Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Pedagogika specjalna w swoich poszukiwaniach ma szacunek dla dorobku poprzedników. Poczucie ciągłości ważnych zadań przejawia się w uznawaniu roli tradycji w teraźniejszości i docenianiu znaczenia przeszłości dla przyszłości. Ponadczasowe idee w starciu z nowymi myślami, wynikami badań i procesami społecznymi dają nową jakość edukacji, rehabilitacji i terapii. Autorka, wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, podejmuje próbę rozpoznania możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną. Buduje tym samym modele diagnostyczne i terapeutyczne, by na podstawie dotychczasowych koncepcji i wyników ba- dań własnych opracować pewien konstrukt łączący wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej. [...] W wyniku wzajemnych relacji i działań pomocowych świat dziecięcy i świat dorosłego przenikają się w realnych sytuacjach edukacyjnych. Proces przenikania się tych dwóch światów może być wzmocniony istotnym przekaźnikiem, jakim są treści wyobrażone, nierealne, baśniowe – tak bliskie dziecku, nasycające jego umysł i uczucia oraz dające poczucie bezpiecznego uczestniczenia w wypełnianiu zadań edukacyjnych. Wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, rozpoznanie możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną, uczyniłam wyzwaniem do opracowania własnego modelu diagnostycznego i terapeutycznego. Zaprezentowana autorska metoda baśniowych spotkań jest więc nie tylko próbą wykorzystania naturalnych warunków rozwojowych dziecka, ale także swoistym kostruktem łączącym wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej.Joanna Głodkowska...

Pedagogika specjalna w swoich poszukiwaniach ma szacunek dla dorobku poprzedników. Poczucie ciągłości ważnych zadań przejawia się w uznawaniu roli tradycji w teraźniejszości i docenianiu znaczenia przeszłości dla przyszłości. Ponadczasowe idee w starciu z nowymi myślami, wynikami badań i procesami społecznymi dają nową jakość edukacji, rehabilitacji i terapii. Autorka, wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, podejmuje próbę rozpoznania możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną. Buduje tym samym modele diagnostyczne i terapeutyczne, by na podstawie dotychczasowych koncepcji i wyników ba- dań własnych opracować pewien konstrukt łączący wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej. [...] W wyniku wzajemnych relacji i działań pomocowych świat dziecięcy i świat dorosłego przenikają się w realnych sytuacjach edukacyjnych. Proces przenikania się tych dwóch światów może być wzmocniony istotnym przekaźnikiem, jakim są treści wyobrażone, nierealne, baśniowe ? tak bliskie dziecku, nasycające jego umysł i uczucia oraz dające poczucie bezpiecznego uczestniczenia w wypełnianiu zadań edukacyjnych. Wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, rozpoznanie możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną, uczyniłam wyzwaniem do opracowania własnego modelu diagnostycznego i terapeutycznego. Zaprezentowana autorska metoda baśniowych spotkań jest więc nie tylko próbą wykorzystania naturalnych warunków rozwojowych dziecka, ale także swoistym kostruktem łączącym wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej.Joanna Głodkowska

Pedagogika specjalna w swoich poszukiwaniach ma szacunek dla dorobku poprzedników. Poczucie ciągłości ważnych zadań przejawia się w uznawaniu roli tradycji w teraźniejszości i docenianiu znaczenia przeszłości dla przyszłości. Ponadczasowe idee w starciu z nowymi myślami, wynikami badań i procesami społecznymi dają nową jakość edukacji, rehabilitacji i terapii.Autorka, wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, podejmuje próbę rozpoznania możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną. Buduje tym samym modele diagnostyczne i terapeutyczne, by na podstawie dotychczasowych koncepcji i wyników ba- dań własnych opracować pewien konstrukt łączący wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej. [...] W wyniku wzajemnych relacji i działań pomocowych świat dziecięcy i świat dorosłego przenikają się w realnych sytuacjach edukacyjnych. Proces przenikania się tych dwóch światów może być wzmocniony istotnym przekaźnikiem, jakim są treści wyobrażone, nierealne, baśniowe ? tak bliskie dziecku, nasycające jego umysł i uczucia oraz dające poczucie bezpiecznego uczestniczenia w wypełnianiu zadań edukacyjnych. Wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, rozpoznanie możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną, uczyniłam wyzwaniem do opracowania własnego modelu diagnostycznego i terapeutycznego. Zaprezentowana autorska metoda baśniowych spotkań jest więc nie tylko próbą wykorzystania naturalnych warunków rozwojowych dziecka, ale także swoistym kostruktem łączącym wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej.Joanna Głodkowska

