Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Kto pyta, nie błądzi ? ten zaspokaja głód wiedzy i dobrze się bawi.Ta książka to zbiór wielu pytań i oczywiście równie wielu odpowiedzi dotyczących przyrody: roślin, wód, rzek i zwierząt ? wszystkiego, co związane jest ze środowiskiem naturalnym.Oprócz ciekawych informacji i pasjonujących faktów przedstawionych w formie quizu dzieci znajdą w niej także kolorowe ilustracje i naklejki, które pomogą im przyswoić i utrwalić zdobytą wiedzę.? Dlaczego róże mają kolce?? Jak wyglądają bagna?? Gdzie rosną lasy bambusowe?? Kto żyje na eukaliptusie?? Czy na pustyni ktoś mieszka?Zadaję pytania, uczę się, naklejam!Odbiorcy? dzieci, które poprzez intrygujące pytania i zaskakujące odpowiedzi poznawać będą świat przyrody.? rodzice, którzy podarują dzieciom książkę rozwijającą ich zainteresowania i naukowe pasje.Dlaczego warto nabyć tę książkę:? podaje ciekawe informacje w formie quizu.? poprzez zaskakujące pytania i odpowiedzi rozbudza dziecięcą wyobraźnię.? bogactwo ilustracji i kolorowe naklejki zachęcają dzieci do pasjonującej lektury.

Kto pyta, nie błądzi ? ten zaspokaja głód wiedzy i dobrze się bawi. Ta książka to zbiór wielu pytań i oczywiście równie wielu odpowiedzi dotyczących zwierząt: tych mieszkających w lasach, na łąkach i w zbiornikach wodnych. Oprócz ciekawych informacji i pasjonujących faktów przedstawionych w formie quizu dzieci znajdą w niej także kolorowe ilustracje i naklejki, które pomogą im przyswoić i utrwalić zdobytą wiedzę. ? Kiedy pojawiły się dinozaury? ? Jak oddychają ryby? ? Do czego służy gniazdo? ? Czemu skunks brzydko pachnie? ? Gdzie żyją najstarsze ssaki? Zadaję pytania, uczę się, naklejam! Odbiorcy ? dzieci, które poprzez intrygujące pytania i zaskakujące odpowiedzi poznawać będą świat zwierząt. ? rodzice, którzy podarują dzieciom książkę rozwijającą ich zainteresowania i naukowe pasje. Dlaczego warto nabyć tę książkę ? podaje ciekawe informacje w formie quizu. ? poprzez zaskakujące pytania i odpowiedzi rozbudza dziecięcą wyobraźnię. ? bogactwo ilustracji i kolorowe naklejki zachęcają dzieci do pasjonującej lektury.

Jaki cel przyświecał napisaniu tej książki? Chodzi o odpowiedź na pytania dotyczące religii, jakie dzieci stawiają sobie i nam, dorosłym. Autorka książki, Monique Gilbert, jest dziennikarką. Na jej dziełko składają się cztery reportaże opisujące po kolei, jak wygląda dzień, tydzień, rok z życia chłopców i dziewczynek wychowanych w danej wierze: w katolicyzmie, islamie, protestantyzmie i judaizmie -czterech religiach występujących we Francji najczęściej. Dzięki tym dziecięcym postaciom autorka chce pokazać przede wszystkim, że pomiędzy przedstawionymi tu religiami - mimo różnic - zachodzi również wiele podobieństw. Zachęca dzieci do poznawania praktyk religijnych swoich kolegów i koleżanek, uważając, że dzięki tej wiedzy nauczą się wzajemnej tolerancji, a także będą lepiej rozumieć świat. W laickim kraju i w laickiej szkole wiara nie powinna dzielić dzieci, ale zbliżać je do siebie.

