Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

NEWFREN F1489AC TARCZE SPRZĘGŁOWE Z PRZEKŁADKAMI DUCATI 620/695/696/795/796/800 (10 PRZEKŁADEK , 32 ZEBÓW)NEWFREN produkuje sprzęgła od kilkudziesięciu lat.Komplet tarcz sprzęgłowych włoskiej firmy NEWFREN do motocykli.ZESTAWY tarcz sprzęgła wykonane są ze specjalnych materiałów najnowszej generacji co gwarantuje ich wytrzymałość i niezawodność działania.Tarczki sprzęgła NEWFREN zapewniają: wysoką skuteczność docisku oraz maksymalną odporność na zużycie.Zdjęcia poglądowe.

0.7000Największą zaletą antologii jest to, że może ona stanowić świetną metodologiczną podstawę i inspirację do kolejnych badań nad publicznością (nie tylko) filmową. Naukowiec, który będzie chciał podjąć się eksploracji fenomenu recepcji mediów, znajdzie tu całą gamę podpowiedzi dotyczących technik i metod badawczych. Od klasycznych metod socjologicznych prezentowanych przez Emilie Altenloh czy Susan Ohmer, przez propozycję badania rankingów filmowych przedstawioną przez Josepha Garncarza, pogłębione wywiady przeprowadzone i zinterpretowane przez Annette Kuhn, analizę takich fenomenów jak rozmowy w kinie (artykuł Janet Staiger), listy pisane do reżysera (tekst Petera Krämera) czy wypowiedzi homoseksualnych fanów Star Treka (opracowanie Henry'ego Jenkinsa), badania nad wpływem kina na przemysł turystyczny (artykuły Rodanthi Tzanelli oraz Martina Barkera i Ernesta Mathijsa) czy analizę sposobów funkcjonowania amerykańskich wypożyczalni wideo (tekst Daniela Herberta), aż do opisania kultury uczestnictwa na podstawie analizy vlogów znajdujących się na portalu YouTube (Jean Burgess, Joshua Green) - czytelnik otrzymuje cały wachlarz możliwości związanych z różnorodnymi sposobami badania odbioru przekazów audiowizualnych.

Podniszczona okładka. Wnętrze książki - stan bardzo dobry minus.

