[Godin 689, 303]
Kategoria: Piece wolnostojące, kozy>Piece na drewno stalowe i żeliwneWysyłka: od ręki
obowiązującym normom W każdym przypadku przewód kominowy musi
wychodzić na pomieszczenie, gdzie będzie zainstalowany
wkład kominkowy. Przewody kominowe muszą
przebiegać pionowo, jednakże,...
Pełen opis produktu '6897202 Wkład kominkowy Godin Cantou 10,5kW (drzwi czarne, wkład z turbinami, model: 680101)' »
Promocja! "Dostawa gratis na
terenie całego kraju"
Czyli dostarczamy bezpłatnie ten towar w dowolne miejsce w
Polsce.
"Większość towarów wysyłamy w ciągu 24h, po sprawdzeniu stanu
magazynowego!"
Do godziny po zamówieniu (w godzinach pracy) magazynierzy
sprawdzają czy zamówiony towar jest w magazynie i przesyłamy
informację emailem lub faksem.
Od 1840
roku w firmie Godin idą w parze umiejętności przodków i
innowacje
To w roku 1840 Jean Baptiste Andre Godin wpadł
na pomysł zastąpienia tradycyjnej kozy blaszanej piecykiem z żeliwa
emaliowanego. „Historia odnotuje nasz sukces” przepowiadał pewny
siebie genialny wynalazca w 1880 roku. Miał rację, ponieważ
nazwisko Godin stało się marką. Jeśli w zwykłym obrocie handlowym
marka jest synonimem ogrzewania i jakości, znaczy to, że
wizjonerski przywódca przemysłu umiał zaszczepić w swoim
przedsiębiorstwie i w swoich następcach stałe wyczucie
innowacyjności i dążenie do lepszych osiągnięć.
Całkowite poskromienie żeliwa
Od czasów słynnego piecyka Petit Godin, który
ciągle jest w sprzedaży, cała gama produktów grzewczych i kuchni
zawdzięcza swoją jakość całkowitemu opanowaniu sztuki żeliwa, które
daje klientom gwarancję solidnej i starannej produkcji. Wszystkie
produkty są opracowywane i testowane w siedzibie firmy w Guise i
wszystkie, niezależnie od wersji i rodzaju paliwa korzystają z
najbardziej zaawansowanych technik.
DANE TECHNICZNE:
Szerokość: 100cm
Wysokość: 240cm
Głębokość: 55cm
Moc: 10.5kW
Do pomieszczeń:
200-450m3
Waga: 270kg
Długość polan: 60cm
Załadunek:
z przodu
Wylot spalin:
od góry
Średnica wylotu spalin:
180mm
Materiały:
stal,żeliwo
Instrukcja
obsługi:
UWAGA! Aby zapobiec ryzyku
pożaru, to urządzenie musi być zainstalowane zgodnie z
obowiązującymi normami i regułami
technicznymi, o których mowa w instrukcji. Jego montaż musi być
wykonany przez profesjonalistę lub osobę
wykwalifikowaną.
Palenisko dysponuje komorą
spalania typu zamkniętego. Paleniska te mogą działać w trybie
spalania ciągłego. Spalają one drewno
grzewcze w systemie „spalanie na ruszcie”. Urządzenia przeznaczone
są do obudowania elementami murarskimi. Urządzenia
opcjonalnie wyposażone w dolot powietrza zewnętrznego. Urządzenie
jest zgodne z normą EN 13229 i posiada certyfikat CE.
Optymalne podciśnienie w
przewodzie kominowym potrzebne do dobrego funkcjonowania i do
osiągnięcia jak najlepszej mocy
kalorycznej urządzenia to 12 Pa jednakże podciśnienie to może
zawierać się między 10 a 14 Pa. Zbyt duży ciąg, przekraczający 20
Pa
a wywołany długością przewodu kominowego lub innymi jego
właściwościami powoduje zbyt szybkie spalanie, nadmierne
zużycie
paliwa, niską sprawność, nadmierne zużycie urządzenia i utratę
gwarancji. W takim przypadku należy zlecić osobom
wykwalifikowanym kontrolę ciągu w działającym urządzeniu –
konieczny może okazać się montaż moderatora ciągu.
WAŻNE: WKŁAD MUSI BYĆ PODŁĄCZONY
DO NIEZALEŻNEGO PRZEWODU KOMINOWEGO
Urządzenie jest wyposażone w palenisko z rekuperacją zintegrowaną –
ogrzewa przez promieniowanie i cyrkulację powietrza.
Powietrze z pomieszczenia wpływa przez dolną część urządzenia i
opływa palenisko. Ogrzewa się w wyniku konwekcji i wydostaje
przez otwory w górnej części fasady lub otwory w obudowie.
Żeliwny korpus grzewczy urządzenia jest obudowany stalowym
dystrybutorem
Modele są wyposażone w zestaw wentylatorów wspomagających
konwekcję. Wentylatory działają
w 2 prędkościach.
