Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

W pracy przedstawiono stan współczesnej wiedzy z zakresu społecznego poznania u osób chorych na schizofrenię, w oparciu o wyniki badań neuropsychologicznych, eksperymentalnych i najnowsze techniki neuroobrazowania, w szczególności funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. Autorka podjęła próbę usystematyzowania metod służących badaniom społecznego poznania. Przekazując biologiczne spojrzenie na naturę społecznego poznania w szeroko prezentowanym materiale empirycznym, z wyszczególnieniem czynnościowej neuroanatomii “mózgu emocyjnego” w schizofrenii, autorka szczególną uwagę zwróciła na aspekty metodologiczne badań, prezentując standaryzowane metody badawcze i procedury towarzyszące zastosowaniu funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. Inspiracją naukową autorki pracy była ocena zaburzeń procesów społecznego poznania u pacjentów schizofrenicznych, leczonych klasycznymi i atypowymi neuroleptykami oraz ocena wpływu stanu klinicznego pacjentów oraz przebiegu procesu schizofrenicznego na nasilenie deficytów społecznego poznania....

Schizofrenia: proces wielowymiarowy, jest monografią badawczą, powstałą w Pracowni Psychiatrii Środowiskowej Katedry Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, poświęconą wynikom prospektywnych badań katamnestycznych nad przebiegiem psychoz schizofrenicznych. Temat dotyczy jednego z najważniejszych zagadnień psychiatrii klinicznej (jak przybiega psychoza schizofreniczna i czy można ten przebieg sensownie przewidywać?), podejmowanego wielokrotnie od 100 lat, choć, jak dotąd – z powodu rozlicznych zasadzek metodologicznych i koncepcyjnych – bez stanowczych konkluzji. Badanie krakowskie – dwudziestoletnia katamneza grupy chorych o dobrze zdefiniowanych i zoperacjonalizowanych właściwościach, poddanych oddziaływaniu innowacyjnego programu terapii środowiskowej (badanie typu in situ, real-time) stanowi w piśmiennictwie światowym niemal unikalną koncepcyjnie i metodycznie próbę uzyskania odpowiedzi na to nurtujące uczonych pytanie.Przeprowadzona przez Autora krytyczna prezentacja dorobku psychiatrii na polu badań nad przebiegiem schizofrenii może być interesująca zarówno dla znawców tematu, jak i dla adeptów wkraczających dopiero w ten obszar zagadnień. Następnie Autor opisuje program badań – cele, założenia, dobór badanych, wykorzystane narzędzia oraz kontekst kliniczno-terapeutyczny, który obejmuje unikalny (krakowski), znany i ceniony nie tylko w Polsce, ale i na świecie program środowiskowego leczenia schizofrenii, a następnie charakterystykę badanej grupy 80 chorych leczonych i obserwowanych w tym programie przez 20 lat i poddawanych wielokrotnej ocenie katamnestycznej.Wyniki badań pozwalają na dobrze udokumentowaną konkluzję, iż przebieg psychoz schizofrenicznych jest otwartym, wielowymiarowym procesem, który wprawdzie ma swoje tendencje i właściwości, ale pozostawia olbrzymie pole do działań terapeutycznych i wspierających, które mogą go modyfikować. Pozwala to kwestionować jeden z zastanych kanonów wskazujących na nieuchronność niekorzystnego przebiegu. Monografia dr. Cechnickiego stanowi znaczący krok w kierunku uzyskania sensownych klinicznie i naukowo odpowiedzi na to pytanie (prof. Jacek Wciórka)...

