[centrum badań nad zagładą Żydów]
Kategoria: Historia. Archeologia >Historia krajów, narodów i miejscWysyłka: do 3 dni
Książka Franza Neumanna jest klasycznym studium ustroju Trzeciej
Rzeszy. To pierwsza, a zarazem klasyczna analiza ustroju
politycznego, gospodarczego i społecznego III Rzeszy. Jej fenomen
polega na tym,...
Pełen opis produktu 'Behemot Narodowy socjalizm - ustrój i funkcjonowanie 1933˗1944' »
Książka Franza Neumanna jest klasycznym studium ustroju Trzeciej
Rzeszy. To pierwsza, a zarazem klasyczna analiza ustroju
politycznego, gospodarczego i społecznego III Rzeszy. Jej fenomen
polega na tym, że książka powstała poza Niemcami, a autor korzystał
tylko z dostępnych dokumentów i obejmuje ona okres do 1944 roku.
Jej najnowsze wydanie pochodzi z wiosny 1944 roku. Zatem autor w
chwili publikacji swojej pracy nie znał wyniku wojny.Trzecia
Rzesza, tytułowy Behemot to pole rozgrywki pomiędzy czterema
ośrodkami władzy (partia nazistowska, administracja państwowa, siły
zbrojne, wielki biznes).Autor książki był prawnikiem i
politologiem, a w Republice Weimarskiej zajmował się prawem pracy.
Behemot to znakomite opracowanie prawodawstwa, zagadnień
konstytucyjnych i praktyki prawnej nazistowskich Niemiec,
zawierające także krytyczne omówienia i analizy aktualnych do
dzisiaj koncepcji teoretyczno-prawnych (Hans Kelsen, Carl Schmitt).
Można by powiedzieć, że współcześni historycy „myślą Neumannem”.Ze
wstępu Petera Hayesa:Bezpośrednio po wojnie, gdy Neumann był
członkiem zespołu prokuratorskiego przygotowującego procesy
głównych zbrodniarzy wojennych w Norymberdze, Behemot wywarł wpływ
zarówno na koncepcję amerykańskiej części aktu oskarżenia, jak i na
sposób uporządkowania dokumentów procesowych. „Spisek” w celu
popełnienia zbrodni przeciw pokojowi i przeciw ludzkości.(…)W 1948
r. Franz Neumann rozpoczął pracę na Uniwersytecie Columbia w Nowym
Jorku, gdzie spotkał młodego studenta Raula Hilberga, na którym
ogromne wrażenie zrobił fakt, iż Behemot skupiał się na machinie
władzy nazistowskiej i sposobach, w jakie istniejące wcześniej
struktury oddały swoje zdolności i doświadczenie służbie zbrodni.
Po ukończeniu pracy magisterskiej, której promotorem był Neumann,
opisującej rolę administracji niemieckiej w eksterminacji Żydów
europejskich, Hilberg poprosił go, by został też promotorem jego
rozprawy doktorskiej, która miała być jeszcze obszerniejszym
studium, obejmującym partię nazistowską, biznes oraz siły zbrojne.
Profesor Neumann wyraził zgodę, przestrzegając, że podjęcie tego
tematu oznacza zawodowe samobójstwo, nie ma bowiem zbyt wielu
zainteresowanych tą kwestią. Neumann zginął w wypadku samochodowym
w 1954 r., rok przed zakończeniem przez Hilberga pracy nad
doktoratem, nigdy więc nie dowiedział się, że Behemot stał się
inspiracją monografii opublikowanej pod tytułem Zagłada Żydów
europejskich — monumentalnego dzieła, wydanego pierwotnie w 1961
r., które ostatecznie przyjęto jako podstawowy tekst w
historiografii Zagłady. Neumann nie dożył również innych dzieł o
trwałej wartości inspirowanych Behemotem:Timothy Mason wykazał
„prymat polityki” w nazizmie (formuła, na którą Neumann zwrócił
uwagę jako pierwszy),William Sheridan Allen użył Neumannowskiej
definicji pojęcia atomizacji, by wyjaśnić nazyfikację społeczeństwa
niemieckiego,Martin Broszat opisał brak spójności w ideologii
nazistowskiej,Hans Mommsen rozwinął funkcjonalistyczne wyjaśnienie
polityki nazistowskiej,Peter Huttenberger akcentował
„polikratyczny” charakter rządów nazistowskich itd.(…)...
