Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Miała to być pierwsza powieść Gabriela Garcíi Márqueza. Dzięki swym dziadkom znał historię Macondo i dzieje rodziny Buendía, prześladowanej przez fatum kazirodztwa. Świat, w którym rzeczy nadzwyczajne miały wymiar szarej codzienności, zwyczajność zaś przyjmowana była jako zjawisko nadprzyrodzone, świat bez czasu, gdzie wiele rzeczy nie miało jeszcze nazw, był też jego światem. Potrzebował aż dwudziestu lat, by wreszcie spisać te rodzinne opowieści z całym dobrodziejstwem i przekleństwem odniesień biblijnych, baśniowych, literackich, politycznych; uświadomił nam, że „plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi”....

Książka ta realizuje w pełni żywe wśród językoznawców postulaty badań języka i człowieka, dla którego i dzięki któremu język istnieje. Przedstawiona propozycja badawcza to solidne językoznawstwo humanistyczne. Praca wypełnia metodologiczne postulaty lubelskiej szkoły językoznawczej, która od wielu lat jest znakomicie postrzegana w polskim środowisku naukowym. Sam przedmiot dociekań teoretycznych oraz badań empirycznych - leksem "samotność" i wyrazy pokrewne - jest fascynujący z różnych powodów. Najpierw są to powody językowe. Wybrany do analizy leksem jest bardzo ciekawy i tworzy duże pole semantyczne, mające skomplikowane relacje także pragmatyczne i kulturowe. Po wtóre, są to powody wchodzące w zakres psychologii społecznej: człowiek przeżywa swoją samotność wobec świata, wobec innych, wobec siebie, własnych ograniczeń, słabości, wreszcie wobec śmierci, bo umiera się zawsze w najgłębszej samotności. Wszystko to odbija się w znakach językowych. Z jednej strony człowiek to istota społeczna, jednak z drugiej strony jest często sam, zresztą samotność wpisuje się w istnienie każdego z nas przez naszą odrębność, indywidualność, swoistość.Z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Ożoga...

Wartości wyznaczają horyzont rozwoju człowieka. (…) Młody człowiek otwiera się na wartości, zwykle w specyficzny tylko dla siebie sposób. Bywa, że deterministyczne nastawia się na ideał, pragnie być najlepszy, podziwiany, ważny. Sposób bycia i wyrażania siebie jest zatem odpowiedzią na tę potrzebę i daje również obraz tego, co jest dla niego prymarne, a więc wartościowe. Z tego też powodu, mając na uwadze istotne funkcje wartości, w wymiarze zarówno subiektywnym, jak i obiektywnym, podjęto próbę ustalenia, na czym koncentruje się młodzież licealna. (…) w perspektywie problematyki podjętej w tej książce ważne było również poznanie, w jakim zakresie młodzież doświadcza lub doświadczała samotności i jak sobie z nią radzi. Nie bez powodu dociekano również zainteresowań i pasji młodzieży, które wypełniają jej wolny czas, a ponadto stanowią podstawę i przestrzeń rozwoju, autoafirmacji i samourzeczywistnienia.[…] Przedmiot badań stanowiły zatem trzy kategorie: wartości, samotność i pasje....

Bruno Stressmeyer nie lubi ludzi, psów, miasta, w którym mieszka, i władz, które nim rządzą. Nie lubi być zdrowy, choć o zdrowie skrupulatnie dba. Nie musi i nie chce pracować. O nikogo nie musi i nie chce się troszczyć. Nie cierpi swojego brata, cierpi jednak z powodu jego kontrowersyjnej decyzji. Jest przekonany, że samotność to jedyny stan, który mu odpowiada. Doprawdy?...

