Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Opis - Wspomnienia żołnierza 24. Dywizji Pancernej, który po zakończeniu szkolenia trafił na front w październiku 1942 roku, gdy jednostka walczyła pod Stalingradem, i przeszedł cały jej szlak bojowy, aż do walk nad Wisłą w sierpniu 1944 roku, kiedy to po raz kolejny został ranny. Następnie brał udział w walkach w Prusach Wschodnich, m.in. w odbiciu Nemmersdorf, którego mieszkańcy zostali zmasakrowani przez Armię Czerwoną. Później otrzymał przydział do Korpusu Pancernego Grossdeutschland, a końca wojny, lecząc się z kolejnej rany, doczekał w Sudetach. Wraz z innymi rannymi został przez Amerykanów wydany Rosjanom i jedynie własnej pomysłowości oraz determinacji zawdzięczał uniknięcie wywózki na Syberię.Odznaczony Żelaznym Krzyżem I i II Klasy, Nahkampfspange II Klasy (Srebrna Odznaka za Walkę Wręcz), przyznawaną za co najmniej 30 dni walki wręcz, oraz złotą Verwundenabzeichen (Odznakę za Rany najwyższego stopnia) przyznawaną za otrzymanie pięciu ran. Nazwa - Krwawy śnieg. Wspomnienia żołnierza Wehrmachtu z frontu wschodniego. Oryginalny tytuł - Vergiss die Zeit der Dorner nicht Autor - Koschorrek Gunter K. Oprawa - Miękka Wydawca - Vesper Kod ISBN - 9788377311080 Kod EAN - 9788377311080 Wydanie - 1 Rok wydania - 2012 Język - polski Tłumacz - Kotarski Jarosław Format - 14.0x20.5cm Ilość stron - 312 Podatek VAT - 5% Premiera - 2013-04-24

Historia życia członka załogi brytyjskiego i południowoafrykańskiego Liberatora, który latał m.in. ze zrzutami dla Powstania Warszawskiego oraz zaopatrywał placówki Armii Krajowej w okupowanej Polsce, uczestniczył w lotach bojowych nad Rzeszą, zwłaszcza w nalotach nocnych. Po demobilizacji podjął pracę w firmie eksportującej maszyny; sam również zakładał podobne przedsiębiorstwa prowadzące handelz komunistyczną Europą Wschodnią. Ze względu na nawiązane tam znajomości i stosunki został dostrzeżony przez brytyjskie siły specjalne, które kilkakrotnie próbowały go zwerbować - jednak bez powodzenia. Naraziło go to na szykany i prześladowania...Książka zawiera nie tylko wspomnienia wojenne, lecz również barwny opis życia codziennego lotników uczestniczących w niebezpiecznych zadaniach. Bohater do dziś utrzymuje kontakty z Polakami oraz szkołą lotniczą w Dęblinie.

Wspomnienia niemieckiego żołnierza, który w 1945 r. miał 21 lat. Służył w 252. Dywizji Piechoty, a jego dziennik obejmuje - co jest rzadkością w tego rodzaju literaturze - okres, kiedy III Rzesza ponosiła klęski na froncie wschodnim. On sam był 6 razy ranny, uczestniczył też w największych bitwach z Rosjanami, w tym w letniej ofensywie 1944 r. i styczniowej 1945 r. Walczył w zachodnich Prusach, a wcześniej na przedpolach Warszawy i na linii Odra - Nysa. W latach 1945-1947 przebywał w radzieckiej niewoli. Książka uchodzi za jeden z najciekawszych dzienników z frontu wschodniego pisanych przez żołnierza piechoty.

Dramatyczne wspomnienia autora, który rozpoczął służbę wojskową dla Hitlera i III Rzeszy w kwietniu 1941 r., mając zaledwie 18 lat. Wcielono go do batalionu należącego do pułku "Westland", będącego częścią dywizji "Wiking". Przez Kraków, Winnicę i Orzeł przerzucono ich na front. On sam poświęca sporo miejsca warunkom miejscowym i życiu codziennemu na linii walk. Latem 1942 r. autor zachorował na tyfus i pociągiem sanitarnym przewieziono go z Orła do szpitala w Warszawie; po kuracji w sanatorium w Styrii odbył kurs w szkole grenadierów pancernych SS w pobliżu czeskiej Pragi.

Otto Carius zaczął kariere czołgisty jako osiemnastoletni szeregowiec, potem był dowódca Tygrysa, a zakończył wojenne losy w stopniu porucznika na stanowisku dowódcy kompanii Tygrysów. Brał udział w ponad 50 bojach pancernych, zniszczył ponad 150 czołgów przeciwnika. Pięciokrotnie ranny. Odznaczony Krzyżem Żelaznym II i I klasy i Krzyżem Rycerskim z Liśćmi Dębowymi. Na froncie wschodnim znalazł sie w czerwcu 1941 roku. Po zdobyciu Wilna Litwini entuzjastycznie witali niemieckich żolnierzy.

"Wspomnienia snajpera Wehrmachtu z walk na froncie wschodnim spisane przez Albrechta Wackera to obraz wojny widziany oczami młodziutkiego niemieckiego żołnierza. Josef Allerberger był strzelcem wyborowym 3. Dywizji Górskiej, osłaniał starcia na najbardziej zagrożonych odcinkach frontu i był naocznym świadkiem najokrutniejszych zmagań między radziecką i niemiecką armią. Na swoim koncie miał 257 potwierdzonych zabitych, za skuteczność otrzymał Krzyż Żelazny. Allerberger opowiada o swoich relacjach z towarzyszami broni, wspomina stratę najbliższych mu kompanów, przywołuje obrazy okrucieństwa obu walczących armii. Opisuje, jak trafił do wojska, jakie przeszedł szkolenie i jak wyglądały akcje. Przywołuje naturalistyczne obrazy umierania na polu bitwy. W jego relacji wojna jest bezwzględną walką o przetrwanie toczoną w myśl zasady: jeśli nie zabijesz, to sam zostaniesz zabity. " Bezpłatny fragment: