Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Konferencje zebrane na tej płycie są próbą odzyskania prawdziwego sensu miłości. Odkrywają one znaczenie miłości opisanej przez św. Pawła w jego sławnym hymnie z trzynastego rozdziału Pierwszego Listu do Koryntian. Czytamy ten tekst nie jako wykładnię oryginalnych pomysłów Apostoła Narodów, ale jako owoc jego spotkania z Chrystusem - żywą ikoną miłości, jaką są i żyją Ojciec, Syn i Duch Święty.Taka lektura pokazuje, że Pawłowy tekst nie jest tanim harlequinem, ale wyrazem życiowego realizmu Apostoła. W tym znaczeniu staje się on dla nas pewnego rodzaju mapą prowadzącą do prawdziwie szalonej miłości, która nigdy się nie kończy.

Seria Widzę to jest przeznaczona dla niemowląt od 3. miesiąca życia. Oglądane przez bardzo jeszcze niedoskonałe oko niemowlęcia kolorowe punkty pomogą kształtować sprawność tego bardzo ważnego narzędzia naszego poznawania. To klucz do efektywnej nauki i koncentracji.

W Roku Wiary prezentujemy Państwu książkę zawierająca nowatorską problematykę sposobu doświadczenia wiary poprzez widzenie. Jej esencję można by streścić słowami trzeba wierzyć, żeby naprawdę widzieć, choć z drugiej strony prawdziwa jest też odwrotność tej maksymy przyjmująca, że widzenie jest konieczne do wiary. Chrześcijaństwo przez cały okres swojego trwania chętnie odwoływało się do sztuki, stawało się mecenasem dla wielu artystów, uczyło wrażliwości artystycznej, poszukiwało możliwości wyrażenia głębi swego orędzia poprzez kategorię piękna, do tego stopnia, że możemy dziś przyjąć istnienie teologii sztuki. Nie inaczej jest także współcześnie, choć trzeba zauważyć, że w postmodernistycznym świecie etycznego chaosu i relatywizmu prawdy, artystycznej prowokacji i nihilizmu ideologicznego, coraz trudniej rozeznać co jest rzeczywiście piękne i prawdziwe. Mamy nadzieję, że prezentowana publikacja choć w części Państwu w tym pomoże.

Książka stanowi próbę ukazania szeregu zjawisk semantycznych, które wspólnie określić można mianem zmian czy też przesunięć punktu widzenia osoby mówiącej, przez pryzmat aparatu pojęciowego, jaki oferuje językoznawstwo kognitywne, na materiale przekładu ustnego. Analiza licznych autentycznych przykładów z tłumaczeń w parze języków polskiangielski pozwala autorowi wskazać kilka interesujących regularności i zależności w ramach relacji między tłumaczeniem konsekutywnym a symultanicznym, a także zaoferować implikacje dla dydaktyki przekładu ustnego.