Ukazanie w pracy zagadnienia dotyczące egzystencji człowieka, trudne pod względem wymogu interdyscyplinarnych analiz naukowych, prowokują czytelnika do współodczuwania losu osoby osamotnionej, osoby cierpiącej w obecnej dobie trudnych przemian, przekształceń społecznych i ekonomicznych włącznie. Samotność jest bolesna i potencjalnie wyniszczająca, zawiera ładunek negatywnych emocji oraz poczucie samonegacji. To istotny i trudny problem egzystencji człowieka szczególnie osoby w podeszłym wieku. Praca przyczyni się do dalszej pomyślnej współpracy naukowej wszystkich reprezentantów nauk społecznych teoretyków i praktyków nad systemem zorganizowanych działań ochrony człowieka starego, stanowiących istotną część tzw. Sektora społecznego (otoczonego opieką zarówno ze strony instytucji rządowych i pozarządowych) czyli systemu świadczeń, wielu propozycji przedkładanych ofert ku jednostkom i grupom społecznym, potrzebującym wsparcia, opieki, rady i pomocy. Dzięki prezentowanej w monografii wiedzy Czytelnicy otrzymają informację o istnieniu różnorodnych barier ograniczających szansę wielu osób starszych na ich pomyślną egzystencję w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym.Z recenzji prof. dr hab. Krystyny Marzec-Holki...

Ludzkość wynalazła broń stukrotnie bardziej śmiercionośną niż głowice nuklearne i neutronowe i użyła jej, doprowadzając do wyjałowienia Ziemi. Tylko garstka wybrańców otrzymała szansę przeżycia – w tym żołnierze stacjonujący w podziemnych bazach, z których odpalono pociski trineutrinowe.Jednym z takich szczęśliwców jest Adam, wybudzony ze snu hibernacyjnego wiele lat przed terminem. Zmuszony do opuszczenia bunkra wyrusza w długą podróż przez kompletnie wyludnioną Amerykę, by dotrzeć do miejsca, w którym może znaleźć schronienie....

Moran, Ruyu i Boyang mieszkają w jednej kamienicy i chodzą do tej samej szkoły. Niefrasobliwe życie nastolatków odmienia wypadek: ich koleżanka Shaoai zostaje otruta. Choć dziewczynę udaje się częściowo odratować, cień podejrzenia pada na każde z dzieci. Tajemnicza zbrodnia jednak nie zostaje wyjaśniona. Drogi Moran, Ruyu i Boyang rozchodzą się, ale każde z nich nie może zapomnieć i płaci dług przeszłości.Łaskawszy niż samotność to prowokacyjna opowieść o naturze ludzkiej, w której wszystkich łączy subtelna nić losu i nikt nie zostaje bez winy. Być może drogą jej odkupienia jest miłość, lecz tylko nieliczni potrafią się na nią zdobyć, odrzucając łatwość niepamięci i samotności. To także hipnotyzujący, czerpiący z chińskich opowieści obraz życia, w którym przeszłość wypala niezmywalne piętno na teraźniejszości i przyszłości człowieka.Yiyung Li została uznana za jedną z najlepszych młodych pisarek amerykańskich i jest zdobywczynią nagrody Hemingway Foundation/PEN Award."Proza Yiyun Li jest pozornie spokojna, lecz pod tym spokojem kryją się smutek, ból i tragedia trzech osób, wtrąconych w osamotnienie za sprawą wspomnień z przeszłości. To wyjątkowa powieść i można śmiało rzec, że Yiyun Li wyrosła na jedną z czołowych amerykańskich pisarek." Salman Rushdie"To kapitalna, mroczna i piękna książka. Yiyun Li pisze z głęboką i bolesną wnikliwością o bohaterach, którzy próbują wyjałowić, znieczulić, a nawet porzucić własne serca, by się uodpornić na ból, który niosą samotność i płonna nadzieja. Pod koniec książki czytelnik czuje, że jego własne serce także zostało obnażone – stało się delikatniejsze i czulsze dzięki tajemniczej i kunsztownej powieści Li." Paul Harding"Li to modernistka. Napełniła tradycyjną formę świeżym i surowym pięknem. Jej powieść jest przeszywająca, czysta i mądra." Mona Simspon"Nie pamiętam, kiedy ostatnio czytałam powieść tak surową i elegancką, a zarazem tak precyzyjną. Losy bohaterów są głęboko naznaczone tragedią z dzieciństwa, lecz Li nie wybawia ich umęczonych dusz. Ta powieść jest jak światło reflektora, wdzierające się w każdy ciemny zakątek psychiki bohaterów i naszej. Ja nie potrafiłam odwrócić wzroku." Ayanna Mathis...

