Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Mit utracił swoją wiarygodność a skostniała religia państwowa zredukowała się do pustej ceremonii. Racjonalizm filozoficzny zepchnął bogów na margines nierealności. Boskość na różne sposoby była widziana jako moc kosmiczna, natomiast B&...

Książka obejmuje zbiór studiów podzielonych na trzy działy problemowe, które zostały wyznaczone przez prymarne sposoby rozumienia dramatyczności. W części Formy dramatu, formy więzi kwestia poszukiwania wspólnoty rozpatrywana jest w odniesieniu do określonych struktur dramatu i gatunkowo skonkretyzowanych jego form, takich jak scena zbiorowa, chór, tragedia, komedia, parabola dramatyczna, ale także w powiązaniu z dramatyczno -teatralnym charakterem pewnych działań społecznych, do których należą np. ludowy obrzęd, bal, salonowakonwersacja, dialog miłosny, ceremoniał koronacyjny, zachowania miejskiego tłumu, rewolucja. Dział drugi poświęcony jest przede wszystkim rozmaitym wariantom dramatyczności realizowanym przez nawiązania do poetyki i semantyki określonych form dramatycznych i dialogowych, między innymi do misterium, komedii dworkowej, improwizacji, parabazy, sceny lirycznej, dialogu sokratyczno-platońskiego, dialogu zmarłych, i ich zróżnicowanym funkcjom w obrębie dzieł o epickiej i lirycznej dominancie estetyczno-genologicznej. W części Wspólnotoweinterakcje nacisk położony został na dramatyczno-teatralny aspekt rzeczywistości przedstawionej w wybranych utworach polskich pisarzy wieku XIX. Dramatyczność niekoniecznie stanowi tu pierwszoplanowy czynnik struktury dzieła, zawsze jest jednak suponowana przez strategie komunikacyjne, techniki podawcze, aluzje do wzorców dramaturgicznych czy udramatyzowanych scenariuszy społecznych zachowań. Ale właśnie w tej dyskretnej postaci odgrywa istotnąrolę w kreowaniu wspólnotowego dyskursu, w tworzeniu wielowymiarowego literackiego obrazu wspólnoty. Przekaz tradycji w formie poetyckiej i w formie publicznego wykładu, zapośredniczony przez pamięć indywidualną i kolektywną, relacje międzyludzkie ewokowane przez różne warianty towarzyskości, przez obyczaj biesiadny i formy zapustnej zabawy ? to najważniejsze z analizowanych tu interakcji będących katalizatorami wspólnoty.

Szukam Twego Oblicza CD O poszukiwaniu wspólnoty z Bogiem, czyli o ludzkiej drodze do radości. ks. Andrzej KołekISBN 978-83-86704-74-3 Nośnik: 1 płyta CD audio Zapis na żywo.Mit utracił swoją wiarygodność a skostniała religia państwowa zredukowała się do pustej ceremonii. Racjonalizm filozoficzny zepchnął bogów na margines nierealności. Boskość na różne sposoby była widziana jako moc kosmiczna, natomiast Bóg, do którego można by się modlić, nie istnieje. Ten cytat z  encykliki Spe Salvi doskonale obrazuje obraz współczesnego świata i człowieka. Jak powrócić na drogę normalności, jak się modlić, jak odbudować swoją indywidualną relację z Bogiem? Na te pytania odpowiada ks. Andrzej Kołek w rekolekcjach wygłoszonych  przed wizytacją biskupią w Pawłowicach.

Praca ta jest niezmiernie ożywcza na tle niezliczonych obecnie publikacji podnoszących problem cyfrowych zagrożeń, implicite wskazuje na bardziej radosne, beztroskie oblicze nowoczesnych technologii, przypomina też nieco zapomnianą dziś, a przecież wciąż aktualną kwestię więziotwórczego i wspólnototwórczego wymiaru internetu. Z recenzji dr Marty Juzy Autor przedstawia społeczność geocacherów w perspektywie socjologicznej, ale nie epatuje nadmiernie terminologią nauk społecznych, co sprawia, że przy interesującym przedmiocie opisu publikacja ta zainteresuje nie tylko socjologów, ale wszystkich tych, którzy są otwarci na poznawanie interesujących zjawisk społecznych. Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Bierwiaczonka, prof. UŚ Jakub Mirek absolwent socjologii na Wydziale Humanistycznym AGH w Krakowie, aktualnie doktorant tej dyscypliny w Szkole Doktorskiej AGH. Laureat nagrody I stopnia im. Floriana Znanieckiego za pracę magisterską w dziedzinie socjologii za 2019 rok. Badawczo zainteresowany socjologią kultury oraz oddziaływaniem przestrzeni i urządzeń telekomunikacyjnych na życie zbiorowości społecznych.

POSZUKIWANIE ZAGINIONEJ WSPÓLNOTY JAKUB MIREK NOWA Praca ta jest niezmiernie ożywcza na tle niezliczonych obecnie publikacji podnoszących problem cyfrowych zagrożeń, implicite wskazuje na bardziej radosne, beztroskie oblicze nowoczesnych technologii, przypomina też nieco zapomnianą dziś, a przecież wciąż aktualną kwestię więziotwórczego i wspólnototwórczego wymiaru internetu. Z recenzji dr Marty Juzy Autor przedstawia społeczność geocacherów w perspektywie socjologicznej, ale nie epatuje nadmiernie terminologią nauk społecznych, co sprawia, że przy interesującym przedmiocie opisu publikacja ta zainteresuje nie tylko socjologów, ale wszystkich tych, którzy są otwarci na poznawanie interesujących zjawisk społecznych. Z recenzji dr. hab. Krzysztofa Bierwiaczonka, prof. UŚ Jakub Mirek absolwent socjologii na Wydziale Humanistycznym AGH w Krakowie, aktualnie doktorant tej dyscypliny w Szkole Doktorskiej AGH. Laureat nagrody I stopnia im. Floriana Znanieckiego za pracę magisterską w dziedzinie socjologii za 2019 rok. Badawczo zainteresowany socjologią kultury oraz oddziaływaniem przestrzeni i urządzeń telekomunikacyjnych na życie zbiorowości społecznych.

