Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Na koniec wieku Gunter Grass obdarza czytelników setką opowieści "Mojego stulecia", po jednej na każdy kolejny rok-od 1900 do 1999. W książce występuje kilkudziesięciu narratorów - świadków epoki.O niezwykłych i powszednich sprawach swego życia i swego czasu mówią coraz to inni ludzie - obojga płci, różnego wieku, wyksztacenia i zawodu, odmiennych zapatrywań.

Hatidże, ukochana córka sułtana Selima Groźnego i młodsza siostra przyszłego padyszacha Sulejmana, ma zaledwie dziewięć lat, gdy ojciec postanawia wydać ją za mąż za Iskendera Paszę. Dziewczynka musi się na to zgodzić, by ratować rodzinę i utrzymać ją przy władzy. Ślub stanowi dla Hatidże ogromne brzemię. Jak przetrwać w ruinach sekretnych pragnień i stłamszonej dziewczęcości?Tymczasem w dalekiej Pardze w domu prostego rybaka dorasta Justynian. Od dziecka jest karmiony opowieściami o wielkich wodzach, jednak trafia do niewoli i przybiera imię Ibrahim. Przyjaźń, którą obdarzy go w młodości książę Sulejman, może stać się przepustką do wielkiego świata.

Polecamy leksykon-informator obrazujący broń strzelecką, jakiej używali żołnierze w wielkich konfliktach XX wieku - w I i II wojnie światowej, przed wybuchem I wojny, w okresie międzywojennym i w konfliktach po 1945 roku.Każdy z 300 modeli broni strzeleckiej z XX wieku przedstawiony jest na kolorowej ilustracji. Dokładny opis zawiera krótką historię rozwoju i wykorzystania konstrukcji. Szczegółowa tabela przedstawia kraj produkcji, dane techniczne, takie jak kaliber i długość całkowita.

Teksty zawarte w tym tomie powstawały przez wiele dziesięcioleci, najstarszy z nich pochodzi z 1959 roku, ostatnie - z 2001 roku. Dotyczą one zagadnień historii XX, a czasami także XXI wieku. Odbijają różne i zmieniające się zaintersowania autora: historią polityczną Polski i Niemiec, dziejami demokratycznego ruchu socjalistycznego, dziejami antydemokratycznych ruchów autorytarnych, faszystowskich i komunistycznych, historią polskich Żydów i kwestii żydowskiej w Polsce.

Koniec ważnych wydarzeń zawsze skłania do pewnych podsumowań, bilansów czy statystyk. U początku nowego stulecia trzeba zamknąć to, co minęło, podkreślić co było dobre czy wzorcowe a czego powinniśmy się wstydzić. W książce tej autor opowiada historię Polski ostatniego stulecia, niełatwe losy narodu. W te losy Polski wplata także historię swojego powołania i kapłaństwa. Książka godna polecenia. Z perspektywy nowego już wieku możemy uzyskać pełny obraz minionego, dziwnego stulecia.

Hitlerowska inwazja na Związek Radziecki w czerwcu 1941 roku była początkiem wojny, jakiej świat jeszcze nie widział, konfliktu, który przyspieszył eksterminację Żydów i przyniósł ponad 30 milionów ofiar. Ta wojna na wyniszczenie wpłynęła w sposób decydujący na wynik drugiej wojny światowej i ukształtowała oblicze Europy na następnych czterdzieści pięć lat. Dopiero koniec zimnej wojny i upadek komunizmu pozwoliły rozwiać część tamtych tajemnic, a przede wszystkim odnaleźć i wypytać wielu spośród tych, którzy przeżyli wojnę stulecia. Dzięki nowym świadectwom Rees odkrywa prawdę o tej wojnie,o jej bezwzględnych przywódcach i niszczycielskim charakterze. Pokazuje, że był to zupełnie nowy i odmienny rodzaj wojny. Stawia nas również przed drażliwym pytaniem: w jakim stopniu Hitler, dwudziestowieczny demon zła, i Stalin, sojusznik Zachodu, byli do siebie podobni?

