Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Życie jest piękne w każdym wieku, rzecz w tym, by jego urodę umieć i chcieć dostrzec. Dlatego nie odwołujmy się uparcie do tykającego zegara biologicznego. To nie powód, by stroić smętne miny, nakładać maskę cierpiętnika. Być może dla świata jesteś już starcem, ale dla niektórych ludzi wciąż jesteś całym światem. Choćby z tego powodu warto zachować witalność oraz piękny umysł. Dopiero na starość dostrzega się unikalność piękna oraz to, jakim cudem jest rozkwitanie kwiatów pośród fabryk i armat, istnienie wierszy obok gazet i papierów wartościowych. Życie jest zbyt krótkie, by starzeć się brzydko. Zamiast tracić siły na frustrujące narzekania, skupmy się na działaniu, na radosnych odczuciach. Zamiast katowania bolesnymi rozliczeniami i pretensjami, patrzmy na świat pogodnymi oczami, ciesząc się, że jeszcze jesteśmy jego częścią. Niech ta książka będzie początkiem rozmowy z samym z sobą o wspomagających aniołach i dręczących demonach.

Książka powstała na życzenie czytelników mojej poprzedniej publikacji Starość. Skarb do odkrycia. Temat starości jest mało obecny we współczesnej literaturze, stąd duże zainteresowanie przywołaną książką i prośba o napisanie drugiej części. Każdy człowiek ma swoją historię i swoje problemy. I tak jak było w pierwszej części: wiele opisanych historii jest prawdziwych, bo opowiedzieli mi je czytelnicy na spotkaniach autorskich lub spisali i przysłali z nadzieją na opublikowanie, za co im serdecznie dziękuję. Mam nadzieję, że Starość niejedno ma imię zostanie przyjęta równie ciepło i niejednemu czytelnikowi pomoże godnie i mądrze przeżyć starość oraz przygotować się na odejście do wieczności. Tematowi odejścia poświęciłam sporo miejsca w niniejszej publikacji, ponieważ jest mi bardzo bliski, gdyż sama musiałam uporać się ze stratą męża i żałobą. W wielu fragmentach książki opisałam moje osobiste przeżycia, rozmyślania i przedstawiłam próbę zmierzenia się z problemem utraty najbliższej osoby i wdowieństwem. Nie ja jedna straciłam męża i zostałam wdową. Problem ten dotyka wiele osób. Nie wszyscy dobrze sobie z nim radzą. Żywię nadzieję, że niniejsza książka im w tym pomoże.

Starość czeka wszystkich, niezależnie od tego, czy zastanawiają się nad nią czy nie. Starość, tak jak życie, bywa różna, bo kowalem swego losu każdy bywa sam. Upływający czas kradnie młodość, przyjaciół Kiedy umieramy, zostaje po nas jedynie miłość, którą daliśmy innym. Zachęcam do przeczytania tej książki. Mam nadzieję, że ludzie starsi odkryją dobre strony starości, a młodym posłuży za przykład, jak żyć, aby cieszyć się radością życia niezależnie od wieku. Książkę tę pomogło mi napisać samo życie. Większość opisanych historii jest prawdziwa, zmieniłam tylko imiona bohaterów. Pragnę zatem podziękować wszystkim, którzy opowiedzieli mi bądź sami opisali zdarzenia ze swego życia i wyrazili zgodę na ujęcie ich w książce. Szczególne podziękowania składam mojej szkolnej koleżance Helenie oraz mężowi, Marianowi, z którym przeżyłam czterdzieści wspaniałych lat. Nie wiem, ile jeszcze nam ich zostało, dlatego od pewnego czasu dziękuję za każdy darowany nam dzień.

Wprawdzie czas nie jest niczyim wrogiem, niemniej jednak przekraczając smugę cienia i osiągając wiek późno dojrzały, postrzegamy aż nazbyt wyraźnie odwrócenie perspektywy czasowej z czasu przeżytego w czas, jaki nam jeszcze pozostał, i wówczas ze zdziwieniem dostrzegamy, jak w tytule sztuki o starości Pameli Catherine Delaney (2009), że Lepiej już było, i zaczyna do nas docierać prozaiczny fakt: jutro zapowiada śmierć, a pojutrze życie w innej czasoprzestrzeni, w nieznanym czasie i wymiarze. Inaczej mówiąc, przeszłość wprowadza nas w teraźniejszość, a ta z kolei w przyszłość, i dalej poza przestrzeń czasu w wieczność (Słowo od Autora, fragment)

To interesujący i wartościowy materiał do studiowania kwestii związanych z optymalizacją procesu pomyślnego starzenia się. Praca dobrze wpisuje się w aktualną, ważną dyskusję nad poszukiwaniem optymalnego modelu przygotowania społeczeństwa do samodzielnej, zdrowej, aktywnej późnej dorosłości, do nowych sposobów podnoszenia jakości coraz dłuższego życia. Publikowany zbiór przedmiotowych analiz to praca potrzebna i oczekiwana na rynku wydawniczym, w środowisku akademickim wśród studentów i dydaktyków oraz w środowisku teoretyków i praktyków przedstawicieli nauki i szeroko rozumianych służb społecznych. To swoiste ukoronowanie wieloletnich poszukiwań naukowych Autorki i jej konsekwentnie realizowanych zainteresowań, dokumentowanych licznymi publikacjami. Wartość monografii będzie narastać równolegle do upływu czasu i kolejnych zmian związanych z przyjmowanymi strategiami zapobiegania ageizmowi, marginalizacji, promocji aktywizacji, całożyciowej edukacji i samodzielności we wszystkich fazach życia.