Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Barwny świat literacki przedwojennej Polski. Wielkie nazwiska, kultowe miejsca, muzy artystów, alkohol, dym - nie tylko papierosowy. Jak świętowali, dokąd podróżowali i z czego co żyli ówcześni literaci? Książka Remigiusza Piotrowskiego, autora Ślepego Maksa, ukazuje mniej znane oblicze wybranych polskich pisarzy dwudziestolecia międzywojennego – twórców zarówno znanych i cenionych w szerokich kręgach, jak i tych, którzy dziś są już zapomniani, jednak w ówczesnych sferach towarzyskich świata artystyczno-literackiego święcili swoje triumfy.

Dobre maniery to klucz do sukcesu towarzyskiego, udanych relacji biznesowych i społecznych.Autorka przygląda się formom towarzyskim obowiązującym w dwudziestoleciu międzywojennym w różnych środowiskach. Zagląda do salonów, dworów ziemiańskich, a także do mieszczańskich domów i miejsc pracy. Analizuje też szczególne grupy zawodowe, jak wojskowi. Zajmuje się kulturą stołu oraz różnymi sytuacjami życiowymi podlegającymi zasadom savoir-vivre'u, jak chrzciny, śluby i pogrzeby, spotkania towarzyskie i rodzinne oraz wizyty oficjalne i prywatne...Tekst ubarwiają cytaty z pamiętników i wspomnień, literatury pięknej, ówczesnej prasy, a także opisy zachowań towarzyskich preferowane przez autorów poradników i kodeksów savoir-vivre'u. Całości towarzyszą starannie dobrane ilustracje archiwalne.

Książka jest fascynującą opowieścią o polskiej modzie lat międzywojennych, kiedy przepisy savoir-vivre?u zalecały noszenie ubiorów odpowiednich nie tylko do pory roku i dnia, lecz także okoliczności, czego w sferach podporządkowujących się modzie, zasadom elegancji i dobrego wychowania konsekwentnie przestrzegano. Jak ubierano się na co dzień, a jak od święta? Jak na wyjazd do Juraty, a jak do Zakopanego? Czym kierowały się elegantki, które z domów mody były uważane za najbardziej wykwintne, skąd projektanci czerpali inspiracje i jak tworzyli swoje kolekcje? Autorka w arcyciekawy sposób pokazuje zmiany w sposobie ubierania się, najważniejsze trendy w modzie lat 20. i 30. wraz z nowinkami, jakie wówczas się pojawiły, nierzadko budząc spore kontrowersje (skrócenie spódnic, wyrazisty makijaż). W tej okraszonej wieloma anegdotami opowieści autorka, ceniona specjalistka w dziedzinie historii mody, przywołuje liczne źródła ? ówczesne książki poradnikowe, ilustrowane magazyny kobiece, pamiętniki, wspomnienia... Podział na ubiory codzienne, sportowe i wieczorowe, z wyodrębnieniem strojów ślubnych, odzieży dziecięcej i bielizny, pozwala na przejrzyste uporządkowanie bogactwa zamieszczonych tu treści.Na uwagę zasługuje niezwykły materiał ilustracyjny, pozyskany między innymi dzięki współpracy z Narodowym Archiwum Cyfrowym. Specjalnie na potrzeby książki sfotografowano unikatową kolekcję ubiorów z okresu międzywojennego, której właścicielem jest Adama Leja.Moda w przedwojennej Polsce to kolejna część cieszącej się wielką popularnością serii poświęconej różnym zagadnieniom społecznym, gospodarczym, obyczajowym w dwudziestoleciu międzywojennym w Polsce.