Fascynująca podróż przez meandry historii całych narodów i jednego człowieka. Po zapoznaniu się z tajnymi archiwaliami Simić kreśli obraz człowieka, który odważył się sprzeciwić Stalinowi, chociaż wcześniej dzięki niemu osiągnął swoją pozycję. Porywająca narracja skupia się wokół momentów, w których Tito "znikał" z pola widzenia. Wreszcie dowiadujemy się, co robił w czasie I wojny światowej czy podczas pobytu w Rosji pomiędzy 1935 a 1939 rokiem. Simiciowi udało się rozwikłać zagadkę chorwackiego mechanika, który osiągnął szczyty władzy, stając się jednym z najbardziej intrygujących przywódców powojennej Europy.Książka opatrzona wstępem znanego bałkanisty Tadeusza Czekalskiego.PERO SIMIĆ ? serbski publicysta, autor ośmiu książek poświęconych Ticie. Wszystkie prace Simicia, oparte na rzetelnej analizie dokumentów, prezentują obiektywny obraz przywódcy byłej Jugosławii.

Jerzy W. Borejsza (ur. 1935) , dr hab., historyk, publicysta, obecnie kierownik Zakłądu Systemów Totalitarnych i Dziejów Drugiej Wojny Światowej w Instytucie Historii PAN w Warszawie; pracował na Wydziale Historycznym UW (usunięty w 1975 r., m.in. za wykłady o totalitaryzmach), następnie w PAN, profesor w Heidelbergu 1990?1991 i na innych uczelniach zagranicznych, od 2004 r. profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, autor książek i esejów o faszyzmie włoskim, nazizmie i stalinizmie, m.in. Mussolini był pierwszy? (1979, 1989), Rzym a wspólnota faszystowska (1981), Szkoły nienawiści. Historia faszyzmów europejskich 1919?1945 (2000), ?Śmieszne sto milionów Słowian??: wokół światopoglądu Adolfa Hitlera (2006); wiele jego prac ukazało się w językach obcych.Na tom składają się eseje i artykuły o totalitarnych Niemczech, ZSRR i Włoszech, a także ich satelitach, o dyktatorach minionego stulecia oraz rozważania o roli historyków we współczesnym świecie, zawierające osobiste wspomnienia autora.Mówi się często, że na ogół sprawiedliwe są wojny, które państwa demokratyczne prowadzą przeciwko państwom totalitarnym. Z kim więc i o co walczyły demokratyczne Francja i USA w Indochinach? Odpowiedź chyba nie jest jednoznaczna. Co począć z państwami o ustroju demokratycznym prowadzącymi wojny kolonialne? Po czyjej stronie jest sprawiedliwość? (...) Lenin i jego następcy przekształcili wojnę sprawiedliwą w pojęcie ideologiczne, usprawiedliwiające agresję w imię interesów klasowych, w imię ?obrony pierwszego państwa proletariatu na świecie?. z tekstu Obrona pacyfisty Jana Blocha

DMSO (dimetylosulfotlenek) to bezwonny płyn, który jest naturalnym produktem pozyskiwanym z drewna. W licznych badaniach naukowych wykazał on dużą ilość leczniczych zastosowań i dobroczynnych oddziaływań na ludzki i zwierzęcy organizm. Może wchłaniać się przez skórę, być spożywany jako rozcieńczona mieszanka do picia, podawany w formie zastrzyków lub infuzji. Z powodu jego szczególnej zdolności do wnikania w skórę bez uszkadzania jej, chętnie używany jest w maściach, żelach, plastrach i tynkturach.To naturalny środek leczniczy, który nadaje się do leczenia chorób poważnych i wywołujących silne bóle oraz do łagodzenia dolegliwości, które dopadają nas codziennie. Z powodu braku jakichkolwiek skutków ubocznych, z powodzeniem może być stosowany przez całą rodzinę, Jest środkiem tanim i łatwo dostępnym. DMSO hamuje stany zapalne, działa bakteriobójczo, zwalcza grzyby i wirusy, wiąże uszkadzające komórki wolne rodniki, wspomaga system immunologiczny i powoduje szybkie gojenie ran, nawet obrażeń spowodowanych promieniowaniem rentgenowskim czy mrozem. Udowodniono lecznicze działanie DMSO w schorzeniach takich jak: artretyzm, uszkodzenia kręgosłupa, choroby psychiczne, zespół Downa, siniaki, stłuczenia, zwichnięcia, nowotwory w tym włókniaki czy guzy mózgu. Jest pomocny przy chorobach neurodegeneracyjnych takich jak demencje, Parkinson czy SM. Od dawna jest stosowany przez wojskowych i sportowców przy różnego rodzaju kontuzjach. Teraz jest dostępny dla każdego.DMSO ? Twój sposób na zdrowie.