Drukowane w niniejszym tomie teksty o tematyce żydowskiej ? oprócz wydanej wcześniej ?De profundis? ? zostały odszukane w Archiwum Melchiora Wańkowicza i są po raz pierwszy prezentowane czytelnikowi. Autor zebrał bogaty materiał źródłowy z dziejów kształtowania się myśli syjonistycznej w XIX oraz w XX wieku. Z odwagą reportera i sumiennością badacza porusza drażliwe tematy dotyczące syjonizmu jako fragmentu losu żydowskiego.?Wojna i pióro? jest książką nie tylko o wojnie, ale i o korespondentach wojennych. Obok wnikliwej analizy stylów i metod reporterstwa wojennego (m.in. słynnego Erniego Pyle?a) Wańkowicz podaje równie sporo anegdot, co gorzkich osobistych refleksji. Autor ? jako doświadczony reporter spod Monte Cassino ? pisze nie tylko o roli mediów w kreowaniu zdarzeń, ale i o przerażającym teatrze wojny: o strachu i odwadze, determinacji i rezygnacji, nienawiści i rozpaczy.Tym co w moich oczach wyróżnia twórczość Wańkowicza od innych mistrzów reportażu ? Ryszarda Kapuścińskiego czy Egona Erwina Kischa ? jest szeroki wachlarz jego umiejętności i sympatii literackich. Jest dla mnie czymś wspaniałym, że takie pozycje jak ?Wojna i pióro? czy ?Bitwo o Monte Cassino? mogły wyjść spod pióra tego samego człowieka co ?Ziele na kraterze?. Świadczy to o niespotykanym horyzoncie myślowym i stylistycznym.(...) Dla mnie [Wańkowicz] pozostanie przede wszystkim figurą niedoścignionego erudyty i gawędziarza. Lecz ponad wszystkim ? wybitnym człowiekiem pióra.Wojciech Jagielski

Książka zawiera scenariusze rozwijania umiejętności społecznych wśród nastolatków z Zaburzeniami z Autystycznego Spektrum. Jest to przewodnik uczący prawidłowych interakcji społecznych grupie, w wielu różnych, codziennych sytuacjach. Książka pomaga redukować negatywne emocje, które często towarzyszą młodym ludziom ze Spektrum Autyzmu w kontaktach z rówieśnikami. Instruuje rodziców jak oddziaływać na nastolatka aby pomóc mu w doskonaleniu cennych umiejętności społecznych.

Książka ta zawiera wspomnienia Henryka Kozłowskiego, pseudonim "Kmita", żołnierza AK batalionu "Zośka", długoletniego więźnia politycznego PRL. Wspomnienia obejmują okres od wczesnego dzieciństwa: Przewrót Majowy widziany oczyma dziecka, przez okres szkolny, inwazję niemiecką, okres służby w AK w czasie okupacji i w Powstaniu Warszawskim, do ujawnienia i aresztowania. Autor był ważną postacią Polskiego Państwa Podziemnego, spuścizna dokumentalna dotycząca jego osoby znajduje się w zbiorach Instytutu Historii PAN w Warszawie.

Autorka przedstawiła koncepcje dziejów Litwy i Wielkiego Księstwa Litewskiego do roku 1569 formułowane przez XIX-wiecznych historyków polskich, rosyjskich i ukraińskich, a także litewskich i białoruskich w pracach, które odegrały istotną rolę w rozwoju myśli historycznej oraz badaniach nad problemem tych dziejów we wskazanych historiografiach. Szczególny nacisk położyła na różnice w ujęciach wynikające z ówczesnych stanowisk metodologicznych, ideowych oraz politycznych poszczególnych historyków reprezentujących różne nurty historiograficzne.

Przedstawiamy Państwu kilkadziesiąt interesujących propozycji na niezwykle smaczne, łatwe w przygotowaniu z powszechnie dostępnych składników, zdrowe i oryginalne w smaku zupy, nie pomijając oczywiście przepisów na lubiane zupy tradycyjne.