Demontaż wentylatorów i
czujnika
1. Upewnić się czy urządzenie jest zimne
2. Odłączyć zasilanie
3. Odkręcić śruby przytrzymujące kratkę i zdjąć kratkę
4. Wyjąć popielnik
5. odkręcić 2 śruby przytrzymujące blachę mocującą wentylator do
wkładu. Aby odkręcić górną prawą śrubę prawego
wentylatora należy użyć długiego, cienkiego śrubokręta. Wcześniej
należy usunąć śrubę z łbem frezowanym znajdującą się
prostopadle do śruby, która ma być odkręcona.
6. Wyjąć wentylator aby dostać się do śruby przytrzymującej
kabel
7. Aby wymienić czujnik należy wymontować blaszkę, do której
przymocowana jest kostka. Blaszka ta jest przykręcona do
korpusu urządzenia śrubami z nakrętkami. Dostęp do nakrętek jest
przez komorę popielnika. Nakrętkę odkręcić kluczem 8,
następnie usunąć podkładkę i pociągnąć blaszany wspornik.
8. Odczepić czujnik z klamerki
9. Odłączyć 2 czarne kable zapamiętując wcześniej ich
położenie.
10. W celu wymiany całego wentylatora odłączyć 2 brązowe
kable.
Wentylatory chłodzą się same
przez powietrze, które wciągają z pomieszczenia. Są również
zabezpieczone termostatem: włączają się
automatycznie na największą prędkość, gdy temperatura w dolnej
części urządzenia osiągnie 90 ºC. To automatyczne załączenie
następuje w każdej chwili, gdy tylko wzrośnie temperatura a
wentylatory są wyłączone lub działają na mniejszej prędkości. Nie
jest
to regulacja termostatyczna ale zabezpieczenie przed
przegrzaniem.
W razie awarii zasilania, ze względów bezpieczeństwa i aby chronić
wentylatory należy zredukować bieg spalania.
Wentylatory nie dmuchają gdy są przypadkowo zablokowane jakimś
przedmiotem.
Przy biegu normalnym powietrze o temperaturze 18 ºC wchodzące do
dystrybutora, wylatuje ogrzane do temperatury 150 ºC.
Wskazówka: aby dotrzeć silniki zalecamy włączyć je na kilka godzin
na większą prędkość przed ich użyciem na mniejszej
prędkości.
2. OTOCZENIE URZĄDZENIA
2.1 Zalecenia dotyczące miejsca instalacji
Promieniowanie cieplne przekazywane z wkładu przez szybę
vitro-ceramiczną wymaga oddalenia o minimum 150 cm wszystkich
przedmiotów, które mogą ulec uszkodzeniu lub zmianom pod wpływem
ciepła (meble, obrazy, boazeria itp.)
Szyba urządzenia jest gorąca – uwaga na ryzyko poparzeń, zwłaszcza
przez dzieci.
2.2 Przed rozpoczęciem prac
należy się upewnić, czy przewód kominowy, do którego ma być
podłączony wkład, jest odpowiedni do celu jakiemu ma służyć i
zgodny z obowiązującymi normami.
Należy sprawdzić:
- szczelność, przepływowość i stabilność przewodu kominowego.
- przekrój komina, który musi być stały i w takiej samej formie na
całej wysokości.
- właściwości i przystosowanie komina
- czy powierzchnia wewnętrzna komina znajduje się w odległości co
najmniej 16 cm od wszystkich elementów drewnianych
(drewniany szkielet budynku, podłoga itp.) lub innych materiałów
palnych.
- czy w pobliżu nie ma żadnej instalacji elektrycznej
- czy komin został wyczyszczony
- czy ciąg jest odpowiedni
- czy spoiny konstrukcji pod cegły zostały wykonane z zaprawy z
cementu z tlenkiem aluminium albo z zaprawy mieszanej
(cementowo-wapiennej) i czy nie pokrywają się ze spoinami w
podłodze.
Minimalna powierzchnia przekroju przewodu kominowego to 250 cm2,
ale zalecany jest przekrój 400 cm2, co pozwoli uniknąć
cofania się dymu podczas dokładania.
WŁAŚCIWOŚCI PRZEWODU
KOMINOWEGO:
Przewód kominowy ma być zbudowany:
- bądź z pustaków kominowych z szamotu odpowiadających
obowiązującym normom
- bądź z segmentów metalowych dopuszczonych do takiego
zastosowania
- bądź z elementów ceramicznych i cegieł ogniotrwałych
odpowiadających obowiązującym normom
W każdym przypadku przewód kominowy musi wychodzić na
pomieszczenie, gdzie będzie zainstalowany wkład kominkowy.