Rozległa wiedza Autorki, rozumowanie i pasja badawcza owocują dojrzałą pracą, która zmusza, czy zachęca do dalszej refleksji i poszukiwań. Rozprawa ma charakter krytyczny i otwarty, ukazuje imponujące osiągnięcia myśli przekładoznawczej, ale także i jej ograniczenia. Zawiera ważne ostrzeżenie przed nadmiernym uleganiem tendencji do oceny zmechanizowanej, pomijającej czy lekceważącej element humanistyczny tłumaczenia. prof. dr hab. Urszula Dąmbska-Prokop Jest to praca pionierska, która podejmuje temat bardzo interesujący, choć mało jeszcze zgłębiony, a nade wszystko aktualny zarówno w perspektywie oferty kształcenia, jak i w perspektywie zawodowej. Można więc domniemywać, że zostanie ona entuzjastycznie przyjęta przez uczestników procesu dydaktycznego: studentów i nauczycieli, m.in. przez swoje praktyczne ukierunkowanie. Komentarz teoretyczny, nieodzowny w tego typu publikacjach, nie przesłania wymiaru praktycznego i metodologicznego analizowanego problemu. Autorka stawia przede wszystkim na użyteczność prowadzonych przez siebie badań oraz ich przydatność w podnoszeniu jakości kształcenia i pracy tłumaczy tekstów pisemnych. dr hab. Magdalena Sowa Joanna Dybiec-Gajer - anglistka, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, tłumacz przysięgły języka angielskiego i niemieckiego. Ukończyła studia doktoranckie poświęcone literaturze podróżniczej i antropologii kultury na Uniwersytecie w Paderborn (Niemcy), gdzie obroniła rozprawę doktorską (2004). Jej główne zainteresowania badawcze koncentrują się wokół teorii i praktyki przekładu (jakość i ocena tłumaczenia, dydaktyka przekładu, tłumaczenia uwierzytelnione, systemy certyfikacji) oraz literatury podróżniczej w przekładzie (w szczególności recepcji Marka Twaina w Polsce). Jest autorką licznych publikacji, w tym monografii Guidebook Gazes. Poland In American and German Travel Guides (2004) oraz współautorką Verba volant. How to write an M.A. thesis in Translation Studies (2012). Współredaguje monografie przekładoznawcze Wydawnictwa „Tertium”. Pracuje w Katedrze Dydaktyki Przekładu przy Filologii Angielskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. SPIS TREŚCI: Wykaz skrótów Od autorki Wprowadzenie: zarys badań nad oceną jakości tłumaczenia Ocena – jakość – przekład Przegląd terminologiczny Koncepcje jakości tłumaczenia Jakość i ocena tłumaczenia w podręcznikach tłumaczeniowych Wyznaczniki jakości tłumaczenia z perspektywy zawodowej i rynkowej Kryteria jakości w nurcie realizmu zawodowego według Daniela Gouadeca Norma europejska PN-EN 15038 o świadczeniu usług tłumaczeniowych Wybrane aspekty oceniania w dydaktyce przekładu pisemnego Cele i podstawowe zasady oceniania Ocenianie a kompetencje tłumacza Konceptualizacje kompetencji tłumacza Zbieżności w konceptualizacjach kompetencji tłumacza Wewnątrz- i zewnątrztekstowe czynniki wpływające na jakość i ocenę tłumaczenia Specyfikacja tłumaczeniowa Cele tłumaczenia a standardy tekstu docelowego i wyjściowego Implikacje kierunku tłumaczenia Między efektem odbiorcy a efektem egzaminatora Koncepcje błędu – błąd tłumaczeniowy a błąd w tłumaczeniu Perspektywa funkcjonalna Perspektywa pozajęzykowa skutków błędów Błędy względne i bezwzględne Narzędzia oceniania w dydaktyce przekładu pisemnego. Od zorientowania na produkt po ujęcia procesualne Wprowadzenie Tłumaczenie jako tekst Tradycyjne formy testowania a realistyczne egzaminy tłumaczeniowe Procedury i kryteria oceny tekstu tłumaczenia Przykładowe egzaminy certyfikacyjne Egzamin państwowy na tłumacza przysięgłego w Polsce Egzamin Amerykańskiego Stowarzyszenia Tłumaczy (ATA) Portfolio tłumaczeniowe jako forma alternatywna Tłumaczenie jako proces – metody procesualne Komentarze i raporty tłumaczeniowe Metody obserwacyjne z zastosowaniem narzędzi elektronicznych Samoocena i ocena rówieśnicza Przegląd instrumentów Analiza punktów krytycznych Tłumaczenie jako zarządzanie ryzykiem Punkty krytyczne Informacje oraz teksty niskiego i wysokiego ryzyka Dokument wirtualny Zastosowanie – przekład dokumentów oficjalnych Praktyka oceniania przekładu w kształceniu tłumaczy Zagadnienia metodologiczne Wprowadzenie Cel badań Populacja i dobór próby Studenci podyplomowych studiów przekładu pisemnego Nauczyciele przekładu: próba polska i międzynarodowa Instrument badawczy – ankieta Metody analizy – indeks dynamiczny Analiza wyników Charakterystyka demograficzna Próba studentów podyplomowych studiów przekładu pisemnego Próba polskich nauczycieli przekładu Międzynarodowa próba nauczycieli przekładu Stosowane instrumenty oceny Różnorodność Popularność Spójność Kierunkowość Aspekty oceny tłumaczeń studenckich Specyfikacja Kryteria oceny Metody sprawdzania i oceniania Satysfakcja Koncepcje tłumaczenia – indeks dynamiczny Podsumowanie wyników Ograniczenia i perspektywy badawcze Zakończenie: możliwości – ograniczenia – perspektywy Summary Bibliografia Spis tabel i rysunków Spis załączników Załączniki Indeks rzeczowy

Obecny, XIV tom "Między Oryginałem a Przekładem" poświęcony jest, niejako na zasadzie kontrastu wobec numeru XIII (Poczucie humoru a przekład), poczuciu wzniosłości i stylowi wysokiemu SPIS TREŚCI: Od Redakcji ROZDZIAŁ I WZNIOSŁOŚĆ I STYL WYSOKI W ŚWIETLE KANONU - Tadeusz Borucki, O wzniosłości w poemacie medytacyjnym na przykładzie polskiej i rosyjskiej wersji Tryptyku rzymskiego Jana Pawła II - Anna Bednarczyk, Treny Jana Kochanowskiego - emocje i styl wysoki - Aleksandra Arndt, Zmysłowość poskromiona. Antyczny poeta Tibullus we współczesnych przekładach polskich - Hanna Zalewska-Jura, Kanon metaforyki miłosnej w II księdze Corpus Theognideum - Joanna Hashold, Na tropach wzniosłości albo jak Klopstock Miltona uwznioślał - Magdalena Wiaderek, Wzniosłość - Przekład - Okudżawa - Aleksandra Łagowska, Liryczność prozy Brunona Schulza w rosyjskim przekładzie - Marta Kaźmierczak Kłopoty ze wzniosłością - Leśmian po rosyjsku i po angielsku ROZDZIAŁ II NOWE WYZWANIA STYLU WYSOKIEGO - Tadeusz Szczerbowski, Kumulipo w przekładzie królowej hawajskiej - Agata Sadza, Przekład "dobry" a przekład "wierny" - o "literackości" stylu w kontekście realizacji norm przekładowych na przykładzie Death in Danzig (Hanemanna) Stefana Chwina - Michał Kopczyk, Styl wysoki jako źródło obcości przekładu. Uwagi przy okazji tłumaczenia poezji Dane Zajca - Anna Majkiewicz, Styl wysoki jako wskaźnik intertekstualności w prozatorskiej twórczości austriackiej noblistki Elfriede Jelinek - Joanna Kornaś-Warwas, Wzniosły styl a współczesna powieść rumuńska. O polskim przekładzie prozy Mircei Cartarescu - Alicja Paszkowska, Koltes heroikomiczny - Koltes potoczny - Joanna Górnikiewicz, Stylistyczna wartość opozycji francuskich czasów passé simple / passe compose na przykładzie Małego Księcia Antoine´a de Saint Exupery´ego - perspektywa traduktologiczna - Anna Jankowska, Audiodeskrypcja - wzniosły cel w tłumaczeniu KOMUNIKATY - Katarzyna Wójtowicz, O przekładzie wzniosłości w komiksie - Katarzyna Kruk-Junger, Tłumacz ustny wobec emocji OMÓWIENIA, RECENZJE - Anna Bednarczyk O konferencji w Kazimierzu i nie tylko Ewa Palka, La didactica de la traduccion en Europa e Hispanoamérica red. J. A. Albaladejo Martinez, D. Gallego Hernandez, M. Tolosa Igualada Universidad de Alicante, 2007 - Agnieszka Adamczyk, Kuchnia tłumacza Elżbiety Skibińskiej, czyli o przekładzie nie tylko od kuchni.

