Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Projekt „Polska” stanowi przyczynek do dyskusji dotyczącej osiągnięć i niepowodzeń naszego państwa po 1989 roku. Dwadzieścia pięć lat od odzyskania przez Polskę pełnej suwerenności jest właściwym czasem do dokonania oceny wielowymiarowych przeobrażeń, jakim poddany został nasz kraj. Transformacja, jaka miała miejsce w okresie ostatniego ćwierćwiecza, objęła swym zasięgiem m.in. ustrój polityczny i gospodarczy, administrację publiczną oraz politykę zagraniczną i bezpieczeństwa w wymiarze wewnętrznym i zewnętrznym. Upadek ZSRR i rozwiązanie Układu Warszawskiego zmieniły ład międzynarodowy. Dzięki temu możliwa stała się integracja Polski ze strukturami zachodnimi poprzez członkostwo w Unii Europejskiej i NATO. Jednak czy Polska po przemianach spełnia oczekiwania swoich obywateli? Czy jest silnym i bezpiecznym państwem, które zajmuje odpowiadające jej potencjałowi i aspiracjom miejsce na arenie międzynarodowej? Odpowiedź na tak postawione pytania nie jest wcale prosta i jednoznaczna. W niniejszej publikacji zaprezentowano wybrane aspekty polityki wewnętrznej i zagranicznej oraz bezpieczeństwa państwa. Pozwalają one określić obszary zagrożeń wpływających na obniżenie poziomu bezpieczeństwa, a także dostrzec szanse wynikające z zasobów własnych państwa oraz sytuacji na arenie międzynarodowej.

Tekst ten stara się przedstawić, z lewicowej perspektywy, problemy, przed którymi stoi obecnie nasz kraj. Wszakże owa perspektywa ujęta jest tu inaczej, niż była ujmowana dawniej w programach partii socjalistycznych i socjaldemokratycznych. Ze Wstępu Witam z uznaniem ten projekt – pierwszą od lat próbę całościowego oglądu, rozpoznania i projektowania naszej rzeczywistości, przedstawioną przez środowisko tzw. instytucjonalnej lewicy. Jest on bogaty, wydaje się prawie kompletny w rejestrze głównych problemów, fragmentami analityczny, pobudza do dyskusji i to jest jego główna zaleta. Dyskusja taka musi być krytyczna, co nie powinno dziwić – niczego bardziej bowiem nam nie trzeba jak wytworzenia procesu dyskusyjnego, w którym projekty będą stale unowocześniane, doskonalone, przekształcane w programy działania. Programy te również powinny być dyskusyjne i procesualne – a nie doktrynalne i schematyczne. Z komentarza prof. Andrzeja Mencwela