Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

O tej książce można śmiało powiedzieć, że jest pełna życia. Znakomity autor przepełniony nie tylko wiedzą o Bogu, lecz nade wszystko Bożą mądrością przypomina podstawowe prawdy katechizmowe i wprowadza czytelnika w tajemnicę życia chrześcijańskiego. Jak dobry mistrz tłumaczy i ilustruje swoje przemyślenia przykładami zaczerpniętymi z duchowej spuścizny Ojców Kościoła, wybitnych pisarzy i myślicieli różnych epok. Wielokrotnie przywołuje m.in. Dostojewskiego, Tołstoja, Sołowiowa, Sołżenicyna, Iwanowa. Katolikom otwiera drzwi do poznania wiary braci prawosławnych, zachwycając się chrześcijaństwem, które czeka na zjednoczenie. Zapiski kard. pidlika są dobre jak Ojciec, bliskie jak Chrystus, który pozwala się poznać i dotknąć, i tchnące życiem Ducha Świętego, który wszystko czyni w nas nowe, zapraszając do poznania skarbów wiary, które od chwili chrztu świętego nosimy w sobie, często nie zdając sobie sprawy, jak wielkim bogactwem zostaliśmy obdarowani. Tom pidlk (1919-2010), czeski jezuita, kardynał, wykładowca patrystyki i teologii duchowości w Papieskim Instytucie Wschodnim i Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, wybitny znawca teologii Kościołów wschodnich. Wśród jego publikacji są m.in.: Chrześcijańska duchowość Europy: dwa płuca, Duchowość chrześcijańskiego Wschodu, Myśl rosyjska: inna wizja człowieka.

Jezus uczył: "Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego" (Mk 10, 15). Losy wielu świętych i błogosławionych pokazują, że można odczytywać te słowa dosłownie.  Niniejsza książka to zbiór artykułów przedstawiających sylwetki młodych świętych i błogosławionych, żyjących w różnych czasach i epokach. Oprócz tych wyniesionych na ołtarze przybliża również postacie współczesnych świadków wiary, pochodzących z wielu zakątków świata, którym przyszło wyznawać swą miłość do Jezusa w często niełatwych okolicznościach. Są wśród nich: Imelda Lambertini, Joanna d'Arc, Kateri Tekakwitha, Karolina Kózkówna, Pier Giorgio Frassati, Marcel Callo, Chiara Badano, Matteo Farrina, Carlo Acutis... Wszyscy oni, jak to ujął św. Jan Paweł II w swoich orędziach na ŚDM, są "światłem świata" i "stróżami poranka (por. Iz 21, 11-12) zwiastującymi nadejście słońca, którym jest Chrystus zmartwychwstały!". I wszyscy zdają się razem z nim apelować do młodych: "Nie pozwólcie, aby czas, który daje wam Pan, minął tak, jakby wszystko było przypadkiem. [...] Każdy z was jest cenny dla Chrystusa, jest Mu znany osobiście, jest przez Niego umiłowany, nawet gdy nie zdaje sobie z tego sprawy".

Chciał poczuć się jak król w królestwie swego własnego życia, odszedł z poczuciem, że rozwinie skrzydła i poleci, a spadł... w pustkę, której nie potrafił zapełnić. Kiedy skruszony wrócił, poczuł ogrom miłości, której nie mógł udźwignąć, bo wiedział, że na nią nie zasłużył...Wspomnienia syna marnotrawnego, spisane dwadzieścia lat po pamiętnej uczcie wydanej przez ojca radującego się z powrotu zagubionego dziecka. Snute lekkim, porywającym stylem, pełne biblijnej symboliki i subtelnych odniesień do współczesności, pobudzające do refleksji.Guy Luisier, autor tych zapisków, pisze o powrocie, o lęku, o niepewności i nadziei, o wolności, lecz nade wszystko o miłości, o jej wielu odcieniach, rzadko uświadamianych... Narracja jest barwna, chwilami wzruszająca, jak wtedy, gdy serce mówi do serca... Nie sposób do tych słów nie wracać, nie sposób się nad nimi nie zatrzymać, nie sposób nie postawić sobie pytań, przed którymi zwykle się ucieka…...

Chciał poczuć się jak król w królestwie swego własnego życia, odszedł z poczuciem, że rozwinie skrzydła i poleci, a spadł... w pustkę, której nie potrafił zapełnić. Kiedy skruszony wrócił, poczuł ogrom miłości, której nie mógł udźwignąć, bo wiedział, że na nią nie zasłużył...Wspomnienia syna marnotrawnego, spisane dwadzieścia lat po pamiętnej uczcie wydanej przez ojca radującego się z powrotu zagubionego dziecka. Snute lekkim, porywającym stylem, pełne biblijnej symboliki i subtelnych odniesień do współczesności, pobudzające do refleksji.Guy Luisier, autor tych zapisków, pisze o powrocie, o lęku, o niepewności i nadziei, o wolności, lecz nade wszystko o miłości, o jej wielu odcieniach, rzadko uświadamianych... Narracja jest barwna, chwilami wzruszająca, jak wtedy, gdy serce mówi do serca... Nie sposób do tych słów nie wracać, nie sposób się nad nimi nie zatrzymać, nie sposób nie postawić sobie pytań, przed którymi zwykle się ucieka?