"Najwspanialsza autorka opowiadań wśród żyjących pisarzy anglosaskich." Bonnie Brody, Fairbank Reader"Styl Alice Munro jest żwawy, zmysł obserwacji niezmordowany, ciekawość zachłanna, a zdania ? zaczerpnięte z najczystszego źródła." ? Jonathan Penner, "The Washington Post"Dziesięć najnowszych opowiadań znakomitej kanadyjskiej pisarki od lat wymienianej w gronie kandydatów do literackiej Nagrody Nobla. Dziesięcioro głównych bohaterów (przeważnie bohaterek) i dziesięć historii rozgrywających się w dwudziestowiecznej Kanadzie i dziewiętnastowiecznej Europie.Niezależnie od tego, czy centralnym wydarzeniem w opowiadaniu jest napad z bronią w ręku czy rywalizacja o względy mężczyzny, wyuzdany rytuał czy potrójne morderstwo, intymna i wyciszona proza Alice Munro sprawia, że czytelnik czuje się, jakby dopuszczano go do najgłębiej skrywanych rodzinnych tajemnic.W 2009 roku autorkę nagrodzono prestiżową Man Booker Prize za całokształt twórczości."Ta nagroda daje nadzieję, że Alice Munro również poza obszarem anglojęzycznym wzbudzi wreszcie zainteresowanie, na jakie od dawna zasługuje." ? Michael Gorra, "The Times"Alice Munro (ur. 1931) ? kanadyjska pisarka, jedna z najbardziej cenionych autorek krótkich form prozatorskich, czego dowodem jest często powracające w recenzjach określenie "kanadyjski Czechow". Akcja większości jej utworów osadzona jest w południowo zachodniej części stanu Ontario. Alice Munro w 2009 roku została uhonorowana nagrodą Man Booker Prize za całokształ twórczości i bywa często wymieniana wśród kandydatów do literackiej Nagrody Nobla.

Katarzyna Mikulska w swoich wierszach przenosi na papier to, co znajduje w najdalszych zakątkach duszy. Jej poezja jest często delikatna, finezyjna. Słodka, gorzka lub pełna temperamentu. Po prostu rewelacyjnie kobieca!Umarłeś w mojej pamięci.Pochowałam cię wczoraj wieczorem.Odszedłeś na własne życzenieI na duszy mojej prośbę.Katarzyna Mikulska ? ur. w 1969 r., absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Poetka, autorka zbioru opowiadań ?Chciałam Ci o czymś opowiedzieć??.

Na wstępie sporządź listę rzeczy, których wykonanie zajmuje ci 59 sekund. Następnie skreśl je i w czasie, który zyskasz dzięki temu śmiałemu posunięciu, przeczytaj książkę 59 sekund. Masz wciąż za mało czasu? Skoncentruj się na krótkich streszczeniach najistotniejszych wątków, które znajdziesz w kolejnych rozdziałach. Ich przeczytanie również zajmuje niecałą minutę, a zawarta w nich wiedza może okazać się bardzo pomocna przy rozstrzyganiu ważnych życiowych wyborów.Warto jednak poświęcić 590 albo nawet 5900 sekund na przeczytanie książki od deski do deski, by poznać przebieg wielu fascynujących eksperymentów psychologicznych, których wyniki pomagają poruszać się w gąszczu kluczowych życiowych decyzji i unikać przy tym szkodliwych, rozpowszechnionych stereotypów.59 sekund to fantastyczna, zabawna, mądra i także bardzo pożyteczna książka.(A 59 sekund, poświęcone na przeczytanie powyższego tekstu, to dobry wstęp do jej lektury...)Nie jesteśmy tak racjonalnymi stworzeniami, jak mogłoby nam się wydawać - za pomocą szybkich i skutecznych technik łatwo nas przekonać do różnych rzeczy. Uważaj na ludzi, stosujących zasadę ?To jeszcze nie wszystko", oferujących z góry rozmaite zniżki i okazje, byś tylko rozstał się ze swoimi pieniędzmi.(fragment)

Poznaj miłościwego króla i jego królewską rodzinę: królową babkę i jej mopsa Pusia, jego żonę, która pewnie miała kiedyś jakieś imię, ale teraz wszyscy mówiądo niej ?miłościwa pani?, no i córeczkę, śliczną i mądrą Tuberozę. Żyją sobie w królestwie, jakich wiele, w jakim i Ty żyjesz. Wiesz dobrze, o czym mówię, przecież znasz te monarchie wielkie i całkiem malutkie, które mają swoje bogactwa, problemy i radości, słabe i mocne strony. Często nazywa się jerodzinami.