Piąty tom serii "Między oryginałem a przekładem," będący, jak zawsze, plonem dorocznego spotkania specjalistów zajmujących się problematyką translatologiczną, jest próbą odpowiedzi na postawioną w tytule tezę o kulturotwórczej roli przekładu. W tomie m. in.: Teresa Eminowicz, Na początku było tłumaczenie. Przemysław Piekarski, Bhakha munśi - "urzędnicy od języka" a początki współczesnej literatury hindi. Adam Bieniek, Epoka tłumaczeń - rola świata arabskiego w dziele zachowania dorobku starożytności. Józef Zarek, Po co tłumaczyć Z doświadczeń małej literatury środkowoeuropejskiej. Katarzyna Mroczkowska-Brand, Jak tłumaczenia zmieniły losy powieści łotrzykowskiej. Barbara Poważa-Kurko, Król Lir, Lear i Lir - przekład i intertekstualność.

SŁOWO WSTĘPNE: Współczesna dydaktyka przekładu - bazująca zasadniczo na doświadczeniach własnych nauczycieli przekładu, którzy są lub byli tłumaczami, zanim podjęli się nauczania - rozwija się w sposób niezwykle dynamiczny. Wystarczy przeanalizować programy nauczania oferujące kursy tłumaczeniowe z końca ubiegłego wieku i obecne, żeby dostrzec nie tylko duży wzrost ich liczby, ale również zmiany w nazewnictwie oraz uszczegółowienie tematyki i zakresu nauczania. Przeobrażeniom ulega sam dyskurs metodyczny - tradycyjny "nauczyciel tłumaczenia" w angielskich dyskusjach metodycznych to obecnie "trainer", "instructor", "mentor" lub "educator". Wraz ze zmianą nazwy następuje w konsekwencji zmiana zakresu znaczenia i roli osoby uczącej w procesie kształcenia. Nauczyciel jest tylko jednym z elementów układu dydaktycznego, pozostałe elementy, takie jak uczeń/uczący się/student/adept sztuki tłumaczeniowej, podlegają podobnym przekształceniom. Mniej precyzyjna w tym względzie polszczyzna również stara się odzwierciedlać zachodzące przeobrażenia terminologiczne, stosując nowe określenia na podmiot i przedmiot kształcenia, aczkolwiek kalkowane nazwy typu "trener" czy "edukator" nie zyskują szerszej aprobaty. Centralnym zagadnieniem współczesnej metodyki nauczania przekładu jest holistycznie pojmowana edukacja tłumacza. Zagadnienie to samo w sobie nie budzi większych kontrowersji, ponieważ całościowo potraktowany proces kształcenia umiejętności tłumaczeniowych i wdrażania wiedzy o przekładzie naturalnie przyjmuje się za słuszny, problematyczne natomiast są realizacje tej holistyczności. Rodzi się wiele pytań dotyczących interdyscyplinarnych uwarunkowań dydaktycznych, m.in. jak i w jakim zakresie kształcenie tłumacza powinno być odrębną ścieżką edukacyjną? Wiele wątpliwości dotyczy specyficznych kontekstów dydaktycznych: - Jakie należy wyznaczyć poziomy edukacji? - Jak powinny być prowadzone poszczególne przekładoznawcze specjalizacje dydaktyczne, np. przekład prawny i prawniczy, przekład tekstów technicznych, przekład AVT i wiele innych? - Jak określać profil kandydata, a jak absolwenta studiów tłumaczeniowych? Edukacja uniwersytecka nadal boryka się z dylematem właściwego określenia studiów tłumaczeniowych, a więc inherentną problematycznością edukacji zawodowej względem studiów przekładoznawczych o charakterze akademickim. Dynamiczność obecnej fazy rozwoju metodyki nauczania i samej dydaktyki przekładu jest w pewnym sensie atutem, ale niewątpliwie przysparza również dylematów związanych z samookreśleniem. Jedną z takich trudności jest niska pozycja akademicka nauk zajmujących się nauczaniem w ogóle, a nauczaniem przekładu w szczególności, w porównaniu z naukami stricte teoretycznymi. Pojawia się zarzut nadmiernego urynkowienia nauki o przekładzie i zawodowego kształcenia tłumacza. W związku z tym przekładoznawstwa często nie traktuje się jako pełnoprawnej dyscypliny akademickiej. Wciąż pokutuje powszechne przekonanie, że nauczycielem przekładu może być każdy, kto po prostu potrafi tłumaczyć. W kontekście takich założeń i sposobu myślenia o dydaktyce przekładu i metodyce nauczania przekładu jako nauce mieszczącej się w obrębie przekładoznawstwa, konsolidowanie istniejących teorii i modeli metodologicznych, budowanie