Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Jedno z najważniejszych dzieł poświęconych panowaniu Zygmunta Augusta i w ogóle rządom Jagiellonów powstało dzięki szerokiej kwerendzie, jaką Kolankowski odbył oprócz Krakowa, także w archiwach i bibliotekach: Warszawy, Gdańska, Kórnika, Wilna, Kijowa, Królewca i Moskwy. Temat, którym zajął się krakowski badacz, był wówczas właściwie zagadnieniem dziewiczym, jeśli nie liczyć opracowań o charakterze syntetycznym, głównie zresztą autorstwa historyków rosyjskich, białoruskich lub ukraińskich takich jak: Matwiej Lubawski, Iwan Łappo, Mitrofan Downar-Zapolski, Mychajło Hruszewski i inni. Właśnie z tego powodu rozprawa Kolankowskiego została oparta głównie na rękopisach. Zacytujmy słowa zawarte we Wstępie do tej książki: ?dla skreślenia dziejów młodości Zygmunta Augusta, stanowienia jego w Koronie, jak i dla dania obrazu stanu Litwy w latach 1530-1548 trzeba było uciekać się wyłącznie niemal do materiałów rękopiśmiennych?. Szczególnie cenne w tym kontekście okazało się szerokie wykorzystanie przez autora przechowywanej w Moskwie Metryki Litewskiej, a więc zbioru akt wychodzących z kancelarii wielkoksiążęcej, w których zawarte były najważniejsze dokumenty dotyczące polityki wewnętrznej i zagranicznej Litwy. Podobnie rzecz się miała z aktami pruskiego Archiwum w Królewcu, dotąd praktycznie pod tym kątem nieprzebadanymi. (ze Słowa wstępnego dr. hab. Tomasza Kempy, prof. UMK)

Wielki książę jest wstępem do ?polskiej trylogii? Rymkiewicza ? Wieszania, Kinderszenen i Samuela Zborowskiego. Opowiada o wielkim księciu Konstantym, jego ojcu, braciach, babce, polskiej żonie, o jego dworakach, ale też o polskich podchorążych, którzy w noc wybuchu Powstania Listopadowego nie byli w stanie zabić Konstantego inaczej niż symbolicznie, opowiada wreszcie o Warszawie, o romantycznej Polsce i o polskim duchu, zapatrzonym w swoją chrześcijańską dobroć. Problematyka historyczna (a nawet historiozoficzna) jest tu jednak podporządkowana dociekaniom nad ponadczasową duchową strukturą rosyjskiego namiestnika na Polskę ? figury, której Konstanty był tylko pierwowzorem.

Prezentowana biografia ukazuje burzliwe losy wielkiego księcia Aleksandra-Witolda, syna Kiejstuta, niedoszłego króla Litwy. Autora interesuje przede wszystkim polityczna strona działalności bohatera. Kreśląc portret Witolda, jednej z najważniejszych postaci późnośredniowiecznych dziejów Europy Środkowo-Wschodniej, zwraca szczególną uwagę na dwie kwestie: politykę dynastyczną Kiejstutowicza i jego stosunek do Władysława Jagiełły, a tym samym do unii polsko-litewskiej.