[Biały Kruk]
Kategoria: Antropologia i etnologiaWysyłka: od ręki
Czy cywilizacja zachodnia, do której wszak należymy, już upadła? A
jeśli tak, to czy będzie w stanie się podnieść i pod jakimi
warunkami? Pytania te nurtują wielu ludzi, także wybitnego
Pełen opis produktu 'Bunt barbarzyńców 105 pytań o przyszłość naszej cywilizacji' »
Czy cywilizacja zachodnia, do której wszak należymy, już upadła? A
jeśli tak, to czy będzie w stanie się podnieść i pod jakimi
warunkami? Pytania te nurtują wielu ludzi, także wybitnego
intelektualistę i świetnego pisarza prof. Wojciecha Roszkowskiego.
Autor rozważał je już w skrzącym się imponującą erudycją dziele
„Roztrzaskane lustro”, które stało się bestsellerem ubiegłego roku.
„Bunt barbarzyńców” jest swoistą kontynuacją tamtej książki, choć
został zupełnie inaczej skonstruowany. Dalszy ciąg rozmyślań nad
schyłkiem naszej cywilizacji ujęty został tym razem w formie 105
pytań i odpowiedzi. Odpowiedzi zwięzłych, niebywale logicznych,
nieraz nawet ironicznych. Ironia to zresztą i tak łagodna forma
krytyki głupoty tego świata, i to niestety głupoty dość powszechnie
akceptowanej za sprawą przede wszystkim mediów tzw. głównego nurtu.
Za promowaniem głupoty, albo też i dewiacji, kryje się dziś jakże
często wielki biznes. Ludzie coraz częściej czują, że dzieje się
coś niedobrego, i stawiają sobie natarczywe pytanie: dokąd
zmierzamy?! Zauważają symptomy rozpadu, ale nie zawsze dostrzegają
przyczyny zła. Są też jednak i tacy, a jest ich niestety większość,
którzy niczym lemingi staczają się w wytyczaną przez mainstream
przepaść bezmyślności. Czyż jednak chaos, bezprawie i pogarda wobec
Dekalogu mogą służyć jako napęd rozwoju? Mamy do czynienia, jak
niegdyś cywilizacja starożytnego Rzymu, z buntem barbarzyńców, ale
też z narodzinami neopogaństwa, obalaniem autorytetów i wartości,
które utrzymują wspólnotę w ładzie.„Współczesny człowiek Zachodu –
pisze w ‘Buncie barbarzyńców’ prof. Wojciech Roszkowski – zbyt
często unika rozważania pytań, na które nie ma łatwych odpowiedzi,
lub szuka odpowiedzi zbyt łatwych, żeby były prawdziwe. Pytania i
odpowiedzi, które znalazły się w tej książce, powinny zainteresować
ludzi choćby powierzchownie zatroskanych o przyszłość, swoją i
swojej wspólnoty. Ktoś, kto spędza większość wolnego czasu
wpatrzony w ekranik swojego telefonu, czytając jedynie uwagi swoich
znajomych o swoich znajomych, albo w inny sposób ‘zabija czas’,
czyli zabija siebie, może najwyżej zapytać: ‘ale o co chodzi?’.
Przeczyta – to się dowie”. Ostatnie zdanie to najlepsze
podsumowanie tej książki, którą czyta się jednym tchem. Prof.
Wojciech Roszkowski po raz wtóry wyciąga – być może nawet już ze
zgliszczy – bolesne odłamki „roztrzaskanego lustra”. Jego zdaniem
czas jeszcze, byśmy zawrócili z drogi destrukcji. Autor nie mówi,
ile jeszcze tego czasu mamy, nikt z nas tego dokładnie nie wie.
Jedno jest raczej pewne – niewiele.