własnego aparatu terminologicznego oraz promowanie istotnych przekształceń w metodycznym paradygmacie naukowym nie było do niedawna najłatwiejsze. Ten stan się zmienia, czego wyrazem są coraz staranniejsze i przeprowadzane na coraz bardziej zaawansowanym poziomie naukowym studia badawcze, których rezultaty wprowadzane są do dydaktyki przekładu, a także coraz liczniejsze metodyczne konferencje i publikacje. W ramach wciąż dynamicznie kształtującego się statusu przekładoznawstwa - translatoryki (translatologii) - pozycja nauki zajmującej się dydaktycznymi kontekstami, planami i programami nauczania, materiałami dydaktycznymi, metodologiami stosowanymi w aplikacjach teoretycznych na potrzeby dydaktyki, oceną jakości przekładu w odniesieniu do wykorzystań dydaktycznych, a więc pozycja metodyki nauczania przekładu, wymaga wsparcia w postaci rzetelnych badań naukowych i publikacji. Temu właśnie celowi służy aktualna edycja numeru Między Oryginałem a Przekładem. Wśród tematów zawartych w niniejszym XIX tomie MOaP pojawiają się te, które obecnie najbardziej nurtują badaczy-metodyków: miejsce edukacji tłumacza w ramach studiów filologicznych, akademia a profesja, nowe metodologie (ARTS, tłumaczenie w tandemach) i nowe narzędzia dydaktyczne, samokształcenie. Widoczne jest, jak mocno kwestia kształcenia tłumaczy związana jest z rynkiem i światem biznesu. Realizm zawodowy, którego potrzeba jest często podkreślana, stanowi niewątpliwie jeden z priorytetów metodycznych. Tłumaczenie staje się produktem na rynku już nie tylko wąsko rozumianych usług tłumaczeniowych, ale szerzej - rynku usług językowych. Już pod koniec ubiegłego wieku prowadzona dydaktyka ogólnotłumaczeniowa, wyrastająca z filologicznych kontekstów uniwersyteckich, zmierzała w kierunku coraz większej specjalizacji i zbliżała się do praktyki zawodowej, czemu miały i mają służyć projekty tłumaczeniowe wykonywane przez studentów, praca zespołowa, staże w firmach międzynarodowych i biurach tłumaczeń, kursy  specjalistyczne prowadzone przez ekspertów z różnych dziedzin tłumaczenia. Specyfika kształcenia tłumacza na polskim rynku edukacyjnym polega na jego silnym osadzeniu w tłumaczeniu polsko-angielskim. Ta właśnie para językowa zdominowała ostatnio profile kształcenia i kursy. Język angielski, osiągnąwszy dominację w globalnym dyskursie naukowym, w sposób oczywisty kształtuje również trendy w metodyce przekładu. Trendy te odzwierciedla hybrydowa kompozycja artykułów w bieżącym numerze MOaP - polscy eksperci-metodycy piszą po polsku i po angielsku. Zachęcając czytelników do zapoznania się z wynikami ich ostatnich badań, zapraszamy do lektury metodycznego wydania MOaP. Maria Piotrowska redaktor metodyczny MOaP SPIS TREŚCI: Maria Piotrowska, Słowo wstępne Anna Bednarczyk, Dydaktyka przekładu na studiach filologicznych -ideały, marketing, potrzeby rynku? Karolina Sanocka, "Nasz klient, nasz pan", czyli tłumaczenie jako produkt na rynku usług językowych. Potrzeby, procesy, jakość i zarządzanie Monika Sulkowska, Kształcenie tłumaczy w zakresie frazeotranslacji Joanna Albin, Kształcenie tłumaczy a samokształcenie,czyli o poszukiwaniu metod wykorzystania w dydaktyce doświadczeń zawodowych tłumaczy Anna Kaczmarek, Dydaktyka przekładu audiowizualnego na filologii romańskiej od podstaw: metody, treści, propozycje rozwiązań Marta Kaźmierczak, lntersemiotic aids in translation teaching Anna Kuźnik, In-service training w kształceniu tłumaczy. Projekt pilotażowy na Uniwersytecie Wrocławskim Teresa Tomaszkiewicz, Tłumaczenie w tandemach: nowe możliwości w dydaktyce tłumaczeniowej Bożena Zaboklicka, Praktyka i dydaktyka tłumaczenia literackiego w dwujęzycznym "tandemie" Maria Piotrowska, Action Research in Translation Studies. Self-reflection in translation research training Joanna Dybiec-Gajer, Tłumaczenie jako świadczenie usług tłumaczeniowych? Między realizmem zawodowym a dyktatem rynku w zakresie kształcenia tłumaczy Markus Eberharter, Der Übersetzer als Akteur im Literaturbetrieb