Książka jest stanowi efekt konkursu zorganizowanego przez szczeciński oddział "Gazety Wyborczej". Czytelnicy "Gazety", słuchacze PR Szczecin i telewidzowie szczecińskiego ośrodka TVP mieli dokonać wyboru najwybitniejszego szczecinianina minionego stulecia. Kandydatami do tytułu mogli być zarówno przedwojenni mieszkańcy miasta Niemcy, jak i powojenni Polacy. Tak powstała lista 79 wybitnych postaci. W książce znajdują się sylwetki wszystkich kandydatów pretendujących do tytułu.

Niemiecki biograf nie ukrywa fascynacji postacią papieża, a tym, co go najbardziej interesuje, jest znaczenie pontyfikatu dla historii najnowszej świata.

"Walc stulecia" zachwyci wszystkich miłośników Ziemkiewicza; brawurowej akcji towarzyszy wnikliwy wizerunek chylącej się ku upadkowi Europy epoki fin de siecle'u. Osobiste rozterki i problemy twórcy wirtualnych gier komputerowych nakładają się na losy jego dzieła i toczących się w przededniu I wojny światowej intryg i rozgrywek dyplomatycznych.

Wydarzeniem mającym największy wpływ na historię Niemiec w XVI stuleciu było ogłoszenie przez Marcina Lutra w 1517 r. jego słynnych 95 tez, które zapoczątkowało reformację. Książka Johannesa Burkhardta przedstawia powszechnie znane fakty w nowej dla polskiego czytelnika perspektywie, ukazującej narodziny i dynamiczny rozwój reformacji jako wynik rewolucji medialnej ? upowszechnienia druku, wzrostu nakładów i liczby tytułów literatury religijnej i teologicznej w XVI w., bowiem bez prasy drukarskiej trudno sobie wyobrazić szersze oddziaływanie myśli Lutra i innych ojców reformacji. Wiele miejsca poświęcono tu także wpływowi reformacji na przemiany instytucjonalne w tak dziwnym tworze państwowym, jakim była wczesnonowożytna Rzesza Niemiecka.

... Wielkość i nędza istoty ludzkiej, człowiek jako "chluba i zakała wszechświata" - te motywy przewijają się przez twórczość "poetów metafizycznych" niemal bezustannie. Jej stałym bohaterem jest człowiek dręczony przez świadomość własnej podwójnej natury - zarazem "bydlęcej" i "anielskiej", a raczej ani w pełni "bydlęcej", ani w pełni "anielskiej". Motyw sporu duszy z ciałem - w którym ta sprzeczność często się wyraża - ma oczywiście głęboko zakorzenione tradycje, sięgające jeszcze średniowiecza.

