desantowych Aliantów (np. w lądowaniu w Afryce Północnej, na Sycylii czy pod Salerno). Polacy byli również mocno zaangażowani w działalność wywiadowczo-dywersyjną. Często cytowane relacje uczestników opisywanych wojennych zmagań przybliżają czytelnikom najważniejszych bohaterów i czynią książkę barwniejszą i ciekawszą. Ponadto autorzy w wielu miejscach podają informacje i opisy zdarzeń, które dotąd nigdzie nie były prezentowane. Książka jest bogato ilustrowana.

Niniejsza praca przedstawia strukturę cesarskiej floty na poziomie strategicznym oraz jej zmiany w latach 1941-1945 oraz odnosi się również do japońskiej nomenklatury morskiej, zwracając uwagę na etymologię wielu pojęć. Pozwoli to w kilku przypadkach ?naprostować? mało precyzyjne, a bywa że całkowicie nieadekwatne nazewnictwo poszczególnych jednostek organizacyjnych stosowane w polskiej literaturze naukowej i marynistycznej, a będące mechaniczną kalką przeniesioną z języka angielskiego.Praca powinna stanowić przydatną pomoc naukową dla wszystkich uczonych i pasjonatów zajmujących się dziejami wojny na Pacyfiku oraz historią Japońskiej marynarki Wojennej.

Krążownik typu "London" i "Dorsetshire" Zeszyt 53 numer specjalny. Modele okrętów,opis konstrukcji, historia służby jednostek

W książce dwaj wojskowi historycy omawiają udział Polski w wojnie o wyzwolenie Kuwejtu. Decyzja o przyłączeniu się do organizowanej pod auspicjami amerykańskimi koalicji antyirackiej była jednym z najbardziej dobitnych przejawów odzyskania przez Polskę suwerenności politycznej. Oto bowiem państwo, w którego kontraktowym rządzie jeszcze kilka tygodni wcześniej zasiadali komunistyczni ministrowie wystąpiło, choć tylko w dużej mierze w symboliczny sposób, przeciwko bliskiemu sojusznikowi Związku Sowieckiego, swego niedawnego hegemona. Nie ma więc wiele przesady w stwierdzeniu, że Polska droga do Sojuszu Północnoatlantyckiego rozpoczęła się w piaskach Kuwejtu i na wodach Zatoki Perskiej. W takich właśnie kategoriach należy postrzegać sprawy, gdy mówi się o obecności okrętów Marynarki Wojennej RP w Zatoce Perskiej podczas wojny o wyzwolenie Kuwejtu.

Kapłan, żołnierz, nauczyciel - zawsze w służbie Kościołowi i OjczyźnieKsiądz Konopka stale znajdował się w centrum wydarzeń. Obdarzony dociekliwym umysłem, żywiołowym temperamentem i sprytem chętnie podejmował się najtrudniejszych zadań. Oddany duszpasterz, niezawodny przyjaciel, niestrudzenie spieszył z pomocą potrzebującym. Jego prywatne zapiski, nierzadko zabarwione ironią, ukazują prawdziwą codzienność polskich legionistów.To znakomite przedstawienie postaw, osób, podniosłych i tragicznych wydarzeń, a także pasjonująca kronika dziejów Kresów Wschodnich I i II Rzeczpospolitej.

Seria powieści Alfreda Szklarskiego o przygodach Tomka Wilmowskiego na różnych kontynentach. Między innymi chłopiec bierze udział w wyprawie łowieckiej na kangury w Australii i przeżywa niebezpieczne przygody w Afryce, żyje wśród czerwonoskórych Nawajów i Apaczów. W te niezwykłe przygody wpleciona jest historia odkryć dokonywanych przez polskich podróżników. Książki są lekturą łatwą i atrakcyjną dla chłopców od wielu pokoleń.

