[WŁOCHY]
Kategoria: Kategorie > Repliki broni palnej > Repliki pistoletów skałkowych
ZOBACZ TEN MODEL NA FILMIE (W175) Materiał: stop cynku i
aluminium oraz drewno postarzane Producent: Włochy długość 39 cm
waga: 0,7 kg To nie jest blaszana zabawka tylko realistyczna
replika, której...
Pełen opis produktu 'DAWNY WŁOSKI PISTOLET SKAŁKA (W175)' »
ZOBACZ TEN MODEL NA FILMIE
(W175)Materiał:
stop cynku i aluminium oraz drewno postarzaneProducent:
Włochydługość 39 cm
waga: 0,7 kgTo nie jest blaszana zabawka tylko realistyczna
replika, której wagę poczujesz w rękach (waga i wymiary wzorowane
na oryginale). CENA NIE ZAWIERA STOJAKA EKSPOZYCYJNEGO. STOJAK
DO KUPIENIA OSOBNO. Nasze repliki broni palnej wykonane są ze
specjalnych stopów, co uniemożliwia przystosowanie ich do
wystrzeliwania jakiejkolwiek amunicji (nasze repliki są pozbawione
jakichkolwiek cech broni w rozumieniu ustawy o broni i amunicji).
Nie jest to broń prawdziwa pozbawiona cech użytkowych w rozumieniu
ustawy o broni i amunicji, gdzie proces pozbawiania cech użytkowych
jest bardzo rygorystycznie regulowany prawem (specjalne zakłady
rusznikarskie itp.). Nasze repliki nie stanowią broni lub jej
przeróbek i jako repliki mogą być kupowane bez zezwoleń. Repliki
broni palnej w naszym sklepie stanowią wyłącznie artykuły
dekoracyjne.
Poniżej kilka interesujących danych:"Broń czarnoprochowa - rodzaj
broni palnej w której wystrzelenie pocisku jest efektem gwałtownego
spalania czarnego prochu. Dziś taką broń w użyciu bojowym prawie
zupełnie zastąpiła broń, w której spalane są różnego rodzaju prochy
bezdymne, tzw. nitro.Bronią czarnoprochową są wszelkiego rodzaju
działa i broń ręczna produkowane do końca XIX wieku (a także ich
późniejsze repliki), gdyż w tym wieku wynaleziono inne materiały
miotające poza prochem czarnym, z reguły znacznie skuteczniejsze i
nie wytwarzające dymu (prochy bezdymne). Broń czarnoprochowa była
najczęściej ładowana odprzodowo, tj. od strony lufy, osobno prochem
i pociskiem, ewentualnie wieloma pociskami, różnymi elementami
uszczelniającymi takimi jak przybitki, flejtuchy. Istnieją też
liczne przykłady broni czarnoprochowej odtylcowej, np. niemiecki
model 1842, tzw. karabin Dreysego. W późnej broni czarnoprochowej
często stosowano amunicję scaloną, bocznego bądź centralnego
zapłonu, w papierowych gilzach lub łuskach.W działach i wczesnej
ręcznej broni palnej, np. rusznicach, samopałach, proch zapalał
tlący się lont umieszczony w otworze w lufie w miejscu, gdzie
znajdował się ładunek. Od XV wieku w broni ręcznej wykorzystywano
różne typu mechanizmu odpalającego ładunek za pociągnięciem spustu
- zamki: lontowy, kołowy, skałkowy, kapiszonowy, iglicowy (używany
w broni na amunicję scaloną, najczęściej w 2. połowie XIX wieku),
występujące w licznych wariacjach. Większość egzemplarzy broni
czarnoprochowej odprzodowej miała lufę gładką, ze względu na
trudności techniczne wykonania gwintu, a także przede wszystkim
kłopotliwe ładowanie broni gwintowanej od przodu, kiedy pocisk
trzeba było przepchnąć przez całą lufą, uważając jednocześnie aby
go nie odkształcić. Istniały jednak egzemplarze gwintowane,
przeznaczone szczególnie do polowania, dla strzelców wyborowych
itp. W późniejszej broni odtylcowej lufę najczęściej gwintowano, w
ten sposób znacznie zwiększając jej celność. W broni ręcznej
przeznaczonej do strzelania śrutem - niektórych strzelbach
myśliwskich, garłaczach, a także w kartaczach, gwintu nigdy nie
stosowano. Broń czarnoprochowa może być przeznaczona do strzelania
zarówno kulami, pociskami niekulistymi (tylko gwintowana), jak i
śrutem"1.
"Zamek skałkowy to zamek ręcznej broni palnej odprzodowej,
potocznie nazywanej flintą, od ang. flint - krzemień, w którym
zapalenie prochu na panewce następuje od iskier powstałych przy
uderzeniu skałki (krzemienia) zamocowanej w szczękach kurka o
krzesiwo (płytkę metalową) przymocowane z prawej strony broni. Po
naciśnięciu spustu broni,kurek ze skałką opadał na krzesiwo. Iskry
padały na panewkę z prochem zapalając go. Płomień z panewki poprzez
otwór zapałowy z boku lufy dostawał się do komory powodujac zapłon
ładunku prochowego. Zamek skałkowy wynaleziony został ok. 1570
roku, a rozpowszechnił się na początku XVII w, wypierając wcześniej
stosowane zamki lontowe i kołowe. Zastąpienie pirytu stosowanego w
zamku kołowym krzemieniem pozwoliło na uproszczenie i potanienie
konstrukcji, a przy tym znaczne uproszczenie obsługi broni. Zamek
skałkowy stosowany był powszechnie od XVII do połowy XIX wieku (do
końca broni odprzodowej), zastąpiono go przez zamek kapiszonowy,
następnie przez broń odtylcową.Zamek skałkowy typu francuskiego -
wynaleziony ok 1630 roku. Zmiany tego zamka skałkowego polegały na
tym, że pokrywa panewki i krzesiwo stały się jedną częścią tworząc
najpopularniejszy typ zamka skałkowego na świecie. Prawie wszystkie
muszkiety i karabiny z XVIII-XIX wieku były wyposażone w ten typ
zamka"2.1-Broń czarnoprochowa [online]. Wikipedia : wolna
encyklopedia, 2008-09-6 12:41Z [dostęp: 2008-09-9 17:21Z]. Dostępny
w Internecie:
http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bro%C5%84_czarnoprochowa&oldid=139807392-Zamek
skałkowy [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2007-08-19
07:23Z [dostęp: 2008-09-9 17:15Z]. Dostępny w Internecie:
http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zamek_ska%C5%82kowy&oldid=9113557