Edith Piaf nie miała wykształcenia, tym bardziej zaskakuje jej piękny charakter pisma, można powiedzieć, charakter pisma inteligentnego mężczyzny. Pisze bez błędów gramatycznych czy ortograficznych, a listy do boksera Marcela Cerdana ujawniają zmysł poetycki, podobnie jak listy do największego przyjaciela - Jeana Cocteau, który umarł na atak serca po otrzymaniu wiadomości o zgonie przyjaciółki. Piaf chętnie bywała w towarzystwie artystów i intelektualistów. Łaknęła tego świata, podobnie jak namiętnie słuchała Beethovena czy innych wielkich klasyków. Chłonęła z otocznia wszystko, by budować swoje artystyczne wnętrze. Czyniła to podświadomie. (Joanna Rawik)

"Jak widzę wiek XX?" - pytanie to zadała w 1999 roku redakcja kwartalnika historycznego "Dzieje Najnowsze" grupie kilkudziesięciu polskich badaczy przeszłości. Moja odpowiedź nawiązywała do określenia wprowadzonego do obiegu w 1941 roku przez prezesa amerykańskiego koncernu prasowego, Henry'ego Luce'a. Nazwał on wówczas "stuleciem Ameryki" porządek, jaki miał się ukształtować w świecie po zakończeniu II wojny światowej. Z perspektywy przełomu wieków XX i XXI wydaje się uzasadniony pogląd, że nie tylko drugą połowę XX wieku, ale cały wiek XX, można nazwać "stuleciem Ameryki".

?Nie można w życiu być całkowicie w jednym miejscu ani z żadnego miejsca nie da się wyjechać do końca?. Miasto przypominające labirynt, z którego nie sposób się wydostać. Enigmatyczny podróżnik, który ma właśnie wyjechać, gdy niespodziewanie zatrzymuje go niezwykła postać, na zawsze zmieniając jego przeznaczenie. ?Podróżnik stulecia? to zaskakująca opowieść ukazująca wiek XIX  z perspektywy wieku XXI. Andrés Neuman tworzy kulturową mozaikę podporządkowaną emocjonującej fabule, pełnej intryg, humoru oraz fascynujących postaci, a wszystko to za pomocą pełnego świeżości stylu, który czaruje dojrzałością językową i plastycznością wyrazu. Przetłumaczona na dziesięć języków, otrzymała Nagrodę Alfaguara, wyróżnienie jako książka roku, przyznane przez najważniejsze holenderskie czasopisma, oraz została uznana przez krytyków za jedną z pięciu najlepszych książek roku napisanych w języku hiszpańskim, otrzymując także prestiżową Narodową Nagrodę Krytyków Literackich w Hiszpanii. ?Obdarzony iskrą bożą. Literatura XXI w. będzie należała do Neumana oraz do kilku podobnych mu braci krwi? Roberto Bolano

Książka prezentowana po raz pierwszy polskiemu czytelnikowi to jeden z kilku tomów bogatego dorobku dziennikarskiego Garcii Marqueza - podówczas młodego dziennikarza, specjalnego wysłannika kolumbijskiego "El Espectadora". Wizja Europy lat pięćdziesiątych, stworzona z myślą o latynoamerykańskim odbiorcy, jest fascynującym świadectwem latynoskiej mentalności tego okresu. Lekturą najciekawszą dla czytelnika z Europy Środkowo-Wschodniej będzie cykl reportaży z podróży autora do Wiednia, a potem z wyprawy za żelazną kurtynę do Berlina, Pragi, Warszawy i Moskwy.

Shippey w przystępny sposób wyjaśnia, co czyni dzieła Tolkiena ponad czasowymi. Pokazuje też, że można czerpać przyjemność z lektury nawet tak trudnego tekstu jak "Silmarillion", proponuje nowe podejście do spuścizny Tolkiena oraz całej fantasy.

"(...)Jonathan Kwitny przez siedemnaście lat był czołowym publicystą "The Wall Street Journal", a w 1985 roku zdobył drugie miejsce w konkursie o Nagrodę Pulitzera w dziedzinie literatury faktu. Kiedy rozpoczął prace nad biografią Ojca Świętego, postarał się dotrzeć do jak największej liczby osób, które znały Karola Wojtyłę, zanim został papieżem Janem Pawłem II oraz tych, którzy stykali się z nim, gdy stanął na czele Kościoła Powszechnego."