[WŁOCHY]
Kategoria: Kategorie > Repliki broni palnej > Strzelby
- niektórych strzelbach myśliwskich, garłaczach, a także w
kartaczach, gwintu nigdy nie stosowano. Broń czarnoprochowa może
być przeznaczona do strzelania zarówno kulami, pociskami
niekulistymi...
Pełen opis produktu 'HISTORYCZNA STRZELBA SKAŁKOWA NA TABLO Z 1732r (AG34/F1.01)' »
WYOBRAŹ SOBIE JAK TA PIĘKNA REPLIKA UDEKORUJE TWOJE WNĘTRZE.WYOBRAŹ
SOBIE PEŁNE PODZIWU I ZAZDROŚCI MINY TWOICH
ZNAJOMYCH. (AG34/F1.01)Materiał:
stop cynku i aluminium oraz drewnoProducent: Włochydługość 128
cm
wysokość: 19cm
waga: 3,4 kgTo nie jest blaszana zabawka tylko realistyczna
replika, której wagę poczujesz w rękach (waga i wymiary wzorowane
na oryginale). Nasze repliki broni palnej wykonane są ze
specjalnych stopów, co uniemożliwia przystosowanie ich do
wystrzeliwania jakiejkolwiek amunicji (nasze repliki są pozbawione
jakichkolwiek cech broni w rozumieniu ustawy o broni i amunicji).
Nie jest to broń prawdziwa pozbawiona cech użytkowych w rozumieniu
ustawy o broni i amunicji, gdzie proces pozbawiania cech użytkowych
jest bardzo rygorystycznie regulowany prawem (specjalne zakłady
rusznikarskie itp.). Nasze repliki nie stanowią broni lub jej
przeróbek i jako repliki mogą być kupowane bez zezwoleń. Repliki
broni palnej w naszym sklepie stanowią wyłącznie artykuły
dekoracyjne. Poniżej kilka interesujących danych:
"Broń czarnoprochowa - rodzaj broni palnej w której wystrzelenie
pocisku jest efektem gwałtownego spalania czarnego prochu. Dziś
taką broń w użyciu bojowym prawie zupełnie zastąpiła broń, w której
spalane są różnego rodzaju prochy bezdymne, tzw. nitro.Bronią
czarnoprochową są wszelkiego rodzaju działa i broń ręczna
produkowane do końca XIX wieku (a także ich późniejsze repliki),
gdyż w tym wieku wynaleziono inne materiały miotające poza prochem
czarnym, z reguły znacznie skuteczniejsze i nie wytwarzające dymu
(prochy bezdymne). Broń czarnoprochowa była najczęściej ładowana
odprzodowo, tj. od strony lufy, osobno prochem i pociskiem,
ewentualnie wieloma pociskami, różnymi elementami uszczelniającymi
takimi jak przybitki, flejtuchy. Istnieją też liczne przykłady
broni czarnoprochowej odtylcowej, np. niemiecki model 1842, tzw.
karabin Dreysego. W późnej broni czarnoprochowej często stosowano
amunicję scaloną, bocznego bądź centralnego zapłonu, w papierowych
gilzach lub łuskach.W działach i wczesnej ręcznej broni palnej, np.
rusznicach, samopałach, proch zapalał tlący się lont umieszczony w
otworze w lufie w miejscu, gdzie znajdował się ładunek. Od XV wieku
w broni ręcznej wykorzystywano różne typu mechanizmu odpalającego
ładunek za pociągnięciem spustu - zamki: lontowy, kołowy, skałkowy,
kapiszonowy, iglicowy (używany w broni na amunicję scaloną,
najczęściej w 2. połowie XIX wieku), występujące w licznych
wariacjach. Większość egzemplarzy broni czarnoprochowej odprzodowej
miała lufę gładką, ze względu na trudności techniczne wykonania
gwintu, a także przede wszystkim kłopotliwe ładowanie broni
gwintowanej od przodu, kiedy pocisk trzeba było przepchnąć przez
całą lufą, uważając jednocześnie aby go nie odkształcić. Istniały
jednak egzemplarze gwintowane, przeznaczone szczególnie do
polowania, dla strzelców wyborowych itp. W późniejszej broni
odtylcowej lufę najczęściej gwintowano, w ten sposób znacznie
zwiększając jej celność. W broni ręcznej przeznaczonej do
strzelania śrutem - niektórych strzelbach myśliwskich, garłaczach,
a także w kartaczach, gwintu nigdy nie stosowano. Broń
czarnoprochowa może być przeznaczona do strzelania zarówno kulami,
pociskami niekulistymi (tylko gwintowana), jak i śrutem"1.
"Zamek skałkowy to zamek ręcznej broni palnej odprzodowej,
potocznie nazywanej flintą, od ang. flint - krzemień, w którym
zapalenie prochu na panewce następuje od iskier powstałych przy
uderzeniu skałki (krzemienia) zamocowanej w szczękach kurka o
krzesiwo (płytkę metalową) przymocowane z prawej strony broni. Po
naciśnięciu spustu broni,kurek ze skałką opadał na krzesiwo. Iskry
padały na panewkę z prochem zapalając go. Płomień z panewki poprzez
otwór zapałowy z boku lufy dostawał się do komory powodujac zapłon
ładunku prochowego. Zamek skałkowy wynaleziony został ok. 1570
roku, a rozpowszechnił się na początku XVII w, wypierając wcześniej
stosowane zamki lontowe i kołowe. Zastąpienie pirytu stosowanego w
zamku kołowym krzemieniem pozwoliło na uproszczenie i potanienie
konstrukcji, a przy tym znaczne uproszczenie obsługi broni. Zamek
skałkowy stosowany był powszechnie od XVII do połowy XIX wieku (do
końca broni odprzodowej), zastąpiono go przez zamek kapiszonowy,
następnie przez broń odtylcową.Zamek skałkowy typu francuskiego -
wynaleziony ok 1630 roku. Zmiany tego zamka skałkowego polegały na
tym, że pokrywa panewki i krzesiwo stały się jedną częścią tworząc
najpopularniejszy typ zamka skałkowego na świecie. Prawie wszystkie
muszkiety i karabiny z XVIII-XIX wieku były wyposażone w ten typ
zamka"2.1-Broń czarnoprochowa [online]. Wikipedia : wolna
encyklopedia, 2008-09-6 12:41Z [dostęp: 2008-09-9 17:21Z]. Dostępny
w
Internecie:http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bro%C5%84_czarnoprochowa&oldid=139807392-Zamek
skałkowy [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2007-08-19
07:23Z [dostęp: 2008-09-9 17:15Z]. Dostępny w
Internecie:http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zamek_ska%C5%82kowy&oldid=9113557