Najważniejszymi zagadnieniami uprawianej przez Gottfrieda Boehma teorii obrazu są widzenie, patrzenie, przyglądanie się i próba zwerbalizowania tych aktów ponad sztywnymi dyscyplinarnymi podziałami nauki. Podstawowy problem, który zajmuje autora, to w jaki sposób obrazy generują odmienny od językowego, czyli wizualny (ikoniczny) sens. Artykuły zamieszczone w zbiorze ukazują ewolucję myśli Boehma od hermeneutyki obrazu (z roku 1978) do prac najnowszych, reprezentujących szerzej rozumianą naukę o obrazie. Dokonany specjalnie na potrzeby polskiego rynku wydawniczego wybór tekstów ma przybliżyć czytelnikowi niemieckojęzyczną teorię obrazowości, dotąd niemal całkowicie nieobecną w naszym kraju z powodu braku przekładów. Do antologii została dołączona płyta DVD. Zawiera ona wywiad z Gottfriedem Boehmem, w którym autor wyjaśnia zasadnicze dla jego teorii problemy i terminy oraz interpretuje wybrane dzieła pochodzące ze zbiorów Muzeum Sztuki w Bazylei.Gottfried Boehm (ur. 1942) - jeden z najważniejszych niemieckich myślicieli zajmujących się problematyką obrazu, współtworzący m. in. z Hansem Beltingiem i Horstem Bredekampem teoretyczne zaplecze tzw. Bildwissenschaften (nauk o obrazie). Obraz jest dla Boehma pojęciem formy mnogiej, dlatego nie opowiada się on za żadną jedynie słuszną metodologią w interpretacji obrazów, lecz stara się wskazywać na konieczność łączącego różne dyscypliny, indywidualnego podejścia do każdego przedmiotu interpretacji. W roku 2005 Boehm zainicjował projekt eikones. Krytyka obrazu, w którym reprezentanci różnych dziedzin (teoretycy architektury, literaturoznawcy, muzykolodzy, egiptolodzy etc.) spotykają się z historykami sztuki i filozofami, by dyskutować pojęcie obrazu. Swą drogę naukową Boehm rozpoczął doktoratem z filozofii, napisanym pod kierunkiem Hansa-Georga Gadamera w 1968 roku, habilitował się z historii sztuki w 1974. W latach 197579 był docentem historii sztuki na uniwersytecie w Boehm. Tam też miał możliwość wymiany myśli z Maxem Imdahlem drugą, poza Gadamerem, osobowością, która zasadniczo wpłynęła na ukształtowanie się jego teorii. Po siedmioletniej profesurze w Giessen (197986), Boehm trafił do Szwajcarii i przez dwadzieścia sześć lat związany był z Instytutem Historii Sztuki na uniwersytecie w Bazylei. Aktualnie jest profesorem emerytowanym i kontynuuje pracę nad teorią obrazu.Daria Kołacka (ur. 1973) - absolwentka kulturoznawstwa UAM. Pracę magisterską Słowo miasto obraz. (De)konstrukcja podmiotu (post)modernistycznego napisała u Anny Zeidler-Janiszewskiej (1997). Doktorat na temat prac Alberta Giacomettiego obroniła w Instytucie Historii Sztuki UAM pod kierunkiem Piotra Piotrowskiego (2003). W roku 2001 otrzymała stypendium rządu szwajcarskiego na dokończenie doktoratu pod opieką naukową Gottfrieda Boehma. Odtąd mieszka w Bazylei, gdzie m.in. prowadzi zajęcia ze sztuki najnowszej. Od roku 2011 związana jest z eikones, a od 2008 realizuje filmy dokumentalne o artystach (wraz z Piotrem Dżumałą).

Siostra Łucja (...) przeczytała ją kilka razy i powiedziała, że jest ona bardzo prawdziwa.Matka Przełożonakarmelitańskiego klasztoru w CoimbrzeKs. Manuel Femando Sousa e Silva (związany z Opus Dei, autor kilku poczytnych książek z dziedziny duchowości) z fachowością i pasją opowiada o wydarzeniach, które sto lat temu miały miejsce w portugalskiej Fatimie. Dociera do wiarygodnych źródeł dotyczących objawień fatimskich. Zaczyna opowieść od opisu chrześcijańskich domów rodzinnych, w których urodzili się Hiacynta i Franciszek Marto oraz Łucja dos Santos. Przedstawia dokładne portrety trojga dzieci, opisuje ich wygląd, sposób zachowania, temperament, ulubione zabawy i sposób spędzania wolnego czasu. W oparciu o oryginalne dokumenty i raporty z przesłuchań dokładnie przedstawia przebieg wydarzeń od maja do października 1917 roku, treść objawień i ich znaczenie, a także wcześniejsze objawienia Anioła Portugalii, przygotowujące dzieci do spotkań z Maryją. Autor zwraca również uwagę na zdumiewający fenomen masowego pielgrzymowania na miejsce objawień. Pokazuje, jak Maryja z Fatimy przemieniła życie wielu ludzi i całych rodzin oraz jak w cudowny, a zarazem dyskretny sposób wpłynęła na losy Portugalii, rządzonej wówczas przez masońską, radykalnie ateistyczną władzę. A przede wszystkim pomaga nam lepiej rozumieć ponadczasowy sens objawień Maryi w Fatimie.