Przewody kominowe muszą przebiegać pionowo, jednakże, za wyjątkiem
murowanych, mogą być odchylone od pionu pod
następującymi warunkami:
- komin nie może mieć więcej niż dwa zgięcia (to znaczy: więcej niż
jedną część nie pionową)
- kąt tych zgięć w stosunku do pionu nie może przekraczać 20º.
Jednakże w przypadku kominów gładkich o wysokości co najmniej 5
metrów, kąt ten może być większy niż 20º, ale nie może przekraczać
45º.
Jeśli przewód kominowy nie jest
właściwy i zachodzi konieczność przeróbki, należy ich dokonać
stosując metody odpowiednie z
punktu widzenia technicznego lub wybudować nowy komin, właściwy i
przystosowany do wkładu kominkowego. Prace te muszą być
wykonywane przez wykwalifikowanego pracownika.
W każdym przypadku przewód kominowy musi pozwalać na czyszczenie
mechaniczne.
Należy sprawdzić otoczenie w którym kominek i wkład będą
zainstalowane i usunąć wszystkie materiały palne lub ulegające
uszkodzeniu pod wpływem temperatury znajdujące się na ścianach lub
wewnątrz ścian (podłogi, mury, sufit) w miejscu instalacji
kominka, jeśli ma on dotykać takich ścian.
Temperatura powierzchniowa tych ścianek nie może przekroczyć 50º w
miejscach styku.
Sprawdzić, czy podłoga lub strop gdzie ma stać kominek maja
wystarczającą nośność.
W przypadku podłóg palnych trzeba przewidzieć zabezpieczenia, np.
przy podłodze drewnianej należy zrobić wycięcie i wypełnić
płytą betonową obszar pod kominkiem.
W przypadku ścian zawierających palną izolację, jak np.
plako-polistyren, należy obowiązkowo zacząć od jej wycięcia na
całej
wysokości ściany (aż do sufitu), na szerokości równej co najmniej
odległości między zewnętrznymi filarami kominka. Tak samo
należy wyciąć boazerię. W żadnym wypadku palna izolacja nie może
się znajdować wewnątrz kominka i komina.
Przestrzeń uzyskaną przez wycięcie należy wypełnić murem
wzmacniającym z materiałów niepalnych dobrze izolujących
termicznie
i o dobrej wytrzymałości mechanicznej (np. beton komórkowy). Należy
zadbać o dobre podłączenie wszystkich elementów, z których składa
się ten mur. Następnie całe wnętrze kominka wyłożyć specjalną
izolacją.
UWAGA: Przy ścianach
zawierających przewody wentylacyjne, należy to uwzględnić przy
budowaniu ściany wzmacniającej.
Przy ścianach z materiałów niepalnych trzeba obowiązkowo całą
powierzchnię z tyłu kominka i na całej wysokości wyłożyć
specjalną izolacją.
W przypadku lekkich ścianek działowych z materiałów palnych należy
obowiązkowo wznieść na całej wysokości (aż do sufitu)
ścianę wzmacniającą z materiału niepalnego. Ściana ta ma być
stabilna i odpowiedniej grubości, zapewniającej ochronę
termiczną
(np. beton komórkowy o grubości 10 cm). W braku miejsca na
włączenie jej w obudowę kominka, ma być wykonana na całej
szerokości kominka i ma wystawać dodatkowo po 5 - 10 cm z każdej
strony ( Przykład: całkowita szerokość zewnętrzna belki lub
obudowy kominka: 160 cm, ściana z betonu komórkowego ma mieć
szerokość 170 do 180 cm).
obudowy kominka: 160 cm, ściana z
betonu komórkowego ma mieć szerokość 170 do 180 cm).
WSKAZÓWKA: W przypadku gdy przygotowany przewód kominowy miałby być
tak blisko palnej ścianki działowej, że nie byłoby
miejsca na mur wzmacniający (odległość 16 cm od ognia nie byłaby
zachowana) zalecamy zwrócić się do wykonawcy i producenta
komina. W braku innej możliwości należy wyciąć i usunąć część
palnej ścianki działowej od góry aż do miejsca poniżej górnej
krawędzi zbudowanego muru wzmacniającego, i zastąpić ją materiałem
niepalnym na całej szerokości okapu plus 5 – 10 cm szerzej z
każdej strony. Następnie położyć specjalną izolację tak, jak to
wyjaśniono wyżej.
W wyjątkowym przypadku, jeśli nie można inaczej zapewnić
bezpieczeństwa i stabilności, całą ściankę działową należy po
prostu
zastąpić materiałem typu beton komórkowy a następnie wyłożyć
specjalną izolacją.
Dla wewnętrznych ścianek działowych z lekkiego materiału
niepalnego, radzimy wybudować mur wzmacniający. Należy go
wykonać obowiązkowo jeśli ścianka działowa nie jest wystarczająco
stabilna. W każdym przypadku ściana tylna kominka ma być
wyłożona na całej wysokości specjalną izolacją. W przypadku kominka
narożnego środki ostrożności są identyczne jak przy
kominkach standardowych.