Może czujesz pokusę, by odpuścić, zatopić się w żalu, albo może twoi bliscy chorujący na schizofrenię skłaniają się ku temu? Jeśli tak właśnie jest, przeczytaj, proszę, tę książeczkę. Jacek Bednarzak dzieli się w niej trudnym doświadczeniem chorowania, swoją bardzo osobistą historią. Opowiada o kryzysie, jaki spowodowała choroba, i o odnajdywaniu drogi z powrotem do świata, do siebie, do poczucia sensu i celu. Pisze o wsparciu, jakim mogą być inni, o możliwościach systemowej opieki zdrowotnej, o leczeniu, zdrowieniu – o tym, że warto podjąć wysiłek. Jest drogowskazem w chorowaniu, za którym warto podążyć. Powracanie do zdrowia nie jest łatwe, jest procesem, który trwa i który ma wiele etapów. Prof. Marta Anczewska pisze we wstępie do książki, że najważniejsze w zdrowieniu jest dbanie o to, by nie tracić nadziei, by stawiać przed sobą realistyczne cele, odkrywać własne możliwości i nabywać nowe umiejętności. Chorowanie i zdrowienie można uczynić drogą przez życie i wraz z nimi pisać swoją własną historię. Nie warto się poddawać! Autorzy: Jacek Bednarzak Format: 13.5x19.0cm Objętość: 80 Oprawa: Miękka Rok wydania: 2023 Wydawca: Instytut Psychiatrii i Neurologii

Schizofrenia: proces wielowymiarowy, jest monografią badawczą, powstałą w Pracowni Psychiatrii Środowiskowej Katedry Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, poświęconą wynikom prospektywnych badań katamnestycznych nad przebiegiem psychoz schizofrenicznych. Temat dotyczy jednego z najważniejszych zagadnień psychiatrii klinicznej (jak przybiega psychoza schizofreniczna i czy można ten przebieg sensownie przewidywać?), podejmowanego wielokrotnie od 100 lat, choć, jak dotąd ? z powodu rozlicznych zasadzek metodologicznych i koncepcyjnych ? bez stanowczych konkluzji. Badanie krakowskie ? dwudziestoletnia katamneza grupy chorych o dobrze zdefiniowanych i zoperacjonalizowanych właściwościach, poddanych oddziaływaniu innowacyjnego programu terapii środowiskowej (badanie typu in situ, real-time) stanowi w piśmiennictwie światowym niemal unikalną koncepcyjnie i metodycznie próbę uzyskania odpowiedzi na to nurtujące uczonych pytanie.Przeprowadzona przez Autora krytyczna prezentacja dorobku psychiatrii na polu badań nad przebiegiem schizofrenii może być interesująca zarówno dla znawców tematu, jak i dla adeptów wkraczających dopiero w ten obszar zagadnień. Następnie Autor opisuje program badań ? cele, założenia, dobór badanych, wykorzystane narzędzia oraz kontekst kliniczno-terapeutyczny, który obejmuje unikalny (krakowski), znany i ceniony nie tylko w Polsce, ale i na świecie program środowiskowego leczenia schizofrenii, a następnie charakterystykę badanej grupy 80 chorych leczonych i obserwowanych w tym programie przez 20 lat i poddawanych wielokrotnej ocenie katamnestycznej.Wyniki badań pozwalają na dobrze udokumentowaną konkluzję, iż przebieg psychoz schizofrenicznych jest otwartym, wielowymiarowym procesem, który wprawdzie ma swoje tendencje i właściwości, ale pozostawia olbrzymie pole do działań terapeutycznych i wspierających, które mogą go modyfikować. Pozwala to kwestionować jeden z zastanych kanonów wskazujących na nieuchronność niekorzystnego przebiegu. Monografia dr. Cechnickiego stanowi znaczący krok w kierunku uzyskania sensownych klinicznie i naukowo odpowiedzi na to pytanie (prof. Jacek Wciórka)

W pracy przedstawiono stan współczesnej wiedzy z zakresu społecznego poznania u osób chorych na schizofrenię, w oparciu o wyniki badań neuropsychologicznych, eksperymentalnych i najnowsze techniki neuroobrazowania, w szczególności funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. Autorka podjęła próbę usystematyzowania metod służących badaniom społecznego poznania. Przekazując biologiczne spojrzenie na naturę społecznego poznania w szeroko prezentowanym materiale empirycznym, z wyszczególnieniem czynnościowej neuroanatomii ?mózgu emocyjnego? w schizofrenii, autorka szczególną uwagę zwróciła na aspekty metodologiczne badań, prezentując standaryzowane metody badawcze i procedury towarzyszące zastosowaniu funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. Inspiracją naukową autorki pracy była ocena zaburzeń procesów społecznego poznania u pacjentów schizofrenicznych, leczonych klasycznymi i atypowymi neuroleptykami oraz ocena wpływu stanu klinicznego pacjentów oraz przebiegu procesu schizofrenicznego na nasilenie deficytów społecznego poznania.