"Zaklinacze samotności" przyszli do mnie sami. Od lat ludzie zwierzają mi się, opowiadają całe swoje życie, a właściwie dzieje niespełnionych uczuć i oczekiwań wobec mężczyzny, przyjaciela, brata, matki... Te historie żyły we mnie i trochę nie dawały mi spokoju. Pewnego dnia postanowiłam je uwolnić i spisać. Potem uznałam, że warto byłoby poprosić jakiegoś fachowca od spraw duszy o komentarz. By spróbował przeanalizować, dlaczego tak często moi zaklinacze nie umieli się w życiu porozumieć z bliskimi. Utrzymywać z nimi przyjaznych, a czasem intymnych relacji? Przecież tych, na których najbardziej im zależało, najbardziej właśnie ranili i zawodzili. Potrafili także skłócić się na śmierć i życie; płakać z bezsilności nad utraconym uczuciem, a jednocześnie starannie, latami pielęgnować urazę w sercu. Bywało, że siedząc obok ukochanej osoby na jednej kanapie, czuli osamotnienie i smutek. Czy mają jeszcze szansę na szczęśliwy związek?Magdalena Kuydowicz...

Autor przedstawia historyczne i filozoficzne tło, na którym toczyły się ubiegłowieczne spory o kondycję cywilizacji europejskiej doby nowoczesności. W tym kontekście analizuje główne wątki dyskusji między zwolennikami ?wiary a obrońcami ?rozumu. Stara się ukazać mocne i słabe strony obu tych stanowisk, inspiracje, jakie niosą, i zawarte w nich ograniczenia.Krzysztof Tyszka stara się odpowiedzieć na pytania: Czy w czasach zwątpienia w przewodnie idee i wielkie narracje spór o wiarę i rozum ma jeszcze sens? Czy w warunkach ?płynnej rzeczywistości warto podejmować dyskusje nad kondycją świata...

Czy chciałbyś być sam?Społeczeństwo, żyjące w zawrotnym tempie, nie aprobuje samotności. Bycie samotnikiem jest samo w sobie antyspołeczne, a przez niektórych uważane za przerażające. Dlaczego - skoro autonomia, wolność osobista i indywidualizm cenione są ponad wszystko, jak nigdy dotąd? Każdy, kto wydaje się inny, np. samotny, zaczyna budzić lęk. A ten znakomicie paraliżuje kreatywność, usypia wyobraźnię, redukuje zdolność rozwiązywania problemów, niszczy zdrowie, zabiera energię, osłabia inteligencję i niszczy nadzieję, wpływa źle na samopoczucie.Sara Maitland bada postawy wobec samotności. Proponuje zadania i strategie, które obalają nasz lęk przed samotnością, zachęca do tego, aby dostrzec zalety spędzania czasu w pojedynkę. Zanurzenie się w samotności może inspirować do odkrywania własnych korzyści i w rezultacie do tego by nasze życie było bogatsze i pełniejsze....