Tytuł Konstruowanie umysłowej reprezentacji świata Podtytuł Diagnoza, możliwości rozwojowe i edukacyjne dzieci z lekką niepełnosprawnością intelektualną w aspekcie stałości i zmienności w pedagogice specjalnej Autor Joanna Głodkowska Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-7850-068-1 Rok

Tytuł Prasa jako medium edukacyjne Podtytuł Kulturowe reprezentacje raka piersi w czasopismach kobiecych Autor Edyta Zierkiewicz Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-7850-469-6 Rok

Kraków 2012, wydanie 2, format 160 x 230, objętość 412 str., oprawa miękkaPedagogika specjalna w swoich poszukiwaniach ma szacunek dla dorobku poprzedników. Poczucie ciągłości ważnych zadań przejawia się w uznawaniu roli tradycji w teraźniejszości i docenianiu znaczenia przeszłości dla przyszłości. Ponadczasowe idee w starciu z nowymi myślami, wynikami badań i procesami społecznymi dają nową jakość edukacji, rehabilitacji i terapii. Autorka, wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, podejmuje próbę rozpoznania możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną. Buduje tym samym modele diagnostyczne i terapeutyczne, by na podstawie dotychczasowych koncepcji i wyników ba- dań własnych opracować pewien konstrukt łączący wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej.[...] W wyniku wzajemnych relacji i działań pomocowych świat dziecięcy i świat dorosłego przenikają się w realnych sytuacjach edukacyjnych. Proces przenikania się tych dwóch światów może być wzmocniony istotnym przekaźnikiem, jakim są treści wyobrażone, nierealne, baśniowe – tak bliskie dziecku, nasycające jego umysł i uczucia oraz dające poczucie bezpiecznego uczestniczenia w wypełnianiu zadań edukacyjnych.Wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, rozpoznanie możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną, uczyniłam wyzwaniem do opracowania własnego modelu diagnostycznego i terapeutycznego.Zaprezentowana autorska metoda baśniowych spotkań jest więc nie tylko próbą wykorzystania naturalnych warunków rozwojowych dziecka, ale także swoistym kostruktem łączącym wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej.Spis treściWprowadzenie   Rozdział 1Reprezentacje umysłowe świata a edukacja dzieci –koncepcje psychologiczne implikacjami dla pedagogiki   Dzieci doświadczają świata i nad nim panująWybrane poglądy konstruktywistów   Rozwój dzieci wpisuje się w ekologiczny model rzeczywistościRozpoznawanie kontekstów rozwoju człowieka   Dzieci tworzą skrypty i planySchematy poznawcze jako typowa strukturaznanego doświadczenia   Dzieci spełniają zadania rozwojoweWarunki i wskaźniki doświadczania przez dziecko otoczenia   Dzieci skupiają uwagę i przejawiają aktywnośćŹródła motywacji dziecka do uczenia się   Wybrane teorie psychologiczne inspirująpedagoga specjalnegoPiramida konstruowania przez dzieckoumysłowej reprezentacji świata   Rozdział 2Pedagogika i psychologia –wzajemne relacje, rozpoznawanie stałości i zmienności   Pedagogika czerpie z psychologicznych koncepcjirozwoju umysłowego dzieciW poszukiwaniu implikacji   Pedagogika odczytuje stałości i zmiennościU źródeł tendencji rozwoju nauk   Rozdział 3Stałość i zmienność w pedagogice specjalnej –edukacja wczesnoszkolna dzieckaz lekką niepełnosprawnością intelektualną   Budowanie uogólnień w pedagogice specjalnej –tworzenie społecznego wizerunku osobyz niepełnosprawnością intelektualną   Nazywanie, definiowanie, metodologia badań –niepełnosprawność intelektualna w teoriii interpretacjach empirycznych   Niektóre koncepcje rozwoju dziecka z niepełnosprawnościąintelektualną – rozwój jako sztuka pokonywania przeszkód   Konstruowanie umysłowego obrazu siebie i świataprzez dziecko z lekką niepełnosprawnością intelektualnąw wieku wczesnoszkolnym – ciekawość poznawcza, komunikacja, eksploracja i spełnianie zadań rozwojowych   Uczeń z lekką niepełnosprawnością intelektualnąspełnia zadania rozwojowe – uczenie się „na sposób szkolny”   Kształcenie specjalne uczniów z lekką niepełnosprawnościąintelektualną – rzeczywistość edukacyjna   Rozdział 4Umysłowe konstruowanie obrazu świata przez dzieckoz lekką niepełnosprawnością intelektualną –założenia diagnostyczne   Nazywanie, definiowanie sytuacji dzieciz lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynającychnaukę szkolną – dojrzałość szkolna czy wrażliwość edukacyjna   Rozpoznawanie sytuacji dzieci z lekką niepełnosprawnościąintelektualną rozpoczynających naukę szkolną –założenia modelowe   Diagnozowanie osiągnięć ucznia z lekką niepełnosprawnościąintelektualną w budowaniu umysłowego obrazu świata –konstrukt diagnostyczny   Rozdział 5Konstruowanie umysłowej reprezentacji świataprzez dziecko z lekką niepełnosprawnością intelektualną –diagnoza dziecięcego widzenia siebie i otoczenia   Wiara we własne siły i ciekawość świata –potrzeba rozwojowa dziecka   Potrzeba kontaktu z otoczeniem –komunikacja na poziomie werbalnym i niewerbalnym   Kompetencje eksploracyjne – poznawanie i dokonywanie zmianw otoczeniu   Kompetencje zadaniowe – pełnienie roli ucznia szkoły specjalnej   Kompetencje uczniów szkoły specjalnej –analiza możliwości i dynamiki rozwojowej   Rozdział 6Treści wyobrażone w kształtowaniu umysłowej reprezentacjiświata realnego –zabawa dziecka w świecie baśni, inspiracje pedagogiczne w kolorach   Świat baśni jako pokarm dla rozwoju dziecka i odpowiedźna jego potrzeby   Uczestniczenie dziecka w świecie baśni jako propozycjametodyczna w edukacji początkowej szkoły specjalnej   Podstawy teoretyczne i metodyczne zajęćkorekcyjno-usprawniających z wykorzystaniem metodybaśniowych spotkań   Skuteczność metody baśniowych spotkańw świetle wyników eksperymentu   Kompetencje pedagoga specjalnego jako łącznikamiędzy światem realnym a wyobrażonym   ...

