Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Arcyciekawy, bogato ilustrowany dokument o czasach, w których pojęcie niezależnego dziennikarstwa należało do abstrakcji, a telewizyjne programy informacyjne były główną tubą propagandową władzy.

Język reportażu wpisuje się w nurt badań poświęconych odmianie mówionej języka w mediach, które zainicjowano w Polsce przeszło ćwierć wieku temu.Na tym polu szczególnie interesujący wydaje się reportaż telewizyjny, który jest swoistym studium środowiska, pokazującym, jak porozumiewają się zwykli, prości ludzie z reprezentantem społeczności dziennikarskiej lub ze sobą. We wszelkich formach reportażowych prezentuje się często trudne tematy; porusza się skomplikowane sprawy.Ze Wstępu

Telewizyjne debaty stały się jedną z najbardziej popularnych form komunikowania się polityków z obywatelami. W trakcie ich nadawania ukazują się kolejne odsłony dyskursu publicznego w postaci komentarzy i barwnych polemik. Dla jednych odbiorców są przykładem interesującej publicystyki, dla innych zaś ? areną sporów i kłótni między przedstawicielami elit rządzących. Jak politycy dyskutują ze sobą w studiu telewizyjnym? Jakich środków werbalnych używają, aby przekonać swych rozmówców, dziennikarzy i telewidzów? Jaka wreszcie atmosfera towarzyszy ich wypowiedziom? ? na te pytania znajdzie Czytelnik odpowiedź w tej pracy.Książka pokazuje językowe oblicza rozmów polityków z gospodarzami popularnych audycji publicystycznych. Autor opisuje komunikacyjne i perswazyjne właściwości dyskusji w studiu telewizyjnym, kreśląc jednocześnie obraz współczesnego języka polityki.Dr Marcin Poprawa jest językoznawcą, adiunktem w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Zajmuje się współczesną lingwistyką, prowadzi badania nad językiem polityki, ideologiami oraz perswazją w różnych praktykach dyskursu publicznego. Jego zainteresowania naukowe obejmują analizę dyskursu oraz werbalne i niewerbalne aspekty komunikacji społecznej.

Książka przedstawia podstawy emisji sygnałów i odbioru w systemie telewizji kolorowej PAL . Omówiono tory wielkiej i pośredniej częstotliwości, wizyjny, oraz foniczny, a także układy zasilania odbiornika i urządzenia zdalnego sterowania.Opisano także dodatkowe układy zwiększające funkcjonalność odbiorników telewizyjnych, oraz określono kierunki rozwoju odbiorników telewizyjnych.

Praktyczny poradnik dotyczący projektowania, eksploatacji i obsługi telewizyjnych systemów dozorowych (CCTV). Zawarto w nim opisy poszczególnych urządzeń i podzespołów, omówiono stosowane standardy oraz przedstawiono szczegółowe wytyczne i wskazówki dla inwestorów, projektantów, instalatorów oraz osób obsługujących i administrujących systemami CCTV. Odbiorcy książki: inżynierowie, technicy, elektrycy, informatycy, pracownicy ochrony, detektywi, policjanci i wszyscy inni zainteresowani tematyką związaną z systemami bezpieczeństwa.

Japoński dramat telewizyjny. Mukoda Kuniko, Yamada Taichi i taiga dorama Japoński dramat telewizyjny, książka oparta na oryginalnych nagraniach i tekstach, jest pierwszą w Europie próbą zapoznania Czytelnika z japońskim światem teatru telewizyjnego. Po tym medialnym labiryncie oprowadzają nas przewodnicy: nieżyjąca już Mukoda Kuniko i wciąż aktywny na polu artystycznym Yamada Taichi twórcy zarówno jednoczęściowych dramatów, jak i seriali ukazujących życie rodziny w Kraju Kwitnącej Wiśni. W drugiej części książki poznajemy świat wielkich narracji historycznych, rzadkich w kręgu europejskim, zwanych dramatami-rzekami (taiga dorama). W większości są to opowieści samurajskie, prezentujące burzliwą historię od czasów dworskich po wprzęgnięcie jednostki ludzkiej w machinę II wojny światowej. Publikacja jest cennym źródłem wiedzy o japońskiej kulturze masowej, roli telewizji, upodobaniach i stylu życia oraz o codziennych problemach Japończyków i ich stosunku do narodowej tradycji. Mikołaj Melanowicz, japonista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, od 1959 roku związany z Instytutem (obecnie Wydziałem) Orientalistycznym, wieloletni kierownik Zakładu Japonistyki UW i UJ. Wykłada również w Wyższej Szkole Studiów Międzynarodowych w Łodzi. Wybitny znawca literatury japońskiej, m.in. autor trzytomowej monografii Literatura japońska i wielu prac z tej dziedziny. Tłumacz ponad 30 utworów najwybitniejszych współczesnych pisarzy japońskich. W 1997 roku otrzymał Order Świętego Skarbu, najwyższe japońskie odznaczenie przyznawane cudzoziemcom.