Nowa książka Marty Bucholc to socjologiczna monografia dotycząca jednego z najbardziej znanych socjologów XX wieku – Norberta Eliasa (1897–1990), twórcy socjologii procesów społecznych i socjologii figuracyjnej. Obecnie od kilku lat można zaobserwować w socjologii renesans zainteresowania twórczością Eliasa, który w przekrojowy sposób analizował przemiany obyczajów, emocji i zachowań, wysuwając tezę o przejściu od kontroli zewnętrznej do samokontroli. Pasjonujące miniaturki socjologiczne łączył on z historycznym długim trwaniem, przenikliwość badawczą z erudycją, opisy smarkania z poezją, pokazując, jak drobne detale życia codziennego mają tak naprawdę szeroki społeczny i historyczny wymiar.„Miłośnik antyku i klasycznej niemieckiej poezji, piszący o spluwaniu, defekacji i smarkaniu przy stole. Stateczny mieszczanin ukształtowany przez kulturę międzywojennych Niemiec, który swoje miejsce na ziemi znalazł w kosmopolitycznym tyglu amsterdamskim. Emeryt, którego sława dosięgła dopiero po wielu latach, a który zdołał jednak zebrać owoce sukcesu za życia, nie zaś w formie pośmiertnych laurów. Uczony przekonany, że tylko w poezji można wypowiedzieć to, co naprawdę ważne. Żyd, który na wygnaniu z nazistowskich Niemiec pisał o głębokiej duchowości kultury niemieckiej. Autor dzieła traktującego o rozwoju cywilizacji, które wydano w roku wybuchu barbarzyńskiej wojny. Człowiek słowa, skazany na życie w obcym języku. Dziewięćdziesięciolatek niepogodzony ze śmiercią rodziców. Starzec, wzorem starożytnych mędrców dyktujący na łożu śmierci swoje myśli uczniom, których twarze przesłaniał mu mrok. Wiele ról pomieściło długie życie Norberta Eliasa, ogromny nagromadził się w nim potencjał narracyjny. Nic dziwnego, że cieszy się sławą największego skandalisty wśród dwudziestowiecznych socjologów”.[z tekstu]...

Autor w Egzekutorze opowiada o skomplikowanych losach i tożsamości mieszkańców Bliskiego Wschodu, a w szczególności Egiptu, mającego za sobą wiele tysięcy lat tradycji, od czasów faraonów poczynając.Bohaterem opowiadanej historii jest muzułmanin, syn oficera egipskiej armii, który pod wpływem Organizacji Islamskiej dokonał zamachu na prezydenta Egiptu – Anwara Sadata. Jego dalszą edukację umożliwia właśnie ta Organizacja, ale także szkoli go do wykonywania zadań specjalnych.Już w dzieciństwie odkrywa on w sobie niespodzianie uczucie do koptyjskiej chrześcijanki. Po latach spotykają się i ulegają ponownej fascynacji, po czym bieg wydarzeń uzmysławia obojgu ich dramatyczną odmienność w sposobie widzenia świata. Rezultatem jest rozstanie i narastająca tęsknota, pogłębiana wprowadzaniem bohatera w mroczne zakamarki islamizmu. Zostaje pilotem samolotów pasażerskich, któremu powierzane są dodatkowe tajne misje, jak zamach na pakistańską premier Benazir Bhutto i okrutne zadanie do wykonania w Rzymie…W rozwikłaniu ideologicznego i psychologicznego węzła przychodzą mu z pomocą rozmowy z najwyższymi dostojnikami kościołów – koptyjskiego i katolickiego, co prowadzi do niespodziewanego finału.Autor w zbeletryzowanej formie wyjaśnia procesy, które w krajach Bliskiego Wschodu stały się szczególnie widoczne od czasu arabskiej wiosny....

Marian GOLKA – socjolog i antropolog kultury. Kierownik Zakładu Socjologii Kultury i Cywilizacji Współczesnej w Instytucie Socjologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewiczaw Poznaniu. Ostatnio opublikował: Socjologia sztuki (2008), Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo (dez)informacyjne (2008), Pamięć społeczna i jej implanty (2009), Imiona wielokulturowości (2010), Socjologia kultury (2013).Samotność to jeden z najważniejszych problemów jednostek; sława to jedno z najdziwniejszych pożądań, a także jeden z najciekawszych przejawów kultury.O samotności może wypowiadać się każdy, natomiast o sławie – nieliczni. Niemal wszyscy znają gorycze (tylko niekiedy słodycz) samotności. Mało kto zna smak sławy – zarówno ten powabny, jak i ten przykry.To często odczuwany dylemat i paradoks: wielu ludzi marzy zarówno o sławie, jak i samotności. Jednocześnie wielu ludzi czuje się nieszczęśliwymi i wtedy, gdy są samotni, a chcieliby doznać jakiegoś sukcesu, i wówczas, gdy są sławni i brakuje imsamotności.Samotność zazwyczaj pojawia się sama. Nadchodzi niespodzianie lub skrada się powoli, zaskakuje lub przyzwyczaja. O sławę trzeba zagrać z losem, co czasem się udaje, jednak zazwyczaj – nie. Grając o nią bez szczęścia, można spodziewać się jeszcze głębszej samotności, bo zabarwionej rozgoryczeniem.Ze Wstępu...