To reprezentatywny wybór z bogatej twórczości amerykańskiego filozofa. Poruszane przez Putnama problemy dotyczą fundamentalnych zagadnień współczesnej filozofii: kwestii znaczenia i odniesienia przedmiotowego, pytania o realność świata i status istniejących w nim przedmiotów, czy też sposobu funkcjonowania ludzkiego umysłu.

Podobno istnieje wiele równoległych światów. Mogą one różnić się między sobą tylko drobnymi szczegółami. Być może w równoległym świecie nasze życie wygląda zupełnie inaczej. Albie, chłopiec, który swoje imię otrzymał po sławnym naukowcu Albercie Einsteinie, postanawia wyruszyć w ryzykowną podróż do innego świata. Ma ku temu bardzo ważny powód: jego mama umarła. Być może w innym, równoległym świecie wciąż żyje. Albie musi to sprawdzić. Czy odnajdzie swoją mamę? "Wiele światów Albiego Brighta" to wyjątkowa historia o tym, co jesteśmy w stanie zrobić, gdy tęsknimy. Tylko dziecko, o nieograniczonej wyobraźni i wielkiej sile woli, może odkryć światy równoległe, znane nam tylko z teorii. Ta ciepła, mądra, pełna humoru i niesamowitych pomysłów książka pokazuje zarówno dzieciom, jak i dorosłym, jak wielka jest siła miłości.

Szanowni Państwo! Kilka miesięcy temu odszedł od nas cudowny człowiek - autor "Antyraka" - David Servan Schreiber. Przedstawiamy Wam książkę, którą do ostatnich swoich chwil pisał specjalnie z myślą o czytelnikach.Dziewiętnaście lat po pierwszej diagnozie, po latach intensywnych studiów, głębokiego poczucia misji dawania nadziei tym, którzy cierpią na raka, David Servan-Schreiber musi natychmiast poddać się badaniu rezonansem magnetycznym, które potwierdza jego najgorsze obawy - guz mózgu odnowił się. W swojej ostatniej książce opowiada odważnie i szczerze o tym, jak poradził sobie z tą wiadomością, relacjonuje wysiłki, jakie podjął, by pokonać chorobę, robi przegląd własnego życia z punktu widzenia człowieka, który rozumie, że rak jest chorobą śmiertelną, a mimo to przezywa każdy dzień w pełni, z nadzieją. Jako autor i orędownik idei przestawionych w poradniku "Antyrak. Nowy styl życia", jako lekarz, który dał nadzieję milionom czytelników na całym świecie, David otwarcie przyznaje, że nie do końca przestrzegał własnych zaleceń. A jednak niczego nie żałuje. Potwierdzają w pełni skuteczność programu antyrakowego - od diety, poprzez ćwiczenia fizyczne i medytacje - wplata w swoją opowieść opisy przypadków klinicznych, oraz podkreśla znaczenie wewnętrznego spokoju, dbania o szczęście rodziny, przyjaźni o znajdywania radości w pomaganiu innym.

