Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Seria Interpretacje Dramatu (dotychczas Dramat Współczesny. Interpretacje) jest wydawana przez Księgarnię Akademicką we współpracy z Katedrą Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego. W serii prezentowane są wieloaspektowe analizy dramatu współczesnego, polskiego i obcego oraz monografie o charakterze przekrojowym i komparatystycznym, a obok nich prace przedstawiające dorobek narodowych dramaturgii czy dokonania wybranych dramatopisarzy.Monografia zbiorowa Teatr absurdu podejmuje próbę nowego spojrzenia, weryfikująecgo dotychczasowe ustalenia, na jedno z najbardziej kluczowych zjawisk dramatu i teatru, tak europejskiego, jak i polskiego. Zebrane tu eseje pokazują w świetle najnowszych metod badawczych rozmaite aspekty twórczości absurdystów, traktując teatr absurdu tyleż jako wynik wcześniejszych przemian form dramatyczno-teatralnych i społeczno-politycznych, ile jako zapowiedź dominujących dziś tendencji w teatrze i sztuce.

?Co to jest teatr? pokazuje nam teatr od wewnątrz na przykładzie spektaklu ?Przygody Sindbada Żeglarza? wystawianego w Teatrze Polskim w Warszawie. Odwiedzamy w nim wszystkie pracownie teatralane, pokazujemy ludzi pracujących nad ostatecznym kształtem przedstawienia.Książka zawiera: * Podstawowe informacje o teatrze * Od jak dawna istnieje teatr? * Struktura teatru

Książka zawiera wiele cennych treści i praktycznych zaleceń dotyczących zastosowania elementów teatru w oddziaływaniach pedagogicznych, psychologicznych i terapeutycznych; wykorzystania środków teatralnego wyrazu do wspomagania procesu kształcenia, resocjalizacji i leczenia.Korzystając z zawartego w książce materiału można znacznie zwiększyć skuteczność i atrakcyjność metod, form i technik pracy z dziećmi i młodzieżą oraz dorosłymi. Wynika to z faktu, że poprzez dramę, psychodramę czy socjodramę można edukować, resocjalizować czy leczyć ? lepiej i szybciej. Typowe dla tych technik wykorzystywanie muzyki, plastyki (scenografii), efektów dźwiękowych i tekstu literackiego (scenariusza) może sprawić, że wspomniane oddziaływania staną się znakomitą alternatywą dla nużących czy zniechęcających metod kształcenia i terapii.

"Teatr w refleksji i praktyce edukacyjnej. Ku pedagogice teatru" autorstwa Wiesława Żardeckiego to imponujących rozmiarów książka, prezentująca bardzo ważną, aczkolwiek nie zawsze dziś docenianą z pedagogicznego punktu widzenia problematykę miejsca teatru w wychowaniu. Autor opracowania podejmuje się omówienia relacji teatru i wychowania w kontekście interdyscyplinarnym, w tym przede wszystkim antropologicznym, estetycznym, socjologicznym oraz psychologicznym, co w konsekwencji prowadzi do stworzenia teoretycznej koncepcji pedagogiki teatru. W. Żardecki zgodnie z zasadami przyjętymi w opracowaniach naukowych buduje siatkę pojęć, w której znajdują się takie kluczowe dla książki pojęcia jak teatr, dramat, wychowanie, wychowanie estetyczne, kultura, kultura teatralna, pedagogika kultury i edukacja teatralna. Edukacyjne funkcje teatru rozpatrywane są przez Autora z perspektywy przede wszystkim pedagogiki kultury, co nadaje książce swego rodzaju ideologiczną spójność.