Samotność jest w pewnym wymiarze nieunikniona, ale dzisiaj obserwujemy wręcz epidemię samotności. Wielu ludzi ucieka przed nią, nie zważając nawet na Boże przykazania.Samotność może być źródłem udręki, ale może też być twórcza. Autorzy poszczególnych rozdziałów przeanalizowali ten temat na podstawie Biblii i życiorysów świętych. Książka zawiera też świadectwa osób nam współczesnych. Dla jednych z nich samotność jest doświadczeniem pozytywnym, a dla innych — negatywnym. Jednych pogrążyła w złu, a u innych zaowocowała miłością. Piszą osoby bardzo młode, jak i będące w sile wieku czy czekające już tylko na śmierć. Jedni czują się samotni dlatego, że nie mają dzieci, a inni dlatego, że je mają. Są tu świadectwa osób, które nie mogą otrząsnąć się z przeżyć związanych z wojną, jak i świadectwa tych, którzy znaleźli się na marginesie życia społecznego. Swoją refleksją podzieliło się też kilku kapłanów.Lektura tej książki może pomóc zrozumieć, dlaczego ludzie czują się samotni i kiedy samotność może rodzić dobre owoce....

Dzieło Rousseau było – i jest – szczególnie otwarte na różnorodne ludzkie sprawy, myśli, postawy i konflikty, przenika je bowiem pełne dramatycznego napięcia bolesne dążenie do uzyskania jednoznacznego stosunku wobec świata, który jawi się jako niejednoznaczny i nieprzejrzysty, jako zarazem własny i obcy. Równocześnie zaś przenika je świadomość, iż jak długo świat zachowuje taki właśnie charakter, każde samookreślenie pozostanie wieloznaczne i paradoksalne, a „istnienie człowieka dla siebie” – nietrwałe i niezakończone. Może to właśnie zadecydowało, iż dzieło Jana Jakuba nie przekształciło się nigdy w fakt – pozostało problemem....

Szczęście nie istnieje, gdy się nim nie dzielimy, niekiedy jednak nie mamy z kim go współdzielić.Harry Ambrose, student literatury, za sprawą swojego przyjaciela Evana zostaje siłą wyrwany z marazmu, w którym tkwi od wielu lat. Zyskując nowych przyjaciół odnajduje na nowo siebie, a także poznaje tajemniczą dziewczynę o imieniu Esme, która staje się obiektem jego pożądania. Na Harry’ego spada niespodziewanie obowiązek opiekowania się małą dziewczynką o imieniu Pati, która dla niego samego staje się najważniejszą osobą w jego dotychczasowym życiu. Wszystko układa się idealnie do czasu, gdy bohaterowie, stojąc u progu realizacji swoich życiowych marzeń, powoli opuszczają dotychczasowe środowisko, pozostawiając niewygodną pustkę…„Przestrzeń samotności” to powieść o przemijaniu i emocjach, które towarzyszą człowiekowi w odosobnieniu.Zanim opuściliśmy lokal, długo przyglądałem się Esme. Zauważyłem, że noc zawsze zmienia kształt moich myśli. Wieczorem czy późną nocą wszyscy wydają się łagodniejsi, bardziej tajemniczy, ale i zarazem otwarci, szukający oparcia, pocieszenia, miłości lub zwyczajnego spokoju i bezpieczeństwa, jakie może dać obecność przyjaciela siedzącego obok nas. To właśnie tak deformuje się nasz świat za każdym razem, gdy zachodzi słońce. Esme w tym nocnym kalejdoskopie myśli wydawała się błyszczeć jeszcze bardziej niż zwykle....