Prezentujemy Państwu książkę w której prof. Jerzy Szaflik, w wyjątkowo osobistej rozmowie z Arturem Howzanem, opowiada o rodzinnej historii Szaflików i szarej młodości lat 40-tych i 50-tych, o edukacji rozpoczętej w szkole Braci Szkolnych ?Lasalian? i w częstochowskim ?Traugutcie?, o imperatywie społecznego działania i sercu po ?lewej stronie?, o tym jak rodziła się miłość do mikrochirurgii, o pracy z Ariadną Gierkową i mistrzach polskiej oftalmologii, o znajomości z niezwykłym ?carem światowej okulistyki? ? Światosławem Fiodorowem, darzącym Polskę szczególną życzliwością, o pokonywaniu schodów do ?okulistycznego nieba? i sztucznych soczewkach uzyskiwanych w stanie wojennym od proboszcza, o żebraninie na kolejne szpitale i kliniki, o sukcesach, laurach i ostrym konflikcie z ministrem Arłukowiczem, będącym szczególną ilustracją polityki opartej na niszczeniu medycznych autorytetów oraz podważaniu zaufania pacjentów do lekarzy, o codziennej nędzy polskiej służby zdrowia, o tym dlaczego pół miliona ludzi czeka coraz dłużej na operację oczu, o kłamstwach polityków w sprawach ochrony zdrowia Polaków, oszukujących społeczeństwo od lat i ukrywającymi prawdę o tym, dlaczego nieustannie wydłużają się w Polsce kolejki do lekarzy-specjalistów, a także o tym, co należałoby wreszcie zrobić żeby ta sytuacja uległa stopniowej poprawie.

"Budka SufleraMemu miastu na do widzenia. Muzyka miasto ludzie" to pierwsza w historii biografia zespołu. Merytoryczna, dynamiczna, przepełniona anegdotami i tętniąca autentyzmem opowieść o zespole, który zawładnął sercami Polaków.Inspiracją dla książki był pożegnalny koncert Budki Suflera w Lublinie 18 września 2014 r. Setlista koncertu stworzyła historię Budki w pigułce. Stała się ona również osią książki i pretekstem do szerszej opowieści o zespole i prywatnym, pełnym przygód życiu jego członków.Muzyka to rozdziały, w których jest miejsce nie tylko na analizę konkretnych utworów, ale też na opowieści o wszystkim, co je otaczało: genezie, tekstach, historii płyt, z których pochodzą, ówczesnych trasach koncertowych itd. Jest to próba ukazania fenomenu zespołu, który istniał na scenie przez 45 lat.Miasto to fragmenty, które pokazują, że zespół, który osiągnął wielki ogólnopolski sukces, nigdy nie oderwał się od swojej małej ojczyzny, że współtworzył klimat kulturalny Lublina w ostatnim półwieczu.Ludzie sfera, w której znajdują się historie dwudziestu najwybitniejszych osób w dziejach zespołu. Intymne portrety żywych ludzi, ukazujące karierę artystyczną bohaterów również z okresów przed-, obok- i po-budkowych, a także ich pasje i życie pozamuzyczne.Jarosław Sawic ur. 1976 w Lublinie. Publicysta muzyczny, autor wierszy oraz blisko 100 obszernych tekstów dotyczących rocka, bluesa i jazzu. Analizuje związki muzyki z literaturą (szkice o muzyce w prozie G. G. Marqueza i M. Bułhakowa), opisuje historię muzyki popularnej z odległych kręgów kulturowych (np. Japonii, Izraela i Chile doby Pinocheta), prezentuje zjawiska z pogranicza rocka i muzyki poważnej (artykuły na temat twórczości Johna Zorna i motywów szopenowskich w rocku). Stały współpracownik Akcentu i Lizarda. Autor esejów zamieszczonych na płytach J. K. Pawluśkiewicza i K. Sadowskiego oraz książki poświęconej życiu i twórczości Bogdana Loebla - "Słucham głosu serca". Publikował również na łamach Fragile, "Jazz Forum", Krytyki Politycznej, Midrasza, Twojego Bluesa, "Hybrydy" i "Gazety Wyborczej".

