Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Autor: Henri Sanson SJ, ur. 1918, teolog, autor pracy doktorskiej na temat św. Jana od Krzyża. Blisko 50 lat życia spedził w Algierii. Opublikował wiele książek z zakresu duchowości, teologii, filozofii, socjologii religii i pedagogiki. Obecnie mieszka w Marsylii.Aby nasza egzystencja była autentyczna, powinna, niezależnie od wieku, w którym jesteśmy, mieć kształt umierania i zmartwychwstania. Starość będzie cudowna, kiedy, poprzez śmierć, będzie zapowiadać zmartwychwstanie. Rzecz w tym, by stopniowo dla wszystkiego umierać, a zmartwychwstawać dla Tego, który jest wszystkim we wszystkich. Szczególnym powołaniem osób w podeszłym wieku jest trwanie w mistycznej komunii z Bogiem...

Ta książka dotyka tabu starości i zadaje niewygodne pytanie - Czy starcy też są ludźmi? Francuska filozofka tym razem bierze w obronę osoby starsze, o których coraz częściej zapominają zachodnie społeczeństwa. Wzywa nie tylko do troski i zmiany systemu opieki społecznej, ale do zmiany sposobu postrzegania starców, do przywrócenia im człowieczeństwa.Autorka z bezwzględną szczerością pokazuje, w jaki sposób traktowane są osoby starsze. Przyznaje, że mają one inne potrzeby, ale także inne, ograniczane przez resztę społeczeństwa prawa. Czy starcy też są ludźmi? Gdy spojrzy się na sposób traktowania ich w naszym społeczeństwie, można w to wątpić. Wynika z niego, że starzy ludzie nie mają ani tych samych potrzeb, ani tych samych praw co reszta. Innymi słowy, odmawia się im minimum, powszechnie uważanego za niezbędne. Są celowo skazani na biedę, ciężkie warunki mieszkaniowe, niedołęstwo, samotność, beznadzieję. Żeby uśpić publiczne sumienie, ideolodzy stworzyli mity, skądinąd wewnętrznie sprzeczne, które skłaniają młodych, by nie widzieli w starcach ludzi sobie podobnych, ale odmieńców. Obowiązuje wyobrażenie czcigodnego Mędrca, który góruje wysoko nad światem doczesnym. Jest on starym szaleńcem i plecie od rzeczy. Nie należy do naszego gatunku, niezależnie od tego, czy stawia się go ponad gatunkiem czy poniżej. Jeszcze łatwiej, niż zamazywać obraz rzeczywistości, jest zupełnie zamknąć na nią oczy. Dlatego starość jest wstydliwą tajemnicą i tematem zakazanym. Kiedy mówiłam komuś, że mam zamiar zająć się tą sprawą, najczęstszą reakcją był okrzyk: „Cóż to za pomysł! Jakie to smutne! To chore!”.Właśnie dlatego napisałam te słowa. Chciałam prawdziwie opisać los tych pariasów i sposób, w jaki sami go przyjmują. Chciałam, by ich wołanie zostało usłyszane i zmusić do uznania ich głosu za głos ludzki. Stanie się wtedy jasne, że ich ciężka dola stanowi klęskę całej współczesnej cywilizacji. Przecież nie da się pogodzić ich losu z humanistycznymi ideami głoszonymi przez klasę rządzącą. Ta ostatnia jest nie tylko odpowiedzialna za „politykę wobec starości”, która graniczy z barbarzyństwem. To ona stworzyła podwaliny dla tak marnego zakończenia żywota. Jest ono nieuniknionym skutkiem wyzysku pracowników, atomizacji społeczeństwa, zubożenia kultury zarezerwowanej dla elity. Ciężki los starców wskazuje na konieczność radykalnej odbudowy naszego kulawego systemu społecznego. To dlatego tak starannie unika się tematu ostatnich lat życia. Tym bardziej właśnie należy przerwać zmowę milczenia. Proszę moich czytelników, by mi w tym pomogli. Simone de Beauvoir...

