Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Jak dużo wiesz o polskim filmie?Zapraszamy do świata polskiego filmu, znanych aktorów oraz ich niezapomnianych filmowych kreacji.Gra "Polski film" nawiązuje swoimi zasadami do znanej edukacyjnej gry "Polska: pytania i odpowiedzi", którą wielu z Was już pokochało. W tej quizowej, towarzyskiej grze znajdziecie 1800 pytań dotyczących polskiego filmu. Pytania podzielone są na sześć kategorii: film przed rokiem 1989, film po roku 1989, twórcy i aktorzy, cytaty, seriale/filmy animowane oraz kategoria różne.Dwustronna plansza gry pozwala również na zagranie w wersję na party, w której trzeba wykonać jedno z wylosowanych zadań polegające na narysowaniu, pokazaniu lub opisaniu swojej drużynie hasła związanego z filmem. Należy w ten sposób przejść przez poszczególne stopnie kariery od statysty do gwiazdy filmowej. Tylko najlepsi mają szansę stać się Wielką Gwiazdą. Podczas gry będziecie sięnie tylko świetnie bawić, ale również poznacie wiele ciekawostek ze świata filmu. Aby zwyciężyć potrzebna będzie nie tylko wiedza, ale również odrobina szczęścia....

Widziałem już nieraz łzy kapiące po kryjomu w ciemności kinowej sali. Małe, batystowe chusteczki, wyciągane wstydliwie, służące do ukojenia objawów wzruszenia. Ale zdarzyło mi się tylko raz jeden, że cała sala, sala pełna ludzi – zawyła. W ciemności rozległ się jęk gromadny, jakieś „Uch…” zduszone i chrapliwe, nieopanowane, pod którym czuć było drżenie setek ciał, skurcz wszystkich serc. Jest istotnie rzeczą ciekawą sprawdzić, co jest w stanie wstrząsnąć tak jednolicie i nieodparcie masą ludzi najbardziej różnych.Fragment recenzji z Psa andaluzyjskiegoOddawany do rąk Czytelników zbiór recenzji filmów europejskich z lat 1918–1939 jest próbą odniesienia się do kinematografii obecnej w polskich kinach dwudziestolecia międzywojennego. Lektura tekstów w nim zawartych przynosi nowe i interesujące spostrzeżenia na temat recepcji kina Europy, stanu świadomości filmowej Polaków i poziomu kultury audiowizualnej w Polsce. […]Wszystkie ważniejsze tytuły prasowe rezerwowały stałe łamy na tematykę kinową, tak więc prawie zawsze można było liczyć na wzmiankę o repertuarze czy recenzję z aktualnie granego filmu. Standardem dzienników centralnych, czasopism społeczno-kulturalnych i literackich stały się działy filmowe, a nawet specjalne dodatki, w którym zamieszczano refleksje teoretyczno-krytyczne i szersze omówienia granych filmów. Przybierały one różną formę, od rozbudowanych anonsów reklamowo-promocyjnych, przez drobiazgowe streszczenia, po pogłębione intelektualnie analizy rozwiązań formalnych i treściowych. W publicystyce dwudziestolecia międzywojennego nie zabrakło ponadto rozważań o filmie jako sztuce europejskiej i jej wpływie na otoczenie człowieka współczesnego....

Od połowy XIX wieku powstało wiele utopijnych koncepcji fotografii totalnej, głoszących, że kiedyś uda się sfotografować wszystko. Dzisiaj, w dobie ekspansji fotografii cyfrowej, jesteśmy bliscy realizacji tej idei – to się właściwie już dzieje. Ale niezupełnie dotyczy osób urodzonych w erze fotografii analogowej; nie mamy zdjęć z chwili narodzin ani wielu innych momentów, podczas gdy dziś w takich sytuacjach automatycznie i bezrefleksyjnie sięgamy po aparat w telefonie komórkowym.Kuba Dąbrowski zaczął robić zdjęcia jako czternastolatek, 19 lat temu. Fotografował wszystko to, co było wtedy dla niego ciekawe w otaczającej rzeczywistości: kolegów z podwórka, białostockie blokowisko, koncerty, grę w koszykówkę itp. Robił to dalej, gdy zdał maturę, wyjechał studiować socjologię w innym mieście, dostał pierwszą pracę… Dzisiaj jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych fotografów w Polsce, ciągle jeszcze młodego pokolenia. Zawodowo fotografuje, jak sam mówi, „czasem Afganistan, czasem szminki dla Chanel”, ale w dalszym ciągu dokumentuje swoje najbliższe otoczenie.?...