Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Terapia pacjentów z afazją jest zwykle procesem długotrwałym. W celu urozmaicenia warsztatu pracy powstała druga seria ćwiczeń „Dać rzeczy słowo”, na którą składają się: ekspresja 4, 5, 6, rozumienie 4, 5, 6, 7, czytaniei pisanie 1, 2, 3, 4, 5 oraz apraksja mowy, wszystkie ułożone kolejno od poziomu najłatwiejszego do najtrudniejszego.Proponujemy, żeby podczas wykonywania ćwiczeń wykorzystywać zdjęcia (do kupienia osobno pakiet 84 zdjęć z podpisami).Należy pamiętać, że podjęcie terapii powinno być poprzedzone dokładnym badaniem pozwalającym ocenić rodzaj i stopień deficytów oraz postawić hipotezy co do przyczyn trudności....

Terapia pacjentów z afazją jest zwykle procesem długotrwałym. W celu urozmaicenia warsztatu pracy powstała druga seria ćwiczeń „Dać rzeczy słowo”, na którą składają się: ekspresja 4, 5, 6, rozumienie 4, 5, 6, 7, czytaniei pisanie 1, 2, 3, 4, 5 oraz apraksja mowy, wszystkie ułożone kolejno od poziomu najłatwiejszego do najtrudniejszego.Proponujemy, żeby podczas wykonywania ćwiczeń wykorzystywać zdjęcia.Należy pamiętać, że podjęcie terapii powinno być poprzedzone dokładnym badaniem pozwalającym ocenić rodzaj i stopień deficytów oraz postawić hipotezy co do przyczyn trudności....

Program Obrazy-Słowa-Dźwięki w wersji podstawowej stanowi multimedialną bazę zawierającą zdjęcia, grafiki, dźwięki (nagrania lektora, dźwięki otoczenia i onomatopeje) oraz napisy. Wersja rozszerzona i podstawowa różni się ilością dostępnych zasobów. Wersja podstawowa nie zawiera między innymi materiałów i zasobów dla osób niedosłyszących i głuchych. Program Obrazy-Słowa-Dźwięki wersja podstawowa jest przeznaczony do wykorzystania na zajęciach terapii pedagogicznej, logopedycznej i psychologicznej. Dzięki swej różnorodności możliwa jest praca zarówno z osobami dorosłymi - za pomocą zdjęć, jak i z dziećmi - za pomocą grafiki. W zadaniach terapeutycznych można wykorzystać takie funkcje jak: pokaz - przeglądanie wybranych zasobów w formie pokazu test - testowanie znajomości zasobów ćwiczenia - ćwiczenia utrwalające z wybranymi zasobami memory - gra typu memory polegająca na wskazywaniu par wybranych elementów Poprzez duże możliwości wyboru poszczególnych grup semantycznych i słów w ich obrębie możliwe jest dostosowanie programu do potrzeb terapii każdego pacjenta. Wyniki pracy po zakończonej terapii są zapisywane, co przekłada się na ciągłe monitorowanie procesu terapii i uzyskiwanych efektów. Praca z programem realizowana jest w 3 krokach: wybór/dodanie pacjenta, wskazanie zasobów lub szablonu, praca terapeutyczna. Każdemu pacjentowi przypisane są zakładki: Pacjent - służy do zarządzania danymi pacjenta, którzy pracuje z programem, Zasoby - służy do zarządzania zasobami programu Terapia - zawiera zestaw programów z ćwiczeniami Wyniki - zawiera uzyskane przez pacjenta wyniki  Wymagania systemowe Obrazy-Słowa-Dźwięki wersja podstawowa: System operacyjny: Windows 7/8/10 Pamięć operacyjna: minimum 1 GB Dysk twardy - 3 GB wolnego miejsca Karta dźwiękowa Karta graficzna pracująca w rozdzielczości co najmniej 1024 x768 Obsługa formatu MPG1