W części pierwszej taj pracy, której nadałem tytuł: "Ta nasza młodość, co w starość przechodzi", proces starzenia się i jego efekt, jakim jest starość, ukazane zostały z różnych punktów widzenia: poetyckiego i filozoficznego, biologicznego i medycznego, psychicznego, społecznego i psychosocjalnego. Z kolei druga część tej publikacji zbiorowej to teksty dotyczące gerontologii edukacyjnej, która może również obejmować edukację gerontologiczną seniorów, działalność oświatowo-informacyjną na temat starzenia się, prowadzoną dla społeczeństwa, oraz szkolenie osób, które pracują z ludźmi starszymi. Punktem wyjścia uczyniłem tutaj słowa nestora poezji polskiej Czesława Miłosza: "Dopóki człowiek się uczy, żyje"....

Starość czeka wszystkich, niezależnie od tego, czy zastanawiają się nad nią czy nie. Starość, tak jak życie, bywa różna, bo kowalem swego losu każdy bywa sam. Upływający czas kradnie młodość, przyjaciół… Kiedy umieramy, zostaje po nas jedynie miłość, którą daliśmy innym.Zachęcam do przeczytania tej książki. Mam nadzieję, że ludzie starsi odkryją dobre strony starości, a młodym posłuży za przykład, jak żyć, aby cieszyć się radością życia niezależnie od wieku.Książkę tę pomogło mi napisać samo życie. Większość opisanych historii jest prawdziwa, zmieniłam tylko imiona bohaterów. Pragnę zatem podziękować wszystkim, którzy opowiedzieli mi bądź sami opisali zdarzenia ze swego życia i wyrazili zgodę na ujęcie ich w książce. Szczególne podziękowania składam mojej szkolnej koleżance Helenie oraz mężowi, Marianowi, z którym przeżyłam czterdzieści wspaniałych lat. Nie wiem, ile jeszcze nam ich zostało, dlatego od pewnego czasu dziękuję za każdy darowany nam dzień.Autorka...

Ludzkość pokrywa się zmarszczkami, ma siwe włosy. Starość staje się zjawiskiem masowym.Autor książki, obcujący ze światem starszych ludzi już od 15 lat, analizuje jego problemy z pasją, unikając zarówno pułapki idyllicznego przedstawiania starości, jak i przeciwnej, całkowicie negatywnej wizji tego okresu życia, który często postrzegamy przez pryzmat upadku, schyłku, zgrzybiałości, zdziecinnienia. Autor paradoksalnie twierdzi, że przyszłość jest w rękach starych ludzi. Oni stanowią nadzieję świata....

Seria "Biblioteka Gerontologii Społecznej" to cenna inicjatywa wydawnicza. Tomy II i III zostały przygotowane i opracowane do druku przez profesor Zofię Szarotę, wytrwałą i uznaną badaczkę starzenia się i starości. Wydłużanie się ludzkiego życia i rosnący dobrobyt społeczeństwa sprawiają, że zagadnienie sensownego zagospodarowanie ostatniej dekady lub dwóch dekad życia mężczyzn i kobiet nabiera coraz większego znaczenia.Tom III zawiera artykuły przedstawiające formy wsparcia udzielanego ludziom starszym i sędziwym przez placówki pomocy społecznej. Wartość opracowań autorów, pochodzących z różnych ośrodków, leży w dobrym rozeznaniu lokalnego środowiska oraz w uwrażliwieniu na nowe trendy w pomaganiu ludziom we wczesnym i późniejszym wieku emerytalnym.Seria "Biblioteka Gerontologii Społecznej" to bardzo dobre uzupełnienie dotychczasowych opracowań oraz źródło informacji dla studentów oraz osób zainteresowanych problematyką konsekwencji zmian demograficznych zachodzących w naszym społeczeństwie. Mam nadzieję, że wiedza geronto-logiczna w nich zawarta pozwoli na lepsze przygotowanie pracowników służb społecznych i uwrażliwienie młodszych pokoleń na potrzeby i wartości starszej generacji.prof. dr hab. Lucjan Miś...