[sic!]
Kategoria: Beletrystyka>PsychologicznaWysyłka: od ręki
Powieść W stronę niewinności, w której Philippe
Djian z wdziękiem godnym mistrza bawi się konwencją literatury
pornograficznej, to hołd złożony Henry’emu Millerowi. Narrator,
Francis,...
Pełen opis produktu 'W stronę niewinności' »
Powieść W stronę niewinności, w której Philippe Djian z wdziękiem
godnym mistrza bawi się konwencją literatury pornograficznej, to
hołd złożony Henry’emu Millerowi. Narrator, Francis, jest pisarzem,
który wprawdzie poznał smak sukcesu, ale obecnie jego książki
osiągnęły nakłady tak niskie, że zarabia na życie, sprzedając
kolegom po piórze preparaty z alg i koszulki Bundeswehry. Jego żona
i dzieci zginęli w katastrofie lotniczej, jednak Francis żyje tak,
jakby Edith mieszkała wraz z nim, a dzieci wyjechały na inny
kontynent. Jego przyjacielem jest Patrick Vandhoeren, gwiazda
literatury, wzorowana na Michelu Houellebecqu. Francis i Patrick są
jak dwie twarze tej samej osoby, a łączą ich zawiłe, „millerowskie”
relacje, niewolne od nuty homoerotyzmu i odrobiny zawiści. Pewnego
dnia wyimaginowana Edith podrzuca Francisowi pomysł, by nakręcił
film pornograficzny z udziałem żony Patricka, Nicole. Francis i
Nicole przeżywają gwałtowny romans w konwencji sado-masochistycznej
japońskiej ars amandi Nawa Shibari, co staje się pretekstem do
napisania scen godnych Millera, podejmujących dyskusję ze
współczesną idealizacją seksu i charakterystycznym dla Houellebecqa
kultem lat 60. W stronę niewinności ma w karierze Djiana znaczenie
przełomowe. Jak napisał jeden z krytyków, pisarz udowodnił, że
należy do literackiej pierwszej ligi. Philippe Djian (ur. 1949) –
jeden z najważniejszych – obok Michela Houellebecqa – współczesnych
pisarzy francuskich. Urodził się i wychował w Paryżu, studiował
literaturę i dziennikarstwo, podróżował po Ameryce (Nowy Jork,
Kolumbia), a po powrocie do Francji pracował m.in. jako kasjer na
autostradzie i współpracował z brukowym pismem „Détective”.
Debiutował powieścią 50 contre 1 (1981). Wielkim międzynarodowym
sukcesem okazał się film oparty na jego powieści 37,2° rano (37,2°
le matin, 1985, wyd. pol. 1991), wyświetlany w Polsce jako Betty
blue. Djian opublikował m.in. także: Zone érogene (1984), Échine
(1988), Assassins (1994), Criminels (1997), Frictions (2003 ; wyd.
pol. w przygotowaniu) oraz Nieczystości (Impuretés, 2005, wyd. pol.
2006)....