Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Tonia doznaje od życia wszelkiego zła, jakie tylko można sobie wyobrazić. Srogi ojciec, matka zajęta synem, nieudane małżeństwo okupione łzami, kalectwo syna, a w końcu nieuleczalna choroba. Pomimo przeciwności losu, nie poddaje się. Walcząc i usilnie poszukując szczęścia, na nowo odkrywa w sobie kobietę. Wyjeżdża do Niemiec, a później do Francji, aby w Paryżu podjąć najważniejszą decyzję swojego życia.Podziwiałam Tonię. Była dzielna i twarda. Nie mogłam uwierzyć, że w tak kruchej istocie może być tyle determinacji. Zaprzyjaźniła się z chorobą, ale czyniła to tak, jakby te relacje przebiegały według reguł, które ona ustala, nie pozwalała na destrukcyjne pustoszenie organizmu. Rak pozbawił ją biologicznej kobiecości, ale z psychiką toniną nie dawał sobie rady. Po powrocie z kliniki onkologicznej, jakby wbrew wszystkim przesłankom medycznym, Tonia epatowała kobiecością. Nie wiem, na ile to była poza, na ile nieświadomość. Tonia przyjęła do wiadomości werdykt lekarzy: ?Zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy, reszta należy do pani?. I Tonia budziła w sobie moc. Wyciągała ją ze wszystkich zakamarków swego ciała, umysłu.[...]Wieczorem leżąc w łóżku, jedną ręką obmacywała swoje ciało, identyfikowała na nowo wszelkie kształty: zagłębienia, wypukłości. Nie znalazła niczego na ciele, ale wiedziała, że rak przyczaił się wewnątrz, od środka, z daleka od wścibskich oczu. Zrodził się w niej ni to lęk, ni to wstręt do siebie. Ogromna niemoc. Jak miała walczyć z czymś, co nie mieściło się w sferze jej wyobrażeń, skoro nie czuła żadnych skutków owego działania? Jej ciało ? znane od urodzenia ? wydało jej się obce, skażone, wybrakowane. Zatknęła głowę w poduszkę i zaczęła płakać. Ale to były jedyne łzy w chorobie.

Jeśli szczęście nie przychodzi samo, warto w nie uwierzyć i wywołać, a wtedy stanie się prawdą.Tonia jest prostą i silną kobietą, ?jak tysiące innych kobiet ? Jolek, Mart, Ewek. Ani ładna, ani brzydka. Tonia jest cudnie zwykła?. Chce dla siebie innego, lepszego życia niż to, które poznała w dzieciństwie. Kończy szkołę, wychodzi za mąż, ma troje dzieci i zawsze próbuje coś osiągnąć. Tonia kocha, wpada w cudze życia jak burza i przewraca je do góry nogami. Czasem wygrywa, jeszcze częściej przegrywa. Nie poddaje się i chce walczyć, udowodnić, że też coś znaczy.Iwona Żytkowiak kreśli w swej powieści portrety dwóch zupełnie różnych kobiet. Tonię poznajemy jako postać widzianą oczami jej przyjaciółki, jedynej powierniczki. Losy bohaterek wciąż splatają się ze sobą, a z czasem relacja ta staje się coraz bardziej zażyła. Rodzi się przyjaźń, która na pierwszy rzut oka nie powinna mieć szans, a jednak trwa nadal, pomimo odmienności charakterów.Tonia to opowieść o niezwykłych więziach międzyludzkich, o ważnych sprawach, które umykają nam w życiu i o ciosach, po których zawsze można się pozbierać. Jednym słowem? to piękna historia o drugich szansach!