Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

20 albumów poświęconych mistrzom muzyki filmowej i ich dziełu. 20 tomów fascynujących opowieści o życiu i twórczości najsławniejszych kompozytorów w dziejach kinematografii. Rozmowy, wspomnienia, anegdoty, recenzje, fotografie. Wyczerpujące kalendaria i szczegółowe wykazy nagród. A przede wszystkim muzyka - dziesiątki pięknych, niezapomnianych tematów na 20 płytach CD. Nagrania oryginalne, ze ścieżek dźwiękowych, nagrania na nowo aranżowane przez samych kompozytorów i wreszcie - nagrania odtworzone i opracowane przez wybitnych muzyków, za zgodą spadkobierców kompozytorów. Wyjątkowa antologia muzyczna dla wszystkich, którzy kochają kino! Kolekcja \"Wielcy kompozytorzy filmowi\" ukazuje się w ramach Biblioteki Gazety Wyborczej i prezentuje najważniejsze osiągnięcia 10 kompozytorów polskich i 10 zagranicznych.

Ilustracja, dublowanie środków wyrazu w filmie nie kojarzą mi się najlepiej. Dwa podstawowe błędy, które czasami popełniają kompozytorzy piszący muzykę do filmu, to właśnie popadanie w ilustracyjność albo - z drugiej strony - w obojętność względem obrazu. Pracuję na antypodach tych metod. Z reguły najpierw oglądam film, jeszcze bez muzyki, i próbuję odnaleźć w sobie widza, który powiedziałby mi, czego w nim brakowało, jakiego rodzaju muzyka byłaby niezbędna. Potem zapisuję jako kompozytor to, co zrozumiałem wcześniej jako widz. Zygmunt Konieczny

Komponowanie muzyki filmowej może być piękną przygodą. Podobnie jak aktorzy także kompozytor przenosi się w inne epoki, krainy - przeżywa przygody, miłości, dramaty. Bywa, że może bawić się muzyką przeszłości, a zaraz potem musi stworzyć muzykę przyszłości. Pisałem muzykę arabską i afrykańską, dla sycylijskich mafiosów, irlandzkich rybaków, wikingów, Kozaków, Celtów, druzów, wojów słowiańskich, mężczyzn brzydkich i występnych i kobiet upadłych, a nawet dla złośliwych dzieci. Do tego byłem kochankiem muzycznym i magnetycznym wielu pięknych kobiet i panów. Wiele przy tym było żartów. Toczyłem też wojny i uczestniczyłem w wielu krwawych bitwach. A wszystko to było na niby. Mam nadzieję, że dźwięki były prawdziwe. Krzesimir Dębski

Zawsze jest tak samo: przychodzi reżyser, który zrobił film - a ja jeszcze nie spotkałem kogoś, kto chciałby zrobić zły film - i prosi o muzykę. A muzyka jest tkanką filmu, bardzo intymną. Dlatego najtrudniejsze jest dla mnie to zasiadanie do komponowania - próba nazwania uczuć, które wywołuje we mnie film, i przełożenie ich na dźwięki. Muzyka nie jest tylko wrażeniem, które ma się po projekcji, ale i projekcją emocji, które nosi się w sobie. Każdy nowy projekt zaczynam od zera. Jakbym nie miał żadnych środków kompozytorskich. Z muzyką tak jak z kobietą, alkoholem i narkotykami - zawsze jest pierwszy raz. Więc kiedy zacznę jej słuchać według przebiegów harmonicznych, powinienem natychmiast poszukać innego zajęcia. Ale nałóg rutyny jest nieuleczalny. Wciąż czuję, że mierzę się ze sprawami, które mnie przerastają. Często mam poczucie klęski. Ładnie określił to kiedyś Jacek Kleyff: - Pana zawód? - Wielki zawód... Michał Lorenc w rozmowie z autorką

