[Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego]
Kategoria: HistoriaWysyłka: od ręki
optyk w postrzeganiu pozornie dobrze znanych zagadnień; innymi
słowy - wszystko to, co kryje się w semantycznym potencjale
tytułowych "(dy)fuzji". "Tom ma wyraźny rys nowatorski - i
to zarów...
Pełen opis produktu '(Dy)fuzje' »
Publikacja jest efektem projektu realizowanego w Muzeum Sztuki w
Łodzi w kooperacji z Zakładem Literatury XX iXXI wieku UŁ. Badania,
prowadzone w duchu case studies, koncentrowały się na zjawiskach
świadczących o przywiązaniu artystów do rozmaitych wariantów
awangardowo pojętej zasady integracji sztuk. Akcentowały one także
zbieżność dążeń twórców w Polsce po 1945 roku w różnych kontekstach
społeczno-politycznych, instytucjonalnych czy nawet
towarzyskich.
Książka dotyczy sojuszy i analogii w obrębie sztuk wizualnych i
literatury - zarówno ponad ich zwyczajowo respektowanymi formułami,
jak i w umownie przestrzeganych i honorowanych granicach. Autorzy
zgromadzonych tekstów starają się uchwycić wzajemne artystyczne
stymulowanie w rozprzestrzenianiu konkretnych idei, a zarazem
interesuje ich zmiana usytuowań i optyk w postrzeganiu pozornie
dobrze znanych zagadnień; innymi słowy - wszystko to, co kryje się
w semantycznym potencjale tytułowych "(dy)fuzji".
"Tom ma wyraźny rys nowatorski - i to zarówno w płaszczyźnie
rewelatorskiej (tam, gdzie mowa jest o zjawiskach słabo zbadanych),
jak i w obszarze repetycji (tam, gdzie poruszane są zagadnienia nie
najgorzej opracowane). [...] Wyłania się też w nim pewien dział by
tak rzec, poznawczy. Po jednej jego stronie sytuują się przyczynki
do twórczości bardzo znanych i znanych artystów (Białoszewski,
Brzozowski, Buczkowski, Czycz, Haupt, Kantor, Peiper, Strzemiński,
Themerson), z drugiej natomiast strony otrzymujemy kompetentne
teksty, poświęcone artystom i zjawiskom znanym mniej lub niemal
wcale (Bruszewski, Dłużniewski, Kryszkowski, Partum czy też sztuka
artzinów). Siłą rzeczy, te pierwsze przyczynki wymagają podjęcia
swoistego agonu z badaczami-poprzednikami, te drugie zaś stanowią
nowość intelektualną niejako same przez się. Takie zestawienie
wydaje się bardzo ożywcze dla wymowy całej publikacji".
Z recenzji dr. hab. Piotra Łuszczykiewicza, prof. UAM