Pokazując świat fotografii, Autorka zaprasza do odważnego i twórczego rozwoju w zawodzie wymagającym profesjonalnego podejścia, dobrej obserwacji, wrażliwości i wyczucia. Pokazuje, jak rozwijać w sobie te umiejętności, skąd czerpać inspirację, jak korzystać z własnych zasobów. Inspiruje do pracy z fotografią z pasją i zaangażowaniem. Dużą wartością jest to, że książka jest zapisem autentycznych doświadczeń i wiedzy zdobytych na polskim rynku. Na taką książkę czekałam. Nowatorska, przełamująca standardy, aktywizująca. Napisana gdzieś pomiędzy uważnością, kreatywnością a coachingiem. Tym bardziej cieszy, że jej twórcą jest polska autorka, Dorota Raniszewska, którą dotychczas znałam jako trenera i coacha. Polecam wszystkim zaangażowanym w rozwój, czy to jednostek, czy też organizacji.Inga Bielińska, wiceprezes ICF Polska, trener biznesu i coachAutorka bardzo rzeczowo i hojnie dzieli się swoją wiedzą dotyczącą wykorzystania fotografii i w pracy coacha, nauczyciela czy trenera. Osobiste historie autorki, jej bliskich osób, ludzi spotkanych na jej zawodowej ścieżce są pisane prosto z serca, a jednocześnie pokazują konkretne przykłady możliwości twórczego wykorzystania fotografii i w kontekście rozwoju osobistego.Książka inspiruje do refleksji i korzystania z doświadczeń w niej opisanych i uwiecznionych na pięknych fotografiach.Małgorzata Nader (Lebiedzińska), menedżer, konsultant, trener i coach(ICC, Marshall Goldsmith, Co-Active Coaching

Zupy są popularną, lubianą potrawą w kuchni polskiej i stanowią ważną pozycję codziennego menu. Jada się je od rana do wieczora. Rano jest to zupa mleczna, w południe miseczka zupy na lunch, a w porze obiadowej stanowi często podstawę obiadu. Może też zastąpić cały obiad, jeśli jest to pożywna, gęsta zupa z „wkładką” mięsną,  podana z pajdą chleba. W naszych domach, spośród kilkuset rodzajów zup, gotuje się przez cały rok, na okrągło, najwyżej kilka. Najczęściej są to: pomidorowa, ogórkowa, żurek, kapuśniak, grochówka i rosół. Tymczasem zupy należy dobierać zgodnie z porami roku, używając dostępnych w tym czasie warzyw i owoców – powinny być pożywne jesienią i zimą, lekkie wiosną i latem. Tak postępując dogadza się nie tylko podniebieniu, ale całemu organizmowi, dostarczając mu świeżych witamin i soli mineralnych. Przedstawiamy Państwu kilkadziesiąt interesujących propozycji na niezwykle smaczne, łatwe w przygotowaniu z powszechnie dostępnych składników, zdrowe i oryginalne w smaku zupy, nie pomijając oczywiście przepisów na lubiane zupy tradycyjne. Ci, którzy nie czuli się dotąd w kuchni zbyt mocno, powinni zacząć edukację kulinarną od gotowania zup. Zupa nie może się nie udać! Zawsze jej smak można poprawić przyprawami lub ziołami według własnego pomysłu.