Prezentujemy zestaw ćwiczeń, które są rozszerzeniem poprzedniej części „Dać rzeczy słowo- apraksja mowy”. Publikacja „Dać rzeczy słowo- apraksja mowy 2” została podzielona na 6 części: zeszyt 1. A, O, L, M, B zeszyt 2. P, U(Ó), I, J, W zeszyt 3. F, N, E, Z, S, C zeszyt 4. DZ, D, T, Y, Ś/SI, Ź/ZI, SZ zeszyt 5. Ż/RZ, DŻ, Ł, Ń/NI, G, H/CH, zeszyt 6. CZ, K, R, Ć/CI, DŹ/DZI. Wiodącym deficytem afazji ruchowej są, obok zaburzeń czysto językowych, trudności ruchowe związane z odtworzeniem sekwencji ruchów potrzebnych do wypowiedzenia danego słowa, czyli apraksja mowy. Usprawnianie wymaga specjalnie zogniskowanej na tym deficycie terapii. Badacze podkreślają (Boehme, 2003), że istotna jest duża liczba powtórzeń, nawet gdy sylaby czy słowa są w większości wypowiadane poprawnie. Ważne także, by widoczna była twarz osoby mówiącej, co pozwoli choremu na obserwowanie i naśladowanie ruchów artykulacyjnych. Pomocne mogą być również inne wskazówki, takie jak podpowiedź gestem (np. dotknięcie ręką okolic krtani w celu zaprezentowania dźwięczności) lub też jak w naszej publikacji dodatkowe instrukcje słowne, czyli opis wymowy głoski, zdjęcia prezentujące układy warg czy schematy graficzne przedstawiające ułożenie narządów mowy podczas wypowiadania głosek.Przykłady do ćwiczeń zostały dobrane specjalnie pod kątem stopniowania trudności. Trudno jednak jednoznacznie określić kolejność, w jakiej powinna przebiegać terapia, ponieważ część badań (Howard, Varley, 1995) podaje, że słowa są łatwiejsze do zapamiętania i powtórzenia niż np. sylaby. Inni badacze natomiast (Dabul i Bollier, 1976; Holtzapple i Marshall, 1977; Knock i inni, 2000, Raymer i inni, 2002) zalecają rozpoczęcie terapii od powtarzania izolowanych dźwięków, następnie sylab, a dopiero na końcu wyrazów, fraz czy zdań. Podobnie jest z kolejnością ćwiczonych głosek. Podczas przygotowywania materiałów nie znalazłyśmy publikacji naukowej rozwiązującej ten problem, wobec tego dobierając kolejność ćwiczonych głosek kierowałyśmy się głownie naszym doświadczeniem w pracy z pacjentami z apraksją mowy. Wydaję się, że głoski, których wymowę łatwiej zaobserwować (tzn. sposób ich artykulacji jest dość dobrze widoczny np. „A, O, L, M” są łatwiejsze do powtórzenia niż te, których sposób artykulacji jest mniej widoczny np. „K, G”.Wyrazy do powtarzania/ odczytywania są w kolejności, początkowo łatwiejsze np. z dwiema sylabami otwartymi po wyrazy zawierające zbitki spółgłoskowe.Ćwiczenia zostały ułożone według schematu: opis wymawiania głoski, zdjęcie ułożenia warg podczas jej wymawiania, przekrój boczny (rentgenogramy zaczerpnięte z T. Benni „Fonetyka opisowa języka polskiego”), czytanie/ powtarzanie sylab, czytanie/powtarzanie wyrazów, kończenie zdań.Zachęcamy logopedów by kolejność ćwiczeń zmieniać indywidualnie w zależności od potrzeb i możliwości każdego pacjenta.Głoski miękkie (ś, ć, ń, ź i dź) zapisano jako ś/si, ć/ci, ź/zi, ń/ni, ź/zi, dź/dzi ze względu na ich wymowę w języku polskim , choć część słów obcojęzycznych np. „cito”, „sinus” wymawia się inaczej. W związku z tym, w razie konieczności prosimy o wyjaśnienie pacjentowi tych kwestii.Mamy nadzieję, że proponowane zadania będą pomocne pacjentom, ich rodzinom oraz logopedom.Autorki...