Prasa jako medium edukacyjne Kulturowe reprezentacje raka piersi w czasopismach kobiecychKraków 2013, wydanie 1, format 165 x 235, objętość 498 str., oprawa twardaKsiążka Edyty Zierkiewicz to dojrzałe i wielostronne studium dotyczące ważnego społecznie i bardzo interesującego naukowo fenomenu edukacyjnej funkcji prasy (i szerzej kultury) popularnej, w recenzowanej pracy badane na przykładzie konstruowania dyskursu choroby (rak piersi). Analizy autorki są wielostronne, interdyscyplinarne, a mimo to udało jej się zachować wyraźną i bardzo klarowną formę narracji pozwalającą na niezakłóconą i niemal linearną, systematycznie prowadzoną przez strukturę tekstu lekturę. (…) Jest to ważne i poznawczo bardzo interesujące studium dyskursu medialnego jako dyskursu pedagogicznego, informacyjnie i interpretacyjne „gęste od znaczeń” i otwierające wiele nowych perspektyw badawczych.Spis treściWstęp     Rozdział 1. Teoretyczne ramy analizy prasy kobiecej    1.1. Konstruktywizm społeczny i teoria reprezentacji –uzasadnienie wyboru podejścia teoretycznego do badańnad przekazami medialnymi    1.2. Media w dyskursie pedagogicznym. Edukacyjny potencjał mediów    1.3. Prasa kobieca w perspektywie edukacyjnej    1.4. Promocja zdrowia i medyczna edu-rozrywka w przestrzenipopularnych czasopism i innych mass mediach    Rozdział 2. Ramowanie problematyki zdrowotnej w czasopismach kobiecychjako perspektywa metodologiczna. Założenia badań własnych    2.1. Definiowanie ramowania w obrębie nauk społecznych    2.2. Organizacja badań własnych    2.2.1. Charakterystyka materiału empirycznego    2.2.2. Cel, przedmiot i pytania badawcze    2.2.3. Przebieg badań własnych    Rozdział 3. Spoglądanie na chorobę przez pryzmat naukijako główny sposób ramowania raka piersi w artykułach medycznychw prasie kobiecej    3.1. Epidemia, artefakt czy moda? Krytyczne komentarze na temat liczby prasowych doniesień dotyczących raka piersi    3.2. Rak piersi jako jednostka chorobowa. Medycznewizerunki schorzenia   3.2.1. Definiowanie zagrożenia: niegroźne guzki w piersi a rak   3.2.2. Płeć żeńska jako główny czynnik ryzyka   3.2.3. Reprezentacje badań mammograficznych w prasie kobiecej   3.2.4. Mastektomia – najlepszy sposób (ka)leczenia kobiet   3.2.5. Rekonstrukcja piersi czy kobiecości?   Rozdział 4. Społeczne światy raka piersi. Konstruowanie wizerunków lekarzyi ich potencjalnych pacjentek w artykułach medycznych   4.1. Reprezentacje ekspertów ds. zdrowia kobiet   4.2. Strategia zwiększania edukacyjnego oddziaływania mediów,czyli znane osoby jako rzecznicy choroby   4.3. Zdrowe kobiety w obliczu zagrożenia   4.3.1. Między upełnomocnieniem aktywnej pacjentki a krytyką(ogółu) kobiet   4.3.2. Piękne i/bo zdrowe – ramowanie raka piersina fotografiach prasowych  Rozdział 5. Doświadczanie raka. Osobiste narracje chorobyversus produkty medialne  5.1. Definiowanie (auto)patografii   5.2. „Prawda” osobista i legitymizacje „prawdziwości”w osobistych opowieściach   5.3. Nurt pseudobiograficzny w prasie kobiecej  5.3.1. Definiowanie patografii prasowych  5.3.2. Rola i znaczenie patografii publikowanychw czasopismach  5.3.2.1. Rozwój gatunku w mediach amerykańskichRys historyczny  5.3.2.2. Tendencje w obrębie polskich historii z życiaAmazonek  Rozdział 6. „Wizerunek jako choroba”. Ramowanie raka piersijako indywidualnego doświadczenia w prasie kobiecej  6.1. Osobisty kryzys w reportażach z życia zwykłych Amazonekna tle porównawczym   6.2. Narracja restytucji – echo biomedycyny?   6.3. Od cierpienia do radzenia sobie – ramowanie transformacjibohaterki opowieści   6.4. Ramowanie sukcesu (medycyny) w patografiach przez metaforymilitarne i sportowe oraz fotografie   Rozdział 7. Ramy operujące wewnątrz artykułów medycznychi w reportażach oraz ich kulturowe archiwa. Próba syntezy  7.1. Zjawisko medykalizacji jako kulturowe archiwum ramdla artykułów medycznych   7.2. Zjawisko biouspołecznienia jako archiwum ram dla reportażyna temat przeżywania choroby   7.3. Pakunki ram – zestawienie głównych sposobówujmowania problematyki raka piersi w prasie kobiecej   Rozdział 8. Identyfikowanie efektów ramowania w wypowiedziachczytelników prasy kobiecej  8.1. Docieranie do indywidualnych interpretacjii społecznych znaczeń kulturowych reprezentacji raka piersiprzez wywiady fokusowe  8.1.1. Edukacyjna wartość artykułów medycznych w opiniachczytelników   8.1.2. Wychowawcze znaczenie reportaży prasowych z życiaAmazonek dla czytelników   8.2. Dominujące, wynegocjowane i opozycyjne stanowiskawobec reprezentacji choroby w mediach. Próba oceny efektywnościoddziaływania wybranych sposobów ramowania raka piersiw prasie kobiecej   Zakończenie   Bibliografia   Aneks   Wykaz rysunków, tabel i wykresów   ...