Opis - Książka obejmuje zbiór studiów podzielonych na trzy działy problemowe, które zostały wyznaczone przez prymarne sposoby rozumienia dramatyczności. W części Formy dramatu, formy więzi kwestia poszukiwania wspólnoty rozpatrywana jest w odniesieniu do określonych struktur dramatu i gatunkowo skonkretyzowanych jego form, takich jak scena zbiorowa, chór, tragedia, komedia, parabola dramatyczna, ale także w powiązaniu z dramatyczno -teatralnym charakterem pewnych działań społecznych, do których należą np. ludowy obrzęd, bal, salonowakonwersacja, dialog miłosny, ceremoniał koronacyjny, zachowania miejskiego tłumu, rewolucja. Dział drugi poświęcony jest przede wszystkim rozmaitym wariantom dramatyczności realizowanym przez nawiązania do poetyki i semantyki określonych form dramatycznych i dialogowych, między innymi do misterium, komedii dworkowej, improwizacji, parabazy, sceny lirycznej, dialogu sokratyczno-platońskiego, dialogu zmarłych, i ich zróżnicowanym funkcjom w obrębie dzieł o epickiej i lirycznej dominancie estetyczno-genologicznej. W części Wspólnotoweinterakcje nacisk położony został na dramatyczno-teatralny aspekt rzeczywistości przedstawionej w wybranych utworach polskich pisarzy wieku XIX. Dramatyczność niekoniecznie stanowi tu pierwszoplanowy czynnik struktury dzieła, zawsze jest jednak suponowana przez strategie komunikacyjne, techniki podawcze, aluzje do wzorców dramaturgicznych czy udramatyzowanych scenariuszy społecznych zachowań. Ale właśnie w tej dyskretnej postaci odgrywa istotnąrolę w kreowaniu wspólnotowego dyskursu, w tworzeniu wielowymiarowego literackiego obrazu wspólnoty. Przekaz tradycji w formie poetyckiej i w formie publicznego wykładu, zapośredniczony przez pamięć indywidualną i kolektywną, relacje międzyludzkie ewokowane przez różne warianty towarzyskości, przez obyczaj biesiadny i formy zapustnej zabawy ? to najważniejsze z analizowanych tu interakcji będących katalizatorami wspólnoty. Nazwa - Poszukiwanie wspólnoty Autor - Agnieszka Ziołowicz Oprawa - Miękka Wydawca - Księgarnia Akademicka Kod ISBN - 9788376381183 Kod EAN - 9788376381183 Rok wydania - 2011 Język - polski Format - 17.0x24.0cm Ilość stron - 328 Podatek VAT - 5%

Książka obejmuje zbiór studiów podzielonych na trzy działy problemowe, które zostały wyznaczone przez prymarne sposoby rozumienia dramatyczności. W części Formy dramatu, formy więzi kwestia poszukiwania wspólnoty rozpatrywana jest w odniesieniu do określonych struktur dramatu i gatunkowo skonkretyzowanych jego form, takich jak scena zbiorowa, chór, tragedia, komedia, parabola dramatyczna, ale także w powiązaniu z dramatyczno -teatralnym charakterem pewnych działań społecznych, do których należą np. ludowy obrzęd, bal, salonowakonwersacja, dialog miłosny, ceremoniał koronacyjny, zachowania miejskiego tłumu, rewolucja. Dział drugi poświęcony jest przede wszystkim rozmaitym wariantom dramatyczności realizowanym przez nawiązania do poetyki i semantyki określonych form dramatycznych i dialogowych, między innymi do misterium, komedii dworkowej, improwizacji, parabazy, sceny lirycznej, dialogu sokratyczno-platońskiego, dialogu zmarłych, i ich zróżnicowanym funkcjom w obrębie dzieł o epickiej i lirycznej dominancie estetyczno-genologicznej. W części Wspólnotoweinterakcje nacisk położony został na dramatyczno-teatralny aspekt rzeczywistości przedstawionej w wybranych utworach polskich pisarzy wieku XIX. Dramatyczność niekoniecznie stanowi tu pierwszoplanowy czynnik struktury dzieła, zawsze jest jednak suponowana przez strategie komunikacyjne, techniki podawcze, aluzje do wzorców dramaturgicznych czy udramatyzowanych scenariuszy społecznych zachowań. Ale właśnie w tej dyskretnej postaci odgrywa istotnąrolę w kreowaniu wspólnotowego dyskursu, w tworzeniu wielowymiarowego literackiego obrazu wspólnoty. Przekaz tradycji w formie poetyckiej i w formie publicznego wykładu, zapośredniczony przez pamięć indywidualną i kolektywną, relacje międzyludzkie ewokowane przez różne warianty towarzyskości, przez obyczaj biesiadny i formy zapustnej zabawy – to najważniejsze z analizowanych tu interakcji będących katalizatorami wspólnoty....