Książka ta poświęcona jest ludziom wiele lat chorujących na schizofrenię, którzy znaczną część swego życia spędzili w szpitalach psychiatrycznych i których wypowiedzi (wypowiedzi schizofatyczne) są niezrozumiałe i nie rozumiane przez otoczenie. Niniejsza praca jest próbą zrozumienia tego, co wydaje się niemożliwe do zrozumienia ? języka schizofrenii. Lekarze psychiatrzy nie mają możliwości opisywania i analizowania tego, co słyszą od swoich pacjentów, są jednak w posiadaniu olbrzymiego materiału językowego, często przez nich niezrozumianego. Książka ma na celu przybliżenie psychiatrom tego, co niepoprawnie i nazbyt ogólnie określane jest jako ?formalne zaburzenia myślenia? czy ?rozkojarzenie?. Terminy te są często nadużywane oraz błędnie używane. Niniejsze opracowanie pomoże właściwie określić poszczególne fenomeny językowe występujące w wypowiedziach chorych na schizofrenię, zrozumieć ich istotę oraz określić przyczyny ich powstawania.

Niniejsza praca jest próbą zrozumienia tego, co wydaje się niemożliwe do zrozumienia - języka schizofrenii. Psychiatrzy nie mają możliwości opisywania i analizowania tego, co słyszą od swoich pacjentów, są jednak w posiadaniu olbrzymiego materiału językowego, często przez nich niezrozumianego. Praca ta ma na celu przybliżenie psychiatrom tego, co niepoprawnie i nazbyt ogólnie określane jest jako ''formalne zaburzenia myślenia czy rozkojarzenie". Terminy te są często używane, często nadużywane oraz błędnie używane. Autor chce, aby po lekturze tej pracy czytelnik mógł nie tylko właściwie określić poszczególne fenomeny językowe, występujące w wypowiedziach osób chorych na schizofrenię, ale również, by mógł zrozumieć ich istotę, a także był w stanie określić przyczyny ich powstawania.

Prezentowany poradnik ma na celu przekazanie informacji osobom chorującym na schizofrenię oraz ich bliskim, które mogą im pomóc w radzeniu sobie z chorobą i jej konsekwencjami. W pierwszych częściach książki opisane są i poparte przykładami przyczyny schizofrenii, jej objawy oraz tzw. sygnały ostrzegawcze, czyli objawy zwiastujące nawrót choroby. W dalszych częściach przedstawione są sposoby leczenia schizofrenii, od farmakoterapii po psychoterapię, wpływ doświadczenia choroby na ocenę samego siebie oraz sposoby zmiany tej oceny, jak również doświadczenia związane z samym leczeniem szpitalnym, od tych bardzo trudnych po te pozytywne. Sposób przekazania informacji o istocie schizofrenii ukazuje ją jako chorobę, którą można skutecznie pokonywać dzięki nawiązaniu współpracy trzech stron:: pacjenta, jego bliskich, zespołu leczącego, a szczególne współpracy pomiędzy pacjentem a lekarzem psychiatrą.