Pedagogika specjalna w swoich poszukiwaniach ma szacunek dla dorobku poprzedników. Poczucie ciągłości ważnych zadań przejawia się w uznawaniu roli tradycji w teraźniejszości i docenianiu znaczenia przeszłości dla przyszłości. Ponadczasowe idee w starciu z nowymi myślami, wynikami badań i procesami społecznymi dają nową jakość edukacji, rehabilitacji i terapii. Autorka, wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, podejmuje próbę rozpoznania możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną. Buduje tym samym modele diagnostyczne i terapeutyczne, by na podstawie dotychczasowych koncepcji i wyników ba- dań własnych opracować pewien konstrukt łączący wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej. [...] W wyniku wzajemnych relacji i działań pomocowych świat dziecięcy i świat dorosłego przenikają się w realnych sytuacjach edukacyjnych. Proces przenikania się tych dwóch światów może być wzmocniony istotnym przekaźnikiem, jakim są treści wyobrażone, nierealne, baśniowe – tak bliskie dziecku, nasycające jego umysł i uczucia oraz dające poczucie bezpiecznego uczestniczenia w wypełnianiu zadań edukacyjnych. Wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, rozpoznanie możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną, uczyniłam wyzwaniem do opracowania własnego modelu diagnostycznego i terapeutycznego. Zaprezentowana autorska metoda baśniowych spotkań jest więc nie tylko próbą wykorzystania naturalnych warunków rozwojowych dziecka, ale także swoistym kostruktem łączącym wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej.Joanna Głodkowska...