WAŻNE: W każdym przypadku używania do izolacji wełny mineralnej z
aluminium, strona bez aluminium musi być przyłożona
do muru, podczas gdy strona z folii aluminiowej musi być zwrócona w
stronę wnętrza kominka. Izolacja sufitu: patrz rozdział: "BUDOWA
OKAPU I IZOLACJA SUFITU"
2.3 Zalecenia dotyczące
obudowy
2.3.1. Gdy elementy są łączone mechanicznie, dozwolone jest ich
układanie na sucho. Gdy łączenie jest wykonane chemicznie,
części
stykające się dużą powierzchnią łączy się zaprawą ,a stykające się
małą powierzchnią cementem klejącym (np. atlas) albo gipsem.
Ich
połączenie z tylną ścianą i z ziemią wykonuje się gipsem
modelarskim i przędziwem.
2.3.2. Ściana z tyłu kominka: w przypadku montażu kroksztynów w
podstawie kominka i kotwienia do ściany z tyłu, ściana ta
powinna mieć odpowiednie właściwości mechaniczne (nie wolno kotwić
w ściankach lekkich lub z betonu komórkowego – w tym
przypadku należy użyć płyt oddzielających).
2.3.3. Podstawa kominka: Ponieważ podstawa służy rozłożeniu ciężaru
kominka na podłodze, musi być zaprojektowana i wykonana
tak, aby utrzymywała konstrukcję w całkowitej stabilności.
Układanie na sucho jest zabronione.
2.3.4. Obudowa wkładu
Obudowa musi być wykonana z materiałów niepalnych. Ponieważ belka
jest z materiału palnego (drzewo), trzeba ją zabezpieczyć
przy pomocy frontonu lub deflektora. Zależnie od obudowy otaczające
belkę okucie obwodowe osadza się przy pomocy zaprawy z
cementu z aluminium i kotwi do tylnej ścianki, gdy jej właściwości
na to pozwalają. Zapewnia to stabilność całości i ochronę
belki,
która nie może stykać się z wkładem. Między wkładem a belką należy
zapewnić swobodny przepływ powietrza. Ponieważ górna
część kominka (belka drewniana lub kamienna) jest wychylona, jeden
lub wszystkie ściągi należy przytwierdzić solidnie do tylnej
ściany, aby zapobiec ryzyku obsunięcia.
Okucie obwodowe wykonuje się z
zaprawy złożonej w 1/3 z topiku, a w 2/3 z kruszywa (spoiwa).
Między izolacją a wkładem musi być zachowany odpowiedni przepływ
powietrza
UWAGA: Uważać na otwór na drzwiczki wkładu. Podczas montażu należy
je otworzyć je umocowaniem na stałe wyżej położonych
elementów kominka w celu sprawdzenia czy drzwiczki swobodnie się
otwierają.
2.3.5 Budowa okapu i izolacja
sufitu
Użycie materiałów niepalnych ulegających degradacji w temperaturze
powyżej 90º (np. gips), jest dopuszczalne pod warunkiem
wykonania izolacji termicznej powierzchni wystawionych na
bezpośrednie promieniowanie cieplne rury łączącej wkład z
przewodem
kominowym.
Przy użyciu regipsu żaroodpornego do wykonania okapu, należy
obowiązkowo wyłożyć wszystkie jego wewnętrzne powierzchnie
specjalną izolacją - wełną mineralną z folią aluminiową skierowaną
do wewnątrz okapu.
W górnej części okapu kominka wykonuje się prze-stropienie z
materiału niepalnego spełniającego rolę deflektora. Przy-stropienie
to
ma mieć dobrą wytrzymałość mechaniczną, ma być pokryte specjalną
izolacją i umieszczone co najmniej 30 cm od sufitu. Założenie
tej osłony termicznej zapobiegnie rozgrzewaniu się sufitu i pozwoli
odzyskać maximum ciepłego powietrza przez kratki
umieszczone zaraz pod prze-stropieniem. W oddzielonej w ten sposób
części okapu, cztery ścianki wewnętrzne i część górna,
wyłączając powierzchnię zajętą przez pustaki kominowe, mają być
również wyłożone specjalną izolacją (wełna mineralna zawsze do
ścianek).
Wentylacja w tej części zostanie wykonana przez umieszczenie dwóch
kratek usytuowanych w miarę możliwości po przeciwnych
stronach i na różnej wysokości. Gdy kominek znajduje się w rogu,
kratki wentylacyjne należy umieścić na wolnych ściankach.
Okap musi opierać się na okuciu obwodowym, nie na belce. W razie
belki kamiennej okucie powinno zazębiać się z nią od góry w
celu zapewnienia stabilności.