Czy Jezus istniał? Jeśli tak, to czy rzeczywiście jest Mesjaszem, Bożym Posłańcem, Zbawicielem ludzi? Kim jest naprawdę? Niezwykłym człowiekiem, a może kimś więcej ? Bogiem, który stał się człowiekiem? Nikt nie może pominąć tych pytań. Aby na nie odpowiedzieć, trzeba wczytać się w osobę Jezusa Chrystusa, z jaką zaznajamia historia, po to żeby wiedzieć, czy wierzyć w Jego naukę i iść drogą, która według Niego prowadzi do życia wiecznego.?Kościół stanowczo utrzymuje, że cztery Ewangelie, których historyczność bez wahania stwierdza, podają wiernie to, co Jezus, Syn Boży, żyjąc wśród ludzi, dla wiecznego ich zbawienia rzeczywiście uczynił i czego uczył aż do dnia, w którym został wzięty do nieba? (Katechizm Kościoła katolickiego, 126).

Czy Jezus istniał? Jeśli tak, to czy rzeczywiście jest Mesjaszem, Bożym Posłańcem, Zbawicielem ludzi? Kim jest naprawdę? Niezwykłym człowiekiem, a może kimś więcej – Bogiem, który stał się człowiekiem? Nikt nie może pominąć tych pytań. Aby na nie odpowiedzieć, trzeba wczytać się w osobę Jezusa Chrystusa, z jaką zaznajamia historia, po to żeby wiedzieć, czy wierzyć w Jego naukę i iść drogą, która według Niego prowadzi do życia wiecznego.„Kościół stanowczo utrzymuje, że cztery Ewangelie, których historyczność bez wahania stwierdza, podają wiernie to, co Jezus, Syn Boży, żyjąc wśród ludzi, dla wiecznego ich zbawienia rzeczywiście uczynił i czego uczył aż do dnia, w którym został wzięty do nieba” (Katechizm Kościoła katolickiego, 126)....

Czy Jezus istniał? Jeśli tak, to czy rzeczywiście jest Mesjaszem, Bożym Posłańcem, Zbawicielem ludzi? Kim jest naprawdę? Niezwykłym człowiekiem, a może kimś więcej – Bogiem, który stał się człowiekiem? Nikt nie może pominąć tych pytań. Aby na nie odpowiedzieć, trzeba wczytać się w osobę Jezusa Chrystusa, z jaką zaznajamia historia, po to żeby wiedzieć, czy wierzyć w Jego naukę i iść drogą, która według Niego prowadzi do życia wiecznego.„Kościół stanowczo utrzymuje, że cztery Ewangelie, których historyczność bez wahania stwierdza, podają wiernie to, co Jezus, Syn Boży, żyjąc wśród ludzi, dla wiecznego ich zbawienia rzeczywiście uczynił i czego uczył aż do dnia, w którym został wzięty do nieba” (Katechizm Kościoła katolickiego, 126)....

Chciał poczuć się jak król w królestwie swego własnego życia, odszedł z poczuciem, że rozwinie skrzydła i poleci, a spadł... w pustkę, której nie potrafił zapełnić. Kiedy skruszony wrócił, poczuł ogrom miłości, której nie mógł udźwignąć, bo wiedział, że na nią nie zasłużył... Wspomnienia syna marnotrawnego, spisane dwadzieścia lat po pamiętnej uczcie wydanej przez ojca radującego się z powrotu zagubionego dziecka. Snute lekkim, porywającym stylem, pełne biblijnej symboliki i subtelnych odniesień do współczesności, pobudzające do refleksji. Guy Luisier, autor tych zapisków, pisze o powrocie, o lęku, o niepewności i nadziei, o wolności, lecz nade wszystko o miłości, o jej wielu odcieniach, rzadko uświadamianych... Narracja jest barwna, chwilami wzruszająca, jak wtedy, gdy serce mówi do serca... Nie sposób do tych słów nie wracać, nie sposób się nad nimi nie zatrzymać, nie sposób nie postawić sobie pytań, przed którymi zwykle się ucieka…

Czy Jezus istniał? Jeśli tak, to czy rzeczywiście jest Mesjaszem, Bożym Posłańcem, Zbawicielem ludzi? Kim jest naprawdę? Niezwykłym człowiekiem, a może kimś więcej – Bogiem, który stał się człowiekiem? Nikt nie może pominąć tych pytań. Aby na nie odpowiedzieć, trzeba wczytać się w osobę Jezusa Chrystusa, z jaką zaznajamia historia, po to żeby wiedzieć, czy wierzyć w Jego naukę i iść drogą, która według Niego prowadzi do życia wiecznego. „Kościół stanowczo utrzymuje, że cztery Ewangelie, których historyczność bez wahania stwierdza, podają wiernie to, co Jezus, Syn Boży, żyjąc wśród ludzi, dla wiecznego ich zbawienia rzeczywiście uczynił i czego uczył aż do dnia, w którym został wzięty do nieba” (Katechizm Kościoła katolickiego, 126).