Teczka z przekładkami Esselte Vivida 12 przekładek. Teczka z przegródkami i rączką z polipropylenu (PP), w żywych kolorach i z wyrazistym wzornictwem VIVIDA. Wykonana z półprzezroczystego PP o grubości 0.67 mm, zawiera 12 poszerzanych przekładek z indeksami. Duża pojemność. Do sortowania i przechowywania dokumentów. Pasuje do pozostałych produktów VIVIDA. Solidne zamknięcie i rączka do bezpiecznego przenoszenia dokumentów. Przyjemna w dotyku, z wytłoczonym wzorem. Idealna do sortowania dokumentów w 12 przezroczystych, poszerzanych przegródkach z opisem. Dodatkowe wzmocnienie z przodu na wypadek ciężkiej zawartości. Mieści 350 kartek A4 (80 gsm). Na przedniej okładce kieszeń na wizytówkę. Wymiary (SxWxG mm): 388 x 291 x 42.

Teczka z przegródkami z polipropylenu (PP), w żywych kolorach i z wyrazistym wzornictwem VIVIDA. Wykonana z półprzezroczystego PP o grubości 0.67 mm, zawiera 6 poszerzanych przekładek z indeksami. Duża pojemność. Do sortowania i przechowywania dokumentów. Pasuje do pozostałych produktów VIVIDA. Stylowe i ergonomiczne zamknięcie łatwego przenoszenia dokumentów. Przyjemna w dotyku, z wytłoczonym wzorem. Idealna do sortowania dokumentów w 6 przezroczystych, poszerzanych przegródkach z opisem. Na przedniej okładce kieszeń na wizytówkę. Mieści 300 kartek A4 (80 gsm). Etykieta na grzbiecie w stylu VIVIDA.

Teczka z przekładkami Leitz Bebop 12 przekładek. Do przenoszenia i segregowania dokumentów o formacie A4. Idealne rozwiązanie do zarządzania dokumentami na biurku i w podróży. Wykonane z wysokiej jakości PP, w lekkich kolorach z perłowym połyskiem. Zalety: - okładki z atrakcyjnym wzorem i z innowacyjnym zapięciem - łatwe segregowanie dzięki 12 wewnętrznym przekładkom - trzy dodatkowe zakładki na tylnej okładce do przytrzymania luźnych dokumentów - czytelny indeks na okładce do łatwego przeszukiwania zawartości - mieści do 200 kartek - format A4

Teczka z przekładkami Leitz Bebop 6 przekładek. Do przenoszenia i segregowania dokumentów o formacie A4. Idealne rozwiązanie do zarządzania dokumentami na biurku i w podróży. Wykonane z wysokiej jakości PP, w lekkich kolorach z perłowym połyskiem. Zalety: - okładki z atrakcyjnym wzorem i z innowacyjnym zapięciem - łatwe segregowanie dzięki 6 wewnętrznym przekładkom - trzy dodatkowe zakładki na tylnej okładce do przytrzymania luźnych dokumentów - czytelny indeks na okładce do łatwego przeszukiwania zawartości - mieści do 200 kartek - format A4

Rozległa wiedza Autorki, rozumowanie i pasja badawcza owocują dojrzałą pracą, która zmusza, czy zachęca do dalszej refleksji i poszukiwań. Rozprawa ma charakter krytyczny i otwarty, ukazuje imponujące osiągnięcia myśli przekładoznawczej, ale także i jej ograniczenia. Zawiera ważne ostrzeżenie przed nadmiernym uleganiem tendencji do oceny zmechanizowanej, pomijającej czy lekceważącej element humanistyczny tłumaczenia.prof. dr hab. Urszula Dąmbska-ProkopJest to praca pionierska, która podejmuje temat bardzo interesujący, choć mało jeszcze zgłębiony, a nade wszystko aktualny zarówno w perspektywie oferty kształcenia, jak i w perspektywie zawodowej. Można więc domniemywać, że zostanie ona entuzjastycznie przyjęta przez uczestników procesu dydaktycznego: studentów i nauczycieli, m.in. przez swoje praktyczne ukierunkowanie. Komentarz teoretyczny, nieodzowny w tego typu publikacjach, nie przesłania wymiaru praktycznego i metodologicznego analizowanego problemu. Autorka stawia przede wszystkim na użyteczność prowadzonych przez siebie badań oraz ich przydatność w podnoszeniu jakości kształcenia i pracy tłumaczy tekstów pisemnych.dr hab. Magdalena Sowa...