2.3.6 Otwór serwisowy
Podczas instalacji kominka zaleca się wykonanie otworu serwisowego.
Otwór ten pozwala na dostęp do wnętrza okapu w celu
kontroli i konserwacji łączenia z przewodem kominowym.
2.3.7 Wyloty ciepłego powietrza
Mają mieć co najmniej 500 cm2 całkowitej powierzchni rzeczywistej i
w żadnym wypadku nie mogą być położone bliżej niż 30 cm
do sufitu.
2.3.8 Dopływ powietrza konwekcyjnego.
W dolnej części kominka należy obowiązkowo pozostawić dopływy
powietrza konwekcyjnego o powierzchni 400 cm2
- bądź przez składzik drewna (zachować przepływ powietrza przy
układaniu polan)
- bądź przez kratki usytuowane na filarach, w obudowie lub
podstawie kominka.
Przepływ powietrza konwekcyjnego wewnątrz kominka jest niezbędny i
musi być największy jak to możliwe aby zapobiec
nadmiernemu gromadzeniu się ciepłego powietrza i przegrzewaniu
wkładu.
W przypadku, gdy dopływ powietrza do konwekcji jest połączony z
dopływem powietrza do spalania trzeba zadbać o stworzenie
przestrzeni wolnej od wszystkich przeszkód aż do wlotów powietrza
do urządzenia (można wykorzystać elastyczną, niepalną rurę o
średnicy co najmniej 80 mm, jeśli jest miejsce). Takie rozwiązanie
jest niezbędne w przypadku mechanicznego rozprowadzenia
ciepłego powietrza, aby nie tworzyło się podciśnienie na poziomie
wlotów powietrza do wkładu, co mogłoby wprowadzać spaliny do
ogrzewanych pomieszczeń.
2.4 Doprowadzenie świeżego
powietrza do pomieszczenia
Jeśli dostęp powietrza do pomieszczenia jest niewystarczający np.
gdy mieszkanie jest wyposażone w klimatyzację lub wentylację
mechaniczną, dodatkowe doprowadzenie powietrza specjalnie do
kominka jest obowiązkowe. Ujęcie powietrza musi być położone
bądź bezpośrednio na zewnątrz, bądź w pomieszczeniu otwartym i być
wyposażone w kratkę.
Wylot czerpni powietrza (wewnątrz pomieszczenia) musi być
umieszczony bezpośrednio w obudowie kominka, lub najbliżej jak
to
jest możliwe i być wyposażony w przepustnicę. Powierzchnia czerpni
powietrza ma być równa jednej czwartej powierzchni przekroju
przewodu kominowego, ale co najmniej 200 cm2.
2.5 Łączenie z przewodem kominowym
Łączenie to wykonujemy przy pomocy rur kwasoodpornych sztywnych lub
rur giętkich typu polyflex, dopuszczonych do używania z
urządzeniami na paliwo stałe
2.5.1 Inne połączenia
W przypadku rury wpuszczanej do komina, może ona być przyłączona
bezpośrednio do urządzenia i musi mieć parametry techniczne
zezwalające na takie jej zastosowanie.
Należy zachować ostrożność przy
wykonywaniu łączeń i doborze materiałów oraz przestrzegać
właściwości materiałów, reguł sztuki
i obowiązujących przepisów. W wypadku mechanicznego rozprowadzania
ciepłego powietrza, które tworzy podciśnienie w okapie
kominka, łączenie urządzenia z przewodem kominowym musi być
dostatecznie uszczelnione, aby nie dochodziło do zasysania
spalin
przez wentylator. Wszystkie połączenia muszą mieć bardzo dobrą
wytrzymałość mechaniczną, muszą pozwalać na czyszczenie i być
regularnie kontrolowane. Zaleca się dwa czyszczenia rocznie.
Połączenie górnej części przewodu łączącego z istniejącym przewodem
kominowym powinno być wykonane w wypadku różnych
średnic z co najmniej 45º załamaniami tworzącymi lejek, aby
zapobiec gromadzeniu się sadzy.
Przy kominach stalowych należy posługiwać się akcesoriami do
łączenia wskazanymi przez producenta. Zazębienia połączenia
kołnierzowego dla rur stalowych muszą mieć co najmniej 80 mm, a 40
mm jeśli są wyposażone w zaciski.
Musi być podłączony do odpływu
przewodu łączącego i zainstalowany w pomieszczeniu, gdzie się
znajduje wkład (na zewnątrz
okapu kominka lub wewnątrz jeśli jest widoczny i łatwo dostępny).
Nie może wciągać ciepłego powietrza konwekcyjnego z
obudowy.
3. PRZYGOTOWANIE WKŁADU
Przed zainstalowaniem wkładu w obudowie, należy go sprawdzić w celu
ujawnienia ewentualnych wad, które mogły powstać
podczas transportu, przeładunku itd., co pozwalałoby na łatwiejszą
interwencję niż po wbudowaniem w kominek.