Pedagogika specjalna w swoich poszukiwaniach ma szacunek dla dorobku poprzedników. Poczucie ciągłości ważnych zadań przejawia się w uznawaniu roli tradycji w teraźniejszości i docenianiu znaczenia przeszłości dla przyszłości. Ponadczasowe idee w starciu z nowymi myślami, wynikami badań i procesami społecznymi dają nową jakość edukacji, rehabilitacji i terapii.Autorka, wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, podejmuje próbę rozpoznania możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną. Buduje tym samym modele diagnostyczne i terapeutyczne, by na podstawie dotychczasowych koncepcji i wyników ba- dań własnych opracować pewien konstrukt łączący wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej. [...] W wyniku wzajemnych relacji i działań pomocowych świat dziecięcy i świat dorosłego przenikają się w realnych sytuacjach edukacyjnych. Proces przenikania się tych dwóch światów może być wzmocniony istotnym przekaźnikiem, jakim są treści wyobrażone, nierealne, baśniowe – tak bliskie dziecku, nasycające jego umysł i uczucia oraz dające poczucie bezpiecznego uczestniczenia w wypełnianiu zadań edukacyjnych. Wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, rozpoznanie możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną, uczyniłam wyzwaniem do opracowania własnego modelu diagnostycznego i terapeutycznego. Zaprezentowana autorska metoda baśniowych spotkań jest więc nie tylko próbą wykorzystania naturalnych warunków rozwojowych dziecka, ale także swoistym kostruktem łączącym wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej.Joanna Głodkowska...

