Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Tytuł KTO PRZEŻYJE, KTO PRZEŻYŁ - J.K. Wroniszewski Autor Józef Kazimierz Wroniszewski Język polski Oprawa miękka Format 21.0x14.8 cm Liczba stron 125 Ciężar 0.09

Tytuł KTO PRZEŻYJE, KTO PRZEŻYŁ - J.Kazimierz Autor Józef Kazimierz Język polski Oprawa twarda Format 21.0x14.8 cm Liczba stron 123 Ciężar 0.18

Niewielkich rozmiarów karta survivalowa (multitool) nadająca się do noszenia w portfelu, dzięki czemu zawsze będziesz miał ją przy sobie w razie awaryjnej sytuacji.  Ten bardzo mały przedmiot zawiera w sobie szereg przydatnych narzędzi szczególnie przydatnych na wyjazdach, wycieczkach, obozach, campingach lub np. w samochodzie.  Otwieracz do puszek, krawędź tnąca (nóż),  śrubokręt,  linijka,  otwieracz do butelek,  klucz do śrub 6mm, 7mm, 8mm, 10mm,  klucz do śrub motylkowych,  piła,  kątomierz, klucz do mniejszych śrub 4mm, 5mm ,  otwór do zamocowania smyczy lub kółka z kluczami.  Karta jest bardzo trwała dzięki zastosowaniu stali nierdzewnej o twardości 55 HRC.  Niewielkie wymiary karty sprawiają, że w łatwością zmieści się w portfelu.  W zestawie karta wraz z czarnym etui  Wymiary karty : 65 mm x 45 mm x 2 mm

Nie taka szkoła straszna, jak o niej mówią Szkoła coś, co przeżył każdy, ale niewielu dobrze wspomina. Dlaczego tak jest? Na to oraz wiele innych pytań odpowiada w swojej książce Mateusz Kądziołka. Autor patrzy na współczesne szkolnictwo okiem praktyka szukającego pracowników, a nie teoretyka, będącego częścią systemu. Jego nietuzinkowy poradnik w przystępny sposób opisuje bolączki szkolnictwa oraz zawiera propozycje zmian, które mogą je uwspółcześnić. Jednak przede wszystkim dostarcza uczniom oraz rodzicom wielu prostych, a zarazem skutecznych porad, w jaki sposób odnieść sukces w szkole, nie spędzając mnóstwa czasu nad książkami. To poradnik, który w atrakcyjnej formie pokazuje, jak się uczyć oraz czym się kierować, wybierając potencjalną ścieżkę kariery.

Obserwujemy z ciekawością milionerów i ich żony, ich lans, fanaberie, oderwanie od rzeczywistości, wszystko to, co elektryzuje kolorową prasę odkrywającą kulisy życia Dynastii. I mnie również to ciekawiło, kiedy zapukałam do ich drzwi, pisząc moją poprzednią książkę Polscy miliarderzy. Ich żony, dzieci, pieniądze. I zobaczyłam coś, czego nie przepuściłaby żadna cenzura Instagrama, czy programów typu Żony Hollywood. Zobaczyłam zabetonowany patriarchat, zobaczyłam kobiety w dresach za kilkanaście tysięcy złotych, ale bez własnego konta w banku i prawa głosu przy stole. Poznałam prawdziwą rzeczywistość kobiet milionerów, zwłaszcza tych, które są na krok przed byciem porzuconą, których okres przydatności do spożycia właśnie się kończy, bo dobiega ona pięćdziesiątki, albo które chcą uciec z tego świata, bo pod suknią wysadzaną drogimi kamieniami ukrywają siniaki, anoreksję, bulimię, blizny po nieudanej liposukcji, wszytym esperalu, silikonowe piersi zrobione tuż po urodzeniu dziecka, żeby wpisać się w model kobiety idealnej obowiązujący w tych kręgach i żeby tylko on nie odszedł, nie porzucił. A książę i tak zdradza, albo w ogóle idzie w siną dal. Spotkałam kobiety, które przekonywały mnie, że są ze stali, ale najdalej po godzinie, w akompaniamencie drżącego głosu, wypadały im z torebek psychotropy, a w przypływie odwagi pokazywały mi w swoich przepastnych garderobach poukrywane spakowane walizki. Niektóre z tych kobiet są już gotowe do ucieczki, ale czekają na odpowiedni moment. Gdy męża dłużej nie będzie, gdy uzbierają tyle pieniędzy, że wystarczy im na wynajęcie mieszkania na pół roku. Tak, bo większość z nich nie ma żadnych oszczędności. Miliony, które wydawały na ubrania, biżuterię, zabiegi w gabinecie medycyny estetycznej, zdeponowane były na karcie kredytowej męża, która i one to wiedzą zostanie zablokowana kilka sekund po tym jak oznajmią, że odchodzą. Postanowiłam poświęcić tym kobietom osobną książkę, bo ich historie są nie tylko bardzo poruszające, ale i pouczające. Czego my zwykłe Kowalskie możemy uczyć się od żon milionerów? Ano tego, żeby zawsze pracować, zawsze mieć swoje pieniądze, nie myśleć o tym, że coś jest na zawsze, stawiać granice, nawet gdy chór z tyłu podpowiada: bez przesady, przecież nikt nie ma idealnie, nie dać się zastraszyć i nie sprzedawać swojej godności nawet za jachty, brylanty i najdroższe loga na torebkach. Kontynuacja bestsellera "Polscy miliarderzy".

