[OFICYNA NAUKOWA]
Kategoria: Nauka / Socjologia
niej nam siÄ nie ĹniĹo. To okres sukcesu w politycznej i
gospodarczej przebudowie Polski. Jest ona bowiem wolna,
suwerenna i trwale zakotwiczona w strukturach
europejskich. Jest teĹź...
Pełen opis produktu 'Polska europejska czy narodowa' »
Ostatnie ÄwierÄwiecze â po blisko póŠwieku zastoju,
izolacji, braku suwerennoĹci i ograniczeĹ Ĺźycia obywatelskiego
â otworzyĹo przed spoĹeczeĹstwem polskim moĹźliwoĹci, o
jakich wczeĹniej nam siÄ nie ĹniĹo. To okres sukcesu w
politycznej i gospodarczej przebudowie Polski. Jest ona bowiem
wolna, suwerenna i trwale zakotwiczona w strukturach europejskich.
Jest teĹź paĹstwem funkcjonujÄ
cym normalnie, a wziÄ
wszy pod
uwagÄ ostatnie lata (kiedy byĹa okreĹlana jako âzielona
wyspaâ na kryzysowej mapie Europy), nawet lepiej niĹź normalnie.
Co nie znaczy, Ĺźe jest caĹkiem dobrze.
Badania opinii publicznej odnotowaĹy dezaprobatÄ wobec instytucji
dziaĹajÄ
cych czÄsto sprzecznie z interesem paĹstwa i obywateli.
Towarzyszy jej wysoki poziom nieufnoĹci PolakĂłw wobec paĹstwa i
wĹadzy. Na wszystko to nakĹada siÄ kryzys gospodarczy,
prowadzÄ
cy do zaostrzenia konfliktĂłw i podziaĹĂłw w
spoĹeczeĹstwie.
Ĺťeby zrozumieÄ stan zróşnicowaĹ oraz ich postrzeganie w
spoĹeczeĹstwie, trzeba mieÄ ĹwiadomoĹÄ wspĂłĹwystÄpowania
róşnych czynnikĂłw, tych historycznych i wspĂłĹczesnych,
endogennych i zewnÄtrznych, pĹynÄ
cych z otwarcia na Ĺwiat.
Kluczowym syntetycznym wskaĹşnikiem procesĂłw rozwojowych
spoĹeczeĹstwa i kraju sÄ
dysproporcje materialne. NakĹadajÄ
siÄ na nie dysproporcje spoĹeczne, edukacyjne i wiele innych.
Skoro jest, jak jest, i mamy wolnoĹÄ bez braterstwa,
ogromniejÄ
ce dysproporcje ekonomiczne sÄ
w zasadzie logicznym
nastÄpstwem zdarzeĹ. Zróşnicowania jednak byĹy i bÄdÄ
za
duĹźe. Do najwaĹźniejszych naleĹźÄ
nierĂłwnoĹci materialne i
spoĹeczne, a te wĹaĹnie po ÄwierÄwieczu transformacji
politycznej sÄ
bardzo wyraĹşne. Mamy do czynienia z wyostrzaniem
siÄ dysproporcji miÄdzy ludĹşmi z wyĹźszych szczebli drabiny
spoĹecznej a tymi, ktĂłrym siÄ nie powiodĹo â niekoniecznie z
wĹasnej winy, ale na skutek splotu okreĹlonych czynnikĂłw
sytuacyjnych.
Maria Jarosz, socjolog, profesor zwyczajny, doktor habilitowany,
kierownik ZakĹadu Przemian SpoĹecznych i Gospodarczych Instytutu
StudiĂłw Politycznych PAN. Analizuje spoĹeczeĹstwo polskie i
reakcje ludzi na nowe, nie akceptowane sytuacje. Jest autorkÄ
i
redaktorkÄ
blisko trzydziestu ksiÄ
Ĺźek oraz okoĹo trzystu
artykuĹĂłw opublikowanych w Polsce i za granicÄ
. WaĹźniejsze
ksiÄ
Ĺźki to: Suicides (Paris 2005), Dzisacu szakaiagu (Tokio
2008), Macht, Privilegien, Korruption: die polonische Gesselschaft
15 Jahre nach der Wende (Wiesbaden 2005) oraz prace zbiorowe
Polska. Ale jaka? (2005), Wygrani i przegrani polskiej
transformacji (2005), Transformacja. Elity. SpoĹeczeĹstwo (2007),
Naznaczeni i napiÄtnowani. O wykluczeniu politycznym (2008),
Wykluczeni. Wymiar spoĹeczny, materialny i etniczny (2008), Polacy
rĂłwni i rĂłwniejsi (2010), Polacy we wspĂłlnej Europie.
Dysproporcje materialne i spoĹeczne (2011), Instytucje: konflikty
i dysfunkcje (2012), Polskie bieguny. SpoĹeczeĹstwo w czasach
kryzysu (2103), a takĹźe refleksje wĹasne socjologa i uczestnika
wydarzeĹ minionych szeĹÄdziesiÄciu lat w Polsce pt. ObyĹ ĹźyĹ
w ciekawych czasach. Fakty, wydarzenia, anegdoty (2009).