Program Obrazy-Słowa-Dźwięki w wersji rozszerzonej jest bazą zawierającą zdjęcia, filmy z fonogestami i językiem migowym, dźwięki (nagrania lektora, dźwięki otoczenia oraz onomatopeje), napisy, grafiki oraz alfabet palcowy. Program zawiera takie funkcje jak: pokaz, ćwiczenia, test oraz memory. Obrazy-Słowa-Dźwięki to program przeznaczony do wykorzystania na zajęciach terapii logopedycznej, pedagogicznej i psychologicznej. Dzięki swej różnorodności możliwa jest praca zarówno z osobami dorosłymi - za pomocą zdjęć, jak i z dziećmi - za pomocą grafiki. Praca z programem wiąże się z wyborem odpowiedniego zasobu, który w danej chwili jest potrzebny. Następstwem wyboru jest praca z odpowiednimi zadaniami terapeutycznymi dotyczącymi wybranego zasobu.   Wyselekcjonowane zasoby można zapisywać w postaci szablonów, a następnie je otwierać w dowolnym czasie, bez konieczności ponownego wyboru zasobów. Na przykład wybranie grupy słów do terapii szeregu sz, ż, cz, dż i zapisanie ich jako szablonu spowoduje, że w przypadku potrzeby skorzystania z ćwiczeń tego typu wystarczy tylko wybrać ten szablon i przejść do zakładki Terapia, by rozpocząć pracę z pacjentem. Program zawiera unikatową bazę zawierającą fonogesty, język migowy i alfabet palcowy, co z kolei pozwala na wykorzystanie go podczas terapii osób niedosłyszących i głuchych. Wspomaganie komunikacji tych osób nie jest ograniczone do jednego typu, gdyż można je zróżnicować np. poprzez połączenie fonogestów z językiem migowym. Wybrane zasoby mogą oczywiście zostać zapisane w postaci szablonu, by można było z niego skorzystać w przyszłości.   Poprzez duże możliwości wyboru poszczególnych grup semantycznych i słów w ich obrębie możliwe jest dostosowanie programu do potrzeb terapii każdego pacjenta. Wyniki pracy po zakończonej terapii są zapisywane, co przekłada się na ciągłe monitorowanie procesu terapii i uzyskiwanych efektów. Praca z programem realizowana jest w 3 krokach: wybór/dodanie pacjenta, wskazanie zasobów lub szablonu, praca terapeutyczna. Program zawiera bardzo dużą ilość słów pokazanych za pomocą różnego rodzaju realizacji (napis, dźwięk otoczenia, lektor, obrazek, zdjęcie, język migowy, alfabet palcowy, fonogest). Praca z pacjentem na całym zasobie ze wszystkimi typami realizacji jest niepotrzebna, dlatego program umożliwia wybór wyrazów i typów realizacji (np. wyraz dom można powiązać z typem zdjęcie i obrazek) i za pomocą wybranych zasobów realizować działania terapeutyczne. Wymagania systemowe: System operacyjny: Windows 7/8/10 Pamięć operacyjna: minimum 1 GB Dysk twardy z minimum 3 GB wolnego miejsca Karta muzyczna Karta graficzna pracująca w rozdzielczości co najmniej 1024 x768 Obsługa formatu MPG1