Nieprzestrzeganie instrukcji montażu przerzuca odpowiedzialność na
tego, który montuje.
4. UŻYTKOWANIE
4.1.Przed użyciem urządzenia
Należy zachować 4-tygodniowy okres schnięcia, aby pozwolić na
odparowanie wilgoci zgromadzonej w niektórych częściach
obudowy (łączenie z przewodem kominowym, przewód kominowy, łączenia
kamieni, okap itd.).
Po upływie tego okresu można przystąpić do pierwszego rozpalania,
dokładając umiarkowaną ilość drewna i przymykając dopływy
powietrza aby ograniczyć intensywność ognia. Pozwoli to na
stopniowe rozgrzewanie się całości wkładu i obudowy oraz
zapobiegnie
szybkiej dylatacji i szokom termicznym. Należy palić małym ogniem
przez 10 dni, aby dokończyć suszenia całości.
Podczas pierwszych rozpaleń z urządzenia może wydobywać się woń
spowodowana wypalaniem się nadmiaru farby, którą jest
pokryte. Aby to przezwyciężyć należy po okresie suszenia kilka razy
intensywnie zapalić w kominku.
4.2. Paliwo.
Urządzenie jest przeznaczone do palenia drewnem. Zabrania się
używać węgla lub innych paliw kopalnych. Używanie brykietów z
węgla brunatnego jest dopuszczalne. Pozwalają one na uzyskania
biegu zwolnionego przez dłuższy czas (nie należy kłaść więcej
niż
10 brykietów naraz). Zaleca się raczej drewno twarde niż miękkie
(dąb, buk, grab, kasztanowiec itp.), bardzo suche. Maksymalnie
20% wilgotności - co odpowiada drewnu składowanemu pod przykryciem
przez 18 do 24 miesięcy. Użycie drewna o zbyt dużej
wilgotności spowoduje złe spalanie zanieczyszczające przedwcześnie
urządzenie, szybę i przewód kominowy.
Nie wolno palić odpadów z gospodarstwa domowego, plastików
(butelek) i ich pochodnych, gumy, materiałów tłustych (szmat
nasączonych olejem) itd., które zanieczyszczają środowisko i
powodują ryzyko zapalenia się komina z powodu zanieczyszczenia
przewodu kominowego.
4.3. Rozpalanie
Aby dobrze rozpalić ogień: nie używać papieru błyszczącego,
rozłożyć zmięty papier gazetowy lub słomę na dnie paleniska,
ułożyć
na wierzch chrust potem suche gałązki albo cienkie szczapki
następnie większe kawałki drewna o średnicy około 3 cm. Zapalić
papier, zamknąć drzwiczki wkładu i całkiem otworzyć dopływy
powietrza i szyber. W razie trudności w rozpaleniu pozostawić
na
chwilę lekko uchylone drzwiczki. Następnie, gdy rozpałka dobrze się
zajmie, dołożyć pożądaną ilość drewna. Nigdy nie rozpalać
ognia benzyną, alkoholem itp. Aby ułatwić rozpalanie, radzimy
pozostawić cienką warstwę popiołu na ruszcie i dnie paleniska tak,
by
zbytnio nie zasłaniać otworów, którymi dochodzi
powietrze.
4.4. Działanie
Aby uzyskać najlepszą wydajność urządzenia, trzeba być bardzo
starannym przy jego obsłudze.
Lepiej dokładać częściej mniejsze ilości drewna, niż dołożyć raz
lecz zbyt wiele. Po każdym dołożeniu pozwolić, żeby ogień
mocniej
palił się przez jakiś czas, aby odprowadzić gęste opary, które
gromadzą się zwykle na początku przewodu kominowego.
Używanie paleniska przez dłuższy czas na biegu zwolnionym nie jest
zalecane, zwłaszcza na początku i pod koniec zimy i w
okresach mniejszej zawartości tlenu w powietrzu. Powoduje to
niepełne spalanie, które sprzyja powstawaniu brązowego osadu i
sadzy na szybie i w przewodzie kominowym.
Nie dopuszczać do przegrzewania
wkładu przez całkowite otwarcie dopływów powietrza i zbytnie
dokładanie drzewa. Również nie
pozwolić, żeby urządzenie działało bez popielnika. Ma to zapobiec
zbytniemu wzrostowi temperatury, który groziłby odkształceniem
się żeliwnych części paleniska, łączenia z kominem i komina.
4.5. Dokładanie drewna – moc urządzenia
Moc kaloryczna uzyskiwana z wkładu jest uzależniona głównie od
ilości dokładanego drewna.