Murray N. Rothbard (1926-1995) był człowiekiem wyposażonym jedynie w maszynę do pisania, a stał się inspiracją do globalnej odnowy nauk wolnościowych. Podczas 45 lat pracy, w 25 książkach i tysiącach artykułów, walczył z każdym niszczycielskim trendem poprzedniego wieku socjalizmem, upaństwowieniem, relatywizmem i scjentyzmem obudził jednocześnie pasję wolności wśród tysięcy naukowców, dziennikarzy i aktywistów. Ucząc w Nowym Yorku, Las Vegas, Auburn i na konferencjach na całym świecie, Rothbard przewodził renesansowi austriackiej szkoły ekonomii. Inspirował zarówno akademicką jak i masową walkę z wszechwładnym państwem i dworem jego intelektualistów. Ekonomiczny punkt widzenia to zbiór ponad 100 komentarzy autorstwa Murraya N. Rotbarda, poruszających szeroki wachlarz zagadnień. Choć dotyczą one wydarzeń gospodarczych w latach 80. i 90. XX wieku, to w zasadzie nie straciły nic na aktualności, jako że bolesne dla gospodarki skutki państwowego interwencjonizmu są ciągle takie same. Autor w charakterystyczny dla siebie, błyskotliwy sposób demaskuje powszechne wśród ekonomistów błędy, opłakane skutki opieki społecznej i mity na temat różnych rozwiązań politycznych, w tym również w sferze polityki fiskalnej oraz wymiany międzynarodowej, a także opisuje konsekwencje papierowego pieniądza i problemy transformacji ustrojowej w krajach byłego bloku wschodniego. Jest to doskonała lektura dla każdego zainteresowanego ekonomią i polityką gospodarczą, również dla osób dopiero zapoznających się z austriacką szkołą ekonomii i wolnorynkowym spojrzeniem na otaczającą nas rzeczywistość gospodarczą. Dzięki lekkiemu pióru i dowcipnemu stylowi Rothbarda Czytelnik będzie mógł bez problemu zrozumieć funkcjonowanie złożonych mechanizmów współczesnej gospodarki. Spis treści książki można obejrzeć, klikając w ten link. Richard M. Ebeling: "Książka - podzielona tematycznie - porusza niemal wszystkie istotne dla społeczeństwa problemy polityczne na przestrzeni dekady. [...] Czytając te ponad 100 artykułów, przypomniałem sobie, jak wielki jest mój dług intelektualny wobec Rothbarda i jak dzięki jego pracom na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci bogatsza stała się sprawa wolności." Robert P. Murphy: "W tych kwestiach, w których się z nim zgadzałem, Rothbard wspaniale trafiał w samo sedno, czym od razu do mnie przemawiał. Można to zauważyć w tym zbiorze. Argumenty Rothbarda są nie tylko trafne, ale też ścisłe i bezpośrednie. Ten zbiór pokazuje również ogrom wiedzy Rothbarda. Parafrazując Marka Twaina, im jestem starszy, tym mądrzejszy staje się Murray Rothbard."

Opowieść o przyspieszonym dojrzewaniu wrażliwego chłopca wśród malowniczej, a czasem bezlitosnej prerii. Pełna humoru, barwnych postaci, przedstawia wartości ogólnoludzkie, mówi o istocie życia i śmierci. Przepojona prostotą i autentyzmem opowiada dzieje chłopca zgłębiającego tajniki życia.

Ewa Ewart, wybitna dokumentalistka i zdobywczyni wielu prestiżowych nagród, odsłania kulisy powstawania jej niezwykłych filmów ryzykując życie, dociera do najbardziej niebezpiecznych zakątków świata, spotyka się z ludźmi, do których nikt nie ma dostępu, zawsze jest tam, gdzie zmienia się bieg historii. To pełna emocji opowieść silnej wrażliwej kobiety.

Nigdy nie jest za wczesnie na wspolne odkrywanie swiata!Plansze kontrastowe zostały stworzone z mysla o rodzicach, ktorzy chca odpowiedzialnie wspomagac swoje maluchy w rozwoju!Kontrastowe ilustracje mają korzystny wpływ na rozwijający się mózg malucha, pomagają niemowlętom kształtowac inteligencje wizualno-przestrzenna, poznawac granice przedmiotow, a także ćwiczyć spostrzeganie. Wspolna zabawa z rodzicem buduje wiez i bliskość.Zestaw zawiera 12 dużych, dwustronnych i bardzo trwałych plansz kontrastowych odpowiednich dla najmłodszych niemowląt, które dostrzegają tylko mocno kontrastowe barwy i wyraźne kontury. Zabawę planszami można zacząć już od czwartego tygodnia życia dziecka .Każdy zestaw uzupełniony jest instrukcją przygotowana przez psycholog dziecięcą mgr Agnieszkę Ostapczuk, z której dowiecie się, jak widzi noworodek, dlaczego warto wspierać rozwój mózgu dziecka oraz jak robić to za pomocą plansz kontrastowych.

