[WYDAWNICTWO NAUKOWE UNIWERSYTETU MIKOĹAJA KOPERNIKA]
Kategoria: Nauka / Literaturoznawstwo
KsiÄ
Ĺźka stanowi prĂłbÄ monograficznego ujÄcia problemu recepcji
siedemnastowiecznego malarstwa
holenderskiego w polskiej literaturze powojennej. O skali
powziÄtego przez...
Pełen opis produktu 'Siedemnastowieczne malarstwo holenderskie' »
KsiÄ
Ĺźka stanowi prĂłbÄ monograficznego ujÄcia problemu recepcji
siedemnastowiecznego malarstwa holenderskiego w polskiej
literaturze powojennej. O skali powziÄtego przez autorkÄ zadania
Ĺwiadczy to, Ĺźe przedmiotem jej badaĹ sÄ
nie tylko
siedemnastowieczne obrazy holenderskie i, odnoszÄ
ce siÄ do nich,
polskie utwory literackie, ale rĂłwnieĹź teksty
dziewiÄtnastowiecznych pisarzy i krytykĂłw (najczÄĹciej
francuskich), ktĂłre uksztaĹtowaĹy tak zwany mit Holandii
zĹotego wieku. Autorka zaznajamia czytelnika z historycznie
uwarunkowanymi, zmieniajÄ
cymi siÄ modelami percepcji
siedemnastowiecznego malarstwa holenderskiego. Oryginalnym
osiÄ
gniÄciem jest wypracowany przez badaczkÄ klucz genologiczny,
bÄdÄ
cy konsekwencjÄ
historycznoliterackiej tezy na temat
zapoĹredniczenia polskiej dziewiÄtnastowiecznej recepcji
malarstwa holenderskiego zĹotego wieku z zachodnioeuropejskiej
dziewiÄtnastowiecznej literaturze i krytyce artystycznej. Okazuje
siÄ, Ĺźe pisarze, tacy jak Czapski, Herling-GrudziĹski, MiĹosz,
Herbert, Zagajewski, Wencel â by wymieniÄ tylko niektĂłrych
bohaterĂłw ksiÄ
Ĺźki â podobnie jak niegdyĹ Fromentin, ThorĂŠ,
Balzac, postrzegajÄ
pejzaĹźe, sceny rodzajowe, martwe natury i
portrety (w tym takĹźe portrety zbiorowe i autoportrety) jako
gatunki âtypowo holenderskieâ; poddajÄ
rewizji pojÄcia, takie
jak realizm i rodzajowoĹÄ, o Varmeerowskim Widoku Delft nie
potrafiÄ
mĂłwiÄ bez odniesienia do Proustowskiego petit pan de
mur jaune, martwe natury âczytajÄ
â poprzez Chardina i
CĂŠzanneâa czy wskrzeszajÄ
mit Rembrandta-autoportrecisty,
dokonujÄ
cego analizy wĹasnego âjaâ.
Na uwagÄ zasĹuguje rĂłwnieĹź rozbudowana, szczegĂłĹowa analiza
nie ukoĹczonego zbioru esejĂłw Herberta o maĹych mistrzach
holenderskich â Willemie Duysterze, Pieterze de Hoochu, Hendricku
Avercampie, Herculesie Segersie i Pieterze Saenredamie. Autorka
tropi niezlokalizowane przez Herberta cytaty, odkrywa ĹşrĂłdĹa
jego nawiÄ
zaĹ, docierajÄ
c do opracowaĹ i katalogĂłw, z ktĂłrych
pisarz korzystaĹ, przygotowujÄ
c tom Mali mistrzowie. Jednak
opracowane badania majÄ
nie tylko dokumentalistyczny charakter,
autorka stawia bowiem tezÄ na temat Herbertowego projektu maĹej ,
âskrajnie subiektywnejâ historii sztuki, a takĹźe przybliĹźa
czytelnikowi mniej znanych w Polsce malarzy, ktĂłrych artystyczna
ranga domaga siÄ â co Herbert wielokrotnie podkreĹlaĹ â
docenienia.