To bogata w opisy niezwykłych wydarzeń autobiografia znanego w Kanadzie i Stanach narciarza ekstremalnego i paralotniarza polskiego pochodzenia. Autor ma na swoim koncie wiele pierwszych zjazdów z wybitnych gór na kontynencie amerykańskim, w tym m.in. z Mount Robson najwyższego szczytu w Kanadyjskich Górach Skalistych. Oprócz działalności sportowej Chrzanowski zajmuje się też realizacją filmów, o czym ze swadą opowiada. Podtytuł książki nawiązuje do licznych wypadków, które przydarzyły się bohaterowi przy uprawianiu tych ekstremalnych sportów. W niektórych sytuacjach to istny cud, że owe wypadki zakończyły się "tylko" złamaniami kończyn, czy odmrożeniami. Jak przyznaje sam autor, inspiracją do napisania tej biografii była książka Joe Simpsona "Dotknięcie pustki", bowiem Chrzanowski doświadczył owego "dotknięcia" wielokrotnie. Całość napisana z dużym dystansem do siebie, a jednocześnie z pogłebioną treścią, pozwalającą wczuć się w duszę narciarza czy paralotniarza.

Przed wojną w Bełchatowie mieszkało prawie 5 tysięcy Żydów (ponad 50% całej ludności). Byli krawcami, tkaczami, handlarzami Ślady ich osadnictwa sięgają 200 lat wstecz. Wiadomo, że w czasie II wojny światowej dotknęła ich nieprawdopodobna tragedia. W 1942 roku całe rodziny zostały wymordowane w obozie Chełmno n. Nerem. Czy nikt nie przeżył? Przypadkowe spotkanie 20 lat temu w Tel Awiwie Andrzeja Selerowicza oraz pana Sharona, bełchatowianina, który ocalał z Zagłady i wspominał o innych, którzy również przeżyli, dało początek poszukiwaniom Autora. W Księdze Pamięci, wydanej w 1951 roku w Argentynie, mówi się nawet o około 400 bełchatowianach, ale nazwisk brak. Autor postanowił odnaleźć przynajmniej niektórych z nich. Dzięki digitalizacji zasobów archiwalnych, krajowych i zagranicznych możliwe było dotarcie do odpowiednich dokumentów. W ten sposób udało mu się odkryć nazwiska w sumie 285 osób, a co najważniejsze poznać szczegóły ich niesamowitych przeżyć okupacyjnych i cudownego wręcz ocalenia, zanim nie wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych, Izraela, Australii, czy nawet Paragwaju Ich relacje są nie tylko poruszającym świadectwem wojennego ludobójstwa, ale także źródłem bezcennych informacji o historii rodzinnego miasteczka.