Książka przedstawia barwny obraz współczesnego dziennikarstwa, odsłaniając kulisy działania telewizji ITN i rozgłośni BBC World Service. Czytelnik może się dowiedzieć, jak pracuje ekipa telewizyjna, relacjonująca proces sądowy sprzed budynku Sądu Najwyższego w Londynie, i poczuć atmosferę panującą w studiu największej na świecie agencji informacyjnej.

Książka stanowi pierwsze w polskiej literaturze monograficzne opracowanie problematyki praw pokrewnych do nadań programów radiowych i telewizyjnych. Radio i telewizja w ostatnich latach podlegają dynamicznym zmianom, z uwagi przede wszystkim na rozwój internetu i interaktywnych usług. Zastosowanie regulacji prawnych w warunkach ciągłych zmian w tej dziedzinie przysparza wielu trudności także dlatego, że brakowało dotąd szerszej analizy podstaw prawnej konstrukcji ochrony nadań programów.Książka stanowi zatem próbę odpowiedzi na powyższe problemy. W sposób wyczerpujący przedstawiono rozwiązania ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rozważania dotyczące zabezpieczeń technicznych wzbogacono o omówienie problematyki dostępu warunkowego. Zagadnienia dotyczące praw nadawców przedstawiono w szerokim kontekście regulacji wspólnotowych oraz rozwiązań międzynarodowych, uwzględniając najnowsze kierunki zmian, na podstawie przygotowywanego traktatu WIPO o prawach organizacji nadawczych.W książce porusza się szeroki zakres zagadnień: od analizy podstawowych zagadnień konstrukcyjnych praw do nadań programów, po aktualne problemy powstające na styku rozwiązań prawnych i postępu technologicznego w dziedzinie mediów.

Tom 20. serii "Media początku XXI wieku" wydawanej we współpracy z Instytutem Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego."Książka zwraca uwagę na niedoceniane dotąd w literaturze medioznawczej aspekty twórcze w warsztacie dziennikarskim. Podjęta problematyka wywiadu telewizyjnego ukazuje znaczący potencjał innowacyjności pozwalający z tej, skądinąd schematycznej, wypowiedzi wykreować atrakcyjny dla widzów przekaz. Potencjał twórczy, biegłość warsztatowa dziennikarza i współpracowników przekładają się wprost na dramaturgię interakcji z osobą (osobami) udzielającą wywiadu.Publikacja jest innym niż dotąd spojrzeniem na wywiad telewizyjny jako gatunek. Skupiając się na aspektach twórczych i innowacyjności w ramach klasycznych interakcji dziennikarz - respondent, pokazuje skalę stosowanych nowych rozwiązań formalnych w tym zakresie."dr hab. Andrzej Kozieł, Uniwersytet Warszawski"Dr Joanna Szylko-Kwas skupiła swą uwagę na wywiadzie, który jest gatunkiem - przez jednych badaczy uznanym za pograniczny, przez innych - za publicystyczny - w którym dziennikarze muszą wykazać się nie tylko twórczym myśleniem, ale i refleksem, inteligencją, by w porę zareagować na to, co mają do powiedzenia interlokutorzy, zaproszeni do rozmowy. Swymi rzetelnymi badaniami Autorka udowodniła, że obecnie dziennikarze muszą kreatywnie myśleć, by nie tylko utrzymać się w zawodzie, ale by przyciągnąć uwagę odbiorców.Problem opisany w książce dotyka zmian, jakie zachodzą w filozofii prowadzenia wywiadu. Książka ta inspiruje do refleksji: dzisiaj dziennikarz musi współpracować z rozmówcą, musi być - w pełnym tego słowa znaczeniu - kreatywny."prof. dr hab. Kazimierz Wolny-Zmorzyński, Uniwersytet Jagielloński

Kilka godzin przed ważnym koncertem, gdy na sali znajdują się już muzycy, dziennikarze, sponsorzy i realizatorzy, następuje silna eksplozja. Występ muzyczny nie dochodzi do skutku. W wyniku wybuchu sala i scena zostają doszczętnie zniszczone. Podejrzaną eksplozją interesuje się cały kraj, a w szczególności dociekliwe media. W powieści „B jak blackout” autor zaprasza czytelnika do zabawy w chowanego, gdzie areną poszukiwań jest współczesność: ulice wielkiego miasta, kluby, bary, galerie handlowe, internet i obie strony obiektywu kamery telewizyjnej. A gdzieś ponad tym wszystkim, w tle unosi się muzyka...