W przedwojennej Polsce to swoisty reportaż z przeszłości, w którym wspomnienia, anegdoty i literackie relacje układają się w opowieść o szczególnym okresie historii polskiego społeczeństwa, jakim było dwudziestolecie międzywojenne.Radość z odzyskanej niepodległości, szybkie zmiany cywilizacyjne i obyczajowe, bujne życie towarzyskie, sukcesy i porażki w drodze do nowoczesnej Europy, tworzyły niezwykłą atmosferę tamtych lat, która ciągle nas zachwyca. Maja i Jan Łozińscy od wielu lat zajmują się historią polskiej obyczajowości w XIX wieku i okresie międzywojennym. Materiały do swoich opowieści znajdują w pamiętnikach, wspomnieniach, relacjach, oraz w ówczesnej prasie i literaturze pięknej. W swoich książkach autorzy zawsze snują fascynującą opowieść zilustrowaną licznymi, zwykle niepublikowanymi wcześniej, archiwalnymi fotografiami.Najnowsze publikacje ich autorstwa to W ziemiańskim dworze oraz Narty-Dancing-Brydż.

Swoisty reportaż z przeszłości, w którym wspomnienia, anegdoty i literackie relacje układają się w opowieść o szczególnym okresie historii polskiego społeczeństwa, jakim było dwudziestolecie międzywojenne. Radość z odzyskanej niepodległości, szybkie zmiany cywilizacyjne i obyczajowe, bujne życie towarzyskie, sukcesy i porażki w drodze do nowoczesnej Europy, tworzyły niezwykłą atmosferę tamtych lat, która ciągle nas zachwyca.Maja i Jan Łozińscy od wielu lat zajmują się historią polskiej obyczajowości w XIX wieku i okresie międzywojennym. Materiały do swoich opowieści znajdują w pamiętnikach, wspomnieniach, relacjach oraz w ówczesnej prasie i literaturze pięknej. W swoich książkach autorzy zawsze snują fascynującą opowieść zilustrowaną licznymi, zwykle niepublikowanymi wcześniej, archiwalnymi fotografiami.

?Lata dwudzieste?, lata trzydzieste?? ? szarm i szyk, kino, kabaret, strusie pióra i rewiowy blask!Napisana z imponującą erudycją opowieść o ulubionych rozrywkach Polaków w międzywojniu, kiedy ludzie naprawdę potrafili szaleć ? od ulicy po salon.Autor przywołuje to, co o kulturze, tej wyższej i tej spod znaku podkasanej muzy ? pisali ówcześni. Inkrustuje swoją opowieść barwnymi anegdotami, fragmentami ? często złośliwych ? recenzji czy wspomnieniami postaci z artystycznego świecznika. Bohaterami tej książki są twórcy wielcy i niszowi, najjaśniejsze gwiazdy i aktorzy grywający ?ogony?, właściciele kin i artystki podrzędnych teatrzyków rewiowych, kompozytorzy najświetniejszych przebojów i bankruci, którzy wszystko postawili na jedną kartę, a publiczność nie dopisała... Ordonka i jej zabójcze dla producentów gaże, niezapomniane szlagiery Warsa i Petersburskiego, Arnold Szyfman rządzący twardą ręką warszawskimi teatrami czy ulubiony bohater wielu kabaretowych skeczy Wieniawa-Długoszowski ? ich życie napisało historie tak ciekawe, jak fascynująca jest opowieść, którą snuje Wojciech Kałużyński. Finezji dodają świetne zdjęcia, niektóre już znane, a inne publikowane po raz pierwszy. Mimo że są czarno-białe, sportretowany na nich świat jest niezwykle barwny. Kino stało się w dwudziestoleciu międzywojennym jednym z ulubionych sposobów spędzania wolnego czasu. Mało to, było swego rodzaju ulubionym fetyszem tamtych czasów, działając zarówno na wyobraźnię kucharek, jak i pań z wyższych sfer, węglarzy z Powiśla i dżentelmenów w melonikach, podlotków i szacownych matron.Wojtek Kałużyński Rocznik 1971. Nałogowy oglądacz filmów i miłośnik gier, domorosły nihilista, wieczne dziecko, nieuleczalny kibic Polonii Warszawa. Absolwent wydziału polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Dziennikarz, krytyk filmowy i felietonista. Publikował w kilkunastu czasopismach m. in. w ?Kinie?, ?Filmie?, ?Świecie Filmu?, ?Nowej Fantastyce?, ?Machinie?, ?Przekroju?, ?Dzienniku", ?Bluszczu? i ?K-Magu?, współpracownik TVP Kultura, ekspert Empiku. Współautor kilku książek zbiorowych o tematyce filmowej w tym ?Kino Krzysztofa Kieślowskiego? pod red. Tadeusza Lubelskiego. W ubiegłym roku opublikował książkę o Zygmuncie Kałużyńskim "Pół życia w ciemności".