Ostatnia szansa, by posłuchać żołnierzy walczącej Polski Wacław Feryniec, weteran spod Lenino i Studzianek. Dowodziłem czołgiem T-34 o numerze bocznym 102. Pod pancerzem naprawdę jeździł z nami pies Szarik, choć czołgu nie nazwaliśmy ,,Rudy"... Henryk Prajs, ostatni szwoleżer II Rzeczpospolitej, jesienią 1939 roku pod dowództwem generała Franciszka Kleberga najdłużej broniliśmy ojczyzny... Wanda Dąbrowska, służyłam w wywiadzie AK w Wilnie, mając przeciw sobie trzech wrogów - Niemców, wspierających ich Litwinów i Sowietów... Stanisław Pyrek, góral w Marynarce Wojennej, we wrześniu walczyłem na pokładzie ORP Gryf, największego polskiego okrętu, następnie broniłem Helu przed Niemcami... Józef Kowalczyk, ułan z 3. Dywizji Strzelców Karpackich. W 1944 roku zdobyłem Monte Cassino... Feliks Osiński, kompania rusznic przeciwpancernych, we wrześniu 1944 roku przepłynąłem Wisłę, by ratować Powstanie Warszawskie, jestem ostatnim berlingowcem, który zdążył do Andersa... Marian Fuks z 9. Pułku Strzelców Konnych, wywieziony do łagru, wróciłem z 1 Warszawską Brygadą Pancerną im. Bohaterów Westerplatte. Ranny w walkach o Gdańsk... ...Przeżyłem wojnę... Na wojnie byli szeregowcami lub co najwyżej podoficerami, którzy wielkie bitwy zapamiętali z perspektywy okopu czy wieży czołgowej. Byli dobrymi żołnierzami, bo kochali życie i mieli fuksa. O sobie mówią skromnie: ,,Nie jestem żadnym bohaterem. Bohaterami są ci, którzy zginęli". Oto opowieść o nich samych i towarzyszach broni, którym się nie udało. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Wielofunkcyjna karta ze stali nierdzewnej, która może uratować Ci życie. Jaka jest najważniejsza karta w Twoim portfelu? Jeśli odpowiesz: kredytowa, radzimy zastanowić się nad swoją logiką. Pieniądze są oczywiście ważne, ale na bezludnej wyspie, podczas klęski żywiołowej czy w dżungli tracą swoją wartość. A przecież nie można przewidzieć, co Cię w życiu spotka! Jeśli chcesz czuć się bezpiecznie, noś w portfelu zawsze Kartę Przeżycia. Jest ona wielkości karty kredytowej, ale pomoże Ci w naprawdę wielu sytuacjach, mniej lub bardziej ekstremalnych (np. otwarciu piwa). Gadżet w pigułce: - w zestawie czarne etui do przechowywania karty Najważniejsze funkcje: 1. Otwieracz do puszek 2. Nóż, do przecinania lin, pasów lub do obierania owoców 3. Śrubokręt 4. Linijka w cm i mm 5. Otwieracz do butelek (nakrętek) 6. Klucz do śrub w czterech rozmiarach 7. Klucz do płaskich śrub lub ostrze do przecinania twardych rzeczy 8. Piła i skrobaczka 9. Pierścień pozwalający wyznaczyć kierunek na mapie 10. Klucz do małych śrub 11. Otwór do zawieszenia np. na breloku do kluczy