Prezentujemy zestaw ćwiczeń, które są rozszerzeniem poprzedniej części ?Dać rzeczy słowo- apraksja mowy?. Publikacja ?Dać rzeczy słowo- apraksja mowy 2? została podzielona na 6 części: zeszyt 1. A, O, L, M, B zeszyt 2. P, U(Ó), I, J, W zeszyt 3. F, N, E, Z, S, C zeszyt 4. DZ, D, T, Y, Ś/SI, Ź/ZI, SZ zeszyt 5. Ż/RZ, DŻ, Ł, Ń/NI, G, H/CH, zeszyt 6. CZ, K, R, Ć/CI, DŹ/DZI. Wiodącym deficytem afazji ruchowej są, obok zaburzeń czysto językowych, trudności ruchowe związane z odtworzeniem sekwencji ruchów potrzebnych do wypowiedzenia danego słowa, czyli apraksja mowy. Usprawnianie wymaga specjalnie zogniskowanej na tym deficycie terapii. Badacze podkreślają (Boehme, 2003), że istotna jest duża liczba powtórzeń, nawet gdy sylaby czy słowa są w większości wypowiadane poprawnie. Ważne także, by widoczna była twarz osoby mówiącej, co pozwoli choremu na obserwowanie i naśladowanie ruchów artykulacyjnych. Pomocne mogą być również inne wskazówki, takie jak podpowiedź gestem (np. dotknięcie ręką okolic krtani w celu zaprezentowania dźwięczności) lub też jak w naszej publikacji dodatkowe instrukcje słowne, czyli opis wymowy głoski, zdjęcia prezentujące układy warg czy schematy graficzne przedstawiające ułożenie narządów mowy podczas wypowiadania głosek.Przykłady do ćwiczeń zostały dobrane specjalnie pod kątem stopniowania trudności. Trudno jednak jednoznacznie określić kolejność, w jakiej powinna przebiegać terapia, ponieważ część badań (Howard, Varley, 1995) podaje, że słowa są łatwiejsze do zapamiętania i powtórzenia niż np. sylaby. Inni badacze natomiast (Dabul i Bollier, 1976; Holtzapple i Marshall, 1977; Knock i inni, 2000, Raymer i inni, 2002) zalecają rozpoczęcie terapii od powtarzania izolowanych dźwięków, następnie sylab, a dopiero na końcu wyrazów, fraz czy zdań. Podobnie jest z kolejnością ćwiczonych głosek. Podczas przygotowywania materiałów nie znalazłyśmy publikacji naukowej rozwiązującej ten problem, wobec tego dobierając kolejność ćwiczonych głosek kierowałyśmy się głownie naszym doświadczeniem w pracy z pacjentami z apraksją mowy. Wydaję się, że głoski, których wymowę łatwiej zaobserwować (tzn. sposób ich artykulacji jest dość dobrze widoczny np. ?A, O, L, M? są łatwiejsze do powtórzenia niż te, których sposób artykulacji jest mniej widoczny np. ?K, G?.Wyrazy do powtarzania/ odczytywania są w kolejności, początkowo łatwiejsze np. z dwiema sylabami otwartymi po wyrazy zawierające zbitki spółgłoskowe.Ćwiczenia zostały ułożone według schematu: opis wymawiania głoski, zdjęcie ułożenia warg podczas jej wymawiania, przekrój boczny (rentgenogramy zaczerpnięte z T. Benni ?Fonetyka opisowa języka polskiego?), czytanie/ powtarzanie sylab, czytanie/powtarzanie wyrazów, kończenie zdań.Zachęcamy logopedów by kolejność ćwiczeń zmieniać indywidualnie w zależności od potrzeb i możliwości każdego pacjenta.Głoski miękkie (ś, ć, ń, ź i dź) zapisano jako ś/si, ć/ci, ź/zi, ń/ni, ź/zi, dź/dzi ze względu na ich wymowę w języku polskim , choć część słów obcojęzycznych np. ?cito?, ?sinus? wymawia się inaczej. W związku z tym, w razie konieczności prosimy o wyjaśnienie pacjentowi tych kwestii.Mamy nadzieję, że proponowane zadania będą pomocne pacjentom, ich rodzinom oraz logopedom.Autorki

Publikacja została przygotowana z myślą o uzupełnieniu codziennej terapii afazji. Zadania zawarte w serii zeszytów pomogą w usprawnieniu pisania, czytania, mówienia i rozumienia. Podział na ćwiczone funkcje i poziomy trudności ułatwia wybór odpowiedniego zeszytu ćwiczeń. Afazja to ? ogólnie ujmując ? zaburzenia w komunikowaniu się związane z deficytami językowymi, powstałymi na skutek uszkodzenia mózgu (np. udaru, urazu). Nasilenie i rodzaj objawów afazji zależą od wielu czynników, między innymi wielkości uszkodzonego obszaru i jego lokalizacji w mózgu. Podjęcie terapii afazji powinno być poprzedzone dokładnym, przeprowadzonym przez specjalistę badaniem pozwalającym ocenić, które funkcje językowe (rozumienie, nazywanie, powtarzanie, tworzenie dłuższych wypowiedzi czy też pisaniei czytanie) zostały zaburzone. Istotne jest również określenie głębokości zaburzeń oraz postawienie hipotez o przyczynach trudności, np. zaburzenie różnicowania słuchowego dźwięków, trudności w mówieniu, deficyty leksykalne.