Schizofrenia: proces wielowymiarowy, jest monografią badawczą, powstałą w Pracowni Psychiatrii Środowiskowej Katedry Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, poświęconą wynikom prospektywnych badań katamnestycznych nad przebiegiem psychoz schizofrenicznych. Temat dotyczy jednego z najważniejszych zagadnień psychiatrii klinicznej (jak przybiega psychoza schizofreniczna i czy można ten przebieg sensownie przewidywać?), podejmowanego wielokrotnie od 100 lat, choć, jak dotąd - z powodu rozlicznych zasadzek metodologicznych i koncepcyjnych - bez stanowczych konkluzji. Badanie krakowskie - dwudziestoletnia katamneza grupy chorych o dobrze zdefiniowanych i zoperacjonalizowanych właściwościach, poddanych oddziaływaniu innowacyjnego programu terapii środowiskowej (badanie typu in situ, real-time) stanowi w piśmiennictwie światowym niemal unikalną koncepcyjnie i metodycznie próbę uzyskania odpowiedzi na to nurtujące uczonych pytanie.Przeprowadzona przez Autora krytyczna prezentacja dorobku psychiatrii na polu badań nad przebiegiem schizofrenii może być interesująca zarówno dla znawców tematu, jak i dla adeptów wkraczających dopiero w ten obszar zagadnień. Następnie Autor opisuje program badań – cele, założenia, dobór badanych, wykorzystane narzędzia oraz kontekst kliniczno-terapeutyczny, który obejmuje unikalny (krakowski), znany i ceniony nie tylko w Polsce, ale i na świecie program środowiskowego leczenia schizofrenii, a następnie charakterystykę badanej grupy 80 chorych leczonych i obserwowanych w tym programie przez 20 lat i poddawanych wielokrotnej ocenie katamnestycznej.Wyniki badań pozwalają na dobrze udokumentowaną konkluzję, iż przebieg psychoz schizofrenicznych jest otwartym, wielowymiarowym procesem, który wprawdzie ma swoje tendencje i właściwości, ale pozostawia olbrzymie pole do działań terapeutycznych i wspierających, które mogą go modyfikować. Pozwala to kwestionować jeden z zastanych kanonów wskazujących na nieuchronność niekorzystnego przebiegu. Monografia dr. Cechnickiego stanowi znaczący krok w kierunku uzyskania sensownych klinicznie i naukowo odpowiedzi na to pytanie.

Opracowanie adresowane jest przede wszystkim do członków zespołów terapeutycznych - lekarzy, psychologów, pracowników socjalnych, pielęgniarek. Jego celem jest ułatwienie diagnozowania pierwszego epizodu psychozy, ze szczególnym uwzględnieniem fazy objawów prodromalnych i wyboru właściwego postępowania terapeutycznego.

Opracowanie adresowane jest przede wszystkim do członków zespołów terapeutycznych - lekarzy, psychologów, pracowników socjalnych, pielęgniarek. Jego celem jest ułatwienie diagnozowania pierwszego epizodu psychozy, ze szczególnym uwzględnieniem fazy objawów prodromalnych i wyboru właściwego postępowania terapeutycznego.

"Dr Piotr Świtaj uzyskał dyplom lekarza w Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. Jest specjalistą psychiatrą, w 2008 roku obronił pracę doktorską na temat doświadczenia stygmatyzacji u osób chorujących na schizofrenię. Pracuje w I Klinice Psychiatrycznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, zajmuje się badaniami z zakresu psychiatrii klinicznej i społecznej. Należy do międzynarodowego stowarzyszenia ENTER Mental Health (European Network for Training, Evaluation & Research in Mental Health). Efektem wieloośrodkowej współpracy są projekty badawcze finansowane z funduszy Unii Europejskiej, dotyczące stresu i wypalenia zawodowego u pracowników psychiatrycznej opieki zdrowotnej (OSCAR) oraz umacniania osób leczących się psychiatrycznie poprzez kształcenie ustawiczne (EMILIA)."