Plakat zdrapka z pomysłami na spędzenie czasu we dwoje. Dla zakochanych, którzy chcą więcej Zdrapka Przeżyć dla Pary to coś więcej niż przedmiot – to plakat do zdrapywania, który zawiera ponad 100 propozycji przeżyć, dzięki którym wspólne chwile staną się niezapomniane, a w związku nie będzie miejsca na nudę. Wystarczy wybrać, a następnie zdrapać pole, aby zacząć wspólną przygodę i podkręcić atmosferę odrobiną niepewności. Jak to działa Aby wspólnie chwile były bardziej ekscytujące,o tym, co Was czeka, dowiecie się dopiero po zdrapaniu wybranego pola. Dzięki podzieleniu ich na kategorie łatwo wybierzecie propozycję dostosowaną do Waszych obecnych możliwości lub chęci: To, co możecie zrobić od ręki, kryje się pod hasłem Drobne przyjemności; Wspólne aktywności to ciekawe sposoby spędzenia czasu we dwoje, najczęściej poza domem; Trochę większe wyzwania wymagają odrobiny organizacji, a czasem też wyjścia ze strefy komfortu; Przygody to wydarzenia, które będziecie wspominać po latach; Wisienką na torcie są Wielkie przeżycia - bardziej spektakularne, ale wymagają planowania i trochę większych zasobów finansowych niż przeżycia z pozostałych kategorii. Nie tylko na Walentynki i rocznice Zdrapka Przeżyć dla Pary to wymarzony prezent na Walentynki lub rocznicę, bo szybko się nie znudzi. Dzięki niej święto miłości będzie trwać cały rok! Przeżycia na zdrapce zostały skonstruowane tak, by pobudzały wyobraźnię i tworzyły piękne wspomnienia, które z przyjemnością przywołacie po latach. Wiemy też, że apetyt rośnie w miarę jedzenia, więc nawet jeśli zdrapiecie już wszystkie złote pola, plakat zdecydowanie rozbudzi Waszą kreatywność i nawet po latach będzie świetną inspiracją do planowania kolejnych ekscytujących, wspólnych przeżyć. Oryginalny prezent na ślub Zdrapka w formie plakatu, zapakowana w estetyczną tubę, to też świetny pomysł na prezent ślubny dla Młodej Pary, upominek na rocznicę i każdą inną okazję, kiedy wręczasz prezent dla dwojga. Zdrapka Przeżyć jest czymś nieoczywistym, zapadającym w pamięć, zupełnie innym niż kieliszki czy tradycyjna butelka wina. To trafiony prezent dla pary, która ma już wszystko i bardziej niż rzeczy materialne ceni sobie dobrze spędzone chwile. Przeżycia na zdrapce zostały dobrane tak, abyś wręczając ją, nie musiał się wstydzić: zadania są ciekawe, zaskakujące, a wiele z nich ma potencjał stać się wspomnieniami na całe życie. Gadżet w pigułce: - czarny plakat pokryty specjalną, złotą warstwą do zdrapywania - wymiary: 80 x 58 cm (prawie tyle, co 42-calowy telewizor) - każde pole w kształcie serca to inna niespodzianka dla pary - przed zdrapaniem widać jedynie kategorie przeżyć: Drobne przyjemności, Wspólne aktywności, Trochę większe wyzwania, Przygody, Wielkie przeżycia - ponad 100 różnych propozycji na wspólne spędzenie czasu - przykładowe przeżycia: Zorganizujcie wycieczkę do ulubionych miejsc z dzieciństwa, Weźcie udział w akcji charytatywnej, Odwiedźcie ruiny zamku, Wykupcie lot samolotem za mniej niż 100 zł, Spędźcie dzień bez telefonów komórkowych  - plakat zapakowany w prezentową tubę - wyprodukowano w Polsce

Ile trzeba było mieć denarów, aby przetrwać w starożytnym Rzymie? Gdyby podróż w czasie stała się możliwa, a celem tej podróży było Wieczne Miasto, to książka L.J. Trafford byłaby najlepszym przewodnikiem i towarzyszem w tej antycznej przygodzie! Z niej dowiesz się wszystkiego o zachowaniach, zwyczajach i codziennych rytuałach starożytnych Rzymian. Co wówczas jedzono? Gdzie obcinano włosy, gdzie leczono, a gdzie się szło w wypadku napaści na ulicy? Prezentowana przez autorkę wizja historii starożytnej pokazuje, jak radzić sobie z wieloma problemami i nowymi doświadczeniami, z którymi możesz się zmierzyć, wędrując po tym olbrzymim i pełnym tajemnic mieście. Oprócz tego dowiesz się, że: - chata Remusa i Romulusa po 800 latach nadal stała, - w czasach republiki tylko w jednym roku Rzymianie nie prowadzili wojen, - Juliusz Cezar utrzymywał, że pochodzi od bogini Wenus, - cesarz Neron trzykrotnie stawał na ślubnym kobiercu, - pewien wyzwoleniec był posiadaczem przeszło czterech tysięcy niewolników, - za bycie singlem czy singielką trzeba było płacić podatek, ...i wiele, wiele innych!