Terapia pacjentów z afazją jest zwykle procesem długotrwałym. W celu urozmaicenia warsztatu pracy powstała druga seria ćwiczeń ?Dać rzeczy słowo?, na którą składają się: ekspresja 4, 5, 6, rozumienie 4, 5, 6, 7, czytaniei pisanie 1, 2, 3, 4, 5 oraz apraksja mowy, wszystkie ułożone kolejno od poziomu najłatwiejszego do najtrudniejszego.Proponujemy, żeby podczas wykonywania ćwiczeń wykorzystywać zdjęcia.Należy pamiętać, że podjęcie terapii powinno być poprzedzone dokładnym badaniem pozwalającym ocenić rodzaj i stopień deficytów oraz postawić hipotezy co do przyczyn trudności.

Terapia pacjentów z afazją jest zwykle procesem długotrwałym. W celu urozmaicenia warsztatu pracy powstała druga seria ćwiczeń ?Dać rzeczy słowo?, na którą składają się: ekspresja 4, 5, 6, rozumienie 4, 5, 6, 7, czytaniei pisanie 1, 2, 3, 4, 5 oraz apraksja mowy, wszystkie ułożone kolejno od poziomu najłatwiejszego do najtrudniejszego.Proponujemy, żeby podczas wykonywania ćwiczeń wykorzystywać zdjęcia (do kupienia osobno pakiet 84 zdjęć z podpisami).Należy pamiętać, że podjęcie terapii powinno być poprzedzone dokładnym badaniem pozwalającym ocenić rodzaj i stopień deficytów oraz postawić hipotezy co do przyczyn trudności.

Obrazy - Słowa - Dźwięki (wersja rozszerzona) stanowi unikalny zestaw multimediów niezbędny w toku zajęć terapii logopedycznej, psychologicznej i pedagogicznej. W skład bazy

Program „Obrazy-Słowa-Dźwięki” (wersja podstawowa) to multimedialna baza zawierająca zdjęcia, napisy, grafiki, dźwięki (nagrania lektora, onomatopeje i dźwięki otoczenia)...

Publikacja została przygotowana z myślą o uzupełnieniu codziennej terapii afazji. Zadania zawarte w serii zeszytów pomogą w usprawnieniu czytania. Podział na ćwiczone funkcje i poziomy trudności ułatwia wybór odpowiedniego zeszytu ćwiczeń.Afazja to ogólnie ujmując zaburzenia w komunikowaniu się związane z deficytami językowymi, powstałymi na skutek uszkodzenia mózgu (np. udaru, urazu). Nasilenie i rodzaj objawów afazji zależą od wielu czynników, między innymi wielkości uszkodzonego obszaru i jego lokalizacji w mózgu.Podjęcie terapii afazji powinno być poprzedzone dokładnym, przeprowadzonym przez specjalistę badaniem pozwalającym ocenić, które funkcje językowe (rozumienie, nazywanie, powtarzanie, tworzenie dłuższych wypowiedzi czy też pisaniei czytanie) zostały zaburzone. Istotne jest również określenie głębokości zaburzeń oraz postawienie hipotez o przyczynach trudności, np. zaburzenie różnicowania słuchowego dźwięków, trudności w mówieniu, deficyty leksykalne.