Dominanta to termin, który w rozważaniach dotyczących przekładu pojawił się wiele lat temu. Jeszcze Korniej Czukowski zastanawiał się nad dominantą odstępstw od oryginału.   SPIS TREŚCI Dominanta a przekład   I. W KRĘGU TEORII Ladisláv Franek Poetika umeleckého prekladu Andrzej Pawelec Douglas Robinson and the somatic approach to translation Anna Bednarczyk Jeszcze raz o dominancie. Piosenka autorska - dominanta meliczna Tamara Brzostowska-Tereszkiewicz Przekład jako metonimia Urszula Dąmbska-Prokop Dominanta a intencja dzieła Karolina Dębska Dominanta semantyczna a wielość możliwych interpretacji Marta Kaźmierczak Jak wygląda koniec świata? Dominanty w przekładach wiersza Czesława Miłosza II. W KRĘGU SACRUM Piotr Baran Przekład Listu do Galatów w Biblii brzeskiej jako element retorycznej inventio Lubomír Hampl Przekład tekstów biblijnych jako źródło badań językoznawczych. Analiza leksykalna z uwzględnieniem dominanty semantycznej   III. W KRĘGU KLASYKI Aleksandra Arndt Między formą metryczną a treścią zmysłową. O dominantach pieśni Tibullusa i ich polskich przekładów Agnieszka Adamowicz-Pośpiech Intertekstualność jako dominanta przekładu Agnieszka Baran Dlaczego fragmenty Dziadów cz. II i III w przekładzie Františka Halasa na język czeski tak spodobały się Polakom?   Waldemar Gajewski Odpowiedzialność tłumacza a skutki subiektywnego postrzegania dominanty translatorskiej na bazie starych i nowych polskich przekładów Eugeniusza Oniegina A.Puszkina Joanna Górnikiewicz W poszukiwaniu dominanty translatorskiej w Czasie odnalezionym M. Prousta IV. DOMINANTA WYBORÓW Michał Kopczyk Jaką poezję lubi Katarina Šalamun Biedrzycka? O antologiach: Srebro i mech / Srebro in meh oraz Dotyk ducha / Dotik duha Joanna Warmuzińska-Rogóż Antologia a przekład: między wyborem autora, redaktora i tłumacza (na przykładzie literatury quebeckiej w Polsce)   V. WYBÓR DOMINANTY Adriana Sara Jastrzębska Relacje transtekstualne jako dominanta? Sekretna historia Costaguany Juana Gabriela Vasqueza   Monika Krajewska Odwrócona perspektywa Anna Majkiewicz Dominanta z perspektywy tłumacza i badacza przekładu Edyta Manasterska-Wiącek Primum non nocere czyli o ukrytej dominancie w przekładzie Magdalena Mitura "Ja" odnalezione. Wybrane językowe wyznaczniki obrazu narratora we francuskim przekładzie Baltazara Sławomira Mrożka Magdalena Ochniak Dyferencjacja językowa jako dominanta translatoryczna. Hełm grozy Wiktora Pielewina w polskim przekładzie   Alina Stebakow Inspiracje filmowe w twórczości Wiktora Pielewina i ich odzwierciedlenie w przekładzie VI. WYJŚĆ POZA LITERATURĘ   Joanna Dybiec-Gajer Wyjść poza literaturę - dominanta pragmatyczna jako narzędzie w dydaktyce przekładu tekstów specjalistycznych - tłumaczenia uwierzytelnione   Katarzyna Kruk-Junger Motywacje wyborów tłumaczeniowych w przekładzie ustnym środowiskowym

Tom XI Między oryginałem a przekładem zainteresuje, mamy nadzieję, nie tylko translatologów, lecz również tych, którzy przyglądają się komunikowaniu się kultur i ich wzajemnemu statusowi, także w ujęciu diachronicznym. Nieznane w przekładzie eksploruje bowiem zagadnienia związane z promocją w przekładzie i poprzez przekład kultur i literatur małych krajów i krain, nieznanych, pozostających w cieniu imperiów, zapomnianych. Przekład jest tu odkrywaniem nowego-starego świata. Autorów tomu interesuje zarówno to, co podlega odkrywaniu poprzez przekład, jak i to, w jaki sposób i jakimi metodami tłumacz, jako pośrednik, uczestniczy w tym procesie. Materiał został zgrupowany w pięciu częściach. Rozdział I Nowe a stare, zbiera teksty sygnalizujące rozmaitość trudności translatorskich na styku tekstów starych oraz ich przekładów. Rozdział II Odległe, oscyluje wokół problemów związanych z tłumaczeniem egzotyki w literaturze. Rozdziale III Małe literatury, znalazły się ujęcia konkretnych sytuacji tzw. "małych literatur", czyli takich, których naturalny rozwój i status na przestrzeni dziejów determinowały czynniki zewnętrzne, pozaliterackie, jak to było na przykład w przypadku literatury katalońskiej. Rozdział IV Obce, grupuje rozprawy podejmujące zagadnienie obcości w przekładzie w ujęciu teoretycznym. Rozdział V Nasza wielka mała literatura, przybliżający specyfikę recepcji literatury polskiej w przekładzie oraz jej status - wszystkie artykuły przyjmują polską perspektywę - jako literatury "małej", szukającej dopiero swego własnego miejsca w kanonie literatury światowej. Tradycyjnie nie brakuje w tym tomie także prezentacji studenckich.