Mama Zajączkowa upiekła pyszne ciasto marchewkowe. Bardzo chciałaby podzielić się nim ze swoim synkiem. Ale gdzie podział się Zajączek? W jego poszukiwania angażuje się cały las. Jeż, Borsuk, Sarny, Wiewiórki i wiele innych zwierząt. Jak zakończy się ta historia?Czy ktoś widział zajączka? to zabawna, wciągająca i zaskakująca książka z morałem dla dzieci w wieku od trzech lat, wspaniale zilustrowana przez Nikolę Kucharską.

Dzień dobry, ja autostopem z Rio de Janeiro to hasło, którym 22-letni Tony Kososki jednał sobie wszystkich, bez wyjątku, spotykanych podczas podróży ludzi. I nieważne, czy znajdował się w Ekwadorze najbardziej europejskim spośród poznanych przez niego krajów Ameryki Południowej, wciąż zmagającej się z problemem narkotyków Kolumbii, gdzie mimo całego zła żyją najcudowniejsi ludzie świata, czy w pogrążonej w kryzysie Wenezueli.Tony lubi zaskakiwać i łamać stereotypy. Już w Brazylii podjął decyzję o ograniczeniu swoich wydatków za transport i noclegi do minimum, czyli do zera. Czy udało mu się zrealizować ten cel i jak wpłynęło to na jego podróż? Jak doszło do tego, że spędził noc w wenezuelskim areszcie i dwa tygodnie w raju na Karaibach za jedyne 20 groszy? Gdzie oglądał walki kogutów i polował na krokodyle? Dlaczego realia Wenezueli poznawał, stojąc w tamtejszych kolejkach? Czy udało mu się zrozumieć fenomen Chaveza i Pabla Escobara? Pytania można mnożyć, a to tylko zapowiedź tego, z czym musiał się zmierzyć.

Pisanie opowiadań jest jak trzymanie w ręku pestki i tworzenie wokół niej czereśni. Albo śliwki mówi o swojej twórczości Zdenk Svrk. Podwójne widzenie to zbiór dziewiętnastu opowiadań, z których pierwsze powstało powstało w roku 1966 a ostatnie w 2008. Pestką każdego z nich jest codzienność i dlatego każdy może tu odnaleźć znajome sytuacje i znajomych ludzi. Wyrafinowany, inteligentny humor, miejscami zadziorny, miejscami podszyty smutkiem, niesamowity zmysł obserwacji i nieprzeciętne wyczucie języka (co dla Tłumaczy, jak sami przyznają, stanowiło nie lada wyzwanie) charakteryzują każdą opowieść, którą tworzy Svrk. Podwójne widzenie to także jeszcze jeden dowód na to, że Czesi to mistrzowie formy, ciętej ironii i empatii w prawdziwie Hrabalowskim stylu.Prezentowane opowiadania zostały uhonorowane podwójną nagrodą Magnesia Litera w kategorii Nagroda Czytelników (2004 i 2012), a także podwójnym tytułem Czeski Bestseller (2008 i 2011). W 2014 r. otrzymał nagrodę im. Miroslava vandrlka przeznaczoną dla autorów najlepszych książek humorystycznych.

Jeżeli boisz się ryzykować, nawet nie siadaj do gryHausenberg to miasto, które nie ma litości dla słabych. Sposobów, żeby cię przerobić, jest wiele: kieszonkostwo, obijana albo stara dobra szulerka. Lecz jeśli jesteś charakterny inie boisz się grać owysokie stawki, będziesz zachwycony!Slava, młody, szatańsko zdolny szuler, wyznaje jedną zasadę jeżeli czegoś chcesz, musisz to sobie wziąć. Ajego cel jest prosty: pokazać wszystkim, że to on jest wHausenbergu numerem jeden. Niestety, wybrał sobie fatalny moment, bo nie jest jedynym wmieście, który ma poważne plany. Na domiar złego właśnie skrewił długo szykowany przekręt. Zpomocą przychodzą mu starzy kompani: zabójca Nino iPetr, samozwańczy król złodziei. Żaden znich nie podejrzewa, że już wkrótce przyjdzie im się zmierzyć zbardzo mocnym graczem. Ipostawić wszystko na jedną kartę.