Swoisty reportaż z przeszłości, w którym wspomnienia, anegdoty i literackie relacje układają się w opowieść o szczególnym okresie historii polskiego społeczeństwa, jakim było dwudziestolecie międzywojenne. Radość z odzyskanej niepodległości, szybkie zmiany cywilizacyjne i obyczajowe, bujne życie towarzyskie, sukcesy i porażki w drodze do nowoczesnej Europy, tworzyły niezwykłą atmosferę tamtych lat, która ciągle nas zachwyca.Maja i Jan Łozińscy od wielu lat zajmują się historią polskiej obyczajowości w XIX wieku i okresie międzywojennym. Materiały do swoich opowieści znajdują w pamiętnikach, wspomnieniach, relacjach oraz w ówczesnej prasie i literaturze pięknej. W swoich książkach autorzy zawsze snują fascynującą opowieść zilustrowaną licznymi, zwykle niepublikowanymi wcześniej, archiwalnymi fotografiami.

LITERACI W PRZEDWOJENNEJ POLSCE R. PIOTROWSKI  Barwny świat literacki przedwojennej Polski. Wielkie nazwiska, kultowe miejsca, muzy artystów, alkohol, dym – nie tylko papierosowy. Jak świętowali, dokąd podróżowali i z czego co żyli ówcześni literaci? Książka Remigiusza Piotrowskiego, autora Ślepego Maksa, ukazuje mniej znane oblicze wybranych polskich pisarzy dwudziestolecia międzywojennego – twórców zarówno znanych i cenionych w szerokich kręgach, jak i tych, którzy dziś są już zapomniani, jednak w ówczesnych sferach towarzyskich świata artystyczno-literackiego święcili swoje triumfy.

Swoisty reportaż z przeszłości, w którym wspomnienia, anegdoty i literackie relacje układają się w opowieść o szczególnym okresie historii polskiego społeczeństwa, jakim było dwudziestolecie międzywojenne. Radość z odzyskanej niepodległości, szybkie zmiany cywilizacyjne i obyczajowe, bujne życie towarzyskie, sukcesy i porażki w drodze do nowoczesnej Europy, tworzyły niezwykłą atmosferę tamtych lat, która ciągle nas zachwyca. Maja i Jan Łozińscy od wielu lat zajmują się historią polskiej obyczajowości w XIX wieku i okresie międzywojennym. Materiały do swoich opowieści znajdują w pamiętnikach, wspomnieniach, relacjach oraz w ówczesnej prasie i literaturze pięknej. W swoich książkach autorzy zawsze snują fascynującą opowieść zilustrowaną licznymi, zwykle niepublikowanymi wcześniej, archiwalnymi fotografiami.