Obecną sytuację lingwistyczną Maroka charakteryzuje koegzystencja wielu systemów językowych, powiązanych różnymi typami wzajemnych relacji. Dwa z języków: arabski oraz francuski ? w świadomości wielu użytkowników języka, i nie tylko ich, od lat walczące o dominację ? odegrały i odgrywają szczególną rolę na lingwistycznej mapie kraju.ze ?Wstępu?

Jest to pierwsze w Polsce opracowanie monograficzne poświęcone telewizyjnej transmisji sportowej w ujęciu genologicznym. Autorka wykorzystała narzędzia lingwistyczne, ale odwołała się także do analiz komunikacyjnych, medialnych, socjologicznych i antropologicznych. Publikacja zawiera wieloaspektową charakterystykę telewizyjnej transmisji sportowej. Przedstawia najważniejsze wyznaczniki strukturalne, poznawcze, pragmatyczne i stylistyczne tego gatunku. Na materiale ponad stu transmisji z meczów piłki nożnej z lat 2007-2015 różnego szczebla rozgrywek (m.in. mecze reprezentacji, mistrzostwa świata, liga mistrzów, ligi krajowe) pokazano funkcjonowanie tekstu stowarzyszonego z obrazem, który powinien dominować nad warstwą werbalną, jednak coraz częściej tak się nie dzieje. Bogato ilustrowana przykładami praca może stać się pomocą tak dla genologów i medioznawców zajmujących się gatunkami w mediach, jak i dla adeptów dziennikarstwa, zwłaszcza sportowego.

Podobnie jak wcześniejsze, niniejsze ? szóste wydanie Dziennikarstwa radiowo-telewizyjnego (wyd. 5, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2006) ? skupia się na podstawach dziennikarstwa informacyjnego, takich jak wyszukiwanie źródeł informacji, przeprowadzanie wywiadów, konstruowanie programu, pisanie relacji, relacjonowanie, w tym relacjonowanie na żywo, montaż, praca w studiu itd. Informacje te uzupełniono o nowe zagadnienia roli multimediów w działalności informacyjnej oraz możliwych kierunkach rozwoju mediów.Konsekwencją współczesnych technologii jest łączenie się informacji globalnych i lokalnych. Interaktywność w relacjonowaniu z miejsca zdarzenia oraz możliwość niemal natychmiastowego informowania o rozwoju sytuacji doprowadziły do konieczności zmiany sposobu myślenia i działania wśród dziennikarzy, w tym metod pisania relacji i samego relacjonowania, które odbywa się obecnie 24 godziny na dobę. W niniejszym wydaniu uwzględniono zagadnienia związane z cyklem produkcji cyfrowej i konwergencją. Studenci i nauczyciele dziennikarstwa znajdą tu najbardziej aktualne informacje.Szósta aktualizacja podręcznika uwzględnia procesy zrastania się technologii telewizyjnej, radiowej i jak to określają autorzy ?informacyjnej?, a więc odpowiada obecnemu etapowi konwergencji mediów. Oznacza przystosowanie podręcznika do sytuacji, gdy dziennikarze nie dzielą się już na prasowych i telewizyjnych, ale stają się raczej ?menadżerami mediów? lub wydawcami internetowymi, pracującymi ?24 godziny na dobę i siedem dni w tygodniu?Z recenzji prof. dr hab. Beaty Ociepki Wszystkie zmiany i modyfikacje wyszły niewątpliwie książce na dobre. Jest ona teraz bardziej spójna i zwarta. Koncentruje się warsztacie dziennikarza radiowego i telewizyjnego oraz jego etycznej i zawodowej odpowiedzialności, natomiast kwestię organizacji pracy redakcji odsuwa na bok.Z recenzji prof. dr hab. Macieja Mrozowskiego