Unikatowe wspomnienia żołnierza Armii Czerwonej, uznawane za rosyjski odpowiednik Zapomnianego żołnierza Guya Sajera, jednej z najsłynniejszych książek literatury wojennej. Gorbaczewski był uczestnikiem straszliwych, lecz zapomnianych walk na froncie wschodnim: wyczerpującej kampanii rżewskiej, krwawych bitew na Białorusi i w Prusach Wschodnich, gdzie czerwonoarmiści dali upust chęci zemsty i najniższym instynktom. Z żołnierską swadą i literackim talentem opowiada o szkoleniu, codziennym życiu w okopach, pracy jednostek medycznych, wojennej rzeczywistości w Moskwie, a także o powojennej okupacji Sudetów. Bez ogródek mówi o słynnym Rozkazie 227 Stalina ?Ani kroku w tył?, bezwzględnej działalności politruków wśród frontowych jednostek, dezercjach, bezsensownej strategii najwyższego dowództwa i atakach ?ludzkimi falami?, gdy stosy ciał poległych czerwonoarmistów zasypywały niemieckie okopy. Autor odtwarza rozmowy zwykłych żołnierzy, barwnie przedstawia kolegów i ich trudne wojenne relacje z najbliższymi, kreśli sylwetki dowódców i rozmaite epizody z frontowego życia, opisuje także swoją pracę komsorga. Dzięki temu jego wspomnienia są żywe, emocjonalne i rysują przed naszymi oczami wyraziste obrazy ludzi i wydarzeń, wyjątkowe w literaturze wspomnieniowej byłych żołnierzy Armii Czerwonej.

Niezwykła opowieść o tym jak niemiecki Danzig stał się polskim Gdańskiem. Książka Macieja Żakiewicza powstała w oparciu o bardzo szeroką bazę źródłową, która naświetla rzeczywisty przebieg tragicznych wydarzeń wojennych w 1945 r. Maciej Żakiewicz urodził się w 1961 roku w Opolu. Od roku 1967 mieszka w Gdańsku. Ukończył historię na Uniwersytecie Gdańskim, w 1993 roku uzyskał tytuł doktora. Studiował także filozofię w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 1989-1992 pracował w prasie gdańskiej. Za ważne doświadczenie zawodowe uznaje uczestnictwo w badaniach archeologicznych przy grobie Jana Heweliusza w gdańskim kościele św. Katarzyny. Od 1993 roku pracuje w średnich i wyższych szkołach Trójmiasta. Jest autorem licznych prac historycznych, zamieszczonych w czasopismach naukowych i popularnonaukowych.

Zaskakująca biografia porównawcza trzech najwybitniejszych dowódców drugiej wojny światowej.Podczas drugiej wojny światowej armie amerykańska, brytyjska i niemiecka wydały po jednym dowódcy wojsk lądowych, z których każdy wybijał się spośród pozostałych najwyższych rangą oficerów w swojej nacji. George Patton, Bernard Montgomery i Erwin Rommel odnosili efektowne zwycięstwa i nie mniej spektakularne porażki. Cieszyli się wielkim autorytetem wśród swych żołnierzy oraz opinią najwybitniejszych strategów.W toczących się między nimi bitwach w Afryce Północnej, na Sycylii, we Włoszech i w Normandii udział brały setki tysięcy żołnierzy. Jednak każde z tych starć było także bezpośrednim pojedynkiem umiejętności i ambicji dowódców.Terry Brighton po raz pierwszy w literaturze wprowadza wszystkich trzech generałów na jeden ring. Pozwala im na trójstronną wymianę ciosów i wykazanie się militarnym geniuszem. Pokazując ich ludzkie słabości i wrzucając w wir politycznych wydarzeń, kreśli relacje łączące dwóch arcywrogów: Rommla i Monty'ego, oraz współzawodnictwo między tym ostatnim a Pattonem