„Lata dwudzieste , lata trzydzieste ” – szarm i szyk, kino, kabaret, strusie pióra i rewiowy blask! Napisana z imponującą erudycją opowieść o ulubionych rozrywkach Polaków w międzywojniu, kiedy ludzie naprawdę potrafili szaleć – od ulicy po salon. Autor przywołuje to, co o kulturze, tej wyższej i tej spod znaku podkasanej muzy – pisali ówcześni. Inkrustuje swoją opowieść barwnymi anegdotami, fragmentami – często złośliwych – recenzji czy wspomnieniami postaci z artystycznego świecznika. Bohaterami tej książki są twórcy wielcy i niszowi, najjaśniejsze gwiazdy i aktorzy grywający „ogony”, właściciele kin i artystki podrzędnych teatrzyków rewiowych, kompozytorzy najświetniejszych przebojów i bankruci, którzy wszystko postawili na jedną kartę, a publiczność nie dopisała... Ordonka i jej zabójcze dla producentów gaże, niezapomniane szlagiery Warsa i Petersburskiego, Arnold Szyfman rządzący twardą ręką warszawskimi teatrami czy ulubiony bohater wielu kabaretowych skeczy Wieniawa-Długoszowski – ich życie napisało historie tak ciekawe, jak fascynująca jest opowieść, którą snuje Wojciech Kałużyński. Finezji dodają świetne zdjęcia, niektóre już znane, a inne publikowane po raz pierwszy. Mimo że są czarno-białe, sportretowany na nich świat jest niezwykle barwny. Kino stało się w dwudziestoleciu międzywojennym jednym z ulubionych sposobów spędzania wolnego czasu. Mało to, było swego rodzaju ulubionym fetyszem tamtych czasów, działając zarówno na wyobraźnię kucharek, jak i pań z wyższych sfer, węglarzy z Powiśla i dżentelmenów w melonikach, podlotków i szacownych matron. Wojtek Kałużyński Rocznik 1971. Nałogowy oglądacz filmów i miłośnik gier, domorosły nihilista, wieczne dziecko, nieuleczalny kibic Polonii Warszawa. Absolwent wydziału polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Dziennikarz, krytyk filmowy i felietonista. Publikował w kilkunastu czasopismach m. in. w „Kinie”, „Filmie”, „Świecie Filmu”, „Nowej Fantastyce”, „Machinie”, „Przekroju”, „Dzienniku", „Bluszczu” i „K-Magu”, współpracownik TVP Kultura, ekspert Empiku. Współautor kilku książek zbiorowych o tematyce filmowej w tym „Kino Krzysztofa Kieślowskiego” pod red. Tadeusza Lubelskiego. W ubiegłym roku opublikował książkę o Zygmuncie Kałużyńskim "Pół życia w ciemności".

Książka jest fascynującą opowieścią o polskiej modzie lat międzywojennych, kiedy przepisy savoir-vivre’u zalecały noszenie ubiorów odpowiednich nie tylko do pory roku i dnia, lecz także okoliczności, czego w sferach podporządkowujących się modzie, zasadom elegancji i dobrego wychowania konsekwentnie przestrzegano. Jak ubierano się na co dzień, a jak od święta? Jak na wyjazd do Juraty, a jak do Zakopanego? Czym kierowały się elegantki, które z domów mody były uważane za najbardziej wykwintne, skąd projektanci czerpali inspiracje i jak tworzyli swoje kolekcje? Autorka w arcyciekawy sposób pokazuje zmiany w sposobie ubierania się, najważniejsze trendy w modzie lat 20. i 30. wraz z nowinkami, jakie wówczas się pojawiły, nierzadko budząc spore kontrowersje (skrócenie spódnic, wyrazisty makijaż). W tej okraszonej wieloma anegdotami opowieści autorka, ceniona specjalistka w dziedzinie historii mody, przywołuje liczne źródła – ówczesne książki poradnikowe, ilustrowane magazyny kobiece, pamiętniki, wspomnienia... Podział na ubiory codzienne, sportowe i wieczorowe, z wyodrębnieniem strojów ślubnych, odzieży dziecięcej i bielizny, pozwala na przejrzyste uporządkowanie bogactwa zamieszczonych tu treści. Na uwagę zasługuje niezwykły materiał ilustracyjny, pozyskany między innymi dzięki współpracy z Narodowym Archiwum Cyfrowym. Specjalnie na potrzeby książki sfotografowano unikatową kolekcję ubiorów z okresu międzywojennego, której właścicielem jest Adama Leja. Moda w przedwojennej Polsce to kolejna część cieszącej się wielką popularnością serii poświęconej różnym zagadnieniom społecznym, gospodarczym, obyczajowym w dwudziestoleciu międzywojennym w Polsce.