Urodziłam się w pięknej Polsce. Tu studiowałam i pracowałam. Po wielu latach wyemigrowałam do Kanady, gdzie uczyłam się życia w nowej rzeczywistości. Nic nie było łatwe, więc malowałam, notowałam wydarzenia czy własne myśli i odczucia. Pewnego dnia po kilku latach wyjęłam zapiski z szuflady i zaczęłam pisać książkę, do której stworzyłam postacie, inspirowana własnymi doświadczeniami. Jest ona pełna głębokich przemyśleń, miłości i rozczarowań, dobrych i złych momentów przedstawianych na tle wydarzeń związanych z emigracją. Nie jestem profesjonalną pisarką. To mój debiut, ale wierzę, że moje słowa i przesłanie trafią do czytelników, bo wyrażają emocje i są pisane z uczuciem i ogromną wrażliwością. A co z wiarą w siebie? We własne siły i marzenia?

Szwajcaria. Kraj niezawodnych zegarków, słynnych serów, wysokich gór i niskich podatków.Jego mieszkańcy wydają się nam chłodni, zapracowani, niechętni do integracji z obcymi i resztą Europy.Czy tak jest naprawdę? Niekoniecznie!Szwajcarzy, gdy tylko pogoda pozwala, wskakują do rzek, czasem nawet w przerwie od pracy. A skoro już o tych przerwach mowa, spróbujcie dodzwonić się do szwajcarskiej firmy w godzinach lunchu! Punktualnie o 12:00 szwajcarskie kiszki zaczynają grać marsza niczym kukułki w zegarach, no i trzeba wyjść coś zjeść. Szwajcarzy puszczają swoje dzieci bez opieki do szkoły, głosują w referendach przeciwko zniesieniu abonamentu radiowo-telewizyjnego i chętnie żenią się z cudzoziemkami. Jednym słowem, robią wszystko to, o co byśmy ich nie posądzali!

Bolesław Dziewięcki był żołnierzem AK, pseudonim Koraban. Brał udział w pierwszym zamachu na gestapowca Helmuta Kappa wraz ze swoim kolegą z seminarium Hieronimem Piaseckim, pseudonim Zola. Został aresztowany 13 czerwca 1943 roku podczas akcji AK. Bity i torturowany przez Niemców, nie wydał nikogo, choć żona i jednomiesięczna córeczka Marysia również znajdowały się w rękach gestapo. Przeszedł przez koszmar niemieckich obozów koncentracyjnych Birkenau, Auschwitz, Buchenwald i Ravensbruck. Przeżył siedemnaście długich miesięcy pod ziemią, w tunelach obozu pracy Dora, gdzie Niemcy produkowali pociski V1 i V2. Po likwidacji przez Niemców Dory, wraz z innymi jeńcami gnany był przez Ravensbruck nie wiadomo dokąd i w jakim celu. Wyzwolenie zastało go w drodze Wrócił do Polski w czerwcu 1945 roku, dokładnie w dwa lata po aresztowaniu. Przeżył piekło na ziemi. "Dni mijają. Wstają ranki i znów noce, a końca jazdy i męki nie widać. Nikt nie wie, dokąd nas wiozą. Mam tak mało sił, że trwam w letargu. Widzę koniec wojny, a tu trzeba umierać. Z innych wagonów wyrzucają trupy. Kiedy ja umrę? Umrę! O jak słodka wydaje mi się śmierć! Ale dlaczego śmierć przychodzi u progu wolności? Nie zobaczę córki, żony, rodziców, braci i sióstr! Nie będę mógł im opowiedzieć!" "Przysłano mi raz z domu bułeczki swego wypieku. Trochę rozdałem. W czasie pracy nie wolno jeść, ale po kryjomu dało się skubać w kieszeni. Ułamywałem właśnie po kawałeczku ową bułeczkę, ale jakoś trudno to szło. Wyjąłem bułeczkę nadskubaną i zauważyłem w środku papier. Rozdłubałem ostrożnie. Jezus Maria! Fotografia córeczki w króliczym futerku! Łzy pociekły mi z oczu. Nie było czasu i dobrego światła na przyglądanie się fotografii. Od tej pory, gdy spaliśmy już w barakach, odchodziłem w samotne miejsce, tam przyglądałem się dziecku, marzyłem o wolności. Stało się ono moim celem życia na nowo. Zdjęcie nosiłem w listach z domu. Cały plik miałem zawsze na piersiach. Przywiozłem go do domu. Trudno było uchować te skarby." O powojennych dziejach Bolesława Dziewięckiego opowiada jego córka, Barbara Dziewięcka-Figiel w książce pod tytułem Dom pod lipą.

