[sowello]
Kategoria: Literatura piękna>PoezjaWysyłka: do 3 dni
Prześwietlić można wszystko, własne serce, serca innych,
pacjenta czy Kosmos. W przypadku medycyny może to być znany
powszechnie rentgen, ale również radioskopia czy rentgenogram.
Autorka jes...
Pełen opis produktu 'Prześwietlenie' »
Prześwietlić można wszystko, własne serce, serca innych, pacjenta
czy Kosmos. W przypadku medycyny może to być znany powszechnie
rentgen, ale również radioskopia czy rentgenogram. Autorka jest
lekarzem i echa jej zawodu są obecne w tym tomiku, ale te
odniesienia nie stanowią o istocie rzeczy. Są jedynie jej
uzupełnieniem. Tytuł książki jest bowiem na tyle uniwersalny, że
pozwala nam zastanowić się nad przypadłościami naszego losu. Ten
los właśnie jest poddany szczegółowej analizie, takiej, która
próbuje dotrzeć do sedna, która stawia pytania, roztrząsa nawet
pozornie nieistotne zjawiska, wydarzenia kulturalne czy odkrycia
naukowe, po to, żeby odpowiedzieć na podstawowe pytania o sens i
pochodzenie życia. W wierszu „Biel i czerń”, który jest swoistym
mini traktatem i który nieprzypadkowo znajduje się na początku tego
wyboru, mamy do czynienia z filozoficznym przekładańcem,
zaskakującą, choć trafną wiwisekcją. Stawiane przez autorkę tezy
znajdują swoje przeciwieństwo. Właśnie tytułowe „biel” i „czerń”
tylko pozornie się wykluczają, w rzeczywistości tworzą symbiozę,
być może tak chce – jak mówi poetka – „zdegenerowana materia”,
która jest traktowana jak żywy organizm:Kosmos ukrył tajemnice
życia, Jak ten helowy błysk ogarnąć logiką, Po co to i jak to się
ma do tego, Że i ja jestem gwiazdą w Jego oczach.Ta piękna
metafora, to zderzenie jakby dwóch świadomości, przybliża jedynie
tragiczne położenie naszego gatunku, przerażającą samotność. Ale ta
samotność jest równocześnie potwierdzeniem naszej aktywności,
takiej, która pozwala nam z nadzieją patrzeć na otaczającą
rzeczywistość. Mimo wszystkich relatywizmów, różnych, nie do końca
sprawdzonych, punktów odniesienia. Tego typu prześwietleń” jest w
tej poezji więcej, w przeważającej większości mało optymistycznych,
ale ten katastrofizm ma również w sobie coś ocalającego. To
najważniejszy motyw tej mądrej, precyzyjnej w swym przesłaniu
liryki. Mówiącej sensem i upominającej się o godność człowieka....