Oto książeczka z małymi, wesołymi przewodnikami Olą i Olkiem. Autorką rymowanek jest Grażyna Adamowicz-Grzyb, założycielka Akademii filmowo-telewizyjnej o nazwie Akademia Filmowego Słowa. Tym razem Ola i Olek oprowadzają po świecie telewizji i radia, wyjaśniają znaczenie zawodów oraz pojęć związanych z mediami. Książeczka przeznaczona nie tylko dla dzieci w wieku 5-11 lat. Zapewne i dorośli - rodzice, babcie i dziadkowie dowiedzą się z niej:? kim są: redaktor, wydawca, realizator, kamerzysta, reporter,? kto pracuje w studiu, a kto w reżyserce,? gdzie "śpią" filmy i programy,? co robi lektor; gdzie nagrywa teksty do filmów i programów,? czy głos w radiu jest ważny? ?

Autorka nakreśliła w tekście pracy niezwykle bogaty obraz nieodłącznego od współczesnej kultury zjawiska, jakim jest reklama. Jest ona światem alternatywnym współczesnego człowieka, w którym poszukuje on tego, co mu niezbędne do życia i funkcjonowania w społeczeństwie. Ona także staje się jego przewodniczką w świecie chaosu konsumpcyjnego ? tak, aby mógł dokonywać właściwych wyborów wśród otaczających go dóbr.dr hab. Grażyna Sawicka, prof. UKW w Bydgoszczy

Dyskusje na temat odbioru telewizji przez dzieci koncentrują się głównie na zagadnieniu wpływu tego medium na młodych widzów. Eksperci podają argumenty, wskazujące niemal tyle samo korzyści wynikających z kontaktów z telewizją, co zagrożeń, jakie niosą one ze sobą. Rzadko kiedy zauważa się, że między oglądaniem programu a jego wpływem na zachowanie młodego odbiorcy musi nastąpić etap przetworzenia treści telewizyjnych w umyśle dziecka. Sposób "ułożenia w głowie" oglądanego komunikatu może być mniej lub bardziej trafny, co przekłada się na poziom jego rozumienia. Jedynie zrozumiany przekaz telewizyjny przynosi pożytek. Próba odpowiedzi na pytanie, kiedy można uznać, że dziecko rozumie telewizję, znajduje się w niniejszej książce. Jest ona skierowana przede wszystkim do studentów i absolwentów psychologii i pedagogiki. Odbiorców znajdzie zapewne także wśród medioznawców, dziennikarzy, twórców programów telewizyjnych. Rodzicom i opiekunom dzieci publikacja ta pomoże uświadomić trudności w rozumieniu, jakie mogą mieć młodzi widzowie podczas oglądania audycji telewizyjnych oraz ich konsekwencje.

Codziennie zalewa nas potok wiadomości. Wpatrzeni jesteśmy w bohaterów reality show i seriali. Czy wokół nadal jest świat rzeczywisty czy ten wykreowany przez media? W dużej mierze żyjemy tym, co przedstawią nam gazety, powiedzą prezenterzy programów informacyjnych radia czy telewizji. Nie jesteśmy w stanie uchronić się przed wpływem informacji na naszą podświadomość, jeżeli uczestniczymy w normalnym nurcie obecnego życia. Pewnie nie jest to takie złe, o ile za informacją nie kryje się kłamstwo i oszustwo. Problemy zaczynają się dopiero wtedy, gdy ograniczymy nasze postrzeganie świata jedynie do tego, co przyniosą nam media.Książka dotyczy dwóch obszarów zagadnień. Pierwszy koncentruje się wokół odpowiedzi na pytanie: W jaki sposób programy telewizyjne oddziałują na widzów? Autorzy skupiają się tu przede wszystkim na przemocy w mediach. Drugi obszar, to przedstawienie zdrowia jako wartości w programach telewizyjnych.Książka zasługuje na uwagę co najmniej z dwóch powodów. Po pierwsze dotyczy aktualnej problematyki związanej z istotnymi zagadnieniami pedagogicznymi. Po drugie Autorzy podjęli się dokonania analizy teoretycznej dwóch ważnych społecznie zagadnień: przemocy w mediach i jej oddziaływania na odbiorcę oraz problematyki zdrowia w programach telewizyjnych

Dobrze, że pojawiła się publikacja poświęcona analizie telewizyjnej reklamy politycznej jako narzędzia komunikacji politycznej, zwłaszcza, że na "polskim rynku naukowym" nie ma dotąd takich kompleksowych opracowań opartych na badaniach empirycznych. Dzięki połączeniu rozważań teoretycznych i badań empirycznych powstała cenna pozycja szeroko i interdyscyplinarnie omawiająca tytułowe zagadnienie i uzupełniajaca polskie badania nad komunikowaniem politycznym. Autorce udało się scharakteryzować reklamy polityczne w badanym okresie, ale także ukazać ich rosnące znaczenie w kolejnych kampaniach. Zaletą publikacji jest ciekawa i poprawnie metodologicznie przeprowadzona analiza narzędzi perswazji stosowanych w polskich telewizyjnych reklamach politycznych, obejmująca zarówno kwestie merytoryczne (retorykę), jak i wizualizację przekazu.