OSHO – charyzmatyczny mistrz duchowy pochodzący z Indii. Znakomity mówca swobodnie posługujący się zarówno wschodnimi tradycjami mistycznymi, jak i zachodnią psychoterapią. Jego nauki dotyczą nie tylko indywidualnego poszukiwania sensu, lecz także najbardziej palących spraw społecznych i politycznych. Książka pomaga zrozumieć, czym tak naprawdę jest miłość, i wyjaśnia, ze jedynie pełne zdemaskowanie lęków przed samotnością i wolnością sprawi, ze będziemy umieli godnie żyć obok drugiego człowieka i stworzyć zdrowy związek. Autor przekonuje, że miłość jest najlepszym sposobem na osiągnięcie spełnienia. Osho mówi: BĄDŹ SOBĄ. Nieustannie poznawaj siebie, zaakceptuj siebie, kochaj siebie. Nie bądź niczyją kopią. Masz własny, potężny i wyjątkowy potencjał – nigdy wcześniej nie było takiego jak ty człowieka i nie będzie nigdy w przyszłości. Pokochaj siebie, abyś mógł prawdziwie kochać innych....

Dramatyczna podróż przez postapokaliptyczny krajobraz Stanów Zjednoczonych.Adam Sawyer to pod wieloma względami wybraniec – ma bronić Amerykanów przed wojną atomową, a gdyby jednak wybuchła, przez udział w tajnym projekcie „Arka”, przyczynić się do odrodzenia życia na Ziemi. Przyszłość wydaje się określona, bezpieczna, wręcz pewna… dopóki wojna rzeczywiście nie wybucha.Okrutny los sprawia, że po kilku latach kriogenicznego snu Adam rusza do odległego centrum „Arki”, które jest dla niego jedyną szansa na przetrwanie. Samotna podróż przez wyludnioną Amerykę to jednocześnie wyprawa w głąb siebie, a także nieustanna walka z nieubłaganymi siłami natury i najskrytszymi lękami. Obie drogi prowadzą jednak do odkrycia prawdy po stokroć gorszej od wszystkiego, z czym zetknął się człowiek.Czy Adam zdoła ją udźwignąć?...

"Dwunastoletnia Kari, ośmioletnia Edi i sześcioletni Szczurek najbardziej obawiają się genetyki. No bo tak: mama choruje na astmę odziedziczoną po dziadku, tata ma żylaki w spadku po swoim tacie, a Kari ma wpisaną w genach samotność. Co robić?!Zabawne perypetie trójki rodzeństwa, które wspólnie z tatą pokonuje codzienne kłopoty, zajmuje się domem i koresponduje z mamą, przebywającą w sanatorium. Pełna rodzinnej miłości, ciepła i humoru powieść o pierwszych pasjach, miłości, szkolnych zmartwieniach i radościach. A w tle pamiętnik mamy z czasów, kiedy czuła się samotna jeszcze bardziej niż Kari."...

„Samotność – zaborcza przyjaciółka, która nie lubi dodatkowego towarzystwa. Zazdrosna o każdą, choćby najmniejszą chwilę. Wierna… Przyjmie każdą łzę, smutek, gorycz. Zawsze wysłucha. Nie oceni, nie skarci. Niczym cierpliwy spowiednik najskrytszych marzeń i myśli. Jednak nic nie odpowie. Nie potrafi mówić. To jej największa wada. Przytuli nutą melancholii, nostalgii. Pozwala na odrobinę myśli, rozważań. Nieoceniony kompan ludzkiego losu”.Fragment książki„O trwaniu i samotności” to dla mnie zaproszenie na wędrówkę w głąb samego siebie. Gdzie cisza i samotność są naszymi przewodnikami po najpiękniejszych i najtrudniejszych ludzkich uczuciach. W zgiełku i pędzie można wiele i wielu zgubić, zapomnieć, wiele nas może ominąć…Kiedy potrafimy trwać w samotności, mamy szansę odnaleźć samego siebie i siłę, aby napisać swoją nową lepszą historię. Mnie się udaje, miłej lektury!Czytelniczka...