Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

(1896-1993) jak nikt z polskich twórców splótł fascynującą biografię własną i świadectwa burzliwej epoki ze sztuką i literaturą, z ich uprawianiem i emocjonalnym przeżywaniem. Legendarna już książka Tumult i widma, którą sam autor zestawił ze swych dzienników, zapisków podróżnych i esejów pisanych od połowy lat czterdziestych do końca lat siedemdziesiątych, wydana została w Bibliotece Kultury w 1981 roku., w tym także portrety twórców zarówno polskich (Norwid, Brzozowski, Lechoń, Haupt), jak i obcych (Błok, Rozanow, Sołżenicyn, Maritain, Malraux), przede wszystkim jednak jest duchowym autoportretem niezwykłego człowieka i artysty, jakim był sam Czapski. Nowe wydanie książki wzbogacone zostało o posłowie Adama Zagajewskiego.

Dlaczego w Polsce jest źle? Czy można to zmienić?Minęło ćwierćwiecze od transformacji ustrojowej w Polsce. Choć różne dane wskazują na całkiem dobrą kondycję polskiej gospodarki, społeczeństwo nie jest w najlepszym stanie. Młodzi ludzie masowo emigrują, spada liczba urodzeń, instytucje publiczne są nieefektywne, brakuje poczucia wspólnoty między Polakami, a na scenie politycznej rozgrywa się pełen afer medialny spektakl. Czy istnieje wyjście z tej sytuacji? Jan Sowa, autor szeroko komentowanej książki Fantomowe ciało króla, pokazuje źródła tego stanu rzeczy, obala mity na temat polskiej historii, poddaje błyskotliwej i krytycznej analizie dominujące w Polsce nurty polityczne: konserwatyzm oraz neoliberalizm i w przystępny sposób wskazuje, że istnieje też trzecia droga

Tadeusz Gajcy urodził się 8 lutego 1922 roku w rzemieślniczej rodzinie o węgierskich korzeniach. Od 1935 roku uczęszczał do Gimnazjum oo. Marianów na Bielanach w Warszawie. W czasie okupacji, w 1941 r. zdał maturę i rozpoczął studia polonistyczne na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego, które jednak po roku porzucił.Gajcy jest najwybitniejszym, obok Baczyńskiego, przedstawicielem pokolenia Kolumbów pokolenia poetów spełnionej apokalipsy.

Gdzie i kiedy toczy się akcja powieści togijskiego autora? Tego dokładnie nie wiadomo; prawdopodobnie w jakimś afrykańskim kraju przypominającym Rwandę czy Sudan. Z pewnością zaś dziesięć lat po bratobójczej walce. Gdzieś na linii demarkacyjnej oddzielającej życie od śmierci, dobro od zła. Duchy przeszłości nawiedzające świat żywych nie pozwalają zapomnieć o wojennej traumie. Powracający po latach nie mogą odnaleźć się w świecie, w którym kiedyś przeżywali chwile uniesień.Wszystko uległo zmianie i wszystko jest w przebudowie. Nie ma tu już miejsca na gorycz i ból. Obowiązuje ideologia pojednania. Kraj stał się terenem nowych eksploracji i ekonomicznych podbojów. W tej scenerii narrator powieści próbuje odnaleźć dawnych przyjaciół z trupy teatralnej. Było ich trzech, a zostało... W poetyckiej, wizyjnej powieści Efoui stawia pytania o sens i możliwość życia w świecie, w którym doszło do bankructwa wszelkich wartości. Gdzie szukać ratunku, ukojenia, nadziei? W zapomnieniu? W pokusie odwetu? A może w cynizmie i pełnym sarkazmu dystansie wobec innych.

