[ośrodek myśli politycznej]
Kategoria: Historia. Archeologia >Historia krajów, narodów i miejscWysyłka: od ręki
), O przesileniach giełdowych (1874), Podatek skarbowy (1875),
Taryfa kolejowa (1875), System nauki skarbowej (1876), System
ekonomii społecznej (2 tomy1880-82, 1893-94), O istocie, rozwoju i
obecnym stanie...
Pełen opis produktu 'O socjalizmie, stańczykach i polityce narodowej' »
Wybór pism czołowego konserwatywnego polityka i ekonomisty doby
zaborów, wykładowcy Uniwersytetu Lwowskiego, prezydenta
Austriackich Kolei Państwowych, ministra skarbu Austrii i II RP. W
tomie zostały zawarte jego krytyczne analizy polityki krakowskich
Stańczyków i ideologii socjalistycznej, a także teksty o pracy
kobiet i ekonomii społecznej.Wybór, wstęp i opracowanie: dr Dariusz
GrzybekWspółwydawca: Wydział Studiów Międzynarodowych i
Politycznych UJ224 strony, twarda oprawaLeon Biliński (1846-1923) -
Leon Biliński urodził się 15 czerwca 1846 r. w Zaleszczykach jako
syn Wiktora i Malwiny Brunickiej. W latach 1863-67 studiował prawo
na Uniwersytecie Lwowskim, uzyskując tytuł doktora tej uczelni. W
roku następnym rozpoczął wieloletnią pracę na uniwersytecie i w
organach administracji państwowej. Przez cztery lata był członkiem
Namiestnictwa i Rady Szkolnej we Lwowie, a do 1892 r. prowadził
wykłady z ekonomii społecznej. W 1871 r. mianowany został
profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu we Lwowie i objął funkcję
kierownika Katedry Ekonomii Społecznej. W 1877 r. otrzymał tytuł
profesora zwyczajnego i rok później powierzono mu stanowisko
rektora lwowskiej uczelni. Trzykrotnie sprawował też funkcję
dziekana Wydziału Prawa (1876-77, 1882-83, 1886-87). Działalność
naukową poświęcił w głównej mierze finansom, kwestiom polityki
ekonomicznej państwa i polityki społecznej. Jego prace badawcze
pozwoliły uporządkować administrację polską w sferze gospodarczej
oraz ochronę kredytu państwowego. Biliński wprowadził też system
waluty pozłacalnej w miejsce obrotów zagranicznych złotem w
systemie walutowym Austro-Węgier, będącej prototypem powojennej
waluty dewizowej. W 1876 r. został członkiem Akademii Umiejętności.
Działalność polityczną kontynuował od początku lat 80. znajdując
wpierw posadę w Radzie Miasta. W latach 1883-1915 sprawował mandat
poselski w sejmie wiedeńskim, pełniąc funkcję wiceprezesa
(1897-1900) i prezesa (1911-1912, 1915-1918) Koła Polskiego. W 1894
r. został mianowany na stanowisko ministra kolei w rządzie
austriackim, a następnie w latach 1895-97 ministra skarbu. Pieczę
nad finansami państwowymi sprawował tez w rządzie węgierskim
(1905-07), a potem znów w rządzie Austro-Węgier (1912-15). W latach
1900-09 był generalnym gubernatorem Banku Austro-Węgierskiego.
Znany był ze swego ogromnego przywiązania do osoby cesarza
Franciszka Józefa I. W polityce reprezentował umiarkowany
konserwatyzm, występując zdecydowanie przeciw ruchowi
socjalistycznemu i zwalczając wszelkie prądy ekonomii
socjalistycznej w nauce. Opowiadał się za repolonizacją
Uniwersytetu Lwowskiego. W latach 1916-1920 stał na czele
Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1919 r. premier J. Paderewski
powierzył mu stanowisko ministra skarbu w rządzie polskim. W
ostatnich latach życia zabiegał intensywnie o nawiązanie
gospodarczych stosunków z Austrią. W 1923 r. został odznaczony
Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta. Zmarł 6
czerwca we Wiedniu tego samego roku. Ogłosił szereg prac naukowych:
Studya nad podatkiem dochodowym (1870), Wzajemne czy akcyjne
towarzystwa ubezpieczeń (1870), Procent a czynsz (1872), Wykład
ekonomii społecznej (1873-1874, dwa tomy), Ekonomija społeczna -
jej rozwój (1874), O pracy kobiet ze stanowiska ekonomicznego
(1874), O przesileniach giełdowych (1874), Podatek skarbowy (1875),
Taryfa kolejowa (1875), System nauki skarbowej (1876), System
ekonomii społecznej (2 tomy1880-82, 1893-94), O istocie, rozwoju i
obecnym stanie socjalizmu (1883)....