"Wyznania z przeżyć wewnętrznych" Rozalii Celakówny to starannie opracowane, opatrzone licznymi przypisami listy mistyczki do spowiednika, ks. Kazimierza Dobrzyckiego oraz notatki spisywane na jego polecenie (od 1937 r. do jej śmierci w 1944 r.). Dowiadujemy się z nich o niemal codziennych przeżyciach duchowych Rozalii, o wizjach i słowach nadprzyrodzonych, a także o jej sprawach powszednich i pełnej poświęcenia pracy w szpitalu. Ks. Dobrzycki, będąc przekonanym o wielkiej wadze objawień, których doświadczyła jego penitentka, o jej nieprzeciętnej świętości i pokorze, nakazał Rozalii spisywanie notatek dotyczących jej przeżyć i pieczołowicie gromadził wszystkie listy od niej otrzymane. Dla Rozalii pisanie było wielką udręką - sprawiało jej ból mówienie o tym, co niewyrażalne - jednak w swej pokorze i uległości okazała posłuszeństwo kapłanowi, przed którym, jako jedynym, otworzyła swoje serce. Dzięki temu i my możemy dziś poznać ten przepiękny cud Bożej miłości - kobietę, która nie myśląc o sobie, bez reszty oddała sie służbie bliźnim. Ona, obdarzona niezwykłym darem mistycznych zaślubin z Bogiem, zajaśnieje swoją świętością i obudzi w naszych sercach żar Bożej miłości, wskazując na gorejące miłością Najświętsze Serce Jezusa Króla.

Klasyka reportażu wcieleniowego Barbara Ehrenreich, amerykańska publicystka, dziennikarka, aktywistka społeczna, postanowiła dołączyć do milionów osób, które pracują w pełnym wymiarze godzin za najniższe stawki. Chciała na własnej skórze przekonać się, ile prawdy jest w stwierdzeniu, że praca - każda praca - może być przepustką do lepszego życia. Ehrenreich opuściła swój dom i przyjmowała każdą ofertę. Była kelnerką, pokojówką hotelową, sprzątaczką, pomocnicą w domu opieki i sprzedawczynią. Mieszkała w przyczepach kempingowych i zdewastowanych pokojach motelowych. Szybko odkryła, że nie ma czegoś takiego jak zajęcie niewymagające kwalifikacji - prace wyglądające na proste wiążą się z wyczerpującym wysiłkiem fizycznym i umysłowym. Nauczyła się też, że jedna praca to za mało, aby zapewnić sobie najskromniejszy z możliwych dach nad głową i podstawowe wyżywienie. "Za grosze. Pracować i (nie)przeżyć" ukazuje Amerykę najtańszych moteli, przydrożnych restauracji, absurdalnych akcji pomocy społecznej i desperackich sposobów na przetrwanie. Barbara Ehrenreich odkrywa, jak wysokie koszty psychiczne, zdrowotne i społeczne ponoszą osoby, które próbują się utrzymać za minimalną pensję. To także obraz kraju, który toleruje nieludzki system reguł podporządkowanych wydajności, sprzeczny z deklarowanymi wartościami wolności i demokracji. Jubileuszowe wydanie zostało poprzedzone przedmową Matthew Desmonda, autora książki Eksmitowani, który wyjaśnia, dlaczego mimo upływu dwudziestu lat reportaż Barbary Ehrenreich jest coraz bardziej i coraz boleśniej aktualny. Barbara Ehrenreich (1941-2022) - dziennikarka, pisarka, aktywistka polityczna i działaczka społeczna. Była stałą współpracownicą magazynu "Time", pisała również do "New York Timesa", "Mother Jones", "Ms", "The New Republic". Autorka kilku książek o tematyce społecznej i feministycznej. Wciągająca. Obiecaj, że przeczytasz od deski do deski i pożyczysz przyjaciołom i rodzinie. "The New York Times" Ehrenreich fachowo odsłania warstwy, które oddzielają bogatych od biednych, obsługiwanych od służących, lokatorów od bezdomnych. Odważna i szczera książka, która stanowi wyzwanie do stworzenia mniej podzielonego społeczeństwa. Naomi Klein Pełna pasji, fascynująca, głęboko znacząca i szalenie zabawna książka. Nie tylko ważna, ale także transformująca, bo nalega, abyśmy z uwagą przyjrzeli się społeczeństwu, w którym żyjemy. Francine Prose, "O, The Oprah Magazine" Barbara Ehrenreich to pierwsza reporterka, która odsłoniła nam ciemną stronę kapitalizmu. "The New York Times Book Review"