Zależnie od gęstości i wilgotności drewna polano 50-cio
centymetrowe o średnicy:
- 6 cm waży około 1 kg
- 10 cm waży około 3 kg
- 15 cm waży około 7 kg
Dla podtrzymania stałej temperatury należy używać wielu polan o
małej średnicy (np. 6-8 polan o średnicy 6 cm na dobrze
rozżarzony podkład). Dla ogrzewania dłuższego na biegu zwolnionym
używać polan grubych (np. 3 polana o średnicy 13-15 cm na
średnio rozżarzony podkład).
Moc nominalna tego urządzenia podczas przewidzianych normami prób
została zmierzona przy użyciu 10,5 kg drewna wysokiej
jakości, spalanego przez około 3 godziny (dopływ powietrza otwarty,
podciśnienie – 10 Pa). Bieg zwolniony trwający około 10
godzin został osiągnięty przy użyciu 15 kg drewna w polanach o
średnicy co najmniej 10 cm (dopływ powietrza zamknięty,
podciśnienie 5 Pa).
UWAGA: Normalne funkcjonowanie jest uzależnione od obecności
warstwy żaru. Należy unikać jego całkowitego wypalenia aby
uniknąć trudnego rozpalania od nowa, które sprzyja brudzeniu się
szyby. Jeśli to potrzebne, należy odtworzyć żar małymi
kawałkami
drewna.
4.6. Środki ostrożności przy
dokładaniu
Podczas otwierania drzwi odryglować zamknięcie przy pomocy zimnej
rączki, uchylić lekko obserwując przez moment, później
powoli otworzyć. To uchroni was od nieprzyjemności ewentualnego
cofnięcia się dymu.
4.7. Ostrzeżenie
Nigdy nie należy gasić paleniska wodą.
Tam, gdzie szyby mogą osiągnąć wysoką temperaturę stanowiąc przez
promieniowanie silne źródło ciepła, radzimy nie umieszczać
w pobliżu kominka mebli lub przedmiotów wrażliwych na temperaturę.
Uwaga na ryzyko oparzeń, zwłaszcza małych dzieci.
Jeśli kominek posiada jeden lub dwa składziki na drewno, należy
uważać żeby ich nie przysłonić (np. drzwiami, zbytnim
nagromadzeniem drewna itp.), w celu zapewnienia swobodnego
przepływu powietrza konwekcyjnego. Nie należy tam również
umieszczać materiałów łatwopalnych (papier, pudełka z zapałkami
itd.).
Gryzący dym i ostry zapach wydobywające się z kominka podczas
pierwszych rozpalań nie są powodem do niepokoju – zjawisko to
wywołane jest przez wypalanie się farby (polimeryzację farby) na
różnych częściach urządzenia.
4.8. Rady w razie problemów w
działaniu kominka
Cofanie się dymu przy otwieraniu drzwiczek
- patrz rozdział 4.7." Środki ostrożności przy dokładaniu"
- sprawdź, czy dopływ świeżego powietrza do pomieszczenia jest
wystarczający (aby to sprawdzić, otworzyć drzwi lub
okno)
- skontroluj kominek (podciśnienie, szczelność przewodu kominowego,
łączenia z przewodem kominowym i wkładu)
Słabe ogrzewanie, ogień się tli lub gaśnie
- dołóż ponownie na dobry podkład z żaru, rozpalaj małymi kawałkami
drewna, jeśli trzeba
- używaj suchego drewna (15 - 20 % wilgotności)
- skontroluj kominek (podciśnienie, szczelność przewodu kominowego,
łączenia z przewodem kominowym i wkładu)
Słabe ogrzewanie, ale ogień wysoki
- sprawdź szczelność wkładu
- dokładaj przede wszystkim grube polana
- sprawdź ciąg kominka (położenie szybra lub moderatora ciągu)
Szyba brudzi się bardzo szybko
- używaj suchszego drewna
- nie używaj zbyt często kominka na zwolnionym biegu
- sprawdź stan uszczelek na drzwiczkach
Szyba brudzi się częściowo – powstają smugi
- Przeczyść i sprawdzić kurtynę powietrzną
UWAGA: Działanie wkładu jest
uzależnione od warunków atmosferycznych. Radzimy zachować
szczególną ostrożność np. podczas
gwałtownych wiatrów (za duży ciąg) lub mgły (brak ciągu).
Wyciągi kuchenne używane w tym samym pomieszczeniu lub w tej samej
otwartej przestrzeni co piec kominkowy mogą w niebezpieczny sposób
zakłócać jego działanie.
5. UTRZYMANIE
Należy wykonać dwa czyszczenia mechaniczne rocznie, z czego jedno
podczas sezonu grzewczego. Należy przy tym sprawdzić
komin i łączenie z przewodem kominowym, aby upewnić się, czy są w
dobrym stanie. Firma wykonująca te czynności powinna
wystawić certyfikat. Deflektor urządzenia, który może być od góry
zabrudzony sadzami musi być zdjęty i wyczyszczony. Elementy z
których składa się urządzenie oraz jego szczelność muszą być
sprawdzone. Jeśli to potrzebne, należy wymienić uszczelki drzwiczek
i
szyby.