?Od dawna czytam felietony Krzysztofa Orzechowskiego z wielką uwagą. Teraz, zebrane w jeden tom, brzmią jeszcze inaczej. Widać, że jest w nich i zapis otaczającego nas świata, i osobliwa empatia kogoś, kto widział i przeżył wiele. Pisane są na dodatek z tak niemodną dziś elegancją, którą bardzo lubię i cenię. Książka dla ludzi myślących i ? wrażliwych?.Józef ?Żuk? Opalski?Felietony Krzysztofa Orzechowskiego pisane są z miłości do teatru. Autor porusza tematy bardzo różne ? czy będą to np. zwyczaje świąteczne, czy los osób niepełnosprawnych ? lecz zawsze rozpatruje je w aspekcie sztuki teatralnej. Czerpiąc z wieloletniego doświadczenia, stawia pytania zasadnicze, trudne, nieraz mówi ostro, ale zawsze życzliwie ? z troską o dziedzinę sztuki, której poświęcił życie?.Zofia Gołubiew?Krzysztof Orzechowski zna teatr od tylu podszewek, że każdy jego tekst odsłania kulisy jakiegoś zwykle słabo dostrzeganego problemu. Równocześnie Orzechowski nie jest fundamentalistą, teoretykiem, zwolennikiem jedynej słusznej estetyki. Reaguje spontanicznie: jeśli coś go zachwyca ? to zachwyca, jeśli irytuje ? to irytuje. Jego felietony to felietony praktyka, który szuka źródeł awarii i pomyłek, ale z radością wita sukcesy i udane spektakle. Książka dla tych, którzy lubią myśleć o teatrze jako o wielu zwierciadłach, w których przegląda się świat?.Maciej Wojtyszko?Książka Krzysztofa Orzechowskiego to niezwykła wyprawa nie tylko w cenną i godną utrwalenia przeszłość teatru, ale także w jego równie ważną aktualność. To właśnie z połączenia tych dwóch czasów ? minionego i dzisiejszego ? rodzi się głęboki sens zapisanych tu przemyśleń?.Anna Burzyńska

Rozważania związane z takimi zagadnieniami, jak teatr masowy, poetyka odbioru teatru ?wielkiej liczby?, strategie artystyczne wypracowane przez wybitnych twórców masowych widowisk, związki pomiędzy teatrem a życiem społeczno-politycznym, zmiany przekroju społecznego widowni czy też postrzeganie widowiska jako formy zbiorowej manifestacji politycznych postaw i poglądów, nie były dotychczas zbyt często podejmowane przez polskich teatrologów i historyków kultury. (...) Umiejętnie zredagowany i ciekawie skomponowany przez Profesor Małgorzatę Leyko z Uniwersytetu Łódzkiego tom zbiorowy Teatr masowy ? teatr dla mas znakomicie wypełnia tę ewidentną lukę w polskim piśmiennictwie teatrologicznym. Nawet pobieżna analiza zawartości tej książki skłonić musi do stwierdzenia, iż omawiana publikacja szybko stanie się pozycją niemal kanoniczną, rodzajem podręcznika, z którego korzystać będą nie tylko teatrolodzy, lecz także historycy, politolodzy, kulturoznawcy oraz wszyscy zainteresowani związkami zachodzącymi pomiędzy teatralnym widowiskiem a życiem społeczno-politycznym, różnorodnymi technikami wywierania wpływu na publiczność oraz językami politycznej propagandy.Z rencencji prof. Krzysztofa Kurka

Teatr elżbietańskiŻycie i twórczość Williama SzekspiraTeatr "The Globe"

Książka Teatr i jego sobowtór, zawierająca liczne manifesty, teorie i projekty Artauda, zachwycająca oryginalnością poetyckiego wyrazu, odegrała istotną rolę w rozwoju współczesnej sztuki teatralnej.

Tragedia Szekspirowska o samotności człowieka, którego dobre intencje i szlachetność serca muszą przegrać w konfrontacji z zawiścią, żądzą zdobywania i panowania. To sztuka o bolesnym zderzeniu czystości i brudu moralnego, które tkwią pospołu w ludzkiej naturze i w każdym społeczeństwie, niezależnie od kostiumu i epoki.

Młodzi detektywi z Tajemniczej Spółki szykują się na uroczyste otwarcie sezonu w Teatrze Wielkim po kilkuletniej przerwie. Spodziewają się tam spotkać gwiazdy, ale nie upiora! O rany! Jeśli ta zagadka nie zostanie szybko rozwiązana, przedstawienie skończy się, zanim zdąży się rozpocząć.