- Wszyscy lubimy i umiemy snuć narracje, ale jak pan opowiada to jest prawdziwe święto opowieści! - mówi prezes Tlołka do organisty Somnambulmeistra.Najnowsza powieść Jerzego Pilcha jest właśnie takim prawdziwym świętem opowieści mądrej i rozbuchanej, snutej arcybogatym językiem, pełnej zaskakujących zdarzeń i smakowitych detali, pogrążonej w magicznej atmosferze, panoramicznej niczym Sto lat samotności, zaludnionej tyleż swojskimi, co dziwacznymi, osobliwie zabawnymi postaci, jakich pozazdrościłby Fellini z Amarcordu, a zarazem mówiącej o sprawach ważnych, najważniejszych, ostatecznych. Pilch przenosi nas w tuż postalinowskie czasy lat pięćdziesiątych, do Sigły, położonej - jakże by inaczej - na ukochanym przez autora luterskim Śląsku Cieszyńskim.Do miasteczka ku powszechnemu zdumieniu zjeżdża Jula Mrakówna ze swym katolickim narzeczonym. Kto ją przenocuje? Bo przecież nie wstrząśnięty ojciec, pastor Mrak! Co stało się z jej siostrą Olą, w tajemniczy sposób zaginioną? Żeby ją chociaż porwali esbecy, ale towarzysz Goniec zaprzecza! Czy miejsce jej pobytu wskaże Fryc Moitschek, który nawet jak nie był stuprocentowym cudotwórcą miał dar? Kim jest mężczyzna w czarnym owerolu, który wszedł do willi świętej pamięci doktora Nieobadanego i nie wyszedł? Dawkując czytelnikom sekrety i - po części sensacyją - intrygę, Pilch zagląda zarówno do domów jak i do głów swych bohaterów, bywa tyleż czuły i delikatny, co pikantny i bezlitosny, dowodząc, że człowiek sam sobie zagraża, a jak człowiek sam sobie zagraża - nie ma gorzejZ charakterystycznym pilchowym humorem snuje zwykłe-niezwykłe historie mieszkańców Sigły, a zewsząd słychać, ten co zawsze, głęboki i majestatyczny oddech kosmosu nad dachem. Ów oddech pytania o sens życia, śmierci, wiary, Boga, miłości, cierpienia, o sens wielu demonów, które nasze historie opowiadają unosi się nad całą powieścią, pełną niezapomnianych sytuacji, wysnuwanych często z pozornie nieznaczącego zdarzenia. Chichoczemy czytając jak pan Naczelnik usiłuje pocałować w rękę histerycznie niechetną temu starkę Zuzannę, jak ucztują i kłócą się nad trumną pana Wzmożka, której nie sposób wynieśc z domu, jak grają na grzebieniach i butelkach: Tango zatrata. Tango bakelit i tango szkło.Niepostrzeżenie, raz po raz, ten chichot zmienia się w charkot, śmiech więdnie nam w gardłach, także przy zaskakującym, niesamowitym zakończeniu powieści. Nie ma już tamtego świata. I naszego też kiedyś nie będzie. Nas nie będzie. Nie chcemy tego wiedzieć, choć każdy musi się wreszcie z tym zmierzyć. I Pilch swoją ważną, całkiem niewesołą książkąksięgą w przejmujący sposób nam w tym pomaga.I jest tak, że wreszcie rozumiesz starych pisarzy, którzy pisali o niepojętej rozpaczy zostawienia wszystkiego. Pożegnaj sosnę na piaszczystym wzgórzu, pożegnaj smagłe ciało, pożegnaj hokej, pożegnaj sztruksową marynarkę teraz rozumiesz; tysiąc razy lepiej było, jak się nie rozumiało. Żyjesz? Tak jest! Umieranie zaczęło się na dobre.

Czy globalizacja daje szansę na wyjście z ubóstwa i rozwój? A może przynosi jedynie większe nierówności i nieograniczoną władzę wielkich korporacji? Która z tych odpowiedzi jest prawidłowa? Żadna ? odpowiada Dani Rodrik. Globalizacja nie jest ani cudownym eliksirem, ani straszydłem z nocnych koszmarów. To prawda, że reformy gospodarcze oparte na prostych receptach wcale nie służyły krajom, w których były wprowadzane. Jak jednak pokazuje przykład Korei Północnej, również całkowite odcięcie gospodarki od świata nie jest żadnym rozwiązaniem. Rodrik analizuje przykłady państw, które integrację z międzynarodowymi rynkami połączyły ze sprawiedliwym rozwojem gospodarczym. Globalizacja? Tak, ale z głową.

Kiedy mąż patrzy na żonę, a żona patrzy na męża muszą pamiętać, że mają szczęście! Że mają szczęście, iż mogą na siebie patrzeć, być blisko, na wyciągnięcie ręki. W ich sercach musi być pewność miłości tego drugiego, nie mogą trwać w ciągłym lęku i drżeć ze strachu przed rozłąką. Ale jednocześnie pewność jutra z ukochaną osobą nie może otworzyć im drzwi do poniżania, upokarzania, mówienia wszystkiego, co tylko przychodzi do głowy. W miłości małżeńskiej wystarczy nieopatrzne słowo, niestaranny gest, aby zranić (...) Ale to nie koniec świata! Choć powinno nami wstrząsnąć, że zdaliśmy ból, że kochamy za mało, że przyzwyczailiśmy się do pewności tego, że jesteśmy kochani ? to nie koniec świata! Miłość zawsze pozwoli zacząć jeszcze raz od początku. Ta szara, małżeńska, codzienna miłość zawsze na to powinna pozwolić.