Nazwa artykułu: powieść Typ: horror(ek) Zawartość: duchy, lochy, chłopak, dziewczyna, koty, gangsterzy, zakochany motocyklista i winda do grobowca Sposób użycia: najlepiej czytać przed snem; przechowywać pod poduszką, razem z latarką (na wypadek gdyby COŚ pojawiło się za oknem albo na suficie) Gwarantowany skutek: zainteresowanie historią swojej miejscowości i historią w ogóle Skutek uboczny: apetyt na dalszy ciąg Upiornych Przygód Koszmariusza i Horroraty

Cztery opowiadania składające się na niniejszy tom tworzą zadziwiający i niezwykle delikatnie kreślący ludzką tragedię kwadryptyk historyczny losów kresowych Polaków. Absurdalność zła, totalność bezprawia w cywilizacyjnym zderzeniu z normalną codziennością wywołują pytanie o wytrzymałość ludzkiej wiary w Opatrzność Bożą nad nimi.Po zbrodniach wojennych z września i października 1939 r., po zimowych deportacjach i zbrodni katyńskiej na 26 tysiącach oficerów z wiosny 1940 r., zbrodnia na więźniach z Berezwecza i Mikołajowa podczas ewakuacji z więzień w lecie 1941 roku, stanowi zamknięcie tryptyku zbrodni sowieckich na Polakach z pierwszego okresu wojny.Eugeniusz Łastowski - urodził się w 1919 r. we wsi Myszki na Wileńszczyźnie. Zdał maturę w 1939 r. w Gimnazjum i Liceum im. Zygmunta Augusta w Wilnie. Czasy wojny spędził na Wileńszczyźnie. Po wojnie pracował jako podkomisarz ziemski w Węgorzewie, w 1947 r. za udzielenie pomocy Akowcowi z Kresów został aresztowany i skazany na 3 lata więzienia w Ełku. Po wyjściu na wolność zamieszkał na Ziemiach Zachodnich, gdzie pracował jako klasyfikator gruntów na terenie woj. lubuskiego. Autor powieści pt. Szumiały lasy oraz szeregu publikacji w różnych czasopismach, m.in.: w londyńskim Orle Białym i Frondzie.

Wrzesień 1919. Wrocław. Czterech nagich mężczyzn w marynarskich czapkach. Powykręcane ciała. Wykłute oczy. I list: Mock, przyznaj się do błędu.Sprawa czterech marynarzy odebrała sen Eberhardowi Mockowi i całemu miastu. Psychopatyczny morderca czai się w ciemnościach Wrocławia. W zaułkach słychać krzyki konających i jęki rozkoszy. Ślad białego proszku ciągnie się przez wszystkie dzielnice. Zmarli wracają do życia…Ścigany przez duchy Mock jest bliski obłędu. Prowadzi śledztwo, w które nagle wkracza piękna rudowłosa fordanserka. Miłość w objęciach śmierci nabiera zupełnie innego smaku.Autor: Marek Krajewski

Fale szaleństwa zalewają świat. Poeci i artyści tracą zdrowe zmysły od blasku księżyca, a tajemnicza sztuka teatralna szerzy obłęd wśród publiczności. Nieopisywalny wije się w swym śnie, a jego przeklęte miasto przedziera się przez zasłonę pomiędzy wymiarami. Zaginiona Carcosa przybyła na Ziemię!Rozszerzenie wprowadza nowego, straszliwego Przedwiecznego Hastura. Ponadto w pudełku znajduje się wiele nowych kart spotkań, Mitów i Preludium. W grze pojawiają się również czterej nowi badacze oraz nowe karty Artefaktów, Zaklęć i Zasobów unikatowych, które wspomogą graczy w misji ratowania świata.Uwaga! To nie jest samodzielna gra, do rozgrywki jest wymagany zestaw podstawowy - Eldritch Horror!

Gérard Grisey, współtwórca idei muzyki spektralnej, należał do najwybitniejszych kompozytorów XX wieku, któremu tylko przedwczesna śmierć nie pozwoliła rozwinąć niektórych zamierzeń. Był fascynującą postacią, rzadkim w czasach dzisiejszej specjalizacji i fragmentacji człowiekiem renesansu. Książka Jana Topolskiego ukazuje ewolucję języka muzycznego francuskiego kompozytora poprzez szerokie opisanie źródeł, z których czerpał, naczelnych idei i inspiracji. Istotnym elementem publikacji są też eseje jej bohatera.