"Swoisty reportaż z przeszłości, w którym wspomnienia, anegdoty i literackie relacje układają się w opowieść o szczególnym okresie historii polskiego społeczeństwa, jakim było dwudziestolecie międzywojenne. Radość z odzyskanej niepodległości, szybkie zmiany cywilizacyjne i obyczajowe, bujne życie towarzyskie, sukcesy i porażki w drodze do nowoczesnej Europy, tworzyły niezwykłą atmosferę tamtych lat, która ciągle nas zachwyca. Maja i Jan Łozińscy od wielu lat zajmują się historią polskiej obyczajowości w XIX wieku i okresie międzywojennym. Materiały do swoich opowieści znajdują w pamiętnikach, wspomnieniach, relacjach oraz w ówczesnej prasie i literaturze pięknej. W swoich książkach autorzy zawsze snują fascynującą opowieść zilustrowaną licznymi, zwykle niepublikowanymi wcześniej, archiwalnymi fotografiami."

Książka jest fascynującą opowieścią o polskiej modzie lat międzywojennych, kiedy przepisy savoir-vivre’u zalecały noszenie ubiorów odpowiednich nie tylko do pory roku i dnia, lecz także okoliczności, czego w sferach podporządkowujących się modzie, zasadom elegancji i dobrego wychowania konsekwentnie przestrzegano. Jak ubierano się na co dzień, a jak od święta? Jak na wyjazd do Juraty, a jak do Zakopanego? Czym kierowały się elegantki, które z domów mody były uważane za najbardziej wykwintne, skąd projektanci czerpali inspiracje i jak tworzyli swoje kolekcje? Autorka w arcyciekawy sposób pokazuje zmiany w sposobie ubierania się, najważniejsze trendy w modzie lat 20. i 30. wraz z nowinkami, jakie wówczas się pojawiły, nierzadko budząc spore kontrowersje (skrócenie spódnic, wyrazisty makijaż). W tej okraszonej wieloma anegdotami opowieści autorka, ceniona specjalistka w dziedzinie historii mody, przywołuje liczne źródła – ówczesne książki poradnikowe, ilustrowane magazyny kobiece, pamiętniki, wspomnienia... Podział na ubiory codzienne, sportowe i wieczorowe, z wyodrębnieniem strojów ślubnych, odzieży dziecięcej i bielizny, pozwala na przejrzyste uporządkowanie bogactwa zamieszczonych tu treści.Na uwagę zasługuje niezwykły materiał ilustracyjny, pozyskany między innymi dzięki współpracy z Narodowym Archiwum Cyfrowym. Specjalnie na potrzeby książki sfotografowano unikatową kolekcję ubiorów z okresu międzywojennego, której właścicielem jest Adama Leja.Moda w przedwojennej Polsce to kolejna część cieszącej się wielką popularnością serii poświęconej różnym zagadnieniom społecznym, gospodarczym, obyczajowym w dwudziestoleciu międzywojennym w Polsce....

„Lata dwudzieste…, lata trzydzieste…” – szarm i szyk, kino, kabaret, strusie pióra i rewiowy blask!Napisana z imponującą erudycją opowieść o ulubionych rozrywkach Polaków w międzywojniu, kiedy ludzie naprawdę potrafili szaleć – od ulicy po salon.Autor przywołuje to, co o kulturze, tej wyższej i tej spod znaku podkasanej muzy – pisali ówcześni. Inkrustuje swoją opowieść barwnymi anegdotami, fragmentami – często złośliwych – recenzji czy wspomnieniami postaci z artystycznego świecznika. Bohaterami tej książki są twórcy wielcy i niszowi, najjaśniejsze gwiazdy i aktorzy grywający „ogony”, właściciele kin i artystki podrzędnych teatrzyków rewiowych, kompozytorzy najświetniejszych przebojów i bankruci, którzy wszystko postawili na jedną kartę, a publiczność nie dopisała... Ordonka i jej zabójcze dla producentów gaże, niezapomniane szlagiery Warsa i Petersburskiego, Arnold Szyfman rządzący twardą ręką warszawskimi teatrami czy ulubiony bohater wielu kabaretowych skeczy Wieniawa-Długoszowski – ich życie napisało historie tak ciekawe, jak fascynująca jest opowieść, którą snuje Wojciech Kałużyński. Finezji dodają świetne zdjęcia, niektóre już znane, a inne publikowane po raz pierwszy. Mimo że są czarno-białe, sportretowany na nich świat jest niezwykle barwny. Kino stało się w dwudziestoleciu międzywojennym jednym z ulubionych sposobów spędzania wolnego czasu. Mało to, było swego rodzaju ulubionym fetyszem tamtych czasów, działając zarówno na wyobraźnię kucharek, jak i pań z wyższych sfer, węglarzy z Powiśla i dżentelmenów w melonikach, podlotków i szacownych matron.Wojtek Kałużyński Rocznik 1971. Nałogowy oglądacz filmów i miłośnik gier, domorosły nihilista, wieczne dziecko, nieuleczalny kibic Polonii Warszawa. Absolwent wydziału polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Dziennikarz, krytyk filmowy i felietonista. Publikował w kilkunastu czasopismach m. in. w „Kinie”, „Filmie”, „Świecie Filmu”, „Nowej Fantastyce”, „Machinie”, „Przekroju”, „Dzienniku", „Bluszczu” i „K-Magu”, współpracownik TVP Kultura, ekspert Empiku. Współautor kilku książek zbiorowych o tematyce filmowej w tym „Kino Krzysztofa Kieślowskiego” pod red. Tadeusza Lubelskiego. W ubiegłym roku opublikował książkę o Zygmuncie Kałużyńskim "Pół życia w ciemności"....