Najgłośniejsza i najbardziej kontrowersyjna książka Edwarda Redlińskiego.Historia alternatywna Polski końca XX wieku. Generał Jaruzelski nie wprowadza stanu wojennego 13 XII 1981 r. i w wyniku puczu partyjno-wojskowego zostaje odsunięty od władzy. Lech Wałęsa po zamachu na swoje życie wycofuje się z życia publicznego. Szybko postępuje destabilizacja kraju. W styczniu 1982 r. wylatuje w powietrze Pałac Kultury (symbol sowieckiej dominacji nad Polską), co rozpoczyna "drugie powstanie styczniowe" i wojnę domową. Na prośbę Zachodu interweniuje ZSRR, dołącza NRD. Ale skłóceni Polacy teraz jednoczą się w polsko-rosyjskoniemieckiej "wojnie ojczyźnianej". Rok później w wyniku rozejmu w Terespolu Ziemie Zachodnie przejmuje NRD, Warmię i Mazury zaś Rosjanie. Kraj pogrąża się w apatii. Zgorzkniały Jan Paweł II odchodzi na emeryturę, ksiądz Popiełuszko zostaje biskupem, Jerzy Urban wydaje w Nowym Jorku tygodnik dla Murzynów, Adam Michnik doradza władzom w Pekinie jako "chiński Brzeziński"... Zbiża się narodowe referendum. Co my, Polacy, wybierzemy? Status Królestwa Kongresowego? Czy wcielenie do ZSRR na prawach kolejnej republiki?

Był u mnie przedstawiciel Znaku, Więzi, potem przedstawiciel PAX-u. Nie mogą na siebie patrzeć, ale w gruncie rzeczy mają te same tendencje: gra polityczna, licytowanie się w zdobywaniu rozgłosu, osobiste i grupowe ambicje, dobro Narodu na końcu.Ponadto miałem dwie długie konferencje: jedna w sprawie statutu Caritas, druga z b./yłymi/ doradcami ?Solidarności", nudne, bo jednostronne i jednokierunkowe. Ci ludzie, aczkolwiek umiarkowani, to jednak natrętni, dla nich, poza ?Solidarnością ", nikt i nic nie istnieje - ani wiara, ani duszpasterstwo, ani człowiek. Przestrzegają, aby się Kościół nie dał zinstrumentalizować rządowi, ale sami do tego dążą, chcieliby Kościół wprząc w swój rydwan i Kościołem kierować. Jeszcze nie otrząsnęli się z iluzji.

W momencie wybuchu I wojny światowej Osmańska Marynarka wojenna posiadała różnorodną flotę złożoną z przestarzałych okrętów, kupionych bez zwracania większej uwagi na strategię morską. Lecz Imperium Osmańskie włączyło się do wojny w spektakularny sposób, oferując schronienie nowoczesnym jednostkom niemieckim - krążownikowi liniowemu i lekkiemu krążownikowi, które później dołączyły do osmańskiej floty.

Od sensacyjnego zwycięstwa w Pearl Harbor aż po przełomową porażkę w bitwie o Midway, japońska marynarka wojenna nie miała sobie równych w licznych starciach na Pacyfiku i Oceanie Indyjskim. Nawet po druzgoczącej klęsce pod Midway nadal zadawała ciężkie straty marynarce Stanów Zjednoczonych, w tym w walkach o Guadalcanal. Łącząc nowe badania z materiałem archiwalnym, Mark E. Stille, ekspert w dziedzinie wojen morskich, dokonuje przeglądu i oceny okrętów, strategii oraz wielu czynników, które uczyniły Marynarkę Wojenną Cesarstwa Japonii dominującą siłą na Pacyfiku.Autor analizuje mocne i słabe strony każdego typu okrętu, przedstawia zwięzłą historię wszystkich ważniejszych jednostek w służbie japońskich sił morskich oraz ich wykorzystanie w walce z nieprzyjacielem. Ta bogato ilustrowana zdjęciami i planszami barwnymi książka jest prawdziwym kompendium wiedzy na temat jednej z najbardziej dynamicznych marynarek wojennych w historii.