To był zwyczajny dzień typowej rodzinki Gdy nagle O rety! Jak to możliwe?! Nie działa wi-fi! Co teraz będzie?, lamentują rodzice. I tylko córka i babcia są całkowicie spokojne, bo dobrze wiedzą, że brak dostępu do Internetu to bynajmniej nie koniec świata. Przeciwnie, to początek wspaniałej przygody bez smartfona, bez tabletu, bez komputera, za to w doborowym towarzystwie, z głową pełną pomysłów i z uśmiechem od ucha do ucha. Jeśli kiedykolwiek zastanawialiście się, co można robić, kiedy nie działa Internet, przeczytajcie tę książkę! A jeśli nigdy się nad tym nie zastanawialiście, tym bardziej ją przeczytajcie! 32-stronicowa opowieść w ciekawej szacie graficznej w humorystyczny sposób zachęca młodszych i nieco starszych czytelników, by zastanowili się nad tym, czy przypadkiem nie spędzają w Internecie zbyt wiele czasu To wesoła przygoda pewnej sympatycznej rodzinki, która dzięki awarii wi-fi odkrywa, że wspólne spędzanie czasu może być znacznie ciekawsze, niż surfowanie po Internecie. Zaskakująca zamiana ról w tej opowieści rozbawi dzieciaki, a rodzicom da małego pstryczka w nos. Ta książka to absolutny niezbędnik na półce każdego dziecka!

Plakat zdrapka z zadaniami dla umysłu, ciała i duszy. Plakat zdrapka dla kobiet, które chcą więcej Fajnie jest czuć się kobietą zadbaną i pewną siebie. Na co dzień jednak często ograniczamy się do najprostszych i oczywistych sposobów dbania o swoje samopoczucie. A gdyby tak każdego dnia móc odkrywać, jak wiele jest pomysłów, by spędzić czas wartościowo i przyjemnie? Plakat Zdrapka Przeżyć dla Niej nie tylko podkreśla potrzebę rozwoju i dbania o siebie, ale też zawiera konkretne propozycje, jak to w praktyce robić. Jak to działa? Przed zdrapaniem widać jedynie kobietę, trzymającą ogromny bukiet kwiatów. Jednak każdy srebrny element kryje jakieś przeżycie, a w miarę zdrapywania plakat staje się coraz ładniejszy i bardziej kolorowy. Każde zdrapane pole to inne zadanie, które ma zainspirować Cię do dbania o swoje zdrowie, finanse, relacje z innymi czy po prostu dobre samopoczucie. Do zadań możesz wracać wielokrotnie, a także inspirować się nimi przy tworzeniu własnych. To zabawa na długi czas! Coś dla ciała, umysłu, serca i ducha Zdrapka Przeżyć dla Niej to pomysły na: - poprawienie sobie samopoczucia i relacji z innymi; - wprowadzenie pozytywnych zmian w swoim życiu; - zadbanie o ciało i ducha; - rozwój intelektualny i emocjonalny - a także okazje, by wyjść ze strefy komfortu i poznać siebie na nowo. Rozwojowy prezent dla niej Plakat z przeżyciami do zdrapania to idealny prezent: - dla dziewczyny lub żony na urodziny lub Dzień Kobiet; - dla przyjaciółki, która chciałaby zacząć przygodę z rozwojem osobistym; - dla siostry, która bardziej ceni przeżycia niż rzeczy materialne; - dla mamy, bo czas dla siebie to dobry prezent nie tylko na Dzień Matki; - dla córki, która doceni oryginalny i cieszący oko plakat; - dla koleżanki, której chcesz okazać wsparcie po rozstaniu z chłopakiem; - dla siebie, jeśli chcesz coś zmienić w swoim życiu, ale nie do końca wiesz, jak to ugryźć. Gadżet w pigułce: - plakat pokryty specjalną warstwą do zdrapywania - wymiary: 80 x 58 cm (prawie tyle, co 42-calowy telewizor) - każde srebrne pole to inna niespodzianka dla niej - prawie 100 różnych propozycji na ciekawe spędzenie czasu oraz zadbanie o ciało, umysł, emocje i ducha - przykładowe przeżycia: Odezwij się do bliskiej osoby i powspominajcie miłe chwile; Zacznij odkładać na oddzielnym koncie pieniądze na podróż, o której zawsze marzyłaś; Opanuj kilka ćwiczeń oddechowych; Przeczytaj książkę z klasyki literatury. - plakat zapakowany w prezentową tubę - wyprodukowano w Polsce