O powodzeniu firmy decydowały: rzutkość, odwaga, wiedza, umiejętność lawirowania przedsiębiorcy wśród zmieniających się okoliczności gospodarczych i politycznych, także szczęście i pewna bezwzględność.To wyjątkowa na rynku książka, która prezentuje niezwykle różnorodne środowisko przedwojennych przemysłowców i biznesmenów – ludzi zawodowo związanych z gospodarką i finansami Drugiej Rzeczypospolitej. Przedstawia je na tle ówczesnych uwarunkowań ekonomicznych, politycznych i społecznych, pokazując jego blaski i cienie.Opisuje sytuację kraju po odzyskaniu niepodległości (zniszczenia wojenne, dziedzictwo zaborów, wahania koniunktury, wojny celne, ustawodawstwo pracy itp.), a także załamanie gospodarcze w latach wielkiego światowego kryzysu i to, w jaki sposób sobie z nim radzono. W książce nie brakuje ciekawych dygresji o badaniach naukowych, niecodziennych wynalazkach, nowoczesnej reklamie, metodach zarządzania czy podejścia do pracowników.Autorka śledzi losy kilkunastu postaci, które stanowiły o obrazie polskiej przedwojennej przedsiębiorczości, prezentując sylwetki konkretnych właścicieli firm z różnych branż i regionów, wielkich i tych mniejszych. Stara się pokazać nie tylko ich sukcesy i porażki, ale również cechy charakteru, umożliwiające im spektakularne osiągnięcia, często na skalę wykraczającą poza granice RP. Nazwiska takie, jak Wedel czy Goetz-Okocimski, medialny koncern IKC czy sukcesy przemysłu chemicznego (sztuczny kauczuk z Wolbromia), robią wrażenie nawet dzisiaj.Opowieść o ludziach i ich biznesach, o przebojowości i sprycie, ich wyborach, wartościach, jakimi się kierowali, o ich życiu codziennym, hobby, rozrywkach – ze względu na zasobność portfeli czasem bardzo widowiskowych – są nie tylko ciekawą lekturą, ale mogą też stanowić świetną inspirację na przyszłość....

Dobre maniery to klucz do sukcesu towarzyskiego, udanych relacji biznesowych i społecznych. Autorka przygląda się formom towarzyskim obowiązującym w dwudziestoleciu międzywojennym w różnych środowiskach. Zagląda do salonów, dworów ziemiańskich, a także do domów mieszczańskich i miejsc pracy, analizuje też szczególne grupy zawodowe, jak wojskowi. Zajmuje się kulturą stołu oraz różnymi sytuacjami życiowymi podlegającymi zasadom savoir-vivre'u jak chrzciny, śluby i pogrzeby, spotkania towarzyskie i rodzinne oraz wizyty oficjalne i prywatne...Tekst ubarwiają cytaty z pamiętników i wspomnień, literatury pięknej, ówczesnej prasy, a także opisy zachowań towarzyskich preferowane przez autorów poradników i kodeksów savoir-vivre'u. Całości towarzyszą starannie dobrane ilustracje archiwalne....