25 marca 2013 r. miała miejsce premiera albumu zespołu Night Rider pt."Widzę czuję jestem".Materiał zawiera 11 kompozycji w klimatach hardrockowo -progresywnych, w tym dwa utwory z towarzyszeniem muzyków symfonicznych. Night Rider-a tworzą min. były długoletni wokalista zespołu Hetman - Paweł "Kiljan" Kiljański oraz perkusista Jacek "Stopa" Zieliński, również ex-Hetman. Ponadto w zespole: Jarek Michalski - gitara basowa, Paweł Penksa - instrumenty klawiszowe, Kuba "China" Szostak - gitara solowa.Album promuje clip do utworu "Do końca" (http://youtu.be/H5H6A4J_49o).Utwory:01. Mój Świat02. Smak wolności03. Skrzydła04. Blisko ty05. Casino06. Widzę Czuję Jestem07. Wiatr pustyni08. Pamięć jak stary dom09. Miejsce10. Cofnąć czas11. Do końca

Gdyby dało się uchwycić przyjemność, Elena robiłaby to oczami. 29-latka, piękna i niewinna, nie wie, czym jest namiętność. Jej świat to sztuka i barwy, jak te tworzące fresk, którego restauracji podejmuje się w Wenecji, magicznym mieście, w którym przyszła na świat. Wszystko zmienia się, gdy poznaje Leonardo, międzynarodowej sławy szefa kuchni, który nagle zjawia się w jej życiu, powoduje przewrót w jej romansie z Felippo, na co już wcześniej miała ochotę i co najważniejsze, całkowicie odmienia jej życie erotyczne. Leonardo, nieoczekiwany mieszkaniec pałacu, w którym pracuje Elena, otwiera przez nią bramy raju, do których tylko on posiada klucze. Tajniki sztuki kulinarnej, która w jego rękach staje się ekstazą dla podniebienia, to nie jedyne atuty Leonarda mężczyzna wie, że rozkosz, to podbój wszystkich zmysłów, że ma ona swój kształt, zapach i smak. Leonardo wiedzie Elenę aż do granic obsesji. Jednak jest pewien warunek

Zestaw składa się 32 plansz z obrazkami przedstawiającymi obiekty z najbliższego otoczenia dzieci. Zabawka pomaga w nauce nazw rzeczy, czynności, określania położenia oraz cech przedmiotów, odróżniania liczby pojedynczej od mnogiej oraz tworzenia odpowiedniej formy gramatycznej wypowiedzi.

Kąt widzenia to zapisy znakomitego krytyka literackiego i historyka literatury, które pochodzą głównie z jego autorskiej rubryki Notatki literackie prowadzonej na łamach miesięcznika Odra. Kilka z nich opublikowanych zostało w Tygodniku Powszechnym, Kwartalniku Artystycznym i Nowych Książkach, są tu także teksty dotąd niedrukowane.Jak możemy przeczytać w posłowiu do książki: Nie jest to dziennik krytyka. Krytyk czyta systematycznie nowości, towarzyszy autorom, proponuje nowe kategoryzacje. Także kiedyś towarzyszyłem, ale autorzy, którym towarzyszyłem, poumierali albo się postarzeli. Dużo tu nekrologów. Ale są też poetyckie debiuty. Ten niejednorodny gatunkowo zbiór tekstów z lat 20042015, na który złożyły się notatki, recenzje, wspomnienia, sylwetki oraz przypisy, układa się nie tylko w prywatną opowieść o samej literaturze, ale także o jej obecności w życiu publicznym i społecznym. Literacki świat oglądany jest tu nie tylko przez krytyka i wykładowcę akademickiego, ale także świadka historii i politycznych przemian. Pisząc o książkach odnoszących się do tamtych czasów, o obrachunkach z okresem stalinowskim pisałem o nich przed kilku laty jako o czymś w odczuciu społecznym jeszcze świeżym. Dziś czuję: to już tylko pamięć, tylko tradycja, wobec której mam pewną swobodę, która nie determinuje, ale żąda dokonywania wyborów.Warto dodać, że najnowsza książka Jacka Łukasiewicza intryguje także stroną formalną, teksty, które porządkuje chronologia, układają się tu zarówno w rodzaj literackiego dziennika, jak i w krytyczną powieść.