Trzecia część "Zabawy w teatr" to kolejny zestaw scenariuszy do wykorzystania pracy z dziećmi małymi, większymi i bardzo dużymi. W poprzednich dwóch częściach "Zabawy w teatr" autorka zawarła kilka podstawowych rad mających ułatwić nauczycielom pracę z dziećmi. Jak się okazuje, rad takich nigdy nie za dużo, ponieważ trudno jest przełamać schematy myślenia, głęboko zakorzenione w teatralnej edukacji.Wśród dwunastu scenariuszy znalazły się dwa o zupełnie nowatorskim charakterze. Są one przeznaczone specjalnie dla najmłodszych grup przedszkolnych.Proponowane scenariusze w żaden sposób nie powinny krępować twórczej aktywności nauczycielu, lecz być dla nich inspiracją do wspaniałej zabawy lub materiałem do ułożenia własnej teatralnej kompozycji.

Wydawnictwo o charakterze albumowym (ponad 120 zdjęć w tym 60 barwnych) dokumentujące dokonania powstałej z inicjatywy Włodzimierza Staniewskiego grupy teatralnej Gardzienice. Okazją do analizy dorobku tego, jak piszą krytycy "eksperymentalnego teatru antropologicznego" - cieszącego się zasłużonym uznaniem w Polsce i na świecie - było dwudniowe sympozjum w styczniu 2008 roku w warszawskiej siedzibie Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Książka zawiera zapis wszystkich pięciu sesji i dyskusji panelowych, jakie złożyły się na to wydarzenie. Pozycja obowiązkowa w bibliotece każdego miłośnika teatru pod wodzą W. Staniewskiego.

W tomie omawiamy pracę nad interpretacją i inscenizacją wiersza. Utwory, opisujące rzeczywistość otaczającą młodego człowieka, powodują, że uczeń dobrze się czuje w świecie przedstawionym w tekstach i na równych prawach z nauczycielem przystępuje do wspólnej zabawy. Każdy wiersz jest poddany dogłębnej analizie dotyczącej stopnia trudności jego wymawiania, poprawności frazowania, melodii zdania, ilości dykcyjnych pułapek oraz odautorskiej przykładowej interpretacji. Wiersze są również gotową propozycją sceniczną.

Rozprawa W kręgu czeskiej semiotyki teatru. Ivo Osolsobě jako teoretyk teatru i musicalu poświęcona jest czeskiemu badaczowi teatru, którego nowatorskie prace teoretyczne, przetłumaczone na wiele języków, ugruntowały jego pozycję jako wybitnego autorytetuw dziedzinie teorii teatru i semiotyki. Autorka charakteryzuje poglądy teoretyczne brneńskiego badacza, ukazuje ich ewolucję, począwszy od okresu strukturalistycznego przez semiotyczny do ?semiotyki jutra?, sytuuje jego dokonania w szerokim kontekścienajnowszych badań nad teatrem, a zwłaszcza nad musicalem. Oryginalne koncepcje teoretyczne Osolsobě stały się także podstawą do omówienia takich zagadnień, jak możliwości i ograniczenia semiotyki, jej stosunek do niektórych zjawisk współczesnej kultury oraz dalsze perspektywy badawcze.

Tom zawiera sztuki: "Krawiec" (1965), "Tango", (1964), "Czarowna noc" (1963), "Śmierć porucznika" (1963). "Krawiec" i "Tango" należą do kanonu klasyki współczesnego dramatu. Doczekały się wielu inscenizacji w teatrach całego świata. Mniej znane, napisane w 1963 roku sztuki "Czarowna noc" i "Śmierć porucznika" są równie charakterystyczne dla Mrożkowego widzenia świata; ukazują, każda na swój sposób, przenikanie się subiektywnej i obiektywnej rzeczywistości. Okoliczności powstania Reduty Ordona, przedstawione w na pozór komicznej "Śmierci porucznika", wprowadzają nas w refleksję nad wieloznacznością zdarzeń, których doświadczamy.