Swoisty reportaż z przeszłości, w którym wspomnienia, anegdoty i literackie relacje układają się w opowieść o szczególnym okresie historii polskiego społeczeństwa, jakim było dwudziestolecie międzywojenne. Radość z odzyskanej niepodległości, szybkie zmiany cywilizacyjne i obyczajowe, bujne życie towarzyskie, sukcesy i porażki w drodze do nowoczesnej Europy, tworzyły niezwykłą atmosferę tamtych lat, która ciągle nas zachwyca.Maja i Jan Łozińscy od wielu lat zajmują się historią polskiej obyczajowości w XIX wieku i okresie międzywojennym. Materiały do swoich opowieści znajdują w pamiętnikach, wspomnieniach, relacjach oraz w ówczesnej prasie i literaturze pięknej. W swoich książkach autorzy zawsze snują fascynującą opowieść zilustrowaną licznymi, zwykle niepublikowanymi wcześniej, archiwalnymi fotografiami....

Dobre maniery to klucz do sukcesu towarzyskiego, udanych relacji biznesowych i społecznych.Autorka przygląda się formom towarzyskim obowiązującym w dwudziestoleciu międzywojennym w różnych środowiskach. Zagląda do salonów, dworów ziemiańskich, a także do mieszczańskich domów i miejsc pracy. Analizuje też szczególne grupy zawodowe, jak wojskowi. Zajmuje się kulturą stołu oraz różnymi sytuacjami życiowymi podlegającymi zasadom savoir-vivre'u, jak chrzciny, śluby i pogrzeby, spotkania towarzyskie i rodzinne oraz wizyty oficjalne i prywatne...Tekst ubarwiają cytaty z pamiętników i wspomnień, literatury pięknej, ówczesnej prasy, a także opisy zachowań towarzyskich preferowane przez autorów poradników i kodeksów savoir-vivre'u. Całości towarzyszą starannie dobrane ilustracje archiwalne....

Dobre maniery to klucz do sukcesu towarzyskiego, udanych relacji biznesowych i społecznych. Autorka przygląda się formom towarzyskim obowiązującym w dwudziestoleciu międzywojennym w różnych środowiskach. Zagląda do salonów, dworów ziemiańskich, a także do domów mieszczańskich i miejsc pracy, analizuje też szczególne grupy zawodowe, jak wojskowi. Zajmuje się kulturą stołu oraz różnymi sytuacjami życiowymi podlegającymi zasadom savoir-vivre'u jak chrzciny, śluby i pogrzeby, spotkania towarzyskie i rodzinne oraz wizyty oficjalne i prywatne...Tekst ubarwiają cytaty z pamiętników i wspomnień, literatury pięknej, ówczesnej prasy, a także opisy zachowań towarzyskich preferowane przez autorów poradników i kodeksów savoir-vivre'u. Całości towarzyszą starannie dobrane ilustracje archiwalne....

W przedwojennej Polsce to swoisty reportaż z przeszłości, w którym wspomnienia, anegdoty i literackie relacje układają się w opowieść o szczególnym okresie historii polskiego społeczeństwa, jakim było dwudziestolecie międzywojenne.Radość z odzyskanej niepodległości, szybkie zmiany cywilizacyjne i obyczajowe, bujne życie towarzyskie, sukcesy i porażki w drodze do nowoczesnej Europy, tworzyły niezwykłą atmosferę tamtych lat, która ciągle nas zachwyca. Maja i Jan Łozińscy od wielu lat zajmują się historią polskiej obyczajowości w XIX wieku i okresie międzywojennym. Materiały do swoich opowieści znajdują w pamiętnikach, wspomnieniach, relacjach, oraz w ówczesnej prasie i literaturze pięknej. W swoich książkach autorzy zawsze snują fascynującą opowieść zilustrowaną licznymi, zwykle niepublikowanymi wcześniej, archiwalnymi fotografiami.Najnowsze publikacje ich autorstwa to W ziemiańskim dworze oraz Narty-Dancing-Brydż....