Publikacja została przygotowana z myślą o uzupełnieniu codziennej terapii afazji. Zadania zawarte w serii zeszytów pomogą w usprawnieniu czytania. Podział na ćwiczone funkcje i poziomy trudności ułatwia wybór odpowiedniego zeszytu ćwiczeń.Afazja to ogólnie ujmując zaburzenia w komunikowaniu się związane z deficytami językowymi, powstałymi na skutek uszkodzenia mózgu (np. udaru, urazu). Nasilenie i rodzaj objawów afazji zależą od wielu czynników, między innymi wielkości uszkodzonego obszaru i jego lokalizacji w mózgu.Podjęcie terapii afazji powinno być poprzedzone dokładnym, przeprowadzonym przez specjalistę badaniem pozwalającym ocenić, które funkcje językowe (rozumienie, nazywanie, powtarzanie, tworzenie dłuższych wypowiedzi czy też pisaniei czytanie) zostały zaburzone. Istotne jest również określenie głębokości zaburzeń oraz postawienie hipotez o przyczynach trudności, np. zaburzenie różnicowania słuchowego dźwięków, trudności w mówieniu, deficyty leksykalne.  

Publikacja została przygotowana z myślą o uzupełnieniu codziennej terapii afazji. Zadania zawarte w serii zeszytów pomogą w usprawnieniu czytania. Podział na ćwiczone funkcje i poziomy trudności ułatwia wybór odpowiedniego zeszytu ćwiczeń.Afazja to ogólnie ujmując zaburzenia w komunikowaniu się związane z deficytami językowymi, powstałymi na skutek uszkodzenia mózgu (np. udaru, urazu). Nasilenie i rodzaj objawów afazji zależą od wielu czynników, między innymi wielkości uszkodzonego obszaru i jego lokalizacji w mózgu.Podjęcie terapii afazji powinno być poprzedzone dokładnym, przeprowadzonym przez specjalistę badaniem pozwalającym ocenić, które funkcje językowe (rozumienie, nazywanie, powtarzanie, tworzenie dłuższych wypowiedzi czy też pisaniei czytanie) zostały zaburzone. Istotne jest również określenie głębokości zaburzeń oraz postawienie hipotez o przyczynach trudności, np. zaburzenie różnicowania słuchowego dźwięków, trudności w mówieniu, deficyty leksykalne.

Publikacja została przygotowana z myślą o uzupełnieniu codziennej terapii afazji. Zadania zawarte w serii zeszytów pomogą w usprawnieniu czytania. Podział na ćwiczone funkcje i poziomy trudności ułatwia wybór odpowiedniego zeszytu ćwiczeń.Afazja to ogólnie ujmując zaburzenia w komunikowaniu się związane z deficytami językowymi, powstałymi na skutek uszkodzenia mózgu (np. udaru, urazu). Nasilenie i rodzaj objawów afazji zależą od wielu czynników, między innymi wielkości uszkodzonego obszaru i jego lokalizacji w mózgu.Podjęcie terapii afazji powinno być poprzedzone dokładnym, przeprowadzonym przez specjalistę badaniem pozwalającym ocenić, które funkcje językowe (rozumienie, nazywanie, powtarzanie, tworzenie dłuższych wypowiedzi czy też pisaniei czytanie) zostały zaburzone. Istotne jest również określenie głębokości zaburzeń oraz postawienie hipotez o przyczynach trudności, np. zaburzenie różnicowania słuchowego dźwięków, trudności w mówieniu, deficyty leksykalne.

Publikacja została przygotowana z myślą o uzupełnieniu codziennej terapii afazji. Zadania zawarte w serii zeszytów pomogą w usprawnieniu czytania. Podział na ćwiczone funkcje i poziomy trudności ułatwia wybór odpowiedniego zeszytu ćwiczeń.Afazja to ogólnie ujmując zaburzenia w komunikowaniu się związane z deficytami językowymi, powstałymi na skutek uszkodzenia mózgu (np. udaru, urazu). Nasilenie i rodzaj objawów afazji zależą od wielu czynników, między innymi wielkości uszkodzonego obszaru i jego lokalizacji w mózgu.Podjęcie terapii afazji powinno być poprzedzone dokładnym, przeprowadzonym przez specjalistę badaniem pozwalającym ocenić, które funkcje językowe (rozumienie, nazywanie, powtarzanie, tworzenie dłuższych wypowiedzi czy też pisaniei czytanie) zostały zaburzone. Istotne jest również określenie głębokości zaburzeń oraz postawienie hipotez o przyczynach trudności, np. zaburzenie różnicowania słuchowego dźwięków, trudności w mówieniu, deficyty leksykalne.