MOJE PRZEŻYCIA Z DUSZAMI CZYŚCOWYMI, Maria Simma Autor: Maria Simma ISBN/EAN 9788375024838 Liczba stron 168 Rodzaj okładki: oprawa miękka Niektórzy ludzie pytają dlaczego Bóg dopuszcza, by zmarli ukazywali się żyjącym? Z pewnością nie dla zaspokojenia ciekawości! Jest to zawsze szczególny przejaw miłosierdzia Bożego i część Jego zbawczego planu. Nam powinno to przynieść duchową korzyść; dla zmarłych zaś jest wielką pociechą w oczekiwaniu na zjednoczenie z Bogiem. To powinno skłonić nas do modlitw i ofiar za dusze w czyśćcu cierpiące. Maria Simma (1915–2004) mieszkanka alpejskiej wioski Sonntag w Austrii, otrzymała od Boga szczególny charyzmat, który pozwolił jej, by dusze czyśćcowe zwracały się do niej o pomoc. Niestrudzenie modliła się i pokutowała, służąc im dniem i nocą. Dzięki swojej książce, odczytom i kasetom stała się znana również poza granicami Austrii. Książka ta swoją głęboko prawdziwą treścią broni się sama. Maria Simma nie należy wprawdzie do osób naznaczonych stygmatami; jej charyzmatem jest dana jej przez Boga możliwość obcowania z duszami czyśćcowymi. To co przeżyła w kontakcie z duszami i czego się od nich dowiedziała, moze w dobie komputerów i sond księżycowych wydawać się wielu ludziom anachronizmem, daje nam jednak cenną możliwość zajrzeć na tę drugą stronę i potwierdzić fakt istnienia Boga i dalszego życia po śmierci. Może być również znakiem ostrzegawczym, by przemyśleć raz jeszcze na nowo swoje życie pod kątem życia wiecznego i wyciągnąć odpowiednie wnioski. Imprimatur

Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi Maria Simma nowe wydanie Autor: Maria Simma ISBN 978-83-85647-00-3 Wydawnictwo: Maria Vincit format: 110 x 180 Ilość stron: 222 oprawa miękka Niektórzy ludzie pytają dlaczego Bóg dopuszcza, by zmarli ukazywali się żyjącym? Z pewnością nie dla zaspokojenia ciekawości! Jest to zawsze szczególny przejaw miłosierdzia Bożego i część Jego zbawczego planu. Nam powinno to przynieść duchową korzyść; dla zmarłych zaś jest wielką pociechą w oczekiwaniu na zjednoczenie z Bogiem. To powinno skłonić nas do modlitw i ofiar za dusze w czyśćcu cierpiące. Maria Simma (1915–2004) mieszkanka alpejskiej wioski Sonntag w Austrii, otrzymała od Boga szczególny charyzmat, który pozwolił jej, by dusze czyśćcowe zwracały się do niej o pomoc. Niestrudzenie modliła się i pokutowała, służąc im dniem i nocą. Dzięki swojej książce, odczytom i kasetom stała się znana również poza granicami Austrii.