W pracy przedstawiono stan współczesnej wiedzy z zakresu społecznego poznania u osób chorych na schizofrenię, w oparciu o wyniki badań neuropsychologicznych, eksperymentalnych i najnowsze techniki neuroobrazowania, w szczególności funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. Autorka podjęła próbę usystematyzowania metod służących badaniom społecznego poznania. Przekazując biologiczne spojrzenie na naturę społecznego poznania w szeroko prezentowanym materiale empirycznym, z wyszczególnieniem czynnościowej neuroanatomii mózgu emocyjnego w schizofrenii, autorka szczególną uwagę zwróciła na aspekty metodologiczne badań, prezentując standaryzowane metody badawcze i procedury towarzyszące zastosowaniu funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. Inspiracją naukową autorki pracy była ocena zaburzeń procesów społecznego poznania u pacjentów schizofrenicznych, leczonych klasycznymi i atypowymi neuroleptykami oraz ocena wpływu stanu klinicznego pacjentów oraz przebiegu procesu schizofrenicznego na nasilenie deficytów społecznego poznania

W pracy przedstawiono stan współczesnej wiedzy z zakresu społecznego poznania u osób chorych na schizofrenię, w oparciu o wyniki badań neuropsychologicznych, eksperymentalnych i najnowsze techniki neuroobrazowania, w szczególności funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. Autorka podjęła próbę usystematyzowania metod służących badaniom społecznego poznania. Przekazując biologiczne spojrzenie na naturę społecznego poznania w szeroko prezentowanym materiale empirycznym, z wyszczególnieniem czynnościowej neuroanatomii “mózgu emocyjnego” w schizofrenii, autorka szczególną uwagę zwróciła na aspekty metodologiczne badań, prezentując standaryzowane metody badawcze i procedury towarzyszące zastosowaniu funkcjonalnego rezonansu magnetycznego. Inspiracją naukową autorki pracy była ocena zaburzeń procesów społecznego poznania u pacjentów schizofrenicznych, leczonych klasycznymi i atypowymi neuroleptykami oraz ocena wpływu stanu klinicznego pacjentów oraz przebiegu procesu schizofrenicznego na nasilenie deficytów społecznego poznania.

Schizofrenia: proces wielowymiarowy, jest monografią badawczą, powstałą w Pracowni Psychiatrii Środowiskowej Katedry Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, poświęconą wynikom prospektywnych badań katamnestycznych nad przebiegiem psychoz schizofrenicznych. Temat dotyczy jednego z najważniejszych zagadnień psychiatrii klinicznej (jak przybiega psychoza schizofreniczna i czy można ten przebieg sensownie przewidywać?), podejmowanego wielokrotnie od 100 lat, choć, jak dotąd – z powodu rozlicznych zasadzek metodologicznych i koncepcyjnych – bez stanowczych konkluzji. Badanie krakowskie – dwudziestoletnia katamneza grupy chorych o dobrze zdefiniowanych i zoperacjonalizowanych właściwościach, poddanych oddziaływaniu innowacyjnego programu terapii środowiskowej (badanie typu in situ, real-time) stanowi w piśmiennictwie światowym niemal unikalną koncepcyjnie i metodycznie próbę uzyskania odpowiedzi na to nurtujące uczonych pytanie. Przeprowadzona przez Autora krytyczna prezentacja dorobku psychiatrii na polu badań nad przebiegiem schizofrenii może być interesująca zarówno dla znawców tematu, jak i dla adeptów wkraczających dopiero w ten obszar zagadnień. Następnie Autor opisuje program badań – cele, założenia, dobór badanych, wykorzystane narzędzia oraz kontekst kliniczno-terapeutyczny, który obejmuje unikalny (krakowski), znany i ceniony nie tylko w Polsce, ale i na świecie program środowiskowego leczenia schizofrenii, a następnie charakterystykę badanej grupy 80 chorych leczonych i obserwowanych w tym programie przez 20 lat i poddawanych wielokrotnej ocenie katamnestycznej. Wyniki badań pozwalają na dobrze udokumentowaną konkluzję, iż przebieg psychoz schizofrenicznych jest otwartym, wielowymiarowym procesem, który wprawdzie ma swoje tendencje i właściwości, ale pozostawia olbrzymie pole do działań terapeutycznych i wspierających, które mogą go modyfikować. Pozwala to kwestionować jeden z zastanych kanonów wskazujących na nieuchronność niekorzystnego przebiegu. Monografia dr. Cechnickiego stanowi znaczący krok w kierunku uzyskania sensownych klinicznie i naukowo odpowiedzi na to pytanie (prof. Jacek Wciórka)