Tom dotyczy problemu głosu i dźwięku w przekładzie oraz tłumaczeniu ustnemu. Jest to jednocześnie pierwszy tom ukazujący się w ramach prac zespołu nowopowstałego w Instytucie Filologii Romańskiej UJ Zakładu Przekładoznawstwa. Artykuły są pokłosiem odbywającej się tradycyjnie w kwietniu konferencji naukowej.

Rozległa wiedza Autorki, rozumowanie i pasja badawcza owocują dojrzałą pracą, która zmusza, czy zachęca do dalszej refleksji i poszukiwań. Rozprawa ma charakter krytyczny i otwarty, ukazuje imponujące osiągnięcia myśli przekładoznawczej, ale także i jej ograniczenia. Zawiera ważne ostrzeżenie przed nadmiernym uleganiem tendencji do oceny zmechanizowanej, pomijającej czy lekceważącej element humanistyczny tłumaczenia. prof. dr hab. Urszula Dąmbska-Prokop Jest to praca pionierska, która podejmuje temat bardzo interesujący, choć mało jeszcze zgłębiony, a nade wszystko aktualny zarówno w perspektywie oferty kształcenia, jak i w perspektywie zawodowej. Można więc domniemywać, że zostanie ona entuzjastycznie przyjęta przez uczestników procesu dydaktycznego: studentów i nauczycieli, m.in. przez swoje praktyczne ukierunkowanie. Komentarz teoretyczny, nieodzowny w tego typu publikacjach, nie przesłania wymiaru praktycznego i metodologicznego analizowanego problemu. Autorka stawia przede wszystkim na użyteczność prowadzonych przez siebie badań oraz ich przydatność w podnoszeniu jakości kształcenia i pracy tłumaczy tekstów pisemnych. dr hab. Magdalena Sowa Joanna Dybiec-Gajer - anglistka, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, tłumacz przysięgły języka angielskiego i niemieckiego. Ukończyła studia doktoranckie poświęcone literaturze podróżniczej i antropologii kultury na Uniwersytecie w Paderborn (Niemcy), gdzie obroniła rozprawę doktorską (2004). Jej główne zainteresowania badawcze koncentrują się wokół teorii i praktyki przekładu (jakość i ocena tłumaczenia, dydaktyka przekładu, tłumaczenia uwierzytelnione, systemy certyfikacji) oraz literatury podróżniczej w przekładzie (w szczególności recepcji Marka Twaina w Polsce). Jest autorką licznych publikacji, w tym monografii Guidebook Gazes. Poland In American and German Travel Guides (2004) oraz współautorką Verba volant. How to write an M.A. thesis in Translation Studies (2012). Współredaguje monografie przekładoznawcze Wydawnictwa „Tertium”. Pracuje w Katedrze Dydaktyki Przekładu przy Filologii Angielskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. SPIS TREŚCI: Wykaz skrótów Od autorki Wprowadzenie: zarys badań nad oceną jakości tłumaczenia Ocena – jakość – przekład Przegląd terminologiczny Koncepcje jakości tłumaczenia Jakość i ocena tłumaczenia w podręcznikach tłumaczeniowych Wyznaczniki jakości tłumaczenia z perspektywy zawodowej i rynkowej Kryteria jakości w nurcie realizmu zawodowego według Daniela Gouadeca Norma europejska PN-EN 15038 o świadczeniu usług tłumaczeniowych Wybrane aspekty oceniania w dydaktyce przekładu pisemnego Cele i podstawowe zasady oceniania Ocenianie a kompetencje tłumacza Konceptualizacje kompetencji tłumacza Zbieżności w konceptualizacjach kompetencji tłumacza Wewnątrz- i zewnątrztekstowe czynniki wpływające na jakość i ocenę tłumaczenia Specyfikacja tłumaczeniowa Cele tłumaczenia a standardy tekstu docelowego i wyjściowego Implikacje kierunku tłumaczenia Między efektem odbiorcy a efektem egzaminatora Koncepcje błędu – błąd tłumaczeniowy a błąd w tłumaczeniu Perspektywa funkcjonalna Perspektywa pozajęzykowa skutków błędów Błędy względne i bezwzględne Narzędzia oceniania w dydaktyce przekładu pisemnego. Od zorientowania na produkt po ujęcia procesualne Wprowadzenie Tłumaczenie jako tekst Tradycyjne formy testowania a realistyczne egzaminy tłumaczeniowe Procedury i kryteria oceny tekstu tłumaczenia Przykładowe egzaminy certyfikacyjne Egzamin państwowy na tłumacza przysięgłego w Polsce Egzamin Amerykańskiego Stowarzyszenia Tłumaczy (ATA) Portfolio tłumaczeniowe jako forma alternatywna Tłumaczenie jako proces – metody procesualne Komentarze i raporty tłumaczeniowe Metody obserwacyjne z zastosowaniem narzędzi elektronicznych Samoocena i ocena rówieśnicza Przegląd instrumentów Analiza punktów krytycznych Tłumaczenie jako zarządzanie ryzykiem Punkty krytyczne Informacje oraz teksty niskiego i wysokiego ryzyka Dokument wirtualny Zastosowanie – przekład dokumentów oficjalnych Praktyka oceniania przekładu w kształceniu tłumaczy Zagadnienia metodologiczne Wprowadzenie Cel badań Populacja i dobór próby Studenci podyplomowych studiów przekładu pisemnego Nauczyciele przekładu: próba polska i międzynarodowa Instrument badawczy – ankieta Metody analizy – indeks dynamiczny Analiza wyników Charakterystyka demograficzna Próba studentów podyplomowych studiów przekładu pisemnego Próba polskich nauczycieli przekładu Międzynarodowa próba nauczycieli przekładu Stosowane instrumenty oceny Różnorodność Popularność Spójność Kierunkowość Aspekty oceny tłumaczeń studenckich Specyfikacja Kryteria oceny Metody sprawdzania i oceniania Satysfakcja Koncepcje tłumaczenia – indeks dynamiczny Podsumowanie wyników Ograniczenia i perspektywy badawcze Zakończenie: możliwości – ograniczenia – perspektywy Summary Bibliografia Spis tabel i rysunków Spis załączników Załączniki Indeks rzeczowy

