[Instytut im. Jerzego Grotowskiego]
Kategoria: SztukaWysyłka: od ręki
Teatr bez teatru omawia zupełnie nieznany w
Polsce okres historii teatru angielskiego - widowiska z
XIV i XV wieku. Praca ma charakter źródłowy, Mirosław Kocur
przebadał niemal...
Pełen opis produktu 'Teatr bez teatru. Performanse w Anglii Wsch... Instytut im. Jerzego Grotowskiego' »
Teatr bez teatru omawia zupełnie nieznany w Polsce okres historii
teatru angielskiego - widowiska z XIV i XV wieku. Praca ma
charakter źródłowy, Mirosław Kocur przebadał niemal wszystkie
zachowane teksty, na ich podstawie, posługując się narzędziami
wywiedzionymi z performatyki, rekonstruuje średniowieczne
przedstawienia. Opisuje nie tylko przestrzeń teatralną, ale i
scenografię, kostiumy, i co najistotniejsze, sposób gry aktorskiej,
a także reakcje widzów. Dokonuje klasyfikacji opisywanych
przedstawień. Omówieniu każdemu z tekstów towarzyszy zarysowanie
szerokiego kontekstu historycznego, społecznego czy
politycznego.
Publikację otwiera Wstęp, przybliżający historię i specyfikę Anglii
Wschodniej, po nim następują trzy obszerne części: Konteksty,
przynoszące charakterystykę środowiska, w jakim narodziły się
omawiane widowiska religijne, Performanse oraz Summa polifoniczna.
Część druga przynosi opis i szczegółową analizę widowisk na
podstawie ośmiu zachowanych w rękopisach scenariuszy. Autor
przywołuje podstawowe informacje na temat każdego z teksów, omawia
genezę, wymienia obsadę, rekonstruuje przestrzeń, w której tekst
był prezentowany. Zaletę książki stanowią przywoływane przez autora
oryginalne średniowieczne, przetłumaczone na język polski z
niezwykłą dbałością o zachowanie np. rytmu i rymu, a także bogata
ikonografia, na którą składają się zarówno fotografie wykonane
przez autora, przedstawiające wnętrza kościołów, jak i reprodukcje
średniowiecznych drzeworytów, planów gry, schematów pochodzących
m.in. ze zbiorów British Library. Publikację zamykają spis
ilustracji i bibliografia prezentująca najważniejszą literaturę
poświęconą tematyce średniowiecznego performansu oraz rozbudowany
indeks rzeczowy.
Artyści Anglii Wschodniej wystawiali swe sztuki na placach i w
kościołach, w domach parafialnych i w karczmach, na łąkach i na
ulicach. Sztuka performansu była formą ewangelizacji i umacniała
parafian w wierze. Strategie artystyczne służyły przede wszystkim
uobecnianiu wydarzeń religijnych w świecie i w czasie widza.
Średniowieczni twórcy wykazywali zadziwiającą kreatywność w
manipulowaniu publicznością, mistrzowsko przekraczali granice
pomiędzy iluzją i realnością, fikcją i liturgią, teatrem i
metateatrem. Performanse parafialne to jednorazowe wydarzenia, w
ramach których każdy uczestnik traktowany był jako performer,
również widz. []. Organizacja każdego performansu była inna, żadna
budowla nie mogłaby pomieścić tak różnorodnych widowisk. Teatr w
średniowiecznej Anglii Wschodniej mógł się rozwijać i kwitnąć
właśnie dlatego, że sztuki nie były wystawiane w zamkniętym
teatrze, ale w naturalnym środowisku kulturowym parafian. To teatr
bez teatru.
Fragment Wstępu