Tom zawiera sztuki: "Miłość na Krymie" (1993), "Wdowy" (1992), "Portret" (1997), "Kontrakt" (1986). Podobnie jak opowiadania, również dramaty publikowane są w "Dziełach zebranych" w ustalonej przez autora kolejności, tzn. poczynając od utworów najnowszych. Zamieszczone w "Teatrze 1" utwory pochodzą z lat 1986-1993 i tylko jeden z nich, "Portret", był wydany wcześniej w Polsce. Najbardziej znana jest "Miłość na Krymie", rodzaj pastiszu nawiązującego do różnych epok i realiów historycznych Rosji oraz rosyjskiego dramatu.

Dzieje sceniczne dramaturgii Czechowa w Polsce mają swoją dynamikę, w oglądzie całościowym pozwalają dotrzeć do głębokiego powinowactwa przedsięwzięć odległych od siebie zarówno czasowo, jak i estetycznie oraz ujawnić poprzez perspektywę porównawczą wtórność rozwiązań reklamowanych przez twórców jako nowatorskie. Każda z opisanych tu inscenizacji albo deklaruje początek nowych tendencji w sposobach teatralnej lektury Czechowa, albo jest najbardziej wyrazistym wzorcem tendencji powielanej i rozwijanej potem przez innych reżyserów.Ze Wstępu

W tej niewielkiej książeczce, której autorka jest zawodową aktorką teatru lalek (Teatr Baj w Warszawie), ale jednocześnie wychowawczynią przedszkolną, nauczycielką muzyki w szkole podstawowej oraz wykładowczynią technik teatralnych na podyplomowych studiach Wydziału Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego, jest zawarta odpowiedź na pytanie, jak zrobić teatr w przedszkolu i młodszych klasach szkoły podstawowej. Kolejność zaprezentowanych tu działań jest prosta. Zaczynamy od wyszukania i przygotowania tekstu, znając swoich podopiecznych, decydujemy się, co to ma być teatr aktorski, teatr lalek, teatr cieni czy przedmiotu, ustalamy, do kogo adresowane jest przedstawienie kolegów, rodziców, dziadków itp. Po przyjęciu tych założeń autorka omawia kolejne kroki w przygotowaniu przedstawienia: dostosowanie tekstu do poziomu dzieci, opracowanie scenografii, przygotowanie masek lub lalek oraz próby i prezentacja na scenie. Poszczególne etapy pracy omówione są w prosty i przystępny sposób, tak że może to wykonać każda wychowawczyni przy pomocy dzieci. Ponadto udział w takim przedstawienie to nie tylko pokazanie się innym, ale również sposób na terapię dzieci zamkniętych, pełnych lęku i nieśmiałych. Mamy nadzieję, że po zapoznaniu się z treścią tej książki zechcecie Państwo to z dziećmi wypróbować.

?Mały teatr? to zestaw doskonałych pomocy do zabawy w teatr. Pobudza wyobraźnię dziecka, kształtuje wrażliwość. Idealna zabawa do poznawania bajkowych światów. W zestawie najpiękniejsze bajki.Zawartość:- Książeczka z bajkami- 6 plansz dekoracji- duże okienko sceny- 60 postaci aktorów- 10 plastikowych podstawekWiek: 6+Liczba graczy: 1+

Książka przedstawia dzieje polskiej nauki o teatrze w latach 1945-1975, jej kierunki rozwoju, główne cele i rezultaty badawcze oraz starania o uzyskanie miejsca w programie studiów wyższych. Teatrologia po roku 1945 koncentrowała się przede wszystkim na historii teatru, począwszy od czasów najdawniejszych do dwudziestolecia międzywojennego. Bogaty dorobek w tej dziedzinie dopełniają oryginalne prace teoretyczne, dotyczące dramatu i sztuki teatru. Potwierdzeniem znaczenia dokonań nauki o teatrze było przyznanie jej w 1974 roku statusu dyscypliny uniwersyteckiej.Tom zawiera bibliografię książek, rozprawa i artykułów opublikowanych w latach 1945-1975. Ważniejsze pozycje zostały dokładnie omówione.