Kolejny tom będący dorobkiem corocznego krakowskiego forum przekładu. Tym razem konferencja poświęcona została Przekładowi jako promocji literatury. Szczególnej aktualności nabrały tezy o podwójnej roli tłumacza, jako autora tekstu w przekładzie i jednocześnie promotora tego tekstu oraz - jako odpowiedź na wymagania współczesnego rynku wydawniczego, które nakreślają wyraźnie również pośród wielu funkcji krytyki przekładu jeszcze jedną, konieczną funkcję - promocyjną, stawiającą sobie za cel rozbudzanie zainteresowania czytelnika konkretnym dziełem, autorem czy literaturą obcojęzyczną w ogóle.

Parateksty przekładu Spis treści: Od redakcji I Parateksty tłumacza Maria Papadima, Głos tłumacza w peritekście jego przekładu: przedmowa, posłowie, przypisy i inne zwierzenia II Utwór w przekładzie i jego parateksty Anna Bednarczyk, Polskie parateksty Poematu bez bohatera Anny Achmatowej Joanna Dybiec-Gajer, Parateksty w polskich przekładach powieści Marka Twaina. The Adventures of Tom Sawyer i The Adventures of Huckleberry Finn – między pomijaniem a dopisywaniem Joanna Górnikiewicz, Pratekst niewerbalny w Małym Księciu Antoine’a de Saint-Exupéry’ego i w jego polskich wydaniach Olga Morozova, Parateksty jako część strategii translatorskich Kseni Starosielskiej (Na przykładzie Zdążyć przed Panem Bogiem Hanny Krall) Natalia Paprocka, Elementy perytekstu nieautorskiego w polskich wydaniach Małego Księcia Anna Standowicz, Brnąc przez dżunglę przypisów, czyli słów kilka o polskim przekładzie Legend Gwatemalskich Miguela Ángela Astúriasa III Autor w przekładzie i parateksty Marta Kaźmierczak, Wybrane parateksty obcojęzycznych wydań poezji Bolesława Leśmiana Piotr Sawicki, Polski Blasco Ibáñez i jego paratekstowe konteksty Elżbieta Skibińska, Konwicki z okładki. O wydawniczych paratekstach francuskich przekładów powieści Tadeusza Konwickiego Barbara Szot, Przedmowy i dedykacje w książkach dla dzieci. Alan Alexander Milne w oryginale i w przekładach na język polski IV Parateksty przekładów gatunków i grup tekstów Anna Bochnakowa, O tytułach i przypisach w tłumaczonych na polski książkach kucharskich (na przykładach z XVIII, XX i XXI wieku) Tamara Brzostowska-Tereszkiewicz, Parateksty w przekładzie literaturoznawczym Adriana Sara Jastrzębska, Egzotyka czy popkultura? Parateksty przekładów najnowszej powieści kryminalnej z Ameryki Łacińskiej Joanna Warmuzińska-Rogóż, O polskich przekładach literatury quebeckiej w sieci, czyli parateksty w Internecie. V Recenzje Piotr Blumczyński, Przypisy tłumacza, [2009], red. Elżbieta Skibińska, Wrocław – Kraków, Księgarnia Akademicka, 336 str. ISBN 978-83-7188-193-0