Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Jest w tym tomiku coś co zasługuje na szczególny szacunek. Mam na myśli uczucia, które są najważniejsze w tej liryce. Tytuły wierszy mówią już same za siebie: List do Ciebie, Czarne myśli, Zagubiona czy Głód miłości. Ta swoista kronika wyznań, miłosnych zaklęć , zauroczeń, ma na tyle silną wymowę, że ulegamy jej wykreowanym wydarzeniom, refleksją, specyficznej samotności. Jest to równocześnie kraina cierpienia, w której łzy, niepokój, upokorzenie czy bezduszność zajmują centralne miejsce. To właśnie na tych miejscach skupia się cała liryczna narracja, w której trudno znaleźć jakąś skomplikowaną czy trudną metaforę, dominuje prosty język, którego sugestywność jest najważniejszą zaletą. Jakby na marginesie tego najważniejszego motywu książki , pojawiają się w tym wyborze modlitewne zaśpiewy do Boga. Nie zawsze są to prośby o duchowe czy moralne wsparcie. Ciepła, choć momentami konwencjonalna poezja.

W jednym z wierszy poetka napisze, że miłość jest niepokojem, nawet jeśli spełnia się poprzez intymny kontakt czy marzenie o szczęściu i bezpieczeństwie. Podskórnie odczuwana samotność upomina się o swoje prawa, przypomina, że jest, że istnieje coś takiego jak przemijanie i relatywne punkty odniesień do otaczającej nas rzeczywistości. Również tej, uczuciowej.. Jest to najważniejszy motyw tej poezji, gdzie prosta i niewyszukana metafora wzmacnia romantyczne uniesienia serca i duszy

AUTOR: MARLENA MICHALSKA.JĘZYK: POLSKI.ROK WYDANIA: 2017.ILOŚĆ STRON: 88.OPRAWA: MIĘKKA LAKIEROWANA.GRZBIET: CAŁY.BLOK KARTEK: BEZ ISTOTNYCH PRZYBRUDZEŃ.KARTKI: BEZ ISTOTNYCH ŚLADÓW UŻYTKOWANIA.WPISY PODKREŚLENIA: BRAK.STEMPLE, PIECZĄTKI: BRAK.STAN OGÓLNY: BARDZO DOBRY....

Jest w tym tomiku coś co zasługuje na szczególny szacunek. Mam na myśli uczucia, które są najważniejsze w tej liryce. Tytuły wierszy mówią już same za siebie: List do Ciebie, Czarne myśli, Zagubiona czy Głód miłości. Ta swoista kronika wyznań, miłosnych zaklęć , zauroczeń, ma na tyle silną wymowę, że ulegamy jej wykreowanym wydarzeniom, refleksją, specyficznej samotności. Jest to równocześnie kraina cierpienia, w której łzy, niepokój, upokorzenie czy bezduszność zajmują centralne miejsce. To właśnie na tych miejscach skupia się cała liryczna narracja, w której trudno znaleźć jakąś skomplikowaną czy trudną metaforę, dominuje prosty język, którego sugestywność jest najważniejszą zaletą. Jakby na marginesie tego najważniejszego motywu książki , pojawiają się w tym wyborze modlitewne zaśpiewy do Boga. Nie zawsze są to prośby o duchowe czy moralne wsparcie. Ciepła, choć momentami konwencjonalna poezja....