Mogę pisać muzykę do filmów akcji i do komedii romantycznych. I jestem dobrym współpracownikiem, co znaczy, że jestem kłótliwy i zawzięty. Komponuję zgodnie z własnym zdaniem. Własne zdanie jest najważniejsze i niekoniecznie musi być zdaniem reżysera. W istocie, wielcy reżyserzy lubią różnice zdań. Przede wszystkim staram się służyć filmowi tak, jak stara się to robić reżyser. Gotowy film zaczyna żyć własnym życiem, a każdy troszczy się o drogie sobie życie. W końcu film ci się odwdzięcza. To dziwny proces. Hans Zimmer

Dzień, w którym odebrałem Kaczkę 50-lecia w imieniu Waldka Kazaneckiego za muzykę z "Nocy i dni", był jednym z najważniejszych w moim życiu. Tak się złożyło, że Waldek nigdy nie dostał nagrody za film pełnometrażowy. Na mnie od czasu do czasu coś tam spadło. A Walduś nic. A tu nagroda za najlepszą polską muzykę filmową półwiecza. Wreszcie!

Wielcy kompozytorzy i ich czasy to panoramiczna, biograficzna historia gigantów muzyki poważnej. Każdy rozdział, choć spleciony z innymi, jest jednak odrębny i opisuje życie jednego lub kilku twórców na tle społecznym, politycznym, muzycznym i kulturalnym epoki. Na kartach tej książki spotkamy Bacha, statecznego mieszczanina, który większość swoich dzieł skomponował w atmosferze ożywionych dysput w luteranskim Lipsku, apodyktycznego Beethovena, genialnego Mozarta, i wielu, wielu innych. Michael Steen odsłania przed naszymi oczami żywy portret burzliwych czasów, w których działali ci genialni, a przecież niepozbawieni ludzkich wad twórcy. Jego dzieło, wiodąc czytelnika przez trzysta pięćdziesiąt lat historii Europy, wykracza znacznie poza sferę muzyki. Żywo, przystępnie napisana książka, jest wyjątkowym, bogato udokumentowanym kompendium wiedzy, a jednocześnie urzekającą lekturą, do której czytelnik będzie wielokrotnie powracać. Michael Steen urodził się w Dublinie. Studiował w Royal College of Music i w Oriel College w Oksfordzie, a następnie przez trzydzieści lat pracował w Londynie. Jest przewodniczącym Royal College of Music Society i członkiem zarządu organizacji Friends of the Victoria and Albert Museum. Ilustracja na okładce: Liszt gra przed Beethovenem. Obraz Józefa Danhausera z 1840 roku ukazuje także Victora Hugo, Niccolo Paganiniego i Gioacchina Rossiniego (stoją) oraz George Sand (siedzi, z cygarem). W tle wisi portret Byrona. U stóp Liszta siedzi jego kochanka Marie d\'Agoult.Spis treści:Rozdział 1. HaendelRozdział 2. BachRozdział 3. HaydnRozdział 4. MozartRozdział 5. BeethovenRozdział 6. SchubertRozdział 7. RossiniRozdział 8. Meyerbeer, Bellini, DonizettiRozdział 9. BerliozRozdział 10. MendelssohnRozdział 11. ChopinRozdział 12. SchumannRozdział 13. LisztRozdział 14. WagnerRozdział 15. Offenbach i Johann StraussRozdział 16. VerdiRozdział 17. BrahmsRozdział 18. BizetRozdział 19. Franck, Saint-Saens i FaureRozdział 20. Kompozytorzy rosyjscy: Michał Glinka i Potężna GromadkaRozdział 21. CzajkowskiRozdział 22. Środkowoeuropejscy kompozytorzy narodowi: Smetana, Dvorak, Janacek, Bartok.Rozdział 23. Skandynawowie: Grieg i Sibelius.Rozdział 24. MahlerRozdział 25. Richard StraussRozdział 26. DebussyRozdział 27. PucciniRozdział 28. Rosyjski sequelRozdział 29. Anglia: Elgar, Williams, Britten.