Pedagogika specjalna w swoich poszukiwaniach ma szacunek dla dorobku poprzedników. Poczucie ciągłości ważnych zadań przejawia się w uznawaniu roli tradycji w teraźniejszości i docenianiu znaczenia przeszłości dla przyszłości. Ponadczasowe idee w starciu z nowymi myślami, wynikami badań i procesami społecznymi dają nową jakość edukacji, rehabilitacji i terapii. Autorka, wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, podejmuje próbę rozpoznania możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną. Buduje tym samym modele diagnostyczne i terapeutyczne, by na podstawie dotychczasowych koncepcji i wyników ba- dań własnych opracować pewien konstrukt łączący wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej. [...] W wyniku wzajemnych relacji i działań pomocowych świat dziecięcy i świat dorosłego przenikają się w realnych sytuacjach edukacyjnych. Proces przenikania się tych dwóch światów może być wzmocniony istotnym przekaźnikiem, jakim są treści wyobrażone, nierealne, baśniowe – tak bliskie dziecku, nasycające jego umysł i uczucia oraz dające poczucie bezpiecznego uczestniczenia w wypełnianiu zadań edukacyjnych. Wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, rozpoznanie możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną, uczyniłam wyzwaniem do opracowania własnego modelu diagnostycznego i terapeutycznego. Zaprezentowana autorska metoda baśniowych spotkań jest więc nie tylko próbą wykorzystania naturalnych warunków rozwojowych dziecka, ale także swoistym kostruktem łączącym wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej.Joanna Głodkowska...

Pedagogika specjalna w swoich poszukiwaniach ma szacunek dla dorobku poprzedników. Poczucie ciągłości ważnych zadań przejawia się w uznawaniu roli tradycji w teraźniejszości i docenianiu znaczenia przeszłości dla przyszłości. Ponadczasowe idee w starciu z nowymi myślami, wynikami badań i procesami społecznymi dają nową jakość edukacji, rehabilitacji i terapii. Autorka, wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, podejmuje próbę rozpoznania możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną. Buduje tym samym modele diagnostyczne i terapeutyczne, by na podstawie dotychczasowych koncepcji i wyników ba- dań własnych opracować pewien konstrukt łączący wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej. [...] W wyniku wzajemnych relacji i działań pomocowych świat dziecięcy i świat dorosłego przenikają się w realnych sytuacjach edukacyjnych. Proces przenikania się tych dwóch światów może być wzmocniony istotnym przekaźnikiem, jakim są treści wyobrażone, nierealne, baśniowe – tak bliskie dziecku, nasycające jego umysł i uczucia oraz dające poczucie bezpiecznego uczestniczenia w wypełnianiu zadań edukacyjnych. Wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, rozpoznanie możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną, uczyniłam wyzwaniem do opracowania własnego modelu diagnostycznego i terapeutycznego. Zaprezentowana autorska metoda baśniowych spotkań jest więc nie tylko próbą wykorzystania naturalnych warunków rozwojowych dziecka, ale także swoistym kostruktem łączącym wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej. Joanna Głodkowska

Pedagogika specjalna w swoich poszukiwaniach ma szacunek dla dorobku poprzedników. Poczucie ciągłości ważnych zadań przejawia się w uznawaniu roli tradycji w teraźniejszości i docenianiu znaczenia przeszłości dla przyszłości. Ponadczasowe idee w starciu z nowymi myślami, wynikami badań i procesami społecznymi dają nową jakość edukacji, rehabilitacji i terapii. Autorka, wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, podejmuje próbę rozpoznania możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną. Buduje tym samym modele diagnostyczne i terapeutyczne, by na podstawie dotychczasowych koncepcji i wyników ba- dań własnych opracować pewien konstrukt łączący wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej. [...] W wyniku wzajemnych relacji i działań pomocowych świat dziecięcy i świat dorosłego przenikają się w realnych sytuacjach edukacyjnych. Proces przenikania się tych dwóch światów może być wzmocniony istotnym przekaźnikiem, jakim są treści wyobrażone, nierealne, baśniowe ? tak bliskie dziecku, nasycające jego umysł i uczucia oraz dające poczucie bezpiecznego uczestniczenia w wypełnianiu zadań edukacyjnych. Wychodząc naprzeciw tak nakreślonym zadaniom współczesnej pedagogiki specjalnej, rozpoznanie możliwości i ograniczeń uczniów z lekką niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynających naukę szkolną, uczyniłam wyzwaniem do opracowania własnego modelu diagnostycznego i terapeutycznego. Zaprezentowana autorska metoda baśniowych spotkań jest więc nie tylko próbą wykorzystania naturalnych warunków rozwojowych dziecka, ale także swoistym kostruktem łączącym wybrane aspekty tego, co stałe i zmienne w pedagogice specjalnej.Joanna Głodkowska