[PRÓSZYŃSKI]
Kategoria: Główna > Główna/Książki
– pierwsze 2 maja 1954, ostatnie 14 marca 1975. STS wyrósł na fali
ogromnego fermentu, jaki pojawił się w sztuce wraz z
ustępowaniem socrealizmu. Jego specjalnością stały się tak
zwane...
Pełen opis produktu 'STS - TU WSZYSTKO SIĘ ZACZĘŁO' »
Za kulisami najsłynniejszego teatru satyrycznego w Polsce.
STS - Studencki Teatr Satyryków - jeden z najbardziej zasłużonych
zespołów artystycznych PRL. Teatr dał 55 premier i aż 3210
przedstawień – pierwsze 2 maja 1954, ostatnie 14 marca 1975.
STS wyrósł na fali ogromnego fermentu, jaki pojawił się w sztuce
wraz z ustępowaniem socrealizmu. Jego specjalnością stały się tak
zwane rewie satyryczne.
Artyści sprzeciwiali się wypaczeniom systemu żartem, ironią i
parodią. Stali się pionierami zmian politycznych 1956 roku.
Obnażali absurdy władzy i konformizm jednostek. Wyśmiewali bezsens
pompatycznego stylu oficjalnych akademii i narodowe kompleksy.
Odważnie komentowali aktualne problemy społeczne, umiejętnie łącząc
satyrę polityczną z liryką.
Dewizą zespołu stało się hasło Andrzeja Jareckiego: Mnie nie jest
wszystko jedno. Dołączyło do sarkastycznego stwierdzenia Jerzego
Markuszewskiego: Myślenie ma kolosalną przyszłość. Hymnem kolejnych
generacji młodej polskiej inteligencji stała się piosenka
"Okularnicy” Agnieszki Osieckiej z muzyką Jarosława Abramowa.
Trzon zespołu stanowili młodzi ludzie piszący teksty: Jarecki,
Osiecka, Abramow, Ziemowit Fedecki, Stanisław Tym; tworzący muzykę:
Marek Lusztig, Edward Pałłasz, Maciej Małecki; reżyserujący:
Markuszewski, Wojciech Solarz, Olga Lipińska; i występujący:
Ryszard Pracz, Kazimiera Utrata, Henryk Malecha, Jan Tadeusz
Stanisławski, Krystyna Sienkiewicz, Anna Prucnal, Zofia Merle.
Udało im się stworzyć spontaniczną artystyczną wspólnotę, która
razem pracowała, razem bawiła się i razem wypoczywała, a wszystko
ze specyficznym poczuciem humoru i absurdu.
Twórcy STS-u mówili ze sceny o wszystkim, co ich niepokoiło i
bolało. Zdecydowana większość tekstów napisanych dla STS-u broni
się do dziś, a nawet zdaje się być paląco aktualna. Choćby
parafraza myśli Juwenalisa: Trudno nie pisać satyry, dopełniona
przez Jareckiego: kiedy się na was popatrzy.
Książka powstała na bazie niepublikowanych wcześniej rozmów Pawła
Szlachetko z członkami zespołu oraz anegdotycznej historii STS-u
zebranej i opracowanej przez Janusza R. Kowalczyka.
Paweł Szlachetko – z wykształcenia polonista, teatrolog, autor
kilkunastu słuchowisk radiowych. Twórca zbiorów reportaży i kilku
powieści kryminalnych i sensacyjnych. Scenarzysta filmowy i
telewizyjny (cykl dokumentalny „Śladami złodziei aniołów” i film
fabularny „Zwerbowana miłość”). W 2012 roku nominowany do
literackiej Nagrody Wielkiego Kalibru za powieść „Wichrołak”.
www.szlachetko.eu
Janusz R. Kowalczyk – pochodzi z Krakowa, teatrolog i filmoznawca,
scenarzysta, satyryk Piwnicy pod Baranami (1978–1987). Wygłaszał,
nagrywał, drukował, po części w podziemiu. Wiersze. Fraszki.
Aforyzmy. Prozę. Słuchowiska. Scenariusze. Recenzent teatralny
„Rzeczpospolitej” (1990–2009) i juror festiwali. Okazjonalnie –
wykładowca. Redaktor portalu Culture.pl. Autor wspomnień (o Piwnicy
i nie tylko) „Wracając do moich Baranów”.