W przypadku anomalii używanie urządzenia jest zabronione. Przed
ponownym uruchomieniem należy zlecić przegląd wkładu i
kontrolę instalacji profesjonaliście.
Po zakończeniu sezonu grzewczego należy usunąć z wewnętrznych
części wkładu wszelkie osady i wyszczotkować wszystkie części.
W celu ułatwienia sobie tego zadania można wyjąć wszystkie ruchome
części wewnętrzne (ruszt, płotek, deflektor...)
Po odczyszczeniu należy natrzeć wszystkie elementy odpowiednim
środkiem konserwującym. Operacja ta nada blask urządzeniu i
ochroni go przed rdzą (czynności te należy powtórzyć gdy to
konieczne). W tym okresie zalecamy również pozostawienie
otwartych
dopływów powietrza, aby umożliwić swobodne krążenie powietrza we
wkładzie i w przewodzie kominowym. Przy okazji zwracamy
szczególną uwagę na urządzenia które nie działają w sposób ciągły
(domki letniskowe). W rzeczywistości takie użytkowanie
wywołuje zjawisko skraplania, które z kolei przyspiesza zjawisko
utleniania.
Należy regularnie opróżniać popielnik aby nie nagromadził się
popiół, który może zatkać i uszkodzić ruszt paleniska. Należy
przy
tym uważać na iskry wypadające z żaru gdyż mogą one spowodować
pożar.
Czyszczenie szyby: Gdy szyba jest zimna należy przetrzeć ją
wilgotną gąbką lub szmatką nasączoną specjalnym środkiem.
Należy
stosować się do instrukcji i zaleceń dołączonych do używanego
środka.
W urządzeniach wyposażonych w mosiądzowaną fasadę lub akcesoria
należy części te czyścić specjalnymi środkami do mosiądzu.
Należy unikać spryskiwania tych części płynami do mycia szyb.
W zależności od temperatury użytkowania może z czasem dojść do
nieznacznej utraty intensywności koloru części mosiądzowanych.
W okresie gdy urządzenie nie jest używane, mosiądz również ulega
naturalnemu procesowi utleniania. W związku z tym części te
należy regularnie konserwować przeznaczonymi do tego środkami.
Środki te nie mogą wchodzić w kontakt ze środkami do czyszczenia
szyb.
Zawiasy niektórych wkładów
kominkowych Godin są wyposażone w śruby z końcem stożkowym lub
podkładki hamujące. Podczas demontażu drzwiczek należy podkładki
wymienić na nowe i założyć oryginalne śruby.
6. CZĘŚCI ZAMIENNE
Jeśli po wielu latach konieczna okaże się wymiana niektórych części
skontaktuj się ze sprzedawcą lub z jakimkolwiek
przedstawicielem naszej marki.
Przy zamawianiu części zamiennych należy podać dane z tabliczki
znamionowej znajdującej się z tyłu urządzenia, lub z karty
gwarancyjnej, którą należy zachować nawet po wygaśnięciu
gwarancji.
Posiadając te dane oraz naszą dokumentację fabryczną sprzedawca
będzie mógł w krótkim czasie dostarczyć wszystkie części
zamienne i przystąpić do naprawy w granicach swoich
kompetencji.
7. GWARANCJA
Gwarancja na instalację będzie skuteczna tylko przy przestrzeganiu
reguł sztuki, obowiązujących przepisów, instrukcji montażu i
użytkowania wkładu, zaleceń dotyczących izolacji, montażu i
użytkowania kominka i wkładu. Należy zachować ostrożność przy
doborze i montażu poszczególnych elementów kominka, wyborze
materiałów, przestrzeganiu reguł sztuki i zgodności z normami,
co
zapewni całkowicie bezpieczną instalację.
Niniejszy dokument nie uwzględnia wszystkich mogących mieć miejsce
przypadków, jak również wszystkich istniejących
dokumentów normatywnych i nie zwalnia od stosowania się do
nich.
W sytuacjach wyjątkowych konsultuj się z producentem.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ: Przypominamy, że odpowiedzialność producenta
ogranicza się do produktu takiego, jaki jest sprzedawany
oraz, że odpowiedzialność za instalację i uruchomienie spoczywa w
całości na montażyście, który powinien postępować według reguł
sztuki i zaleceń instrukcji montażu
WAŻNE: Spółka „Godin” odrzuca
wszelką odpowiedzialność za szkody powstałe w wyniku wszelkich
modyfikacji urządzenia i wszelkich modyfikacji pozostałej
instalacji przez użytkownika.
W celu stałego polepszania jakości swoich produktów spółka Godin
S.A. zastrzega sobie prawo do modyfikowania urządzeń bez
uprzedzenia.