Stan wojenny bez patosu i bohaterstwa... 13 osobistych relacji z internowania ? opowieści zwykłych ludzi, którzy musieli się odnaleźć w rzeczywistości pełnej sprzeczności, absurdów i niełatwych wyborów. Ocalili godność i przetrwali trudną codzienność dzięki poczuciu humoru, nadzwyczajnej pomysłowości i zdystansowaniu do realiów, w których przyszło im żyć.Jest tu historia o fryzjerze rzeźniku, o tym jak więźniowie internowali mysz i o tym jak w więziennej celi powstał kultowy przebój stanu wojennego czyli "Zielona wrona". Nie brakuje opowieści o ucieczce w środku dnia i na oczach strażników. Jest też miejsce na bałwana ulepionego na środku więziennego spacerniaka i patent na dystrybucję po więzieniu napojów "rozgrzewających" w puszkach po sławnych oranżadach Dodoni.

Wygląda na to, że pozycja "Wojenne tajemnice Warszawy i Mazowsza" jest rzeczywiście "przewodnikiem innym niż wszystkie". Jacek Olecki podjął się trudnej próby ocalenia od zapomnienia schronów, bunkrów, umocnień, a nawet zacierających się napisów na ścianach kamienic. Jednym słowem miejsc, które dziś coraz częściej przeszkadzają przy wznoszeniu biurowców, apartamentowców bądź handlowych molochów. Cennym uzupełnieniem tekstu są wkładki z kolorowymi zdjęciami oraz płyta CD zawierająca 304 (!) zdjęcia wykonane przez autora.

Hans Delbrück, urodzony 11 listopada 1848 w Bergen na wyspie Rugia, polityk, na forum międzynarodowym uznawany za pierwszego prawdziwie współczesnego historyka wojskowości. Studiował począwszy od 1868 na uniwersytetach w Heidelbergu i Bonn. W międzyczasie walczył jako ochotnik w wojnie francusko-pruskiej z 1870 roku. W roku 1874 został nauczycielem Waldemara, szóstego dziecka Fryderyka Wilhelma. W latach 1882-1885 był członkiem pruskiej Izby Posłów z ramienia konserwatywnej Freikonservative Partei, zaś od 1884 do 1890 członkiem Reichstagu. W życiu politycznym intensywnie spierał się z pruskim rządem, między innymi na linii jego obchodzenia się z Polakami i Duńczykami. W roku 1885 został profesorem historii współczesnej na uniwersytecie w Berlinie, gdzie bardzo ceniono jego prace, a od 1883 był współwydawcą periodyku Preussischen Jahrbücher, który wydawał do roku 1920. Swoje badania nad historią wojskowości upatrywał jako kontynuację dzieła Carla von Clausewitza, którego podziwiał i do którego bardzo często się odwoływał. Jego nowatorskie podejście, dekonstrukcja połączona z ponownym budowaniem tez na temat historii sztuki wojennej wywoływały liczne spory ze współczesnymi mu historykami. Obok sztandarowej Historii sztuki wojennej (Geschichte der Kriegskunst im Rahmen der politischen Geschichte), napisał liczne prace o charakterze porównawczym, monograficznym i przekrojowym: Die Perserkriege und die Burgunderkriege (1887), Die Strategie des Perikles erläutert durch die Strategie Friedrichs des Grossen (1890), Das Leben des Feldmarschalls Grafen Neithardt von Gneisenau (1894), Bismarcks Erbe (1915), Krieg und Politik (1918), oraz wydana w 1894 Sprawa polska (Die Polenfrage). W czasie I wojny światowej wdawał się w spory ze sztabem generalnym na polu przyjętej strategii w Wielkiej Wojnie. Był członkiem komisji pokojowej, która w Wersalu podpisała traktat pokojowy. Ostro sprzeciwiał się tezie jakoby Niemcy przegrały tę wojnę ze względu na zadany im przez Żydów i komunistów ?cios w plecy? (Dolchstosslegende). Na emeryturę przeszedł w roku 1920. Zmarł 14 lipca 1929 roku w Berlinie.