[ZP Grupa Sp. z o.o.]
Kategoria: Literatura / Motoryzacja
Samochód terenowy w dzisiejszym pojęciu to pojazd kołowy
przystosowany do jazdy po bezdrożach, o wzmocnionej budowie i
napędzanych wszystkich kołach jezdnych. Samochody tego
typu wyposażane s...
Pełen opis produktu 'Samochody terenowe na ziemiach polskich' »
Samochód terenowy w dzisiejszym pojęciu to pojazd kołowy
przystosowany do jazdy po bezdrożach, o wzmocnionej budowie i
napędzanych wszystkich kołach jezdnych. Samochody tego typu
wyposażane są w reduktory przełożeń skrzyni biegów, blokowane
mechanizmy różnicowe mostów napędowych, ogumienie o terenowym
bieżniku, często wyciągarkę linową i wodoszczelną instalację
elektryczną, a niekiedy system centralnego pompowania kół,
umożliwiający zmianę ciśnienia w ogumieniu w czasie jazdy. Niektóre
modele przystosowane są też do przejazdów przez płytkie przeszkody
wodne. W początkowym okresie odtwarzania, po 123 latach rozbiorów,
polskiej państwowości, a więc od końca 1918 roku, bo właśnie od
tych trudnych dni rozpoczyna się nasza książka, pojęcie `samochód
terenowy` było nieco rozszerzone. Oczywiście, że odnosiło się ono w
pierwszym rzędzie do pojazdów kołowych z `klasycznym` napędem na
wszystkie osie, ale obejmowało także samochody gąsienicowe i
półgąsienicowe oraz pojazdy kołowe, dwu i wieloosiowe z napędem na
koła tylne, lecz wyposażone w atrybuty dzisiejszego wozu
terenowego: reduktor, blokadę mechanizmu różnicowego, specjalne
ogumienie i wyciągarkę linową, często w wersji uproszczonej w
postaci tzw. samowyciągaczy, czyli bębnów osadzonych na tarczach
kół tylnych, z linami umożliwiającymi wyjazd z ciężkiego terenu.
Godzi się też przypomnieć, że w początkowym okresie istnienia
Państwa Polskiego, a szczególnie w czasie walk o granice w latach
1918-1921, panowało odczucie, że nie specjalna konstrukcja, ale
mocna budowa pojazdu, duży prześwit i `ogólne` zdolności do
pokonywania złych dróg powodują przydatność określonego modelu do
jazdy terenowej. Trzeba tu dodać, że wobec fatalnego stanu dróg, a
często ich braku i złego zaopatrzenia w paliwo, podstawowym
środkiem wojskowego transportu w owym okresie była lekka ciężarówka
lub o mocnej konstrukcji samochód osobowy wyposażone w liny,
łopaty, podkłady pod koła oraz zapas paliwa i smarów.