Celem podjętych w pracy badań jest analiza radiowego i telewizyjnego dyskursu publicznego pod kątem spójności tekstów w nim występujących, pojmowanej jako wszechogarniająca kategoria tekstowa, przejawiająca się na poziomie struktury tekstu, jego płaszczyzny przedstawieniowej oraz funkcjonalnej.Część analityczna pracy poprzedzona jest teoretycznym wprowadzeniem, w którym zawarto podstawowe założenia metodologiczne i terminologiczne oraz przedstawiono stan badań.

W serii wydawniczej "Media początku XXI wieku" ukazały się:Tom 1 - Mechanizmy propagandy. Wizerunek konfliktu kosowskiego w publicystyce, Ł. SzurmińskiTom 2 - Etyka w polskim public relations. Refleksje badawcze, J. OlędzkiTom 3 - Media masowe wobec przemocy i terroryzmu, A. Kozieł, K. GajlewiczTom 4 - Komunikacja sieciowa. Uwarunkowania, kategorie i paradoksy, W. GogołekTom 5 - Model zinstytucjonalizowanych działań lobbingowych firm telewizyjnych wobec instytucji Unii Europejskiej, P. StępkaTom 6 - Aparat represji wobec inteligencji w latach 1945-1956, R. Habielski, D. RafalskaTom 7 - Public relations w komunikowaniu społecznym i marketingu, J. OlędzkiTom 8 - Media a rok 1989. Obraz przemian i nowe zjawiska na rynku, Ł. SzurmińskiTom 9 - Polityka informacyjna Polskiego Stronnictwa Ludowego (1945-1947), P. SwachaTom 10 ? Zawartość mediów czyli rozważania nad metodologią badań medioznawczych, T. GackowskiTom 11 ? Obraz muzułmanów we Francji w tamtejszych tygodnikach opinii, K. Gajlewicz-KorabCelem niniejszej książki jest rekonstrukcja i analiza modelu zinstytucjonalizowanych (sformalizowanych) działań lobbingowych podejmowanych przez największe europejskie firmy telewizyjne w kontekście wspólnotowej polityki audiowizualnej. Należy tym samym zastrzec, iż poza spektrum zainteresowania niniejszej pracy znajdują się wszelkiego rodzaju działania lobbingowe wspomnianych podmiotów o charakterze nieformalnym, poufnym i incydentalnym (np. nieformalne spotkania towarzyskie). Przyczyną jest istotnie ograniczona możliwość dotarcia do danych empirycznych świadczących o tego typu działalności firm. Przedmiotem analizy pozostają więc jedynie zinstytucjonalizowane działania lobbingowe, określane w niniejszym opracowaniu także mianem "kanały wpływu", obejmujące faktyczne udokumentowane rzecznictwo interesów, jak również okoliczności uprawdopodabniające podjęcie tego typu działań, np. członkostwo w grupach branżowych. Relacje te charakteryzują się względną trwałością oraz, przede wszystkim, przejrzystością umożliwiającą opinii publicznej śledzenie tego procesu. Badanie to nie podejmuje zagadnienia skuteczności lobbingu wyselekcjonowanych firm, lecz wskazuje jedynie na pewne strukturalne uwarunkowania, które mogą przełożyć się także na rzeczywisty wpływ danych firm na proces decyzyjny w Unii Europejskiej.Sformułowany w ten sposób temat pracy ma charakter wieloaspektowy i stanowi ważne wyzwanie badawcze. Warto bowiem zauważyć, iż praca ta podejmuje jednocześnie kilka obszernych zagadnień: lobbingu w Unii Europejskiej, aktywności lobbingowej dużych firm, metafory sieci czy, wreszcie, specyfiki europejskiego sektora telewizyjnego. Każde z nich wymaga na wstępie krótkiego omówienia, co pozwoli na pełniejsze zrozumienie zaproponowanego tematu.Publikacja powstała we współpracy z Instytutem Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.